Γράφτηκε στις .

Κύριο ἄρθρο: Ἑορτὴ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου

Μητροπολίτου Ναυπάκτου & Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

Ἕνα ἀπὸ τὰ γνωρίσματα τῆς Παναγίας μας εἶναι καὶ ἡ μητρότητά της. Ὑπῆρξε Μητέρα τοῦ Χριστοῦ, διότι ἀπὸ αὐτὴν ὁ Χριστὸς προσέλαβε τὴν ἀνθρώπινη φύση καὶ ἔτσι τὴν γνωρίζουμε καὶ ἐμεῖς, ὡς Θεοῦ Μητέρα. Μάλιστα, στὸ κοντάκιο τῆς Κοιμήσεως λέγεται: "ὡς γὰρ ζωῆς μητέρα πρὸς τὴν ζωὴν μετέστησεν". Ἡ Μητέρα τῆς ζωῆς, δηλαδὴ τοῦ Χριστοῦ ποὺ εἶναι ἡ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων, πῆγε μὲ τὴν κοίμησή της καὶ τὴν εἰς τὸν οὐρανὸ μετάβασή της πρὸς τὴν ζωή.

Στὴν χριστιανική μας ζωή, μὲ τὸ Ἅγιον Βάπτισμα καὶ τὴν θεία Κοινωνία, ἔχουμε Πατέρα τὸν Θεό, ἤτοι τὸ πρῶτο Πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἀλλὰ καὶ ὁλόκληρο τὸν Τριαδικὸ Θεό, ὅπως ἐπίσης ἔχουμε μητέρα μας τὴν Παναγία καὶ ἔχουμε ἀδελφούς, ποὺ εἶναι οἱ ἅγιοι. Ἀνήκουμε, δηλαδή, σὲ μιὰ πνευματικὴ οἰκογένεια καὶ ἔχουμε τὴν εὐλογία νὰ ἔχουμε τὴν προστασία καὶ τὴν εὐλογία αὐτῆς τῆς πνευματικῆς οἰκογένειας.

Ἔτσι καταλαβαίνουμε ὅτι ἡ Παναγία μας εἶναι ἡ Μητέρα τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ καὶ δική μας μητέρα.

Κατ' ἀρχὰς εἶναι Μητέρα τοῦ Χριστοῦ. Στὴν εὐλογημένη μήτρα της συνελήφθη καὶ κυοφορήθηκε ὁ Χριστὸς καὶ ἔτσι αὐτὴ ἡ μήτρα ἔγινε Παράδεισος πνευματικός, ναὸς τοῦ ἁγίου Θεοῦ. Ἡ Παναγία γαλακτοτρόφησε τὸν Χριστό, τοῦ ἔδωσε τὸ γάλα της, αὐτὴ τὸν μεγάλωσε μὲ τὸν τρόπο ποὺ μεγαλώνει κάθε μητέρα τὰ παιδιά της. Ὁ Χριστὸς συνελήφθη ἐκ Πνεύματος Ἁγίου, κατὰ τρόπο ὑπερφυσικό, ἀλλὰ μεγάλωσε κατὰ τρόπο φυσικό, ὅπως μεγαλώνουν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι. Ἔτσι ἡ Παναγία του ἔδειξε αὐτὴν τὴν στοργὴ καὶ τὴν θαλπωρὴ ποὺ δείχνει κάθε μητέρα στὰ παιδιά της, τὸν κράτησε στὴν ἀγκαλιά της, ἔζησε ὅλα τὰ στάδια τῆς ἀναπτύξεώς του, ἤτοι τὸ βρεφικὸ κλάμα, τὸ πρῶτο περπάτημα, τὶς παιδικὲς καὶ νεανικές του ἐκδηλώσεις. Μεγάλη τιμὴ γι' αὐτήν. Καὶ αὐτὸς ἦταν ὁ λόγος ποὺ τὴν τιμοῦσε πολὺ ὁ Χριστός.

Ἔπειτα, εἶναι μητέρα καὶ ἡμῶν των ἀνθρώπων. Ἄλλωστε, θεωρεῖται καὶ εἶναι ἐκπρόσωπος ὅλου τοῦ ἀνθρωπίνου γένους στὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ. Μᾶς ἀγαπᾶ καὶ ἐνδιαφέρεται γιά μας. Ἡ πρεσβεία της γιὰ ὅλο τὸ ἀνθρώπινο γένος, καὶ προσωπικὰ γιὰ τὸν καθένα μας, εἶναι ἀκοίμητη. Γι' αὐτὸ ψάλλουμε στὸ Κοντάκιο τῆς ἑορτῆς: "τὴν ἐν πρεσβείαις ἀκοίμητον Θεοτόκον, καὶ προστασίαις ἀμετάθετον ἐλπίδα".

Ὡς Μητέρα τοῦ Χριστοῦ καὶ μητέρα δική μας ἐπιτελεῖ ἡ Παναγία διπλὸ ἔργο. Ἀφ' ἑνὸς μὲν παρακαλεῖ τὸν Υἱό της γιὰ μᾶς, ἀφ' ἑτέρου δὲ προτρέπει ἐμᾶς νὰ ὑπακούουμε στὶς ἐντολὲς τοῦ Υἱοῦ της, ὥστε οἱ ἱκεσίες της νὰ ἔχουν ἀποτέλεσμα. Αὐτὸ τὸ διπλὸ ἔργο τῆς Παναγίας φαίνεται στὴν παρουσία της στὸν Γάμο της Κανά, στὸν ὁποῖο παρευρέθηκε ἐκείνη καὶ ὁ Χριστός.

Σὲ κάποια στιγμὴ ποὺ διεπίστωσε ἡ Παναγία ὅτι τελείωσε τὸ κρασὶ τὸ ἀνήγγειλε στὸν Χριστό, προκειμένου Ἐκεῖνος νὰ κάνη τὸ θαῦμα Τοῦ καὶ νὰ δώση κρασί, ὥστε νὰ χαροῦν οἱ ἄνθρωποι γιὰ τὸ γεγονὸς αὐτό. Ὁ Χριστός, βέβαια, παρετήρησε τὴν Μητέρα Τοῦ, ἐπειδὴ ὅπως εἶπε δὲν εἶχε ἔλθει ἀκόμη ἡ ὥρα Τοῦ γιὰ νὰ κάνη θαύματα. Κατὰ τὸν ἱερὸ Θεοφύλακτο ἡ Παναγία παρεκάλεσε τὸν Χριστὸ γιὰ τὴν θαυματουργία, ἐπειδὴ γνώριζε τὴν μεγάλη δύναμή Τοῦ καὶ ἀπὸ τὴν θαυματουργικὴ σύλληψη καὶ τὴν γέννησή Τοῦ. Ὁ Χριστὸς τὴν παρετήρησε ἀφ' ἑνὸς μὲν γιατί ἔπρεπε νὰ τὸν παρακαλέσουν οἱ ἴδιοι οἱ ἄνθρωποι, ἀφ' ἑτέρου δὲ διότι ἀκόμη δὲν ἦταν γνωστὸς ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους γιὰ νὰ Τὸν παρακαλέσουν ἐκεῖνοι, ὁπότε δὲν εἶχε ἔλθει ἀκόμη ὁ κατάλληλος καιρὸς τῆς ἐμφανίσεως τοῦ ἔργου καὶ τῆς ἀποστολῆς Τοῦ.

Ὅμως ἡ Παναγία στὴν συνέχεια στράφηκε στοὺς ὑπηρέτες-διακονητὲς καὶ τοὺς εἶπε: "ὅ,τι ἂν λέγη ὑμῖν ποιήσατε". Καὶ βέβαια οἱ ὑπηρέτες ὑπήκουσαν στὸν Χριστὸ νὰ γεμίσουν τὶς στάμνες μὲ νερὸ καὶ στὴν συνέχεια ὁ Χριστὸς μὲ τὴν θαυματουργική του δύναμη μετέτρεψε τὸ νερὸ σὲ κρασί.

Αὐτὸ τὸ περιστατικὸ δείχνει καὶ τὸ διπλὸ ἔργο ποὺ ἐξακολουθεῖ νὰ κάνη ἡ Παναγία. Ὡς Μητέρα τοῦ Χριστοῦ Τὸν παρακαλεῖ γιὰ τὸ ἀνθρώπινο γένος καὶ γιὰ καθένα προσωπικά. Οἱ ἱκεσίες της, οἱ πρεσβεῖες της εἶναι ἀκοίμητες, συνεχεῖς. Ἂν οἱ ἄγγελοι δοξολογοῦν τὸν Θεό, καὶ οἱ ἅγιοι μαζὶ μὲ τὴν δοξολογία προσεύχονται στὸν Θεὸ γιὰ μᾶς , πολὺ περισσότερο αὐτὸ γίνεται ἀπὸ τὴν Παναγία. Συνεπῶς, ἡ Παναγία μὲ τὴν διπλὴ μητρότητά της προσεύχεται στὸν Υἱό της καὶ Θεό της γιὰ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ βασανίζονται καὶ ὑποφέρουν ἀπὸ σωματικὰ καὶ ψυχικὰ προβλήματα, ἀλλὰ συγχρόνως προτρέπει καὶ μᾶς νὰ κάνουμε ὑπακοὴ στὸν Υἱό της, νὰ τὸν σεβόμαστε, νὰ τηροῦμε τὶς ἐντολὲς Τοῦ, νὰ ζοῦμε ὅπως Ἐκεῖνος μᾶς δίδαξε. Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ εἴμαστε Χριστιανοὶ καὶ νὰ μὴ ὑπακούουμε στὸν Χριστό, τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα φέρουμε.

Νὰ αἰσθανόμαστε τὴν Παναγία ὡς μητέρα μας. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι δεχόμαστε καὶ τὴν μητρική της στοργὴ ποὺ ἐκφράζεται μὲ τὶς προσευχές της, ἀλλὰ ἀκοῦμε καὶ τὶς συμβουλές της νὰ πορευόμαστε πρὸς τὸν Χριστό, νὰ τιμοῦμε τὸν Υἱό της καὶ Θεό της καὶ νὰ ζοῦμε σύμφωνα μὲ τὶς ἐντολὲς Τοῦ, νὰ εἴμαστε καλοὶ Χριστιανοί, τίμια μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Γι' αὐτὸ δὲν πρέπει νὰ δεχόμαστε μόνον τὴν φιλοστοργία τῆς Παναγίας, ἀλλὰ νὰ ὑπακούουμε καὶ στὶς συμβουλές της.

Εὔχομαι σὲ ὅλους σας χρόνια πολλὰ καὶ εὐλογημένα, καὶ μακάρι νὰ αἰσθανθοῦμε πολὺ δυνατὰ τὴν στοργὴ καὶ τὶς συμβουλὲς τῆς Παναγίας μας.–

ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ