Κύριο θέμα: Βράβευση μελῶν τῆς Τοπικῆς μας Ἐκκλησίας - Δίκαιος Ἔπαινος

Το όνομα Χριστιανός, γι' αυτόν που το φέρει κατά το δυνατόν επάξια, είναι από μόνο του τιμητικό και σωτήριο, γιατί δηλώνει τον άνθρωπο που ακολουθεί τα εντάλματα του Χριστού και Τον μιμείται στην ζωή Του και είναι δικό Του μέλος. Ωστόσο, ορισμένοι Χριστιανοί κοπιάζουν περισσότερο και ανιδιοτελώς στον Αμπελώνα Του και θυσιάζονται σε μεγαλύτερο βαθμό από τους αδελφούς τους, γι' αυτό και η Εκκλησία επιφυλάσσει ιδιαιτέρους επαίνους, ώστε να στηρίζονται οι ίδιοι και να παραδειγματίζονται οι υπόλοιποι και να προσφέρουν με μεγαλύτερο ζήλο τα χαρίσματά τους στην μητέρα Εκκλησία και στους αδελφούς τους.

Δύο μέλη, λοιπόν, της Τοπικής μας Εκκλησίας δέχθηκαν τις ημέρες αυτές τον ιδιαίτερο έπαινο από την Εκκλησία. Πρόκειται για τον Πανοσ. Αρχιμ. π. Αρσένιο Κομπούγια, συνταξιούχο Ιεροκήρυκα και Πνευματικό της Ιεράς Μονής Παναγίας Γοργοεπηκόου και την κ. Ουρανία Σπανού, συνταξιούχο Εκπαιδευτικό και για πολλά έτη υπεύθυνη του κατηχητικού έργου θηλέων στην Ιερά Μητρόπολη.

Συγκεκριμένα:

 
*

Η ανώτατη τιμητική διάκριση της Εκκλησίας της Ελλάδος

ο χρυσός Σταυρός του Αποστόλου Παύλου στον Πανοσ. Αρχιμ. π. Αρσένιο Κομπούγια

Κατά την ιερατική σύναξη πριν τα Χριστούγεννα, ο Σεβασμιώτατος ανακοίνωσε στους ιερείς της Μητροπόλεως την απόφαση τής Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, κατόπιν προτάσεως του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Χριστοδούλου να απονείμη την ανώτατη τιμητική διάκριση της Εκκλησίας της Ελλάδος, τον Χρυσό Σταυρό του Αποστόλου Παύλου, στον Γέροντα π. Αρσένιο Κομπούγια. Ο Σεβασμιώτατος ανέγνωσε την επιστολή του Μακ. Αρχιεπισκόπου κ. Χριστοδούλου, Προέδρου της Ιεράς Συνόδου προς π. Αρσένιο και εξήρε το εκκλησιαστικό φρόνημα και την αθόρυβη προσφορά του στην Τοπική μας Εκκλησία, αλλά και στην καθόλου Εκκλησία, καθότι τυγχάνει Πνευματικός και διδάσκαλος πολλών Χριστιανών και από άλλες πόλεις .

Η επιστολή της Ιεράς Συνόδου έχει ως εξής:

«Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος

Προς τον Πανοσιολογιώτατον Αρχιμανδρίτην

κ. Αρσένιον Κομπούγιαν

(δια της Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου)

Πανοσιολογιώτατε

Συνοδική Αποφάσει, ληφθείση εν τη Συνεδρία της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της 2ας μηνός Νοεμβρίου ασμένως γνωρίζομεν τη υμετέρα Πανοσιολογιότητι, ότι η Ιερά Σύνοδος επιδούσα εις την μακράν θεοφιλή διακονίαν υμών εν τη καθ' ημάς Αγιωτάτη Αποστολική Εκκλησία, απεφάσισεν όπως απονείμη υμίν την Τιμητικήν Διάκρισιν του Χρυσού Σταυρού του Παρασήμου του Αποστόλου Παύλου της Εκκλησίας της Ελλάδος, δια τας προσφερθείσας υφ' υμών υπηρεσίας εν τω Αμπελώνι του Κυρίου.

Ανακοινούντες όθεν υμίν, ότι τα Διάσημα και το Τιμητικόν Δίπλωμα του απονεμηθέντος υμίν Παρασήμου θέλουν επιδοθή κατά την διάρκειαν του προσεχούς εορτασμού της Μνήμης του Αγίου Φωτίου και εν τη Ακολουθία του Εσπερινού, τελεσθησομένου τη Δευτέρα 5η μηνός Φεβρουαρίου επιόντος έτους 2007 και περί ώραν 6ην απογευματινήν, εν τω Ιερώ Καθεδρικώ Ναώ των Αθηνών …

Επί δε τούτοις, συγχαίροντες και αύθις υμίν επί τη τοιαύτη Τιμητική Εκκλησιαστική Διακρίσει και επικαλούμενοι εφ' υμάς τηλαυγή τον φωτισμόν του Παρακλήτου Πνεύματος πάσας τας ημέρας της ζωής υμών, διατελούμεν μετά διαπύρων ευχών.

+ Ο Αθηνών Χριστόδουλος, Πρόεδρος».

Οι ιερείς άκουσαν με ικανοποίηση και χαρά την είδηση και επευφήμησαν και επιβεβαίωσαν το δίκαιο του επαίνου. Ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι το γεγονώς αυτό είναι τιμητικό και χαρμόσυνο, όχι μόνον για τον τιμώμενο Γέροντα, αλλά και για όλη την Εκκλησία της Ναυπάκτου

Η Ιερά Μητρόπολη διεβίβασε την απάντηση του π. Αρσενίου, το βιογραφικό του και ένα ακόμη κείμενο που είχε συγγράψει παλαιότερα ο Μητροπολίτης για τον π. Αρσένιο, γράφοντας και τα εξής:

«…Δραττόμεθα της ευκαιρίας όπως υποσημειώσωμεν, εις συμπλήρωσιν του επισυναπτομένου Συντόμου Βιογραφικού Σημειώματος, ότι ο π. Αρσένιος, ζηλωτής υπάρχων των πατρικών παραδόσεων, ησχολήθη ιδιαιτέρως μετά της Ορθοδόξου εσχατολογίας και εκκλησιολογίας, δημοσιεύσας σχετικά άρθρα εις Εφημερίδας και Περιοδικά και συγγράψας σχετικά πονήματα, και όπως υπογραμμίσωμεν ότι ίσταται εις το πλευρόν των κατά καιρούς Μητροπολιτών της Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου, υπηρετών αθορύβως, ταπεινώς, ου μην αλλά και καρποφόρως την Τοπικήν Εκκλησίαν και τον λαόν του Θεού. Έχει δε την ευαρέστησιν, τον έπαινον και την ευχήν των Επισκόπων του ως και την αγάπην και τον σεβασμόν του λαού».

Η απονομή του μεταλλίου θα γίνη κατα τον Πανυγηρικό Εσπερινό της Εορτής του Μεγάλου Φωτίου στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών ενώπιον της Ιεράς Συνόδου. Περισσότερα για την απονομή θα γράψουμε στο επόμενο τεύχος.

*

Ένα ευχαριστώ

της Ιεράς Μητροπόλεως στην κ. Ουρανία Σπανού

Κατά την Χριστουγεννιάτικη Γιορτή των Κατηχητικών της Ιεράς Μητροπόλεώς μας τιμήθηκε η κ. Ουρανία Σπανού για την πολυετή και ανιδιοτελή προσφορά της στην κατήχηση των κορασίδων και νεανίδων της Ιεράς Μητροπόλεως.

Έτσι, στο τέλος της εορτής, η Εκπαιδευτικός και μαθήτρια της κ. Ουρανίας, κ. Βασιλική Λαουρδέκη, απήγγειλε το ποίημα που είχε γράψει ειδικά για την περίσταση η Εκπαιδευτικός κ. Βασιλική Πάνου-Χριστιά:

«Ατέρμονη προσφορά, Σε είδα ν’ ανεβαίνης, γρήγορα.

Εκεί γύρω στα είκοσί σου… Φωτεινή ματιά, σταθερό βήμα,

πηγαίο χαμόγελο, και στόχοι υψηλοί.

Ψυχή γεμάτη όνειρα, γεμάτη φως.

Τότε...

Κρατούσες το βαλιτσάκι με τα, βιβλία και τα πράγματά σου

κι ένα μπουκέτο όνειρα, κρυμμένα στην ψυχή σου!

Το σχολείο σε περίμενε. Τα παιδιά μελίσσι.

Εποχή φτώχιας και δυσκολίας. Ποιός ήξερε από ηλεκτρικό φως;

Τι είναι το καλοριφέρ; Τζάκι και ξυλόσομπα τα

όπλα για το χειμώνα. Σε είδα στο πρόχειρο νοικοκυριό σου...

Ένα δωματιάκι...

Το τραπεζάκι σου μ’ ένα μόνιμο ανθοδοχείο.

Δίπλα, η Αγία Γραφή. Στον τοίχο η εικόνα της Παναγίας.

Εκεί ύψωνες τα μάτια να ζητήσης, δύναμη.

Δύναμη ν’ αγαπάς τα παιδιά, το σχολείο, τους χωριανούς, τους πονεμένους.

Πόσο θάθελα να 'μουν μαθήτριά σας, τότε!

Πόσο ευτυχισμένοι και τυχεροί ήταν οι μαθητές σας!

Στην Ναύπακτο περίμεναν άλλα παιδιά...

Περίμενε το Κατηχητικό. Δύσκολοι καιροί.

Ακούραστη πάντα....

Αστείρευτο χαμόγελο! Πόσες κοπέλες της εποχής

σας είχαμε πρότυπο κι επιλέξαμε το δασκαλίκι στη ζωή μας..

Αναρωτιέμαι, αλήθεια. Θυμώνατε ποτέ; Βάζατε τις φωνές;

Γιατί, δε μπορεί να μη σας πίεζαν και να μη σας στενοχωρούσαν.

Κι εκείνη η μελωδία της φωνής σας, όταν τραγουδούσατε κι όταν ψέλνατε!

Ζει στη θύμηση των μαθητών σας. Τι να πουν οι ομάδες και τα ομαδόπουλα,

οι κατασκηνώσεις της αγάπης με την άψογη λειτουργικότητα.

Καλά, με την ψυχή σας λειτουργούσαν όλα;

Δεν υπάρχει Ναυπάκτιος η Ναυπάκτια,

που να πέρασε απ’ τα χέρια σας και να μην έχη μνήμες νωπές.

Κι αναρωτιόμαστε. Πότε και πως τα προλαβαίνατε όλα;

Τα βραδάκια της κατασκήνωσης -γλυκές θύμησες-

γεμάτα ευλάβεια στο εκκλησάκι. Οι πλάκες στους θαλάμους,

οι δουλειές και η πίκρα του τέλους, που γινόταν η αποχαιρετιστήρια γιορτή...

Και το Οικοτροφείο; Κυψέλη!

Πλεόναζε η αγάπη, η συνεργασία, η εργατικότητα.

Μια ωραία οικογένεια, στηριγμένη στη δύναμη της προσφοράς σας.

Ας ήταν νάμασταν, πάλι, παιδιά, ομαδόπουλα!

Πόσα μάθαμε, πόσα μας πρόσφερε η αγάπη σας!

Δε μετριούνται.

Έχουν αφήσει ανεξίτηλη τη μορφή σας στη μνήμη μας.

Σας χρωστάμε ο,τι θετικό, ο,τι ευγενικό, ο,τι απλό, ο,τι μεγάλο.

Δηλαδή, σας χρωστάμε τα θεμέλιά μας.

Κι η κοπελίτσα των είκοσι χρονών με το πλατύ χαμόγελο και

τη λαμπερή ματιά έφτασε κι έγινε μια

γελαστή και χαρούμενη γκριζομάλλα κυρία,

που διατηρεί όλα τα χαρακτηριστικά της νιότης

και συνεχίζει την προσφορά της.

Δεν σας αποκάλυψα τόνομά της.

Είναι όνομα που αγκαλιάζει όλες τις αρετές,

που ταιριάζει, απόλυτα, στην προσωπικότητά της.

Ουρανία! Ουρανία Σπανού!

Η αγέραστη κυρία Ουρανία μας!»

 

Έπειτα η κ. Φωτεινή Παπαθανασίου ανέγνωσε περιληπτικά βιογραφικά στοιχεία της, ως εξής:

«Η κ. Ουρανία Σπανού γεννήθηκε στην Ναύπακτο από γονείς ευσεβείς, τον Αντώνιο και την Αικατερίνη.

Απεφοίτησε από το Γυμνάσιο Ναυπάκτου και εισήχθη, με εξετάσεις, στην Αρσάκειο Παιδαγωγική Ακαδημία Πατρών, απ' όπου απεφοίτησε το 1952.

Διορίσθηκε πολύ ενωρίς ως δασκάλα και υπηρέτησε την Εκπαίδευση της Πατρίδας μας 35 χρόνια με ζήλο, ενθουσιασμό, διάκριση, σεβασμό και αγάπη για τα παιδιά, τα πρώτα χρόνια μέσα σε δύσκολες συνθήκες, σε ορεινά χωριά, και αργότερα στο Αντίρριο και το 1ο Δημοτικό Σχολείο Ναυπάκτου.

Παράλληλα προσέφερε τον εαυτό της στην Κατήχηση των παιδιών και των κοριτσιών και νεανίδων μετά από πρόσκληση και ευλογία των εκάστοτε Μητροπολιτών Ναυπάκτου.

Εργάσθηκε ως Διευθύντρια του Μαθητικού Οικοτροφείου Θηλέων της Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου περισσότερο από 25 χρόνια. Στο Οικοτροφείο φιλοξενούνταν μαθήτριες Γυμνασίου, που προέρχονταν από τα ορεινά χωριά της Ναυπακτίας και του Αγίου Βλασίου. Αυτά τα κορίτσια τα αγκάλιασε με στοργή Μάνας και μπόρεσε να τα συνδέση κυρίως με τα μυστήρια της Εκκλησίας και να τα εμπνεύση ενδιαφέρον για τα γράμματα και τις ανώτερες σπουδές.

Από το 1955 και για 40 περίπου χρόνια εργάσθηκε ως υπεύθυνη στις Μαθητικές Κατασκηνώσεις Θηλέων της Μητροπόλεώς μας που λειτούργησαν με πολλές δυσκολίες και πρωτόγονα μέσα. Τα πρώτα χρόνια στην Ιερά Μονή Βομβοκούς, μια χρονιά στον Πλάτανο Ναυπακτίας, αργότερα στην Γαυρολίμνη, στην παραλία Σεργούλας και τέλος στον Άγιο Παντελεήμονα Αντιρρίου.

Στην Κατασκήνωση ως Αρχηγός μαζί με τους συνεργάτες της ετοίμασαν τα κορίτσια με πρόγραμμα και εκκλησιαστική ζωή, για να ζήσουν στην κοινωνία με αξιοπρέπεια και χριστιανικό ήθος.

Και τώρα, μετά από μακροχρόνια διακονία, ως πνευματικός άνθρωπος με την παρουσία της και τον πνευματικό της λόγο στηρίζει, ενισχύει και προσεύχεται».

Στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος μίλησε για την κ. Ουρανία και την προσφορά της, τόνισε το γεγονός ότι η ίδια δεν γνώριζε τίποτε μέχρι την τελευταία στιγμή, και της επέδωσε μια αγιογραφημένη εικόνα του Χριστού και της Παναγίας μαζί με τον Έπαινο της Ιεράς Μητροπόλεως, ο οποίος έγραφε τα εξής:

«Ιερά Μητρόπολη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου

ΔΙΚΑΙΟΣ ΕΠΑΙΝΟΣ

Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, αναγνωρίζοντας την πολύχρονη, κοπιώδη, ανιδιοτελή, πολύπλευρη και καρποφόρο προσφορά

της κ. Ουρανίας Σπανού

στο Κατηχητικό έργο της Τοπικής Εκκλησίας της Ναυπάκτου και εν γένει στην ποιμαντική της Νεότητος, μέσα στα πλαίσια της εκκλησιαστικής τάξεως και παραδόσεως, εκφράζει τις ολόθερμες ευχαριστίες του και της απονέμει τον Δίκαιο Έπαινο της Τοπικής Εκκλησίας.

Ναύπακτος, 26 Δεκεμβρίου 2006

Ο Μητροπολίτης

+ Ο Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ»

Η κ. Ουρανία συγκινημένη ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο, διαβεβαίωσε ότι πάντοτε είχε ως αρχή, από τον αείμνηστο Πνευματικό της π. Χαράλαμπο Δέδε, την υπακοή στην Εκκλησία και απέδωσε τον έπαινο σ' όλες εκείνες τις συναδέλφισσες και συνεργάτιδές της που δούλεψαν και δουλεύουν αφανώς και ανιδιοτελώς στο έργο της Κατήχησης.

Βεβαίως, τα τελικά βραβεία, τους αιωνίους επαίνους και στεφάνους θα λάβη ο καθένας από τον Δικαιοκρίτη Θεό, αλλά ως άνθρωποι οφείλουμε να τιμούμε αυτούς που ανιδιοτελώς προσφέρουν, προσφέρονται και θυσιάζονται για τους άλλους, ιδιαιτέρως στην εποχή μας, που χαρακτηρίζεται ως ατομοκεντρική και φίλαυτη, ώστε να στηρίζονται οι ίδιοι και να παραδειγματίζονται οι υπόλοιποι.

Να ευχηθούμε να βρουν μιμητές και διαδόχους στο έργο τους.

Α.Κ.