Γράφτηκε στις .

Προσκυνητὲς ἀπὸ τὴν Ἀλάσκα (Β)

(Μετάφραση: Αναστάσιος Φιλιππίδης)

(συνέχεια από το προηγούμενο)

 

Γράμματα στο σπίτι: Ελλάδα

Μετά τις υπέροχες περιπέτειές μας στην Καλαβρία, αφήσαμε το Σιντέρνο και οδηγήσαμε προς Βορρά, σταματώντας για γεύμα σε έναν αρχαίο ελληνικό ναό όπου ο ίδιος ο Πυθαγόρας περπάτησε και δίδαξε! Το γρασίδι ανάμεσα στις πέτρες ακτινοβολούσε από όμορφους πορφυρένιους κρόκους σε αφθονία, μια πανέμορφη αντίθεση ανάμεσα στη φρέσκια νέα ζωή και στα αρχαία ερείπια.

Το λεωφορείο μας έφερε στο Μπάρι, στην ανατολική ακτή της Ιταλίας, στις έξη το απόγευμα, αφήνοντάς μας χρόνο να προσκυνήσουμε τα λείψανα του αγίου Νικολάου και να προσευχηθούμε για όλους του Νικολάους μας, συμπεριλαμβανόμενου του Νίκολας Μαίυ, του Νίκολας Χόφμαν, του Νικ Πέστρικοφ, του Νικ Τζούνιορ και αρκετών άλλων. Υπήρχαν αρκετές ηλικιωμένες κυρίες του όμορφου τύπου που δίνει χάρη στο πίσω παγκάκι της εκκλησίας της Αναστάσεως στο Κόντιακ, θυμίζοντάς μου την πατρίδα.

Έπρεπε να φύγουμε για να προλάβουμε το φεριμπότ των 7 μ.μ.. Μόλις και καταφέραμε να μπούμε ως το τελευταίο όχημα. Ταχτοποιηθήκαμε για το 16ωρο ταξίδι προς την Ελλάδα, περνώντας από την Κέρκυρα και τα άλλα νησιά και φτάνοντας στην Πάτρα, στη βόρεια ελληνική Πελοπόννησο, την επόμενη μέρα. Ακριβώς δίπλα στο λιμάνι βρίσκεται το μεγάλο ιερό του Αγίου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου, που περιλαμβάνει και μερικά λείψανά του, τα οποία προσκυνήσαμε. Η παλιά (και μικρότερη) βασιλική δίπλα του ήταν ανοικτή για μια βάπτιση, την οποία παρακολουθήσαμε, τραγουδώντας στο τέλος χρόνια πολλά στον νέο μικρό Χριστιανό, προς κατάπληξη και χαρά της οικογένειάς του! Ήταν υπέροχο να βρίσκεσαι και πάλι σε Ορθόδοξες εκκλησίες! Αισθανόσουν σαν στην πατρίδα!

Η παλιά βασιλική βρίσκεται δίπλα στο σημείο όπου μαρτύρησε ο Άγιος Ανδρέας και όπου βρίσκεται η αγία πηγή του, κι έτσι προσκυνήσαμε εκεί. Στο μεταξύ, ο ιερέας της βάπτισης έστειλε να μας αναζητήσουν και μας κάλεσε πίσω στην εκκλησία. Η παλιά εκκλησία έχει επίσης μια όμορφη λειψανοθήκη. Ο πατήρ Παΐσιος φόρεσε τα άμφια και του επιτράπηκε να βγάλη τη λειψανοθήκη με τα δάκτυλα του αγίου τα οποία όλοι προσκυνήσαμε.

Εκείνο το απόγευμα, πήγαμε στη Ναύπακτο, διασχίζοντας τον πορθμό με ένα μικρό φεριμπότ, και συναντήσαμε τον Μητροπολίτη Ιερόθεο (Βλάχο), με ραντεβού. Ο vladiko άρχισε με μια σύντομη ομιλία και μετά μας ζήτησε να κάνουμε ερωτήσεις. Κι αν πήρε ερωτήσεις! – συχνά πολύ αληθινές, κάποιες φορές που πονούσαν, αλλά ζητώντας ειλικρινά απαντήσεις. Αργότερα μάθαμε ότι περίμενε μια διανοητική συζήτηση και κατευχαριστήθηκε που βρήκε νέους ανθρώπους να ενδιαφέρονται πως να αντιμετωπίσουν πραγματικά τα πάθη, πως να ακολουθήσουν την προσευχή του Ιησού, που ήθελαν να ακούσουν για την αναγκαία άσκηση. Θα μπορούσε κάποιος να γράψη ολόκληρο βιβλίο για την ομιλία του (και ευτυχώς ο Vladiko έχει γράψει δεκαέξι –στα αγγλικά, τότε–, συμπεριλαμβανόμενης της Ορθόδοξης Ψυχοθεραπείας), αλλά δεν υπάρχει τρόπος να τα καλύψη όλα σε ένα γράμμα. Ο Μητροπολίτης μας κάλεσε να τον ξαναεπισκεφτούμε και προσφέρθηκε να φιλοξενήση μερικούς από τους νέους μας για μια εβδομάδα τον επόμενο χρόνο αν επιθυμούν να έλθουν. Στο τέλος, κανείς μας δεν ήθελε να φύγη.

Το πρωΐ επιβιβαστήκαμε σε ένα τελεφερίκ (έχει μεταλλικά δόντια για να γραπώνη τις ράγιες ώστε να μην πέφτη προς τα πίσω) που ξεφυσώντας ανέβαινε σε ένα γραφικό φαράγγι στα βουνά της κεντρικής Πελοποννήσου. Το φθινόπωρο μόλις έχει αρχίσει να κιτρινίζη τα φύλλα των δέντρων εκεί και κατάπληκτη είδα ανθισμένους κίτρινους φθινοπωρινούς κρόκους κατά μήκος των ορεινών πλαγιών. (Γνωρίζω τους όμορφους πορφυρένιους, αλλά ούτε καν ήξερα ότι υπήρχαν αυτοί). Το λεωφορείο μας συνάντησε στην κορυφή και μας οδήγησε στο μοναστήρι του Μεγάλου Σπηλαίου... Είναι το αρχαιότερο μοναστήρι της Ελλάδας και κατέχει πολλά λείψανα. Η άφθαρτη χείρα του αγίου Χαραλάμπους, ακόμη σε στάση ευλογίας, βρίσκεται εκεί, όπως και λείψανα του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, του αγίου Στεφάνου του Πρωτομάρτυρος, της αγίας Βαρβάρας και του αγίου Ευσταθίου. Εδώ βρίσκεται επίσης μια από τις εικόνες του αγίου Λουκά, μια εγκαυστική, της Μητέρας του Θεού, η οποία ανακαλύφθηκε με αποκάλυψη τον τέταρτο αιώνα. Μαυρισμένη από την πολυκαιρία, μεταδίδει μια έντονη παρουσία που μας έκανε πολύ διστακτικούς να αναχωρήσουμε.

Ίσως φαίνεται ότι αναφέρω πολλά ονόματα αγίων, αλλά εδώ, γράφοντας αυτό το γράμμα μετά από σχεδόν δυό εβδομάδες, αρχίζει να γίνεται ευδιάκριτο ένα σχήμα συγκεκριμένων αγίων που εμφανίζονται συνεχώς. Ανάμεσα σε αυτούς τους αγίους είναι ο άγιος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος, ο άγιος Χαράλαμπος, ο άγιος Φίλιππος ο διώκτης των δαιμόνων και ο άγιος Εφραίμ της Νέας Μάκρης.

Ένα άλλο σχήμα που παρατηρήσαμε είναι ότι μετά από μια υπέροχη και άγια εμπειρία πρέπει να αναμένεται μια επίθεση των παθών. Η αλλαγή συμβαίνει και σαρωτικά σε μια στιγμή, όπως ένας καταρράκτης, και ήρεμα και ανεπαίσθητα καθώς οι άγιες εντυπώσεις συγκεντρώνονται μέσα μας σταγόνα-σταγόνα. Σίγουρα υπήρξαν και βήματα πίσω στην προσωπική λάσπη, αλλά η ταχύτητα της αλλαγής είναι πολύ μεγάλη.

Με εν Χριστώ αγάπη

Ελίζαμπεθ

(συνεχίζεται στο επόμενο)