Skip to main content

Συντεχνίες καὶ Συνδικάτα

Ἡ ὀρθόδοξη παράδοση πού ἔχει ἐμποτίσει τό γένος μᾶς μᾶς διδάσκει νά μή προτιμοῦμε τό ἀτομικό ἀπό τό κοινοτικό, τό ἐγώ ἀπό τό ἐμεῖς. Μᾶς ἐμπνέει καί μᾶς δίνει τή δυνατότητα, πέρα ἀπό τά δικά μας προβλήματα, νά βλέπουμε τίς ἀνάγκες καί τά προβλήματα τῶν ἄλλων, ὁπότε, ὅταν ἔχουμε τήν αἴσθηση τῆς ἀδικίας, νά μήν ἐπιδιώκουμε ἰδιοτελῶς λύσεις πού τραυματίζουν τήν κοινωνική συνοχή, πού δημιουργοῦν προβλήματα σέ ἄλλους. Γιατί ἡ ἰδιοτέλεια διαλύει τήν κοινωνία.

Ἔχει ἐπισημανθεῖ ὅτι ὑπάρχει μεγάλη ποιοτική διαφορά μεταξύ των συνδικάτων τοῦ σήμερα καί τῶν συντεχνιῶν τοῦ παρελθόντος μας. Ἡ βασική διαφορά βρίσκεται στό ὅτι οἱ συντεχνίες δέν περιορίζονταν σέ στενά συντεχνιακά συμφέροντα, ἀλλά εἶχαν καί πολυποίκιλη κοινωνική προσφορά. Τούς ἐνδιέφερε ἡ προκοπή καί εὐημερία τῆς κοινότητας, οἱ ὑλικές καί οἱ πνευματικές ἀνάγκες τῶν μελῶν της.

Στίς μέρες μας ἡ καχυποψία πού ὑπάρχει ἀνάμεσα στούς πολίτες καί τό κράτος, ἡ ὁποία ἐνισχύεται ἀπό φαινόμενα κρατικῆς ἀδιαλλαξίας ἤ εὐνοιοκρατίας, τροφοδοτεῖ τήν συνδικαλιστική ἰδιοτέλεια.

π. Θ.Α.Β.

  • Προβολές: 2665