Skip to main content

Γραπτὰ Κηρύγματα: Κυριακὴ 15 Ἰουλίου - Καθημερινή προσευχή και ζωή

Η θεία Λειτουργία είναι κατ εξοχήν προσευχή και αναφορά στον Θεό, που γίνεται από την Εκκλησία, κάθε Κυριακή, στις μνήμες των αγίων, αλλά και όποτε πρέπει να τελεσθή. Στα Μοναστήρια, ιδιαιτέρως στο Άγιον Όρος, τελείται καθημερινώς.

Πέρα, όμως, από την προσευχή της Εκκλησίας και την θεία Λειτουργία, οι Χριστιανοί πρέπει να προσεύχωνται και καθημερινά. Ο άνθρωπος είναι στην πραγματικότητα προσευχητικό ον, είναι μία ύπαρξη που πρέπει να προσεύχεται. Άλλωστε δημιουργήθηκε από τον Θεόν κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή Του, το πρωτότυπο της δημιουργίας του είναι ο Υιός και Λόγος του Θεού, το Δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ανάγεται στο πρωτότυπό του και να αναφέρεται σε Αυτόν. Όταν δεν το κάνει αυτό, τότε δείχνει ότι έχει χάσει τον προορισμό του.

Αυτό το συναντούμε και στους στίχους της Δοξολογίας, που θα δούμε σήμερα, και στους οποίους περιλαμβάνεται η λέξη «ημέρα» και αναφέρονται στην προσευχή και την ζωή της κάθε ημέρας.

Αφού υμνήσαμε τον Τριαδικό Θεό και την ενανθρώπηση του Υιού Του, στην συνέχεια ομολογούμε ότι Αυτόν έχουμε κέντρο της ζωής μας. Ψάλλουμε:

«Καθ’ εκάστην ημέραν ευλογήσω σε, και αινέσω το όνομά σου εις τον αιώνα, και εις τον αιώνα του αιώνος». Δηλαδή «κάθε ημέρα θα σε δοξολογώ και θα υμνώ το Όνομά Σου σε όλους τους αιώνες».

Αφού προηγουμένως αισθανθήκαμε την αγάπη του Θεού, τώρα δίδουμε την ομολογία ότι θα υμνούμε το Όνομά Του καθημερινά, αλλά και σε όλους τους αιώνες. Πράγματι, το Όνομα του Θεού έχει πολύ μεγάλη δύναμη και όποιος το επικαλείται λαμβάνει μεγάλη Χάρη και ευλογία. Αυτό υμνείται από τους αγγέλους, αλλά και από τους αγίους στον ουρανό. Αυτή η ανύμνηση του ονόματος του Θεού θα είναι η μοναδική λατρεία και η θεία Λειτουργία στους αιώνες, μετά την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού. Έτσι, όταν υμνούμε κάθε ημέρα το Όνομα του Θεού, θα αξιωθούμε να το υμνούμε και αιωνίως.

Στον επόμενο στίχο παρακαλούμε τον Θεό:

«Καταξίωσον, Κύριε, εν τη ημέρα ταύτη αναμαρτήτους φυλαχθήναι ημάς». Δηλαδή, «αξίωσέ μας, Κύριε, να φυλαχθούμε αναμάρτητοι κατά την σημερινή ημέρα».

Ο άνθρωπος ρέπει προς τα πονηρά εκ νεότητος αυτού, όπως λέγει η Αγία Γραφή, γιατί έχει μέσα του την τρεπτότητα και δέχεται πολλούς πειρασμούς από τον διάβολο, τα πάθη που υπάρχουν μέσα του και από τον κόσμο της αμαρτίας και της αδικίας που τον περιβάλλει. Οι προσβολές και οι πειρασμοί είναι αλλεπάλληλοι και ο άνθρωπος πέφτει καθημερινώς. Δεν υπάρχει περίπτωση να ζήση μια ημέρα και να μη αμαρτήση. Πόση πικρά εμπειρία έχουμε αυτής της καταστάσεως! Καθημερινώς βδελυττόμεθα τον εαυτό μας και τον ελεεινολογούμε γι αυτά που κάνουμε. Λέμε: «Μα εγώ το έκανα αυτό; Πως μπόρεσα να το κάνω»;

Γι’ αυτό, όταν ξυπνούμε από τον ύπνο, αισθανόμαστε την ανάγκη να ζητήσουμε από τον Θεό να μας προστατεύση, να μας διαφυλάξη για να μη αμαρτήσουμε, να μη απομακρυνθούμε από το θέλημά Του, να μη χάσουμε την Χάρη Του. Άλλωστε, η αμαρτία δεν είναι απλώς μια άρνηση της εντολής του Θεού, αλλά η απομάκρυνση του ανθρώπου από την πηγή της ζωής και το φως το αληθινό, οπότε ο άνθρωπος εισέρχεται μέσα στον θάνατο και το σκοτάδι. Ο άνθρωπος με την θέλησή του και τις μικρές δυνάμεις του δεν μπορεί να αποφύγη τελείως την αμαρτία, γι αυτό ζητά την προστασία του Θεού. Είμαστε μικροί και αδύνατοι και ζητούμε την ενίσχυση από την Χάρη του Θεού.

Επομένως, κάθε ημέρα και όλη την ημέρα να υμνούμε το Όνομα του Θεού, να προσευχόμαστε με την ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού ελέησόν με», ώστε να μπορέσουμε με την δύναμη του Ονόματος του Χριστού να μη αμαρτάνουμε.

+ Ο ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΣ

ΓΡΑΠΤΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ

  • Προβολές: 2790