Γεγονότα καὶ Σχόλια: Πληθωριστικά γεγονότα - Η αξιοπρέπεια των ελεφάντων...

Πληθωριστικά γεγονότα

Τα γεγονότα, όπως προβάλλονται από τα Μ.Μ.Ε. και περνούν μέσα στα σπίτια μας, είναι ένα βουϊτό ενημέρωσης, ένας θόρυβος που δεν αφήνει τον νου μας να ησυχάση. Τον αγκιστρώνει στην εφήμερη καθημερινότητα, στους πόθους και τα πάθη της.

Κάποιες μέρες, όταν η ασθένεια του Αρχιεπισκόπου και οι προεκλογικές κινήσεις των υποψηφίων προέδρων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κυριαρχούσαν στο ενδιαφέρον των δημοσιογράφων, μπορούσες να μαντέψης και την σειρά των θεμάτων που θα συζητούσαν στα τηλεοπτικά παράθυρα οι υπεύθυνοι των ειδήσεων με τους προσκεκλημένους τους.

Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι φανερό ότι λειτουργεί παραδειγματικά στα Μ.Μ.Ε. ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης. Η «ζήτηση», το ενδιαφέρον, του κόσμου γίνεται προσφορά ειδήσεων, οι οποίες πληθύνονται με την παρουσίαση κάθε φορά και μιας διαφορετικής πλευράς του ίδιου γεγονότος η, επίσης, με την έκφραση μιας επιπλέον άποψης για την κριτική του γεγονότος.

Μ’ αυτόν τον τρόπο τα Μ.Μ.Ε. «πληρώνουν» το ενδιαφέρον του κοινού για πρόσωπα, γεγονότα και θεσμούς. Αυτό είναι το νόμισμα (πληθωριστικό νόμισμα) με το οποίο «πλουτίζουν» το κοινό τους• το «πλουτίζουν» με πληροφορίες, οι οποίες, όμως, (ως πληθωριστικά η παραχαραγμένα χαρτονομίσματα) δεν έχουν καμμιά συναλλαγματική αξία στην περιοχή του απαιτητικού πνευματικού εμπορίου, στον σκληρό ανταγωνισμό του κάθε ανθρώπου «με τα πνευματικά της πονηρίας», για την αγορά υψηλής ποιότητας για την ζωή.

Ο όσιος Σιλουανός ο Αθωνίτης έλεγε ότι οι εφημερίδες ερημώνουν τον νου. Αν μείνη κανείς στον ειδησεογραφικό πλούτο των Μ.Μ.Ε., θα είναι έρημος από Πνεύμα, δεν θα διαθέτη το απαραίτητο πνευματικό συνάλλαγμα για να εργασθή αποδοτικά μέσα στο σωστικό πλαίσιο της θείας οικονομίας.

Η αξιοπρέπεια των ελεφάντων...

Ο Οδυσσέας Ελύτης κινούμενος μέσα στο δικό του πλαίσιο ζωής και σκέψης, το οποίο τέμνεται (έχει, δηλαδή, μικρούς κοινούς τόπους) με την παράδοση της Εκκλησίας, χωρίς όμως να ταυτίζεται μαζί της, εκφράζει σ’ ένα από τα τελευταία ποιήματά του κάποιες αλήθειες, τις οποίες μπορούμε να εκμεταλλευτούμε.

Στο ποίημά του Δρώμενα της Μικρής Τρίτης, από την συλλογή του «Εκ του πλησίον», γράφει: «Ακούγεται μια βοή. Θα ναι τα γεγονότα που ολοένα τρέχουν. Μερικά παραχαραγμένα σαν χαρτονομίσματα. Ζητώ ν’ αγοράσω αξιοπρέπεια σαν αυτή των ελεφάντων που απομακρύνονται για να πεθάνουν•».

Μέσα στην υπερρεαλιστική έκφραση του ποιητή είναι σαφής η σύνδεση των γεγονότων με τα παραχαραγμένα χαρτονομίσματα και των χαρτονομισμάτων με την αγορά της «αξιοπρέπειας των ελεφάντων». Θέλει σαν τους ελέφαντες αξιοπρεπώς να απομακρυνθή για να πεθάνη, μακριά από την βοή των παραχαραγμένων γεγονότων.

Από που όμως ζητά να «αγοράση αξιοπρέπεια», αν τα γεγονότα στα οποία στηρίζει την ζωή του είναι «παραχαραγμένα σαν χαρτονομίσματα»;

Πάντως, αν δούμε την αγωνία του μέσα στο πλαίσιο της ευαγγελικής ζωής, πρέπει να πούμε ότι είναι ανάγκη «καθ’ εκάστην να αποθνήσκουμε» απομακρυνόμενοι από την βοή των εφήμερων γεγονότων, «αγοράζοντας αξιοπρέπεια» –την αξία που μας πρέπει– με το πανίσχυρο νόμισμα της αγάπης και της ταπείνωσης του Θεού.

π.Θ.Α.Β.