Skip to main content

+ Ἱερομόναχος Ραφαήλ (Μακρυγιάννης)

Φτωχότερη, είναι από την Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2009, η Ιερά Μονή Αμπελακιωτίσσης, αλλά και ολόκληρη η περιοχή της Ορεινής Ναυπακτίας, μετά την αναχώρηση για την Άνω Ιερουσαλήμ του πολιού και πολυσεβάστου Γέροντος πατρός Ραφαήλ Μακρυγιάννη, ο οποίος επί τριανταπέντε χρόνια υπήρξε άγρυπνος φρουρός και φύλακας της ιστορικής Ιεράς Μονής Αμπελακιωτίσσης (ιδιαιτέρως μέχρι την εγκαταβίωσή μας στην Ιερά Μονή).

+ Ἱερομόναχος Ραφαήλ (Μακρυγιάννης)Ο μακαριστός Γέροντας γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1920 στο χωριό Σκοπιά (παλαιά Τσικλίστα) Ευρυτανίας, όπου και έμαθε τα πρώτα γράμματα. Σε ηλικία 17 ετών ακολουθώντας τον κατά σάρκα θείο του Αρχιμανδρίτη Προκόπιο Μακρυγιάννη, μεταβαίνει στο Περιβόλι της Παναγίας, το Άγιον Όρος, και εγκαταβιοί στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας και ειδικότερα στο Κάθισμα του Αγίου Παντελεήμονος, όπου και γίνεται Μεγαλόσχημος Μοναχός το 1938. Δώδεκα χρόνια αργότερα, το 1950, αναχωρεί από το Άγιον Όρος και «μεταφυτεύεται» στο Μοναστήρι της «Κυράς της Ρούμελης» στον Προυσό Ευρυτανίας, όπου και παραμένει για 24 χρόνια. Αξίζει να σημειωθή ότι τον Μάϊο του 1956 χειροτονείται Διάκονος και Ιερεύς στον Ι. Ν. Αγίου Δημητρίου Ναυπάκτου, από τον μακαριστό Μητροπολίτη Ναυπακτίας και Ευρυτανίας κυρό Χριστοφόρο.

Το 1974, μετά την εγκαταβίωση στον Προυσό της συνοδείας του Γέροντος Γρηγορίου – νυν Ηγουμένου της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου– ο π. Ραφαήλ αποχωρεί από την Ι. Μ. Προυσού και μέχρι το τέλος της επιγείου ζωής του ασκείται σ’ ένα άλλο «σπίτι» της Παναγίας, την Ιερά Μονή Αμπελακιωτίσσης, δίδοντας νυχθημερόν την «Μαρτυρίαν Ιησού Χριστού» και αναπαύοντας τον κάθε κουρασμένο προσκυνητή που έφθανε στην πόρτα της «Κιβωτού της Ναυπακτίας».

Τα τελευταία εννέα περίπου χρόνια, που η Μονή άρχισε να επαναλειτουργή, ο Γέροντας, που λόγω προβλημάτων υγείας (είχε σακχαρώδη διαβήτη, καρδιακή ανεπάρκεια και εκφυλιστική οστεαρθίτιδα) δεν λειτουργούσε, βοηθούσε τον Ηγούμενο της Μονής ψάλλοντας στο αναλόγιο.

Έφυγε πλήρης ημερών την Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2009 και εκηδεύθη την επομένη στο Μοναστήρι, προεξάρχοντος του Σεβ. Μητροπολίτου Αιτωλίας & Ακαρνανίας κ. Κοσμά, τη αδεία του Σεβ. Ποιμενάρχου μας Μητροπολίτου Ναυπάκτου & Αγίου Βλασίου κ. Ιεροθέου, ο οποίος απουσίαζε στην Ρωσία, με την συμμετοχή πλειάδος Ιερομονάχων και Ιερέων, τόσον της Μητροπόλεώς μας, όσον και ομόρων Μητροπόλεων.

Διακρινόταν για την πίστη, την απλότητα και την προσήνειά του, καθώς επίσης και για τον σεβασμό του προς τους Εκκλησιαστικούς Θεσμούς (Επίσκοπο, Ηγούμενο κλπ).

Αφήκε μνήμην ευλαβούς Κληρικού και παραδοσιακού Ιερομονάχου, αφού η ζωή του στηριζόταν στις τρεις κατ’ εξοχήν Μοναχικές αρετές: της Υπακοής, της Παρθενίας και της Ακτημοσύνης.

Να έχουμε την ευχή του.

π. Π. Π

  • Προβολές: 3420