Γραπτὰ Κηρύγματα: Ο Ιερός Ναός

Κυριακή 11 Ιουλίου

Στήν μεγάλη συναπτή, όπως λέγεται η δέηση στόν Θεό, κατά τήν έναρξη τής θείας Λειτουργίας, μετά τήν αίτηση γιά τήν ειρήνη προσευχόμαστε καί γιά τόν Ιερό Ναό, στόν οποίο τελείται η θεία Ευχαριστία. «Υπέρ τού αγίου οίκου τούτου καί τών μετά πίστεως, ευλαβείας καί φόβου Θεού εισιόντων εν αυτώ, τού Κυρίου δεηθώμεν», δηλαδή άς προσευχηθούμε γιά τόν Ιερό αυτόν Ναό καί γι’ αυτούς πού εισήλθαν σέ αυτόν μέ πίστη, ευλάβεια καί φόβο Θεού.

Ο Ιερός Ναός είναι ο χώρος στόν οποίο συγκεντρώνονται τά μέλη τής Εκκλησίας γιά νά προσευχηθούν στόν Θεό καί νά τελέσουν τά ιερά Μυστήρια, ιδιαιτέρως τό μέγα Μυστήριο τής θείας Ευχαριστίας. Λέγεται Ναός γιατί εκεί κατοικεί ο Θεός, μέ τήν έννοια ότι στόν χώρο αυτόν εκδηλώνεται η ενέργεια τού Θεού.

Γιά τήν καθιέρωση τού Ιερού Ναού γίνεται η τελετή τών εγκαινίων, κατά τήν οποία αγιάζεται τό ιερό Θυσιαστήριο καί ευλογείται όλος ο χώρος τού Ιερού Ναού. Οι ευχές τίς οποίες αναγινώσκει ο Αρχιερεύς κατά τήν τελετή τών εγκαινίων, είναι πολύ εκφραστικές, γιατί δείχνουν τήν αξία καί τήν σπουδαιότητα τού Ιερού Ναού. Πάντως, ο Ιερός Ναός είναι λιμάνι πνευματικό γιά όσους βασανίζονται στό πέλαγος τής ζωής, είναι ιατρείο πνευματικό γιά όσους τραυματίσθηκαν από τήν αμαρτία, είναι ιερός τόπος όπου κανείς δέχεται τήν δωρεά τού Θεού.

Προσευχόμαστε γιά τόν Ιερό Ναό, γιατί πράγματι είναι ευλογία πού υπάρχει αυτός ο ιερός χώρος, πού είναι ανοικτός γιά νά προσευχηθούμε στόν Θεό, νά γαληνεύση η ψυχή μας, η οποία ταράσσεται από διάφορους πειρασμούς. Καί αυτό τό καταλαβαίνουμε όταν σκεπτόμαστε ότι οι πρώτοι Χριστιανοί, κατά τήν περίοδο τών διωγμών, κατέβαιναν κάτω στήν γή, στίς Κατακόμβες, προκειμένου νά βρούν έναν τόπο ήσυχο γιά νά προσευχηθούν ελεύθερα στόν Θεό, ή ταξίδευαν καί ταξιδεύουν καί σήμερα ημέρες καί ώρες γιά νά βρούν έναν Ορθόδοξο Ναό γιά νά εκκλησιασθούν.

Έπειτα, μέ τήν δέηση αυτή προσευχόμαστε γι’ αυτούς πού εισέρχονται στόν Ιερό Ναό, ώστε νά τό κάνουν μέ τόν κατάλληλο τρόπο καί τόν απαραίτητο σεβασμό. Εφ’ όσον ο Ναός είναι Ιερός, αυτό σημαίνει ότι πρέπει νά εισερχόμαστε μέ τόν πρέποντα σεβασμό. Η δέηση αυτή πού ερμηνεύουμε μάς δείχνει τόν κατάλληλο τρόπο μέ τόν οποίο πρέπει νά εισερχόμαστε στόν Ναό καί αυτός είναι η πίστη, η ευλάβεια καί ο φόβος τού Θεού.

Τό «μετά πίστεως» δείχνει ότι πρέπει νά εισερχόμαστε στόν Ναό μέ απόλυτη πίστη ότι είναι ο Οίκος τού ζωντανού Θεού. Δέν είναι ένας κοινός οίκος, δέν είναι κοινός χώρος, αλλά ιερός χώρος. Η πίστη αναφέρεται καί στόν Ορθόδοξο Ναό, αφού η λατρεία καί η θεία Λειτουργία γίνονται μέ τόν ορθόδοξο τρόπο, σύμφωνα μέ τά δόγματα τής Εκκλησίας.

Τό «μετ’ ευλαβείας» δηλώνει ότι εισερχόμαστε καί μένουμε μέσα στόν Ναό μέ ευλάβεια, τάξη, ησυχία. Δέν ομιλούμε, δέν συζητούμε, δέν φωνάζουμε, δέν μετακινούμαστε άσκοπα, δέν αφήνουμε τά παιδιά νά τρέχουν στόν Ιερό Ναό, ωσάν νά είναι ένα γήπεδο ή μιά «παιδική χαρά», δέν έχουμε ανοικτά τά κινητά τηλέφωνα, πού όταν ενεργοποιούνται κάνουν θόρυβο, μερικές φορές μάλιστα μέ τήν κλήση τους ακούγεται καί σύγχρονη μουσική, τήν ώρα πού γίνεται η θεία Λειτουργία!

Τό «μετά φόβου Θεού» δείχνει όλα τά προηγούμενα, ότι δηλαδή πρέπει νά έχουμε φόβο Θεού, νά έχουμε απόλυτο σεβασμό ότι αυτός ο χώρος είναι αφιερωμένος στόν Θεό. Πρέπει νά σεβόμαστε τόν χώρο αυτόν περισσότερο από ό,τι σεβόμαστε μεγαλοπρεπή καί πλούσια σαλόνια ή μέγαρα εξουσίας, γιατί στόν χώρο αυτόν είναι έκδηλη η παρουσία τού Θεού.

Είναι πράγματι ευλογία τό ότι οι πρόγονοί μας έκτισαν καί μάς κληροδότησαν ωραίους Ναούς καί γι’ αυτό έχουμε υποχρέωση νά συντηρούμε αυτά τά καταπληκτικά μνημεία πολιτισμού. Πρέπει δέ νά έχουμε αγαθή διάθεση νά κτίζουμε καί νά συντηρούμε Ιερούς Ναούς, όπου θά δοξάζεται ο Θεός. Πάνω δέ από όλα θά πρέπει νά αγαπάμε τούς Ιερούς Ναούς καί νά εκκλησιαζόμαστε κάθε Κυριακή καί μεγάλη Εορτή «μετά πίστεως, ευλαβείας καί φόβου Θεού».

Ο Μητροπολιτης

† Ο Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ