Γράφτηκε στις .

«Λαυριωτικόν Αγιολόγιον»

Μέ τόν τίτλο αυτό εξεδόθη ένα σημαντικό βιβλίο πού συνέγραψε ο λόγιος Μοναχός Παύλος Λαυριώτης, ο οποίος αυτόν τόν καιρό είναι Πρωτεπιστάτης τού Αγίου Όρους καί ο οποίος διακρίνεται γιά τίς γνώσεις του, τό αγιορείτικο ήθος του καί τήν σοφή διάκρισή του. Τό διάβασα μέ πολύ ενδιαφέρον καί προσευχητική διάθεση.

Όπως προσδιορίζει καί ο τίτλος του, στό βιβλίο αυτό παρουσιάζεται η βιογραφία καί τό έργο τών αγίων μοναχών πού ασκήτευσαν στήν Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας τού Αγίου Όρους, πού διέπρεψαν στήν άσκηση, τήν ησυχαστική παράδοση τής Ορθοδόξου Εκκλησίας καί τήν μαρτυρική ομολογία.

Ο π. Παύλος, εκτός τών άλλων, αναφέρεται καί στόν χρυσούν αιώνα τής ιστορίας τής Λαύρας, πού είναι ο 14ος αιώνας, μιά περίοδος πού ασκήτευσαν στήν Ιερά Μονή καί γύρω από αυτήν μεγάλες προσωπικότητες, όπως ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο άγιος Φιλόθεος Κόκκινος, ο όσιος Μάξιμος ο Καυσοκαλυβίτης, ο όσιος Γερμανός Αγιορείτης, ο Ιωάννης Κουκουζέλης, ο όσιος Γρηγόριος Σιναΐτης κ.ά. Επίσης, αναφέρεται στούς μοναχούς πού δέχθηκαν τό μαρτύριο τού Χριστού καί άλλους οσίους μέχρι τίς ημέρες μας. Στόν πρόλογο αναφέρονται καί τά ονόματα τών νεωτέρων μοναχών πού διέπρεψαν σέ οσιακό βίο, όπως τού παπα-Σάββα τού Μικραγιαννανίτη, τού Καλλινίκου Ησυχαστή, τού Δανιήλ Κατουνακιώτη, τού Παϊσίου Αγιορείτη, τού Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτη, τού Εφραίμ Κατουνακιώτη κ.ά.

Βεβαίως, σημαντική θέση στήν Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας κατέχει ο άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης, ο οποίος είναι Κτήτωρ καί Ιδρυτής τής Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας. Στό «Λαυριωτικόν Αγιολόγιον» καταγράφεται η οσιότητα τού αγίου, οι αγώνες του, η φιλανθρωπία του, τό θαυματουργικό του χάρισμα, η διδασκαλία του καί τό μαρτυρικό καί οσιακό του τέλος.

Η Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας είναι τό Πρώτο Μοναστήρι τού Αγίου Όρους, αλλά καί ο πυρήνας τής αγιοτόκου ερήμου τού Αγίου Όρους, όπου καί σήμερα ασκούνται μοναχοί, εντός καί εκτός τής Μονής, μέ ένθεο ζήλο, θεία αγάπη, ησυχαστική νήψη. Οι Λαυριώτες καί Σκητιώτες διαφυλάσσουν, εν πολλοίς, τόν γνήσιο τύπο τού αγιορείτου μοναχού, καί γι’ αυτούς θά γράψουν οι επόμενοι αιώνες.

Πολλές φορές περπάτησα αυτούς τούς ιερούς χώρους από τήν Ιερά Μονή Φιλοθέου μέχρι τήν Μεγίστη Λαύρα καί από εκεί μέχρι τά Κατουνάκια, τήν Μικρά Αγία Άννα καί τήν Ιερά Σκήτη τής Αγίας Άννης, μέ συνοδεία τίς ευχές τών Γερόντων καί μέ τήν συνάντηση στά προσευχητικά μονοπάτια απλών μοναχών, πού όμως έλαμπε τό πρόσωπό τους από Χάρη καί αγιασμό. Όλα αυτά είναι ιερά καρδιακά βιώματα πού μέ ενισχύουν σέ όλες τίς δύσκολες στιγμές τής ποιμαντικής μου διακονίας.

Άξιος ο μισθός τού π. Παύλου Λαυριώτου, στόν οποίο οι βιογραφούμενοι άγιοι, άγνωστοι καί γνωστοί, επώνυμοι καί ανώνυμοι, επιδαψιλεύουν τήν ευλογία τους. Άξιοι θά είναι καί οι αναγνώστες, οι οποίοι θά μυρίσουν αγιορείτικο λιβάνι ζωντανής θυσίας καί προσφοράς.

Ν.Ι.

ΓΕΓΟΝΟΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΟ