Skip to main content

Γεγονότα καὶ Σχόλια: Ἠθικὰ ἀσπόνδυλοι - Βλάσφημη ὑπαρξιακὴ πορεία

Ἠθικὰ ἀσπόνδυλοι

Ἡ ἀπογοήτευση ἀπὸ διανοούμενους καὶ ἀνθρώπους τῆς ἐπικαιρότητας εἶναι, δυστυχῶς, καὶ παρ’ ἡμῖν, ὅπως καὶ εἰς τὴν ξένην, ἕνα συνηθισμένο φαινόμενο. Ἄνθρωποι ὑψηλὰ ἱστάμενοι στὸν χῶρο τῆς πολιτικῆς ἢ τῆς καλλιτεχνίας ἢ τῆς ἔρευνας καὶ συγγραφῆς ἀποδεικνύονται ἠθικὰ ἀσπόνδυλοι, κυριαρχούμενοι ἀπὸ χαμερπῆ πάθη, χωρὶς ἔστω ἀβαθῆ πνευματικὰ θεμέλια, ἐγκλωβισμένοι στὸν στενὸ ὁρίζοντα τοῦ ζωϊκοῦ βασιλείου.

Κάποιος τελευταῖα, βουλευτής, (ἀποσιωποῦμε αἰδημόνως τὸ ὄνομά του) ἐξέμεσε σὲ δηλώσεις του ὅλη τὴν ἐκτίμησή του πρὸς τὸ γένος τῶν γυναικῶν. Ἀπὸ σεβασμὸ πρὸς τὴν ἐφημερίδα καὶ τοὺς ἀναγνῶστες της ἀποσιωποῦμε τὸ ἀκριβὲς περιεχόμενο τῶν δηλώσεών του. Γιὰ νὰ μὴ φανοῦμε, ὅμως, «πουριτανοί», «ἠθικιστές», θὰ μεταφέρουμε τί δήλωσε ὁ κ. Θεόδωρος Πάγκαλος, μὲ τὸν γνωστὸ ὀξὺ τρόπο του, ἀντιδρῶντας στὰ ὅσα εἶπε ὁ περὶ οὗ ὁ λόγος συγγραφέας καὶ βουλευτής:

«Δὲν μπορεῖ ὁ κύριος αὐτὸς νὰ κάθεται στὰ ἕδρανα τῆς ἀριστερᾶς. Ἡ δήλωσή του εἶναι κτηνώδης καὶ ὑποτιμητικὴ γιὰ τὶς γυναῖκες. Δὲν μπορεῖ νὰ παραμένει στὴ θέση του». Ἐπίσης εἶπε: «Ὁ καθένας ἔχει στιγμὲς ἐξάρσεως. Βγάζει ὅ,τι ἔχει. Εἶναι πάρα πολὺ σοβαρὸ αὐτὸ ποῦ εἶπε καθὼς καὶ τὸ ὅτι ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος κάθεται στὰ ἕδρανα τῆς Βουλῆς» καὶ ἐξέφρασε τὴν ἀπορία «πῶς δὲν τὸν ἔχουν πετάξει μὲ τὶς κλωτσιὲς ἔξω ἀπὸ τὴ Βουλή». Αὐτό, βέβαια, εἶναι γνωστὸ ὅτι στὰ δημοκρατικὰ καθεστῶτα γίνεται μόνο μὲ τὴν ψῆφο στὶς ἐκλογές. Κάθε ἄλλος τρόπος συνιστᾶ κολαζόμενο ἀδίκημα.

Πάντως, ἡ δήλωση τοῦ κ. Πάγκαλου ἐκφράζει παραστατικὰ τὴν ἀγανάκτηση κάθε ἀνθρώπου, ποῦ δὲν ἔχει ἀπολέσει τὴν στοιχειώδη ἀνθρώπινη σύνεση καὶ τὸν αὐτοσεβασμό του.

Βλάσφημη ὑπαρξιακὴ πορεία

Ὁ συγγραφέας –βουλευτὴς πρὶν μᾶς κάνη γνωστὴ τὴν «ἰδιαίτερη» ἐκτίμησή του πρὸς τὸ γένος τῶν γυναικῶν, θέλησε νὰ ἀποκαθάρη τὴν ἑλληνικὴ ἱστορία ἀπὸ ἐθνικοὺς μύθους, ἀπὸ στοιχεῖα ποῦ προσέκρουαν στὶς ἀντιλήψεις του, νὰ κάψη τὶς ρίζες καὶ τὰ παράρριζα τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τῆς Ρωμηοσύνης ποῦ τρέφουν ἀκόμη (ἂν καὶ ἀνεπαρκῶς λόγῳ τῆς σύγχρονης ἀδιαφορίας μας) τὸν ἐθνικό μας κορμὸ καὶ τὰ ἀνὰ τὴν οἰκουμένη κλαδιά του.

Μετὰ ἀπὸ τὴν ἱστορία πέρασε στὴν νομοθεσία. Ὑπεραπίσθηκε τὴν κατάργηση τοῦ νόμου γιὰ τὴν βλασφημία τῶν θείων. Ἰσχυρίσθηκε ὅτι δὲν εἶναι δυνατὸν οἱ δικαστὲς νὰ καταλάβουν «ἂν αὐτὸς ποῦ κατηγορεῖται γιὰ βλασφημία τῶν Θείων "ἐμπαίζει"». Ἐπίσης ἰσχυρίσθηκε ὅτι, ἐφόσον «τὸ πότε κάποιος κρίνεται "βλάσφημος" ἢ ὄχι ὡς πρὸς τὰ Θεῖα ἄγεται σὲ ὑποκειμενικὲς ἀντιλήψεις δὲν βρίσκω λόγο ὕπαρξης τοῦ νόμου». Ἡ ἄποψή του γιὰ «ὑποκειμενικὲς ἀντιλήψεις» δείχνουν τὴν πολὺ χαλαρὴ (μᾶλλον ἀνύπαρκτη) σχέση του μὲ τὸ «ἱερὸ» καὶ τὸ «ὅσιο». Θεωρεῖ, ὡς ἐκ τούτου, ὅτι εἶναι ἀδύνατον νὰ ὀρίση κανεὶς «καὶ νὰ καταστήση σαφὲς τί εἶναι βλαστήμια καὶ μὲ ποιά κριτήρια κάποιος κρίνεται ὡς βλάστημος».

Αὐτὸς ὁ ἀγνωστικισμὸς ὡς πρὸς τὰ κριτήρια δηλώνει μιὰ ἐνεργὸ βλασφημία ποῦ συντελεῖται μὲ ὅλον τὸν τρόπο τῆς ζωῆς. Εἶναι μιὰ ὑπαρξιακὴ πορεία ἔξω ἀπὸ τὸν λόγο ὕπαρξης τοῦ ἀνθρώπου, ἔξω ἀπὸ τὸ θεολογικὸ νόημα τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπινου γένους.

π. Θ.Α.Β.

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ

  • Προβολές: 2900