Skip to main content

Γεγονότα καὶ Σχόλια: Ἀποδυναμώσαμε τὸ νόημα τῆς ἀργίας - Ὅλες οἱ μέρες ἴσες

Ἀποδυναμώσαμε τὸ νόημα τῆς ἀργίας

Τὸν τελευταῖο καιρὸ ἔγιναν ἔντονες συζητήσεις μὲ ἀφορμὴ τὴν κατάργηση τῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς, δηλαδὴ γιὰ τὸ ἄρθρο 16 τοῦ νομοσχεδίου, καὶ ἤδη νόμου, μὲ τῖτλο: «Κανόνες ρύθμισης τῆς ἀγορᾶς προϊόντων καὶ τῆς παροχῆς ὑπηρεσιῶν».

Οἱ πιὸ ἔντονες ἀντιδράσεις ἐκδηλώθηκαν ἀπὸ τοὺς συνδικαλιστικοὺς φορεῖς τῶν μικρομεσαίων ἐπιχειρήσεων καὶ τῶν ἐργαζομένων σ’ αὐτές, ποῦ βλέπουν ἀφ’ ἑνὸς μὲν νὰ συμπιέζεται τὸ κέρδος τοὺς μὲ τὴν αὔξηση τοῦ κόστους λειτουργίας τῶν ἐπιχειρήσεών τους, ἀφ’ ἑτέρου δὲ νὰ ἐξαφανίζεται ὁ ἐλάχιστος χρόνος ἀνάπαυσης κατὰ ἑβδομάδα ποῦ μέχρι τώρα εἶχαν.

Ὅμως, ἡ κατάργηση τῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς δὲν εἶναι ἕνα ἁπλὸ θέμα, διότι δὲν ἔχει μόνον οἰκονομικὲς παραμέτρους, ἀλλὰ καὶ πολιτιστικὲς καὶ θρησκευτικές. Ὑπερτονίστηκαν οἱ οἰκονομικές, δὲν δόθηκε, ὅμως, ὅση προσοχὴ χρειαζόταν στὴν πολιτιστικὴ καὶ θρησκευτικὴ παράμετρο.

Ὑπῆρξαν, βέβαια, ἄρθρα ἀπὸ ἐκκλησιαστικὰ πρόσωπα καὶ θεσμικὰ ὄργανα, ποῦ μίλησαν γιὰ τὴν ἀργία τῆς Κυριακῆς, ἀλλὰ καὶ γιὰ πιθανοὺς κρυπτόμενους λόγους τῆς κατάργησής της, μὲ σοβαρὰ ἐπιχειρήματα, ἱστορικὲς ἀναφορὲς καὶ πνευματικὲς ἀναλύσεις. Ἡ πλειοψηφία τοῦ Κοινοβουλίου ὅμως δὲν ἔλαβε σχεδὸν καθόλου ὑπόψη της τὰ κείμενα αὐτά, ἴσως γιατί οἱ θρησκευτικοὶ καὶ πολιτιστικοὶ λόγοι δὲν ἀγγίζουν, ὅπως φαίνεται, τὴν μεγάλη πλειοψηφία τοῦ λαοῦ καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν θεωρεῖται ὅτι προσπορίζουν ψήφους.

Μπορεῖ νὰ ἀκουστὴ ὡς λόγος πικρός, ὅμως, πρέπει νὰ λεχθῇ. Τὸ νόημα τῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς ἔχει ἀποδυναμωθῇ ἀπὸ τὰ ἴδια τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας, ποῦ διαβρώνονται ἀπὸ τὸ πνεῦμα τῆς ἐκκοσμίκευσης.

Ὅλες οἱ μέρες ἴσες

Ὁ ἀββᾶς Ἰωάννης κάποτε, μεταξὺ ἄλλων, ρώτησε τὸν ἀββᾶ Βαρσανούφιο «εἰ δεὶ διαφορὰν ἔχειν ἡμερῶν». Καὶ ὁ Ἀββᾶς ἀπάντησε: «Καὶ περὶ τῶν ἡμερῶν, ἔχε αὐτὰς ἴσας, ἁγίας, καλάς, πάντα οὔν συνετῶς πράττε καὶ ἀποβαίνει σοὶ εἰς ζωὴν ἐν Χριστῷ τ Κυρίω ἡμῶν».

Ἡ ἡμέρα ἁγιάζεται ἀπὸ τὸν τρόπο τῆς ζωῆς μας. Ὅμως, οἱ σύγχρονοι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ «πράττουν συνετῶς», ὅταν μεταβάλλουν τὸ Σάββατο, τὴν ἡμέρα τῶν κεκοιμημένων, σὲ ἡμέρα γάμων, ὥστε νὰ γλεντοῦν «ἐλεύθερα» μέχρι τὴν πρωΐα τῆς Κυριακῆς, στὴν ὁποία κατόπιν «ἀναπαύονται» λόγῳ ἀργίας, παραθεωρῶντας τὸ πνευματικὸ νόημα τῆς ἀργίας αὐτῆς; «Πράττουν συνετῶς», ἐπίσης, ὅταν παραθεωρούν, ὡς «ἀτομικὴ εὐσέβεια» ἢ μοναχικὴ ὑπερβολὴ καὶ ἰδιορρυθμία, τὸ ἡσυχαστικὸ περιεχόμενο τῆς ἀργίας ἀπὸ «πὰν γήινον ἔργον»; Γιὰ πολλοὺς Χριστιανοὺς ὅλες οἱ ἡμέρες ἔχουν γίνει ἴδιες, ὄχι ὅμως ἅγιες καὶ καλές.

Ὁ Χριστὸς συμπληρώνοντας τὸν Νόμο, «Μνήσθητι τὴν ἡμέρα τῶν σαββάτων ἁγιάζειν αὐτήν», ἔδειξε ὅτι τὸ νόημα τῆς ἀργίας τοῦ Σαββάτου (καὶ γιὰ ἐμᾶς τῆς Κυριακῆς) εἶναι ἡ ἔξοδος ἀπὸ τὴν ἰδιοτέλεια μὲ ἔργα ἀγάπης, μὲ «προσκαρτέρηση» στὸν Ναὸ «καὶ ταὶς ἐν αὐτῷ συνάξεσι», μὲ πνευματικὴ μελέτη καὶ προσευχή. Γενικά, ὁ ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς δίνει ὡς περιεχόμενο τῆς Κυριακῆς τὴν ἑτοιμασία τοῦ ἑαυτοῦ μας «πρὸς ὑποδοχὴν τῶν μελλόντων ἀγαθῶν», μὲ «τὴν τῶν κακῶν ἀπραξίαν» καὶ τὴν πράξη τῶν προσταγμάτων τοῦ Θεοῦ.

Ὅταν δὲν τιμοῦμε τὸ δῶρο τῆς ἀργίας, μὲ τὴν ἐκπλήρωση τῶν ἐπιθυμιῶν τοῦ δωρεοδότη, τότε κάποτε αὐτὸ τὸ δῶρο θὰ «ἀρθῇ ἀφ’ ἡμῶν».

  • Προβολές: 3858