Skip to main content

Γραπτὰ Κηρύγματα: Κυριακὴ 19 Ἰουλίου, Κυριακὴ Ἁγίων Πατέρων

Κατά τήν διάρκεια τοῦ καλοκαιριοῦ ἡ Μητρόπολή μας δέχεται σημαντικό ἀριθμό ἐπισκεπτῶν. Οἱ ὀρεινές ἐνορίες, πού τόν χειμώνα εἶναι σχεδόν ἀνύπαρκτες, γεμίζουν κόσμο, ἀπό νοσταλγούς προσκυνητές τῶν πάτριων ἐδαφῶν, ἀλλά καί ἀπό ἁπλούς παραθεριστές. Γενικά, σ’ ὅλη τήν Μητρόπολη ὁ πληθυσμός σχεδόν τριπλασιάζεται. Ἡ συμμετοχή στίς θείες Λειτουργίες καί τίς ἱερὲς Ἀκολουθίες αὐξάνεται, ὅπως αὐξάνεται καί ἡ ἀνάγκη γιά προσφορά τοῦ θείου λόγου.

Ὁ Μητροπολίτης μας, προκειμένου νά καλύψη τίς ἀνάγκες αὐτές, καί δεδομένου ὅτι εἶναι περιορισμένος ὁ ἀριθμός τῶν Ἱεροκηρύκων, ἀπέστειλε στίς Ἐνορίες γραπτό θεῖο κήρυγμα ὅπου ἀναλύεται τό Εὐαγγέλιο ἤ ὁ Ἀπόστολος τῆς ἡμέρας. Τά γραπτά αὐτά κηρύγματα καλύπτουν τούς δύο μῆνες τοῦ καλοκαιριοῦ, Ἰούλιο καί Αὔγουστο. Ἡ ἐφημερίδα μᾶς δημοσιεύει ἐνδεικτικά ἕνα ἀπό τά κηρύγματα αὐτά.

Κυριακή Ἁγίων Πατέρων (19 Ἰουλίου 1998)

Ἡ σημερινή Κυριακή, ἀγαπητοί ἀδελφοί, εἶναι ἀφιερωμένη ἀπό τήν Ἐκκλησία στήν Τέταρτη Οἰκουμενική Σύνοδο, πού συνῆλθε στήν Χαλκηδόνα τό 451 μ.Χ. γιά νά ἀντιμετωπίση μιά Χριστολογική αἵρεση καί νά ὁμολογήση τήν πίστη τῆς Ἐκκλησίας γιά τόν Χριστό.

Στά χρόνια πού προηγήθηκαν τῆς Τετάρτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου ὑπῆρχαν ἄνθρωποι πού προσπαθοῦσαν μέ τήν ἀνθρώπινη λογική νά κατανοήσουν τό μυστήριο τοῦ Χριστοῦ, δηλαδή τό μυστήριο τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι, ὁ Νεστόριος ἰσχυριζόταν ὅτι οἱ δύο φύσεις τοῦ Χριστοῦ, ἀνθρώπινη καί θεία, δέν ἑνώθηκαν πραγματικά, ἀλλά σχετικά, οἱ δέ Μονοφυσίτες ὑπεστήριζαν ὅτι ἡ θεία φύση ἀπερρόφησε τήν ἀνθρώπινη φύση καί ἔτσι ἐπικρατεῖ σύγχυση τῶν δύο φύσεων στόν Χριστό.

Ἡ Τετάρτη Οἰκουμενική Σύνοδος, ἀντιμετωπίζοντας αὐτές τίς αἱρέσεις, ὁμολόγησε καί θέσπισε ὅτι ὁ Χριστός εἶναι τέλειος Θεός καί τέλειος ἄνθρωπος καί ὅτι στόν Χριστό οἱ δύο φύσεις εἶναι ἑνωμένες “ἀσυγχύτως, ἀτρέπτως, ἀδιαιρέτως, ἀχωρίστως”. Μποροῦμε νά ἀναφερθοῦμε στήν περίπτωση τῆς ἀναστάσεως τοῦ Λαζάρου, γιά νά δοῦμε πῶς ἐνεργοῦσαν οἱ δύο φύσεις στόν Χριστό. Ὅταν ἔκλαψε ὁ Χριστός στήν πληροφορία ὅτι πέθανε ὁ Λάζαρος, ἔκλαψε ἡ ἀνθρώπινη καί ὄχι ἡ θεία φύση, ἐνῶ λίγο ἀργότερα ὁ Χριστός ἀνέστησε τόν Λάζαρο μέ τήν θεία καί ὄχι μέ τήν ἀνθρώπινη φύση. Ὅμως στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ κάθε μιά φύση δέν ἐνεργεῖ ἀνεξάρτητα ἀπό τήν ἄλλη, ἀλλά “μετά τῆς θατέρου κοινωνίας”, δηλαδή στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ ἐνεργεῖ κάθε μιά φύση ἀνάλογα μέ τά ἰδιώματά της, ἀλλά μέ τήν κοινωνία τῆς ἄλλης.

Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ὁμολόγησαν αὐτήν τήν πίστη, ἀφ’ ἑνός μέν γιατί ἤθελαν νά διασφαλίσουν τήν ἀλήθεια περί τοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος ἦταν Θεάνθρωπος, καί ὄχι μόνον Θεός ἤ μόνον ἄνθρωπος, ἀφ’ ἑτέρου δέ γιατί μέ τόν τρόπο αὐτόν ἤθελαν νά διασώσουν τόν τρόπο τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου. Γιατί ἄν ὁ Χριστός ἦταν μόνο Θεός, πῶς μποροῦσε νά μεταμορφωθῆ τό θνητό καί παθητό τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως; Ἄν ὁ Χριστός ἦταν μόνον ἄνθρωπος, πῶς μποροῦσε νά σώση τόν ἄνθρωπο; Ἄλλωστε, ὅπως διδάσκουν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Χριστός μέ τήν ἐνανθρώπισή Του προσέλαβε τό θνητό καί παθητό σῶμα τοῦ ἀνθρώπου καί τό θέωσε, δίδοντας τήν δυνατότητα σέ κάθε ἄνθρωπο νά δοκιμάση τήν σωτηρία στήν προσωπική του ζωή. Αὐτό μποροῦμε νά τό καταλάβουμε μέ τό ἑξῆς παράδειγμα. Ὅταν εὑρεθῆ ἕνα φάρμακο γιά τήν θεραπεία μιᾶς ἀρρώστειας, τότε ὁ κάθε ἄρρωστος πού πάσχει ἀπό αὐτό τό εἶδος τῆς ἀρρώστειας μπορεῖ νά θεραπευθῆ, ὅταν λάβη τό φάρμακο.

Αὐτή ἡ πίστη τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως ἐκφράστηκε στήν Τέταρτη Οἰκουμενική Σύνοδο δέν εἶναι ἀφηρημένη, δέν εἶναι μιά φιλοσοφική ἀλήθεια πού δέν ἔχει σχέση μέ τά προβλήματα τοῦ ἀνθρώπου, δέν εἶναι θέμα πού μπορεῖ κάποιος νά τό κατανοήση λογικά, ἀλλά εἶναι θέμα ὑπαρξιακό, προσωπικό. Μπορεῖ κανείς νά τό δοκιμάση στήν προσωπική του ζωή. Δηλαδή, ὅταν πλησιάση ὁ ἄνθρωπος τόν Χριστό μέσα στόν “χῶρο” τῆς Ἐκκλησίας, ὅταν ζῆ τήν μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας, τότε μπορεῖ νά μεταμορφώση τό θνητό καί παθητό τῆς φύσης του, μπορεῖ νά νικήση τόν θάνατο, μπορεῖ νά θεραπευθῆ καί νά ἀπαλλαγῆ ἀπό τά βασανιστικά του προβλήματα. Ἔτσι, ἀντί νά ἐξαντλούμαστε σέ ἐπιχειρήματα, καλοῦμε τούς ἀνθρώπους νά ζήσουν αὐτήν τήν ἐκκλησιαστική ζωή: “Γεύσασθε καί ἴδετε”.

† Ὁ Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ

ΓΡΑΠΤΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ

  • Προβολές: 3050