Ἀρχιμ. Ἀρσένιου Κομπούγια: Ἡ μαρτυρία τοῦ πνευματικοῦ Πατρός

Ἐκλήθη πλησίον του Κυρίου ὁ ἐκλεκτός καί μακαριστός π. Ἱερόθεος. Ὕστερα ἀπό ἑτοιμασμένα στεφάνια ἀπό τόν μισθαποδότη Κύριον, εἰς τήν αἰωνιότητα. Ὕστερα ἀπό ἀλλεπάλληλες δοκιμασίες, μέ τόν πρόωρον θάνατον τοῦ αὐταδέλφου εὐσεβοῦς Ἀρχιμανδρίτου π. Κοσμᾶ, ὕστερα ἀπό τήν πρόωρον κοίμησιν τοῦ μόνου ἀνεψιοῦ τοῦ ἐπ’ ἀδελφή, Νικολάου Κατσάνου, εἰς ἡλικίαν 38 ἐτῶν, ἀφήνοντας πίσω νέαν γυναίκα μέ τρία παιδιά. Ὕστερα ἀπό τόν θάνατον τῆς μόνης ἀδελφῆς του, πιό πολύ ἀκόμα μέ τήν κάπως πολυχρόνιον προσωπικήν του ἀσθένειαν καί δοκιμασίαν.Εἰς τήν κηδείαν τοῦ εἰς Ἰωάννινα, συμπαρεστάθησαν πολλοί ἐκ Ναυπάκτου Κληρικοί καί λαϊκοί, οἱ ὁποῖοι μετέβησαν μέ ποῦλμαν, τοῦ Σεβασμιωτάτου μή δυνηθέντος, εὑρισκομένου εἰς Ἀθήνας. Εὐχαριστοῦμεν τόν ἐκλεκτόν Πρωτοσύγκελλον τῆς Μητροπόλεως Ἰωαννίνων διά τήν συμπαράστασίν του, ὡς καί τήν ἐμπνευσμένην ὁμιλίαν τοῦ κατά τήν κηδεία.

Τόν ἐκλεκτόν καί μακαριστόν π. Ἱερόθεον τόν ἐγνώρισα πρό 51 ἐτῶν, νέον 20 ἐτῶν ὡς Θεόφιλον Δημήτριον. Τόν εἶχε μαζί του ὁ ἐξ Ἰωαννίνων (Μετσοβον) Ἱεροκῆρυξ τῆς Ι. Μητροπόλεως Αἰτωλοακαρνανίας ὁ νῦν μακαριστός, τότε φλογερός, Ἀρχιμανδρίτης π. Βενέδικτος Πετράκης, μαζί μέ τόν ἀδελφόν του Ἀρχιμ. π. Κοσμᾶ. Καί ἐκεῖ ἐν συνεχεία ἐχειροτονήθη Πρεσβύτερος καί ὑπηρέτησε σέ διαφόρους τομεῖς τῆς Ι. Μητροπόλεως. Τό ἔτος γύρω 1964-65 προσελήφθη, ὑπό τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου κυροῦ Δαμασκηνοῦ, Πρωτοσύγκελλος τῆς Ι. Μητροπόλεως Ναυπάκτου καί Προϊστάμενος τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Ἁγίου Δημητρίου. Ἐργάσθηκε τίμια στήν θέση αὐτή καί ἠγαπήθη ὑπό τοῦ Μητροπολίτου. Ἐργάσθηκε πολύ παράλληλα μέ τά διοικητικά καί πνευματικά, μέ κηρύγματα, μέ κατηχητικά, μέ ὁμάδες καί κύκλους ἀνδρῶν καί γυναικών μελέτης Ἁγίας Γραφῆς. Ὑπῆρξε ὑπόδειγμα στήν πόλιν τῆς Ναυπάκτου καί ὅλην τήν Ναυπακτίαν, ὡς εὐσεβής καί ἐνάρετος κληρικός καλός ὁμιλητῆς καί ἐξομολόγος.

Ἐγώ, καίτοι σέ πολλά κατώτερός του, ὑπῆρξα ἐπί 25 ἔτη ὁ πνευματικός του πατέρας - ἐξομολόγος, καί ἔχω ἰδιαιτέραν πείραν διά τόν ἐκλεκτόν αὐτόν κληρικόν. Ἦταν πεντακάθαρος στήν ζωή του ἀπό σοβαρά ἁμαρτήματα, ἰδίως τά τῆς σαρκός, ἐξομολογεῖτο καί συνεβουλεύετο καί διά τό παραμικρόν.

Τό ἐνδιαφέρον τοῦ διά τήν πνευματικήν πρόοδον τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας μεγάλον τόσον, ὥστε, ὅταν μετετέθη ὁ Ἱεροκῆρυξ τῆς Ι. Μητροπόλεως π. Ἀθηναγόρας, εἶχε ἀγωνίαν διά σύντομον ἀντικατάστασιν Ἱεροκήρυκος, ἔτρεξε ἀμέσως νά μοῦ ζητήση γνώμην ἐάν πρέπει νά πεῖ εἰς τόν Ἐπίσκοπον νά φέρη τόν π. Σπυρίδωνα, πού ὑπηρετοῦσε εἰς τά Τρίκαλα, ἐγώ εὐθέως τοῦ σύστησα ἀμέσως νά ἐνεργήση δεόντως. Ἐδέχθη τήν πρότασιν ὁ Μητροπολίτης καί ἔστειλεν ἔγγραφον εἰς τόν μακαριστόν ἅγιον Τρίκης καί Σταγών, ἅγιον ὄντως Μητροπολίτην Διονύσιον, ὁ ὁποῖος εὐθύς παρεχώρησεν τόν π. Σπυρίδωνα. Ἐλπίζω ὅτι ἀμφότεροι δέν θά δώσωμεν λόγον εἰς τόν Θεόν ἐν ἡμέρα κρίσεως.

Εἶναι πολλά πού πρέπει νά γραφοῦν διά τόν ἐνάρετον καί εὐσεβῆ π. Ἱερόθεον. Περιοριζόμεθα νά εἴπωμεν ὅτι ἡ τοπική καί ὅλη ἡ Ἐκκλησία ἔχασε κάπως πρόωρα ἕνα ἐκλεκτόν στέλεχος καί ἐργάτην τοῦ θείου Ἀμπελῶνος. Ἐμεῖς ἔχομεν πάντοτε ζωηρᾶν τήν ἁγίαν μνήμην του, εὐχόμεθα ὅπως ὁ Κύριός μας ἀναπαύη τήν ὁσίαν ψυχήν τοῦ εἰς αἰώνιαν ζωήν μαζί μέ τούς ἁγίους καί Ἀγγέλους, καί ἐγώ νά ἔχω καλήν ἀντάμωσιν. Αἰωνία ἡ μνήμη τοῦ ἐκλεκτοῦ Κληρικοῦ π. Ἱεροθέου

Ὁ ἐλάχιστος καί ἐλλιπής σέ πολλά

Ἀρχιμ. Ἀρσένιος Κομπούγιας