Γεγονότα καὶ Σχόλια: Καταστροφικό δόγμα - Διαστρέβλωση γεγονότων καί λέξεων

Καταστροφικό δόγμα

Ζοῦμε στή μετά Βαβέλ ἐποχή, σέ ἕνα κόσμο σύγχυσης, πού προσπαθεῖ νά ἐπιτύχη τήν παγκόσμια ἑνότητα, μέ βασική ἑνοποιητική ἀρχή τό ἰδιοτελές οἰκονομικό συμφέρον, γιατί αὐτό ὅλοι το κατανοοῦν καί ὅλοι το ἐπιδιώκουν. Τό γεγονός αὐτό εἶναι ἐνδεικτικό της ποιότητας τοῦ πολιτισμοῦ μας καί τῆς πολιτικῆς πού τόν ἐκφράζει• ἡ σύμπτωση πάνω στό πάθος πού διαιρεῖ τίς κοινωνίες, θεωρεῖται ὡς ἡ μοναδική ρεαλιστική βάση γιά τήν οἰκοδόμηση τῆς παγκόσμιας ἑνότητας, ἐνῶ οἱ θρησκεῖες καί οἱ παραδόσεις τῶν λαῶν εἶναι στοιχεῖα πού διαιροῦν τούς λαούς. Εἶναι, μέ ἄλλα λόγια, ἡ κοινή ἀρρώστια μας πού μᾶς ἑνώνει, ἀνεξάρτητα ἄν αὐτή εἶναι πού μᾶς κάνει νά γινόμαστε ὁ ἕνας θηρίο γιά τόν ἄλλο. Πράγματι, τό παράλογο εἶναι τό πιό χαρακτηριστικό γνώρισμα τῆς ἐποχῆς μας, ἡ πιό γνήσια ἔκφραση τοῦ ρεαλισμοῦ μας. Ἀκούγεται συχνά ὅτι πρέπει νά εἴμαστε ρεαλιστές, κι’ ὅτι ὁ ρεαλισμός ἐπιβάλλει νά ἀποδεχθοῦμε τούς κανόνες τῆς ἐλεύθερης ἀγορᾶς, γιατί ἀλλιῶς θά βγοῦμε ἔξω ἀπό τό διεθνές οἰκονομικό παιχνίδι, θά μείνουμε μόνοι. Ἡ ἐξομοίωσή μας, στό ἦθος καί τίς ἀντιλήψεις, μέ τούς παῖκτες τοῦ διεθνοῦς οἰκονομικοῦ παιχνιδιοῦ, προβάλλει ὡς ἡ νέα μεγάλη ἰδέα τοῦ ἔθνους. Σέ αὐτή τήν ἰδέα καλούμαστε νά τά θυσιάσουμε ὅλα, ἀκόμη καί τήν ἐθνική μας ἀνεξαρτησία, δηλαδή, τήν ἐλευθερία νά ἀποφασίζουμε μόνοι μας γιά ὅ,τι μᾶς ἀφορᾶ, χωρίς κοινοτικές ἤ νατοϊκές ὁδηγίες καί ἐντολές.

Πολλοί ἀντιδροῦν σέ διεθνεῖς συναντήσεις γιά τό ἐμπόριο ἤ τίς ἐπιχειρήσεις. Εἶναι γνωστά τα γεγονότα τοῦ Σιάτλ καί τῆς Μελβούρνης. Ὁ κόσμος ἀνησυχεῖ γιά τήν παγκοσμιοποίηση τῆς οἰκονομίας, τήν ὁποία κατασκευάζουν οἱ οἰκονομικά ἰσχυροί, προσαρμόζοντας τήν στά δικά τους συμφέροντα. Τό πιό ἀνησυχητικό, ὅμως, εἶναι ὅτι ἡ ἑνότητα οἰκοδομεῖται πάνω στήν ἰδιοτέλεια, μέ ταυτόχρονη παραθεώρηση τοῦ ἀνθρώπινου παράγοντα καί τῆς πίστης στό Θεό.

Τό δόγμα, ὅτι οἱ θρησκεῖες διαιροῦν, ἐνῶ ἡ οἰκονομία ἑνώνει, εἶναι καταστροφικό. Προπαντός ὅταν λέγεται στό χῶρο πού “ἐπικρατοῦσα θρησκεία” εἶναι αὐτή πού ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπο στήν ἀνιδιοτελῆ ἀγάπη.

Διαστρέβλωση γεγονότων καί λέξεων

Κυριαρχεῖ τό πνεῦμα τῆς Βαβέλ καί ὄχι τῆς Πεντηκοστῆς, γι’ αὐτό ὑπάρχουν “ἐν ἠμίν” σχίσματα, ἀδικαιολόγητες διαφωνίες, “παράλληλοι μονολογοι”, πολυσήμαντες λέξεις, πού ἀλλάζουν περιεχόμενο ἀνάλογα μέ τό πρόσκαιρο συμφέρον.

Χαρακτηριστική περίπτωση διαστρέβλωσης γεγονότων καί λέξεων ἀποτελεῖ τό Ραδιόφωνο καί ἡ Τηλεόραση -ὑπάρχουν, βέβαια, οἱ ἐξαιρέσεις- μέ πρόσφατο παράδειγμα τήν προβολή τοῦ θέματος τῶν ταυτοτήτων. Ἡ Ἱερά Σύνοδος ἐπισήμως ἀνακοίνωσε ὅτι ἡ συγκέντρωση τῶν ὑπογραφῶν ἀποβλέπει στό νά πεισθῆ -ἤ πιεσθῆ- ἡ Κυβέρνηση νά ἐνεργοποιήση τό ἄρθρο 44 τοῦ Συντάγματος τό σχετικό μέ τά δημοψηφίσματα. Δέν κάνει ἡ Ἐκκλησία “ἄτυπο δημοψήφισμα”• ζητᾶ ἀπό τήν Κυβέρνηση νά κάνη ἐκείνη, μέ βάση τό Σύνταγμα, τό σχετικό δημοψήφισμα. Αὐτό σημαίνει ὅτι ἡ Ἐκκλησία δέν θεωρεῖ, ὅσους ὑπογράφουν τά δελτία πού ἐξέδωσε ἡ Σύνοδος σύμφωνους μέ τίς ἀπόψεις της, γιά τήν προαιρετική ἀναγραφή τοῦ θρησκεύματος στίς Ταυτότητες, ἀλλά ὅτι εἶναι σύμφωνοι μαζί της στήν λύση τοῦ θέματος μέ δημοψήφισμα, πού εἶναι δημοκρατικότατη καί ἑλληνικότατη λύση. Τά περισσότερα δελτία εἰδήσεων, ὅμως, μιλοῦν γιά τό “ἄτυπο δημοψήφισμα τῆς Ἐκκλησίας”.

Ἡ σκοπιμότητα εἶναι προφανής, γιατί θά ἦταν πολύ ἀνησυχητικό, ἄν οἱ ὑπεύθυνοί της ἐνημέρωσης δέν κατανοοῦσαν τή διαφορά μεταξύ “ἀτύπου δημοψηφίσματος” καί συλλογῆς ὑπογραφῶν γιά νά διενεργήση ἡ ὑπεύθυνη Κυβέρνηση δημοψήφισμα.

π.Θ.Α.Β.