Τὸ ἐκκλησιολογικό πρόβλημα τῆς Μητροπόλεώς μας στὴν Ἱεραρχία - Εἰσήγηση τοῦ Μητροπολίτου Ἠλείας κ. Γερμανοῦ

«...5. Ὡς γνωστόν μέγα μοναστικόν πρόβλημα ὑφίσταται εἰς τήν Ἱερά Μητρόπολιν Ναυπάκτου, τό ὁποῖον ἔχει ξεπεράση τά ὅρια τῆς Μητροπόλεως, ἔχει διά τήν λύσιν τοῦ πολλάκις ἀσχοληθῆ ἡ ΔΙΣ πολλῶν περιόδων, καί λύσις δέν ἔχει εὑρεθῆ. Κοντεύει νά καταντήση δυσθεράπευτο μοναστικό καρκίνωμα.
Τό πρόβλημα συνίσταται κυρίως εἰς τά ἑξῆς:

α) Εἰς τήν μή ἀναγνώρισιν ἀπό τόν Ἡγούμενον καί τό Ἡγουμενοσυμβούλιον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως Σωτῆρος τῶν κανονικῶν ἁρμοδιοτήτων τοῦ κυριάρχου Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. ΙΕΡΟΘΕΟΥ ἐπί τῆς Μονῆς των καί εἰς τήν κατ’ ἐξακολούθησιν ἀπείθειαν αὐτῶν πρός τόν Ἐπίσκοπον αὐτῶν, ἀλλά καί τήν Ἱερὰ Σύνοδον.

β) Ὁ Ἡγούμενος καί οἱ μοναχοί της Ἱερᾶς Μονῆς ὅλως ἀντικανονικῶς ἔχουν συστήσει διαφόρους Ἑταιρείας καί Σωματεῖα μέ τά κοσμικά καί τά μοναχικά τους ὀνόματα, μερικοί δέ ἀδελφοί της Μονῆς συνέστησαν καί Ἑταιρεία Περιωρισμένης Εὐθύνης, ἡ ὁποία εἶναι ἐμπορική Ἑταιρεία (Ἰχθυοκαλλιέργειες) ἑδρεύει εἰς τήν Ἱεράν Μονήν καί ἔχει λάβει ἐπιχορηγήσεις ἑκατοντάδων ἑκατομμυρίων ἀπό τά προγράμματα τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, ἄνευ γνώσεως καί ἀδείας του Μητροπολίτου των.

Εἰς τό σημεῖον τοῦτο θέλω νά ὑπογραμμίσω καί τά ἑξῆς πρωτάκουστα:

Ι. Εἰς μίαν τοιαύτην περίπτωσιν ἡ Ἕδρα τῆς Ἀστικῆς Ἑταιρείας εἶναι ἡ Ἀθήνα καί Παράρτημα αὐτῆς ἡ Ἱερά Μονή Μεταμορφώσεως Ναυπάκτου.

ΙΙ. Ἡ Ἀστική Ἑταιρεία ἔχει τήν ἐπωνυμίαν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς. Δηλαδή, Μονή καί Ἀστική Ἑταιρεία ταυτίζονται καί φέρουν τήν ἐπωνυμίαν Ἱερά Μονή Μεταμορφώσεως καί Ἱερόν Κοινόβιον Μεταμορφώσεως.καί

ΙΙΙ. Ὁ Πρόεδρος καί τά μέλη τῆς Ἀστικῆς Ἑταιρείας εἶναι οἱ ἀδελφοί της Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως Σωτῆρος Ναυπάκτου.

γ) Εἰς τήν ἄρνησιν ὑποβολῆς εἰς τήν Ι. Μητρόπολιν Ναυπάκτου πάντων των πραγματικῶν ἀριθμῶν εἰσπράξεων καί δαπανῶν καί ὅλων των παραστατικῶν στοιχείων ἁπασῶν των οἰκονομικῶν διαχειρίσεων τῆς Μονῆς προκειμένου νά ἐγκριθῆ ὁ Προϋπολογισμός καί Ἀπολογισμός αὐτῆς, μέ ἀποτέλεσμα ἡ Μονή, διαχειριζομένη ἑκατοντάδες ἑκατομμύρια δραχμές ἐτησίως, νά λειτουργῆ τά τελευταῖα 3-4 χρόνια χωρίς ἐγκεκριμένους Προϋπλογισμούς καί Ἀπολογισμούς, νά μένη δηλαδή ἀνεξέλεγκτη καί νά τείνη εἰς ἀνταρσίαν.

δ) Εἰς τήν ἄρνησι νά δεχθοῦν τόν διαταχθέντα ἀπό τήν Ἱεράν Σύνοδον οἰκονομικόν ἔλεγχον, σύμφωνα μέ τόν ὑπ’ ἀριθμ. 100/1998 ἰσχύοντα Κανονισμόν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί ἔχουν ἤδη καταφύγει εἰς Κοσμικά Δικαστήρια (Συμβούλιον τῆς Ἐπικρατείας) κατά τῆς Ἐκκλησίας μᾶς διά τήν ἀκύρωσίν του ὡς ἄνω Κανονισμοῦ, ὥστε νά ἀποφύγουν τόν οἰκονομικόν ἔλεγχον τῆς Ἐκκλησίας.καί

ε) Ἐνῶ κατ’ ἐξακολούθησιν καί μέ συγκεκριμένες πράξεις δείχνουν τήν ἀνυπακοήν τούς εἰς τόν κυριάρχην Ἐπίσκοπόν τους, παραβαίνοντες τάς προφορικᾶς καί ἐγγράφους αὐτοῦ ἐντολᾶς, διαδίδουν κατ’ αὐτοῦ ψευδεῖς εἰδήσεις καί συκοφαντίας, πού φθάνουν στά ὅρια τῶν κανονικῶν παραπτωμάτων τῆς ἀνταρσίας, τῆς φατρίας καί τῆς τυρείας.

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Καί ἐπειδή ἡ συγκεκριμένη κραυγαλέα καί σκανδαλίζουσα ἀντικανονική συμπεριφορά τῶν ὑπευθύνων της Μονῆς ἔχει φθάσει στό ἀπροχώρητον,

Ἐπειδή ἡ σεπτή Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἶναι ἀδύνατον νά μείνη ἀπαθής θεατής τῶν γεγονότων τούτων καί νά ἀνέχεται τήν παράβασιν τῶν ἱερῶν Κανόνων καί τόν δημόσιον κατασκανδαλισμόν τῶν πιστῶν ἀπό τά ἑκατέρωθεν (Μητροπόλεως καί Μονῆς) γραπτά Ἀνακοινωθέντα Τύπου ἤ ἀπό τά κοινοποιούμενα στούς Ἀρχιερεῖς καί τούς Ἡγουμένους ὅλης της Ἑλλάδος διάφορα σχετικά ἔγγραφα,

Ἐπειδή τά μέχρι τοῦδε ἀπό τήν ΔΙΣ ληφθέντα μέτρα (ἀποστολή δύο Συνοδικῶν Ἐπιτροπῶν, ἀποφάσεις καί ἔγγραφες συστάσεις καί ὁδηγίες Αὐτῆς, διαταχθεῖς οἰκονομικός ἔλεγχος κ.λ.π.) δέν ἔφεραν ἀποτελέσματα, ἀλλ’ ἐθεωρήθησαν ἀπό τήν πλευράν τῆς Μονῆς ἀδυναμία λήψεως μέτρων καί ἐπιβολῆς τῆς Κανονικῆς τάξεως καί ὠδήγησαν τούς ὑπευθύνους της Μονῆς εἰς τήν ἀποθράσυνσιν καί τήν καταφυγήν στά κοσμικά Δικαστήρια (Σ.τ.Ε.).

Ἐπιβάλλεται ἄνευ ἄλλης ἀναβολῆς ἡ λῆψις ἀπό τήν ΙΣΙ δραστικῶν Κανονικῶν μέτρων.

Πρός τοῦτο προτείνω:

Ι. Διά τήν ἀντιμετώπισι τοῦ προβλήματος τῆς Ι. Μονῆς Μεταμορφώσεως Σωτῆρος Ναυπάκτου:

α) Ὁ Ἡγούμενος τῆς Μονῆς καί τά Μέλη τοῦ Ἡγουμενοσυμβουλίου νά τεθοῦν εἰς ἀργίαν ἀπό πάσης ἱεροπραξίας (ἀκοινωνησίαν) μέχρι τῆς ἐκδόσεως τελεσιδίκου ἀποφάσεως τοῦ ἁρμοδίου Ἐκκλησιαστικοῦ Δικαστηρίου, διά τά δί’ ἅ ὁ Ἡγούμενος Ἀρχιμ. Σπυρίδων Λογοθέτης κατηγορεῖται κανονικά παραπτώματα καί δί’ ἅ ἔχουν διαταχθῆ τακτικαί ἔνορκοι Ἀνακρίσεις καί ἐπαναφορᾶς τῆς Μονῆς εἰς τήν Κανονικήν τάξιν.

β) Ἡ Διοίκησις καί Διαχείρησις τῆς Μονῆς νά ἀνατεθῆ εἰς προσωρινήν τριμελῆ Διαχειριστικήν Ἐπιτροπήν ἐξ Ἀδελφῶν της Μονῆς μέ πλήρη ἁρμοδιότητα καί εὐθύνη τοῦ Ἡγουμενοσυμβουλίου.

γ) Νά ὁλοκληρωθοῦν τάχιστα αἵ διαταχθεῖσαι ἔνορκοι τακτικαί Ἀνακρίσεις κατά τοῦ Ἡγουμένου τῆς Ι. Μονῆς Μεταμορφώσεως Σωτῆρος Ναυπάκτου Ἀρχιμ. Σπυρίδωνος Λογοθέτη καί νά ὑποβληθῆ ὁ Φάκελλος εἰς τόν Σεβ. Μητροπολίτην Ναυπάκτου κ. ΙΕΡΟΘΕΟΝ διά τά περαιτέρω. Καί

δ) Νά διαταχθῆ ὁ οἰκονονικός ἐπιθεωρητής, ὁ ὑπό τῆς ΕΚΥΟ ὁρισθεῖς νά μεταβῆ ἀμέσως εἰς τήν Μονήν καί νά διενεργήση τόν οἰκονομικόν ἔλεγχον ἁπασῶν των Διαχειρίσεων τῆς Μονῆς, νά ὑποβάλη δέ νομίμως τό Πόρισμά του εἰς τόν ζητήσαντα αὐτόν Σεβ. Μητροπολίτην Ναυπάκτου καί τήν ΔΙΣ διά τά περαιτέρω.

ΙΙ. Διά τήν πρόληψι παρομοίων φαινομένων καί τήν γενικωτέραν ἀντιμετώπισι τοῦ προβλήματος, προτείνω:

α) Νά ἀποφασισθῆ καί δί’ Ἐγκυκλίου τῆς ΔΙΣ νά ἀνακοινωθῆ εἰς τάς Ι. Μητροπόλεις, ὅτι οἱ Μοναχοί καί οἱ Ἱερομόναχοι τῶν Ἱερῶν Μονῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος δέν ἐπιτρέπεται νά εἶναι ἑταῖροι ἀστικῶν ἤ ἐμπορικῶν Ἑταιρειῶν. Ἄν παραστή ἀνάγκη συστάσεως Ἑταιρείας μέ συμμετοχήν τῆς Μονῆς, θά πρέπη νά προηγῆται ἔγκρισις τῆς συστάσεως ὑπό τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου καί τῆς ΔΙΣ, τά δέ ἐγκριτικά ἔγγραφα αὐτῶν νά μνημονεύωνται εἰς τό σχετικόν Καταστατικόν της ὑπό ἵδρυσιν Ἑταιρείας ἤ Σωματείου.

β) Ἱερά Μονή τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος δέν ἐπιτρέπεται νά δέχεται ὑλικᾶς προσφορᾶς ἤ ἄλλας ἐκδουλεύσεις ἀπό Σύλλογον ἤ Σωματεῖον φίλων της, ἐάν τό Καταστατικόν αὐτῶν δέν ἔχει προηγουμένως ἐγκριθῆ ἀπό τόν οἰκεῖον Μητροπολίτην.καί

γ) Νά γίνη γνωστόν εἰς τάς Κρατικᾶς Ὑπηρεσίας (Ὑπουργεῖα, Γενικᾶς Γραμματείας Περιφερειῶν, Νομαρχίας κ.λ.π.), ὅτι οὐδεμία αἴτησι Μονῆς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἶναι ἐπιτρεπτόν νά γίνεται δεκτή διά οἰκονομικήν ἐπιχορήγησιν, ἄν αὕτη δέν ἔχει τήν ἔγγραφον ἔγκρισιν τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου».