Γράφτηκε στις .

Ὁμιλία σέ νέους τῆς Θεσσαλονίκης: “Ὀρθόδοξη Ψυχοθεραπεία”

Ἡ ἀφίσσα ἔξω ἀπό τόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Χαραλάμπους Συκεῶν Θεσσαλονίκης ἔγραφε:

“Η Ἐνοριακή Νεανική Ἑστία Ι. Ν. Ἁγίων Χαραλάμπους καί Χριστοφόρου Συκεῶν σᾶς προσκαλεῖ στήν Γ' Σύναξη Νέων, Δευτέρα 25 Νοεμβρίου, ὥρα 18.45. Θέμα "Ὀρθόδοξη Ψυχοθεραπεία", ὁμιλητὴς Σεβ. Ἱερόθεος, Μητροπολίτης Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου.

"...Ἡ Ἐκκλησία θεωρεῖται καί εἶναι πνευματικό θεραπευτήριο...", "...Ἡ ἀνάπτυξη τῆς ψυχολογίας εἶναι μιά ὀρθόδοξη ἀναζήτηση στόν αἱρετικό χῶρο τῆς Δύσης"κ, "...Εἶναι φοβερό νά ἔρχεται κανείς στή Ἐκκλησία καί ἀντί νά βρίσκη θεραπευτές - γιατρούς νά βρίσκη σερβιτόρους καί στοχαστές...", "...Ἐάν ἡ ἡδονή γέννησε τόν πόνο, τώρα πρέπει ὁ ἄνθρωπος μέ τήν ἐν Χριστῷ βίωση τοῦ πόνου νά ξεπεράση τήν ἡδονή... μέ τή βίωση τῆς πνευματικῆς ἡδονῆς πού συνίσταται στήν ἀνάπτυξη τῶν ἐσωτερικῶν αἰσθήσεων...", "...ἀκόμη καί σωματικές ἀνωμαλίες καί ἀσθένεεις, πού εἶναι ἀποτελέσματα τῶν ἐνεργειῶν τῶν κακῶν λογισμῶν, θεραπεύονται...", "Οἱ πνευματικοί-θεραπευτές δέν παραβιάζουν τήν ἐλευθερία τῶν πνευματικῶν τους παιδιῶν... δέν ἔχουν τή διάθεση νά ἀποκτήσουν ὀπαδούς... τούς βοηθοῦν νά ἀποκτήσουν καλόν ὀφθαλμό καί στήν συνέχεια τούς ἀφήνουν νά πορεύονται στόν δρόμο τους..."”.

Αὐτές εἶναι μερικές προτάσεις ἀπό τά βιβλία καί τά κείμενα τοῦ Σεβασμιωτάτου, πού προσέλκυσαν τό ἐνδιαφέρον καί τίς ἀναζητήσεις τῶν νέων της Ἐνορίας Ἁγίου Χαραλάμπους, “λαχτάρησαν ἀπ’ τήν ψυχή τους”, ὅπως ἀνέφερε ὁ Ἐφημέριος π. Στυλιανός Βότσης, καί κάλεσαν τόν Σεβασμιώτατο στήν σύναξή τους νά ἀναπτύξη διά ζώσης τά θέματα αὐτά.

Ὁ Σεβασμιώτατος ἀνέπτυξε συνοπτικά καί περιεκτικά τήν διδασκαλία τῶν Πατέρων, τῆς Ἐκκλησίας μας, γιά τήν Ὀρθόδοξη Ψυχοθεραπεία, ἀναφερόμενος σέ πέντε κύρια σημεῖα, τά ὁποῖα πρέπει νά γνωρίζη κανείς γιά νά κατανοήση τήν Ὀρθόδοξη Ψυχοθεραπεία.

α) Ὁ ἄνθρωπος ἀποτελεῖ θετικό δημιούργημα τοῦ Θεοῦ, πλασμένος κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωσή Του καί εἶναι τό συναμφότερον, ψυχή καί σῶμα.

β) Πῶς λειτουργοῦσε ὁ ἄνθρωπος προπτωτικά καί πῶς συμπεριφέρεται μεταπτωτικά. Πρός τῆς πτώσεως τό σῶμα τρεφόταν ἀπό τήν ψυχή καί ἡ ψυχή ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα, πού εἶναι ψυχή τῆς ψυχῆς, ἐνῶ μετά τήν πτώση ἡ ψυχή τρέφεται ἀπό τό σῶμα καί τό σῶμα ἀπομυζᾶ ἀπό τό περιβάλλον.

γ) Τό πρόβλημα τοῦ θανάτου, ὁ ὁποῖος ὑπάρχει ἀπό τήν γέννησή μας στόν ὀργανισμό μας, ἐκδηλώνεται ποικιλοτρόπως καί γεννᾶ τήν φιλαυτία τήν μητέρα ὅλων των παθῶν.

δ) Ἡ ἀσθένεια καί ἡ θεραπεία τῆς τριμεροῦς της ψυχῆς: λογιστικοῦ - ἐπιθυμητικοῦ - θυμικοῦ.

ε) Ὁ συνδυασμός μυστηρίων καί ἀσκήσεως. Μυστήρια καί ἄσκηση δέν νοοῦνται –ὀρθοδόξως– ἔξω ἀπό τήν Ἐκκλησία.

Συμπερασματικά ὑπεστήριξε πῶς ὑπάρχει στενή σχέση μεταξύ ἀνθρωπολογίας - Χριστολογίας - Ἐκκλησιολογίας - ἐσχατολογίας.

Μετά τήν εἰσήγηση ἀκολούθησαν πολλές ἐρωτήσεις ἀπό τούς νέους, στίς ὁποῖες ἀπήντησε ὁ Σεβασμιώτατος, σέ ὅσες βεβαίως τοῦ ἐπέτρεψε ὁ χρόνος, ἀφοῦ ἀμέσως μετά ταξίδεψε ὁδικῶς γιά τήν Ἀθήνα.

Μερικές ἀπό τίς ἐρωτήσεις ἦταν: - Ὅσα μᾶς παραθέσατε ἀπαιτοῦν ἐπίπονη διανοητική προσπάθεια; Καί ἄν ναί, πῶς θά ἀνταποκριθοῦν ὅσοι δέν διαθέτουν τά κατάλληλα διανοητικά προσόντα ἤ δέν τούς ἐπέτρεψαν οἱ συνθῆκες νά τά καλλιεργήσουν; - Δέν πρέπει νά ἀναγνωρίζουμε τήν προσφορά τοῦ ψυχιάτρου, ἀφοῦ βοηθοῦν στήν ἁπάλυνση τοῦ πόνου καί τήν ἀποφυγή τῆς ἀπελπισίας; - Πῶς θεραπεύεται ἕνας νέος ποῦ τό περιβάλλον τοῦ ἔχει δημιουργήσει δύσκολα ψυχολογικά προβλήματα; - Μήπως δέν πρέπει νά χρησιμοποιοῦμε τόν ὄρο θεραπεία, ἀλλά ἀνακαίνιση; - Ἄν τά πάθη ἔχουν τήν αἰτία τους στήν ἀπομύζηση τῆς ψυχῆς ἀπό τό σῶμα καί στήν φθαρτότητα τοῦ σώματος, τότε ποῦ ἐνεργεῖ ὁ διάβολος; κ.α.

Ὁ π. Στυλιανός ἀπέστειλε εὐχαριστήρια ἐπιστολή στόν Σεβασμιώτατο, ἐκφράζοντας τήν εὐγνωμοσύνη, τήν ἱκανοποίηση καί τήν εὐχαριστία ἐκ μέρους τῶν ἐνοριτῶν καί ἰδιαιτέρως τῶν νέων της Ἐνορίας του. Ζήτησε δέ τίς εὐχές τοῦ Σεβασμιωτάτου: “Εὐχηθεῖτε, Σεβασμιώτατε, ἡ ὁμιλία σας νά γίνει νοοτροπία καί βίωμά μας στήν καθημερινή μας σχέση μέ τόν Τριαδικό μας Θεό διά τῆς Ἐκκλησίας”.

Α.Κ.