Χειροτονία εἰς Πρεσβύτερον τοῦ π. Γαβριὴλ Πλάκα

Τὴν Τετάρτη 11 Αὐγούστου, τελέσθηκε ἡ εἰς Πρεσβύτερον χειροτονία του π. Γαβριὴλ Πλάκα. Ὁ Ἱερομόναχος π. Γαβριὴλ κατάγεται ἀπὸ τὴν Ἀράχωβα, εἶναι θεολόγος, διετέλεσε ἐπὶ τρία περίπου ἔτη Διάκονος στὸν Ἱερὸ Μητροπολιτικὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου Ναυπάκτου καὶ πρόκειται νὰ ὑπηρετήση τὴν Ἐκκλησία ἱερουργῶντας στὴν Ἐνορία τῆς γενετείρας του.

Ἡ χειροτονία ἔγινε μέσα σὲ πανηγυρικὸ καὶ συγκινητικὸ κλίμα, στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Νικολάου Ἀραχώβης μὲ συμμετοχὴ πολλῶν Ἱερέων ἀπ' τὴν περιοχὴ καὶ τὴν Ναύπακτο. Δημοσιεύουμε παραπλεύρως τὸν λόγο τοῦ Σεβασμιωτάτου, καθὼς καὶ ἀποσπάσματα ἀπὸ τοὺς χαιρετισμοὺς τοῦ Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου Πλατάνου π. Νικολάου Μασγάλα, τοῦ Δημάρχου Πλατάνου κ. Λεωνίδα Κωλέττα καὶ τοῦ ἐκπροσώπου τοῦ Συλλόγου Ἀραχωβιτῶν Δικηγόρου κ. Γεωργίου Γαλανόπουλου.

* * *

Πρωτοπρεσβύτερου π. Νικολάου Μασγάλα

Σεβασμιώτατε,

Ἅγιοι πατέρες, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Ἡ σημερινὴ μέρα εἶναι μιὰ ξεχωριστὴ καὶ σημαντικὴ μέρα γιὰ τὴν ὀρεινὴ Ναυπακτία καὶ ἰδιαίτερα γιὰ τὴν ἐνορία τῆς Ἀράχωβας, γιατί ἕνα νέο ἀστέρι λαμπερὸ ἀνατέλλει στὸν ὁρίζοντα καὶ μᾶς δίνει κουράγιο καὶ ἐλπίδα νὰ ἀγωνιοῦμε καὶ νὰ ἀγωνιζόμαστε γι αὐτὸν τὸν ἔρημο τόπο νὰ τὸν κρατήσουμε ἀκόμα ζωντανό.

΄Ἐνας νέος ἄνθρωπος τῆς περιοχῆς μας, ἕνας νέος Θεολόγος, ἕνας νέος ἄξιος κληρικὸς ξεκινάει ἀπὸ σήμερα, ἐδῶ ἀπὸ τὴν ἰδιαίτερη πατρίδα του, ἀπὸ τὸ χωριό του, τὸν σκληρὸ ἀγῶνα τῆς προσφορᾶς καὶ τῆς θυσίας, ὄχι μόνο στοὺς χωριανούς του, ἀλλὰ πιστεύω καὶ στοὺς κατοίκους τῆς γύρω ὀρεινῆς μας περιοχῆς.

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας, ὁ ὁποῖος μᾶς τιμᾶ ἰδιαιτέρως σήμερα καὶ κάθε φορὰ ποὺ βρίσκεται κοντὰ μᾶς ἐδῶ στὰ ὀρεινὰ καὶ ἀπομακρυσμένα χωριά μας, ὅλους ἐμᾶς τοὺς ἐφημερίους τῶν ὀρεινῶν χωριῶν μας μᾶς ἔχει ἀποκαλέσει κατὰ καιροὺς ἥρωες. Σ αὐτοὺς τοὺς ἥρωες προστέθηκε ἀπὸ σήμερα καὶ ὁ καθ ὅλα ἄξιος, ἀγαπητὸς καὶ σεβαστὸς π. Γαβριὴλ μὲ τὴν χάρη τοῦ Παναγίου Πνεύματος, εἰσερχόμενος εἰς τὰ ἐνδότερα τοῦ Καταπετάσματος, ὅπου ἐπισκοπεῖ το φῶς τοῦ Προσώπου τοῦ Κυρίου...

* * *

Λεωνίδα Κωλλέτα, Δημάρχου Πλατάνου

Βλέποντας, Σεβασμιώτατε, τὸ πλῆθος τοῦ ἱερατείου, ἔφερα στὴ μνήμη μου τὸν ὑμνωδὸ ποὺ ψάλλει: "Ἀπόστολοι ἐκ περάτων..." μὲ μόνη τη διαφορὰ πῶς σήμερα συναθροισθέντες ἦλθαν νὰ παραστοῦν σὰν μάρτυρες τοῦ μεγάλου μυστηρίου τῆς χειροτονίας του π. Γαβριήλ.

Σεβασμιώτατε,

Για μιὰ ἀκόμα φορὰ ἀνηφορήσατε στὶς ἐσχατιὲς τοῦ ὀρεινοῦ ὄγκου τῆς Μητρόπολής Σᾶς. Ὅμως τούτη ἡ πορεία Σᾶς ἔχει κάτι ξεχωριστό, κάτι τὸ θεῖο, ἀφοῦ στὴν πορεία αὐτὴ ἐπιτελέσατε τὸ ἱερὸ μυστήριο τῆς χειροτονίας, ποὺ μόνον Ἐσεῖς ἔχετε τὴ δυνατότητα νὰ τελέσετε. Σημειώνουμε τὸ γεγονός, Σεβασμιώτατε, γιατί αὐτὸ ξεφεύγει ἀπὸ τὸν ὀρυμαγδὸ τῶν ἡμερῶν. Τὸν ὀρυμαγδὸ τοῦ ἀνελέητου βομβαρδισμοῦ ἀπὸ τὰ Μέσα Μαζικῆς Ἐπικοινωνίας. Τὸν βομβαρδισμό, ποὺ ἴσως σ ἕναν βαθμὸ εἶναι δικαιολογημένος, ἀλλὰ ὅταν γίνεται ἀνελέητος ἔρχεστε ἐσεῖς καὶ γίνεστε ἡ ἀσπίδα ποὺ θὰ μᾶς προστατεύση.

Δὲν ἀντιλέγουμε, Σεβασμιώτατε, ὅτι οἱ Ὀλυμπιακοὶ ἀγῶνες εἶναι γιορτὴ πολιτισμοῦ καὶ γιορτὴ ἀθλητισμοῦ, ἴσως ἡ μεγαλύτερη. Ὅταν ὅμως τῆς Ὀλυμπιακῆς Φλόγας προηγεῖται ἡ Κόκα-Κόλα, τότε τὰ συναισθήματα ἀλλάζουν καὶ κάθε σκεπτόμενος προβληματίζεται γιατί μὲ τὸν μηδενισμὸ τῶν πάντων διαφωνεῖ. Ὅμως ὑπάρχει καὶ ἡ γιορτὴ τῆς Παναγίας μας. Ἡ Θεοτόκος, ποὺ ὁ Ἑλληνισμὸς ἰδιαίτερα τιμᾶ, γιατί Ἐκείνη τὸν συνοδεύει καὶ τὸν προστατεύει σ ὅλους τοὺς δύσκολους ἀγῶνες του. Ἡ Ὁδηγήτρια εἶναι τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ χωρὶς νὰ ὑπερβάλλουμε, ἡ Μητέρα ὅλων τῶν Ἑλλήνων.

Τὶς ἡμέρες αὐτὲς ποὺ ὁ Ἑλληνισμὸς τιμᾶ τὴν Ὑπερένδοξο Θεοτόκο, ἐπιλέξατε, Σεβασμιώτατε, νὰ τελέσετε τὸ μυστήριο τῆς χειροτονίας συνεχίζοντας τὴν ἱερὴ παράδοση τῶν Ἀποστόλων. Καὶ εἶναι τὸ σημερινὸ γεγονὸς ἡ ὄαση στὴν ἀπέραντη ἔρημο ποὺ μᾶς κατακλύζει. Εἶναι τὸ σημερινὸ γεγονός, ποῦ, θεία ἐμπνεύσει, Σεὶς τὸ μεταβάλλετε γιὰ τὸ δικό μας χῶρο, σὲ θεῖο δῶρο. Σέ μας τοὺς πιστοὺς δὲ μένει παρὰ νὰ ἑνώσουμε τὶς προσευχές μας γιὰ ὑγεία καὶ μακροημέρευσή Σᾶς, ὥστε ἀπρόσκοπτα νὰ συνεχίζετε τὸ θεάρεστο καὶ ἐλπιδοφόρο ἔργο Σᾶς.

Πατέρα Γαβριήλ,

Τύχη ἀγαθὴ γιὰ μένα ἦταν νὰ παρευρίσκομαι στὴ σημερινὴ χειροτονία σου στὸ βαθμὸ τοῦ Πρεσβυτέρου, ὅπως παραβρέθηκα καὶ στὴ χειροτονία σου στὸ βαθμὸ τοῦ Διακόνου. Τότε μὲ τὴ φτωχή μου πέννα εἶχα γράψει ἕνα κειμενάκι σὲ τοπικὴ ἐφημερίδα μὲ τίτλο: "Ἄξιος ὁ Γαβριήλ", τὸ ἴδιο ἀναφώνησα καὶ σήμερα καὶ θέλω νὰ πιστεύω ὅτι αὐτὸ θὰ ἀναφωνῶ διαπαντός.

Πατέρα Γαβριήλ,

Λέει ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν στὴν πρὸς Ρωμαίους ἐπιστολή του: "Δόξα καὶ τιμὴ παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν". Αὐτὸ τὸ ἀγαθὸν ἐκλήθης νὰ πράττης στὴ ζωή σου. Τοῦ ἀγαθοῦ τὴν ἔννοια μόνος σου ἐννοεῖς καὶ κατανοεῖς. Τὸ ποίμνιό σου προσδοκᾶ πολλὰ ἀπὸ ἐσένα. Γι αὐτὸ ἐγὼ θὰ σοῦ θυμίσω τὰ λόγια τοῦ Κυρίου πρὸς τοὺς μαθητὰς Τοῦ: "Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ παραδοθήσεται ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου τοῖς ἔθνεσι...." καὶ ἀπαρίθμησε στὴ συνέχεια τὰ "μέλλοντα Αὐτῶ συμβαίνειν".

Ἐσὺ σήμερα ἀνεβαίνεις στὴ δική σου Ἱερουσαλήμ. Ἑτοιμάσου καὶ ὁπλίσου νὰ ὑποστῇς τὰ πλεῖστα ὅσα, γιὰ νὰ φέρης σὲ πέρας τὸ βαρὺ φορτίο, ποὺ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς σου ὁ Σεβασμιώτατος ἐναπόθεσε πρὶν ἀπὸ λίγο. Δὲν γνωρίζω, πατέρα Γαβριήλ, ἂν θὰ συναντήσης κάποιον Σίμωνα Κυρηναῖο νὰ σὲ βοηθήση στὸ δρόμο σου πρὸς τὸν Γολγοθᾶ. Ἀλλὰ ὁ θεῖος Παῦλος πάλι πρὸς Ρωμαίους λέγει: "Προσέχετε οὗν ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ". Τὸ ποίμνιο θὰ ἀποτελῇ τὴ μεγάλη σου φροντίδα. Κι ἂν ἔτσι γίνη θὰ βρεθοῦν ἐκεῖνοι ποὺ θὰ σὲ στηρίζουν καὶ θὰ σὲ βοηθοῦν.

Ὁ πατέρας Νικόλαος καὶ οἱ ἄλλοι ἱερεῖς ἂς ἀποτελοῦν γιὰ σένα τρανὸ παράδειγμα γιὰ μίμηση, γιατί αὐτοὶ τὸν κόπο ἀγνόησαν καὶ τὴν ἐντολὴ τοῦ Κυρίου "πορευθέντες μαθητεύσατε" βίωμά τους ἔκαναν.

Οἱ δεήσεις οἱ δικές μας θ ἀποτελοῦν τὸ ἀντίδωρο σὲ ὅσα ἐσὺ γιὰ μᾶς θὰ πράττης.

Ἀγαπητοὶ συνδημότες

Φίλοι Ἀραχωβίτες

Ἀκούγεται, κι αὐτὴ εἶναι ἡ ἀλήθεια, ὅτι γιὰ μιὰ ἀκόμα φορὰ εἶστε οἱ τυχεροί. Προσωπικὰ ἐγὼ πιστεύω πῶς ὅλη ἡ περιοχὴ εἶναι τυχερή. Περιττεύει νομίζω νὰ σᾶς συμβουλεύσω, ἀφοῦ καὶ νοῦ καὶ γνώση ἔχετε. Ἁπλὰ θὰ σᾶς πῶ ὅτι τὸν ἱερέα, ποὺ ὁ Θεὸς σᾶς ἔστειλε, νὰ τὸν διαφυλάττετε ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ καὶ τὴν βοήθειά σας ἁπλόχερα νὰ τοῦ τὴν παρέχετε. Ἔτσι θὰ πᾶμε μπροστὰ καὶ θὰ εἴμαστε ὁ φάρος γιὰ ἄλλους συμπατριῶτες.

Σήμερα ἂς ἑνώσουμε ὅλοι τὴν προσευχή μας καὶ ἂς παρακαλέσουμε τὴν Παναγιά, τὴν Παναγιὰ τῆς Ὀρθοδοξίας, τὴν Παναγιὰ τοῦ Ἑλληνισμοῦ, νὰ ὁδηγῇ καὶ νὰ κατευθύνη τὰ βήματα τοῦ ἄξιου πατέρα Γαβριήλ.

Γεωργίου Γαλανοπούλου, Δικηγόρου Παρ' Ἀρείω Πάγω

Σεβασμιώτατε Ποιμενάρχα μας, Μητροπολῖτα Ναυπάκτου καὶ Ἁγ. Βλασίου κ.κ.Ιερόθεε, διάδοχε καὶ συνεχιστὰ τῶν πάλαι ποτε διαλαμψάντων σοφῶν καὶ λογίων προκατόχων Σᾶς, τῶν κοσμησάντων λαμπρῶς τὸν θρόνον τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου. "Τί σοὶ δῶρον προσάξω τῆς εὐχαριστίας, ἀνθ ὧνπερ ἀπήλαυσα, τῶν Σὼν δωρημάτων, τῆς χειροτονίας καὶ τῆς Σὴς ἀγαπήσεως;" ἀναφωνῶ ἔκθαμβος, ὁρῶν ὑμᾶς ἔμπροσθεν τῆς Ὡραίας Πύλης, ἱστάμενον ἱεροπρεπεστάτως εἰς τύπον καὶ τόπον Χριστοῦ. "Τοιγαρούν, δοξάζω, ὑμνολογῶ καὶ μεγαλύνω, προσκυνῶν ἕναν Θεὸν Τρισυπόστατον".

Σᾶς καλωσορίζουμε μὲ ἰδιαίτερη χαρὰ καὶ αἰσθήματα ἀγάπης στὸ ὄμορφο χωριό μας μετὰ τῆς συνοδείας τοῦ Τιμίου Πρεσβυτερίου καὶ τῆς Διακονίας Χριστοῦ καὶ Σᾶς ὑποδεχόμαστε μὲ τιμὴ καὶ σεβασμό, ὡς ἁρμόζει στὸν Ἐπισκοποῦντα ἄγρυπνο φύλακα τοῦ ἐμπεπιστευμένου ποιμνίου τῶν λογικῶν τοῦ Κυρίου μας προβάτων. Καὶ Ἐσεῖς ἔχετε πλήρως ἀποδείξει τὸν εἰρημένον λόγον. Ἡ πανορθόδοξος καὶ πανθομολογουμένη φήμη Σᾶς προτρέχει Ὑμῶν, τὸ ἦθος, ἡ ἁγιότης τοῦ βίου Σᾶς καὶ ἡ ὀρθότης τῆς πίστεώς Σᾶς εἶναι γνωστὴ οἰκουμενικῶς, τὸ συγγραφικὸ Σᾶς πλούσιο θεολογικὸ ἔργο εὐρύτατα διαδεδομένο καὶ ψυχικῶς ὠφέλιμο. Ἡ χαρὰ μᾶς σήμερον εἶναι διπλὴ καὶ ἡ εὐγνωμοσύνη ὅλων ἀνέκφραστη, διότι χειροτονήσατε διὰ τῶν ἁγίων χειρῶν καὶ εὐχῶν Σᾶς εἰς Πρεσβύτερον τὸν εὐλαβέστατον Ἱερομόναχον π. Γαβριὴλ Πλάκα καὶ τὸν καταστήσατε Ἱερέα τῆς ἐνορίας μας στὴν Ἀράχωβα...

Στὴ σημερινὴ χειροτονία δὲν εἴμασταν μόνον ἡμεῖς ὅλοι παρόντες. Συμμετεῖχε ὁ οὐράνιος ἀγγελικὸς κόσμος καὶ οἱ χοροὶ τῶν Ἁγίων. Καί, τολμῶ νὰ εἴπω, ὑπερίπταντο νοερῶς ὡς λευκαὶ περιστεραὶ καὶ οἱ ψυχὲς τῶν ἀειδοίμων προκατόχων καὶ διατελεσάντων ἱερέων μας τοῦ ἁγίου τούτου ναοῦ: παπα-Δημήτρη Παπαδημητρίου, παπα-Νίκου Παπακώστα καὶ παπα-Γιώργη Κατσαντώνη, συγχορεύουσαι καὶ συγχαίρουσαι συνάμα τοῦτες τὶς εὐλογημένες ὧρες! Δόξα τῷ ἐν Τριάδι Θεῷ δι ὅσα ἀπολαύσαμεν. Εὐχαριστοῦμεν ἐπίσης τὸν ὀσιώτατον Καθηγούμενον τῆς Ἱερᾶς Θεομητορικῆς Μονῆς Παναγίας τῆς Ἀμπελακιωτίσσης, πατέρα Πολύκαρπο, διὰ τὴν ἐνταῦθα παρουσία του καὶ τὴν καλωσύνη ποὺ εἶχε νὰ μᾶς φέρη πρὸς προσκύνηση τὸ χαριτόβρυτο καὶ θαυματουργὸ λείψανο τῆς χειρὸς τοῦ Ἁγίου Πολυκάρπου, Ἐπισκόπου Σμύρνης...

Νὰ εὐχαριστήσουμε θερμῶς τους ἄχρι τοῦδε ἰερατεύσαντας εἰς τὸν ἱερό μας ναὸ τοῦ Ἁγ. Νικολάου Αἰδεσιμωτάτους, Πρωτοπρεσβύτερο Παπα-Νίκο Μασγάλα καὶ ἱερέα Παπα-Χρῆστο Δανιά, καθὼς καὶ ὅλους τοὺς τιμίους Πρεσβυτέρους καὶ τὸν Διάκονο γιὰ τὴν ἐνταῦθα παρουσία τους, ποὺ μᾶς τιμᾶ ἰδιαιτέρως καὶ διήνυσαν πρὸς τοῦτο πολλὰ χιλιόμετρα. Νὰ εὐχαριστήσουμε τὸν Δήμαρχό μας καὶ ὅλους τοὺς φιλεόρτους Χριστιανούς. Νὰ συγχαροῦμε τοὺς εὐσεβεῖς γονεῖς του π. Γαβριήλ, ποὺ εἶναι ἡ καλὴ ρίζα καὶ ὁ π. Γαβριήλ, ποὺ φέρει Ἀρχαγγελικὸ ὄνομα καὶ τὸ Ἀγγελικὸ Σχῆμα, ὁ βλαστὸς ὁ ὥριμος ποὺ εὔχομαι ὁλοψύχως νὰ γίνη δένδρο ἀειθαλές, ἐλαία κατάκαρπος μὲ πολλοὺς γλυκεῖς καὶ εὐχύμους πνευματικοὺς καρποὺς καὶ νὰ ζήση μὲ ὑγεία πολλὰ ἔτη. Νὰ συγχαροῦμε καὶ τὰ ἀδέλφια του ποὺ παρευρίσκονται στὴν πνευματικὴ χαρά του, διότι ὅλες οἱ ἄλλες χαρὲς εἶναι ἐφήμερες, πρόσκαιρες κι εὔκολα ἐξατμίζονται, σὲ ἀντίθεση μὲ τὶς πνευματικὲς χαρές, ποὺ εἶναι ἔντονες καὶ διαρκοῦν.

Τέλος, νὰ εὐχηθῶ ἀπὸ καρδίας καὶ χειλέων καὶ νὰ εὐχηθοῦμε ὅλοι μας στὸν Ἱερομόναχο Πρεσβύτερό μας π. Γαβριὴλ ὅσια ἱερωσύνη, πολλὲς ὑπομονές, παραδείσιες χαρές, νὰ ἀποκτήση ὅλα τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ νὰ εὐαρεστήση τὸ Θεὸ μὲ τὴ ζωή, τὶς πράξεις καὶ τὶς ἀρετές του, ἀλλὰ καὶ νὰ χαροποιῇ πάντοτε καὶ Ἐσᾶς Σεβασμιώτατε Ποιμενάρχα μας, ὡς τέκνον ὑπακοῆς, ὡς ἀγαθὸς λευΐτης, ὡς ἁπλὸς ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ μας στὴν ἐνταῦθα παροῦσα ζωὴ καὶ συγχρόνως νὰ σᾶς διαβεβαιώσουμε ὅτι θὰ τὸν ἀγαποῦμε, διότι εἶναι λίαν ἀγαπητὸς παιδιόθεν εἰς ὅλους μας καὶ θὰ τὸν εὐλαβούμαστε ἕνεκα τῆς ἐναρέτου διαγωγῆς του, νὰ εἶναι ἄξιος ἱερουργὸς τῶν Θείων Μυστηρίων καὶ νὰ προκόπτη πνευματικῶς κατὰ Χριστόν, ἀπολαύων, ὅπως καὶ ὅλοι μας, διὰ τῶν ἁγίων εὐχῶν καὶ σεπτῶν εὐλογιῶν Σᾶς τῆς ἐπουρανίου Βασιλείας καὶ τῆς Ἁγιότητος. Ἀμήν.

"ΚΕΛΕΥΣΟΝ, ΚΕΛΕΥΣΑΤΕ..."

Προσφώνηση τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου

στὴν χειροτονία σὲ Πρεσβύτερο τοῦ π. Γαβριὴλ Πλάκα

(στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Νικολάου Ἀραχώβης Ναυπακτίας, Τετάρτη 11 Αὐγούστου 2004)

Ἀγαπητὲ π. Γαβριήλ,

Στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ ἁγίου Νικολάου τοῦ ἱστορικοῦ καὶ παραδοσιακοῦ αὐτοῦ χωριοῦ σου, τὴν Ἀράχωβα τῆς Ὀρεινῆς Ναυπακτίας, στὴν ὁποία ἀνεβήκαμε ὅλοι ἐμεῖς, Κληρικοὶ καὶ λαϊκοὶ μετὰ σπουδῆς καὶ πολλῆς ἀγάπης, γίνεται σήμερα ἡ χειροτονία σου στὸν βαθμὸ τοῦ Πρεσβυτέρου, γιὰ νὰ διακονήσης τὸ ἱερὸ θυσιαστήριο, καὶ ἔχοντας κέντρο τὸ ἱερὸ αὐτὸ Θυσιαστήριο νὰ διακονήσης τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ.

Ἤδη σὲ ἔχουν προσαγάγει ἔμπροσθέν μου οἱ Πρεσβύτεροι, σφραγίσθηκες μὲ τὸ ὄνομα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καὶ στὴν συνέχεια θὰ ἀνέλθης τὶς βαθμίδες τοῦ ἱεροῦ θυσιαστηρίου καὶ θὰ παρακαλέσω τὴν θεία Χάρη, ἡ ὁποία θεραπεύει τὰ ἀσθενῆ καὶ ἀναπληρώνει τα ἐλλείποντα, νὰ σὲ προχειρίση ἀπὸ Διάκονον σὲ Πρεσβύτερον.

Θὰ ἤθελα αὐτὴν τὴν μεγάλη στιγμὴ τῆς ζωῆς σου νὰ σοῦ ὑπογραμμίσω μερικὲς ἀλήθειες ποὺ εἶναι σημαντικὲς γιὰ τὴν ἱερατική σου ζωή.

Μέχρι τὴν ὥρα αὐτὴν ἔγιναν τὰ προπαρασκευαστικὰ τοῦ μυστηρίου. Σύμφωνα μὲ τὸ τυπικὸ τῆς χειροτονίας τοῦ Πρεσβυτέρου, δύο Διάκονοι, ὅταν ὑπάρχουν, λαμβάνουν τὸν Διάκονον ποὺ πρόκειται νὰ χειροτονηθῇ σὲ Πρεσβύτερο καὶ τὸν ὁδηγοῦν στὸν Σολέα. Στὴν συνέχεια τὸν ἀφήνουν οἱ Διάκονοι καὶ τὸν λαμβάνουν οἱ δύο ἀρχαιότεροι Πρεσβύτεροι, οἱ ὁποῖοι τὸν προσφέρουν στὸν Ἀρχιερέα, ἱστάμενο πρὸ τῆς Ὡραίας Πύλης. Ὁ πρῶτος τῶν Πρεσβυτέρων ἐκφωνεῖ τὸ "κέλευσον", ὁ δεύτερος ἐκφωνεῖ τὸ "κελεύσατε" καὶ ὁ πρῶτος πάλι ἐκφωνεῖ τὸ "κέλευσον, Δέσποτα ἅγιε, τὸν νῦν προσφερόμενόν σοι". Ὁ Ἀρχιερεὺς ὑποδέχεται τὸν προσφερόμενον καὶ τὸν σφραγίζει τρεῖς φορὲς λέγοντας "εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος". Ὁπότε στὴν συνέχεια οἱ Πρεσβύτεροι τὸν εἰσάγουν στὸ ἱερὸ Θυσιαστήριο, κυκλοῦντες αὐτὸ τρεῖς φορές, ψάλλοντες τὰ σχετικὰ τροπάρια, ἤτοι "ἅγιοι Μάρτυρες", "δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός", "Ἠσαΐα χόρευε".

Τὸν προσφέρουν κατ' ἀρχὰς οἱ Διάκονοι καὶ ἔπειτα τὸν παραλαμβάνουν καὶ τὸν ὁδηγοῦν - τον κελεύουν στὸν Ἀρχιερέα οἱ Πρεσβύτεροι, διότι προηγουμένως ὑπηρέτησε στὴν τάξη τῶν Διακόνων καὶ τώρα ἔρχεται γιὰ νὰ εἰσέλθη στὴν τάξη τῶν Πρεσβυτέρων. Κάθε τάξη δὲν ἔχει ἐξουσία κοσμική, ἀλλὰ διακονική, ἀφοῦ διαφορετικὴ εἶναι ἡ ἀποστολὴ καὶ ἡ ὑπηρεσία ποὺ προσφέρουν στὴν Ἐκκλησία οἱ Διάκονοι, Πρεσβύτεροι καὶ Ἐπίσκοποι.

Τὰ τρία "κέλευσον", σύμφωνα μὲ μιὰ ἑρμηνεία ἔχουν βαθειὰ σημασία, δηλαδὴ δὲν λέγονται εἰκὴ καὶ ὡς ἔτυχε.

Κατ' ἀρχάς, ὅπως εἶναι γνωστόν, τὸ "κέλευσον" εἶναι προστακτικὴ τοῦ ρήματος κελεύω ποὺ σημαίνει δίδω ἐντολή, παραγγέλλω, διατάζω. Τὸ ἀκοῦμε καὶ στὸν ἑνικὸ ἀριθμὸ "κέλευσον" καὶ στὸν πληθυντικὸ ἀριθμὸ "κελεύσατε". Λέγεται δὲ τρεῖς φορὲς γιατί, κατὰ τὴν ἑρμηνεία αὐτή, ὑπάρχει ἕνας εἰδικὸς λόγος.

Τὸ πρῶτο "κέλευσον" ἀναφέρεται στὸν παριστάμενο λαό, τοὺς λαϊκούς. Καλοῦνται νὰ δώσουν τὴν συγκατάθεσή τους προκειμένου ὁ ὑποψήφιος νὰ ἀνεβῇ τὶς βαθμίδες τοῦ ἱεροῦ Θυσιαστηρίου καὶ νὰ λάβη τὸν δεύτερο βαθμὸ τῆς ἱερωσύνης. Πρόκειται γιὰ τὴν μαρτυρία τὴν ὁποία πρέπει νὰ δώσουν οἱ λαϊκοί, οἱ ὁποῖοι θὰ ἀποδεχθοῦν τὸν Ποιμένα τους στὴν Ἐνορία. Ὁ Πρεσβύτερος θὰ ποιμάνη τὸ ποίμνιο μὲ τὴν ἐντολὴ τοῦ Ἐπισκόπου, καὶ ὁ Ἐπίσκοπος τὸν ἀποστέλλει μὲ ἐντολὴ τοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶναι ἡ Κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ μαρτυρία τοῦ λαοῦ ἀναφέρεται στὸ ὅτι ὁ προσφερόμενος ἔχει τὰ ἐξωτερικὰ προσόντα ποὺ ἀπαιτοῦνται ἀπὸ τοὺς ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας, διαθέτει τὴν λεγομένη "ἔξωθεν καλὴν μαρτυρίαν".

Τὸ δεύτερο "κελεύσατε" ἀναφέρεται στοὺς παρισταμένους Πρεσβυτέρους καὶ γενικότερα τοὺς Κληρικούς, οἱ ὁποῖοι πρέπει καὶ αὐτοὶ νὰ δώσουν τὴν μαρτυρία τους, γιατί τὴν ὥρα ἐκείνη παρίστανται ὡς μάρτυρες ἐνώπιον τοῦ Ἐπισκόπου, γιὰ τὴν χειροτονία ποὺ θὰ ἀκολουθήση, ἐπιβεβαιώνοντας τὴν καταλληλότητα τοῦ προσφερομένου. Οἱ Κληρικοὶ ἔχουν καὶ ἐσωτερικὴ μαρτυρία, ἀκόμη πιὸ ὁλοκληρωμένη ἀπὸ τοὺς λαϊκούς, γιατί ἤδη γνωρίζουν τὴν φύση, τὸ ἔργο καὶ τὴν ἀποστολὴ τοῦ Κληρικοῦ, καὶ γνωρίζουν τὴν θυσιαστικὴ προσφορὰ τῆς ἱερατικῆς διακονίας.

Τὸ τρίτο κελευστικό, ἤτοι "κέλευσον, Δέσποτα ἅγιε, τὸ νῦν προσφερόμενόν σοι", ἀναφέρεται, ὅπως τὸ δείχνει καθαρὰ ἡ φράση, στὸν Ἐπίσκοπο, ποὺ εἶναι ἕτοιμος νὰ προβῆ, μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ στὴν συγκεκριμένη χειροτονία. Ὁ Ἐπίσκοπος εἶναι ὁ πλέον ἁρμόδιος νὰ δεχθῇ τὴν μαρτυρία τῶν λαϊκῶν καὶ τῶν Κληρικῶν καὶ νὰ ἀποφασίση, μὲ προσευχὴ καὶ φόβο Θεοῦ, τὴν χειροτονία. Ἐκεῖνος ἔχει ἄλλα κριτήρια γιὰ τὸ ἔργο αὐτό, γιατί, κατὰ τὸν ἅγιο Διονύσιο τὸν Ἀρεοπαγίτη, αὐτὸς εἶναι ὁ ἁρμόδιος γιὰ τὶς ἱεραρχικὲς τελειώσεις, καὶ βεβαίως αὐτὸς θὰ δώση πρωτίστως λόγο στὸν Θεὸ γιὰ τὶς χειρονίες ποὺ κάνει. Εἶναι ὁ κατ' ἐξοχὴν ὑπόλογος ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.

Ἀλλὰ τὸ τρισσὸν αὐτὸ κελευστικὸ δὲν ἑρμηνεύεται ἐξωτερικά, ὡς μιὰ ἁπλὴ μαρτυρία. Εἶναι ἔκφραση τῆς ἐσωτερικῆς μαρτυρίας ὁλοκλήρου τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ πληρώματος, σὲ ἀνάλογα ἐπίπεδα. Ἡ μαρτυρία τῶν λαϊκῶν ἀναφέρεται στὰ λεγόμενα ἐξωτερικὰ γνωρίσματα, τὰ ἠθικὰ καὶ κανονικά, ποὺ συνιστοῦν τὸ ἐπίπεδο τῆς καθάρσεως. Ἡ μαρτυρία τῶν Κληρικῶν ἀναφέρεται στὰ ἐσωτερικὰ γνωρίσματα, ποὺ συνιστοῦν τὸ ἐπίπεδο τοῦ φωτισμοῦ τοῦ νοός. Καὶ ἡ ἐνέργεια τοῦ Ἐπισκόπου ἔρχεται ὡς ἐπιβεβαίωση καὶ ἐπισφράγιση αὐτῆς τῆς μαρτυρίας. Καὶ πρέπει νὰ λειτουργοῦν καὶ τὰ τρία αὐτὰ εἴδη μαρτυρίας, προκειμένου νὰ δεχθῇ κάποιος τὸν δεύτερο βαθμὸ τῆς ἱερωσύνης. Οἱ λαϊκοὶ καὶ Κληρικοὶ δίνουν τὴν μαρτυρία τῆς φερεγγυότητος τοῦ προσώπου, καὶ ὁ Ἐπίσκοπος ἐπιβεβαιώνει τὴν μαρτυρία τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος καὶ στὴν συνέχεια τὸν σφαγίζει "εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος", ὁπότε δίδει τὴν ἐντολὴ νὰ τὸν προσαγάγουν στὸ ἱερὸ Θυσιαστήριο.

Ἂν ὁ Ἐπίσκοπος δὲν ἔχη ἐσωτερικὴ μαρτυρία, ἐὰν δὲν κρίνη κατάλληλον κάποιον γιὰ νὰ τὸν χειροτονήση, κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ τὸν βιάση καὶ νὰ τὸν πιέση νὰ τὸ κάνη. Καὶ εἶναι φοβερὴ καταδίκη αὐτῶν ποὺ προκειμένου νὰ χειροτονηθοῦν προβαίνουν σὲ ποικίλους ἐκβιασμοὺς τοῦ Ἐπισκόπου, ἀκόμη καταφεύγουν καὶ στὴν κοσμικὴ ἐξουσία καὶ τὴν κοσμικὴ δικαιοσύνη –φοβερὴ ὄντως κατάπτωση!– γιὰ νὰ ἐπιτύχουν νὰ γίνουν Κληρικοί. Δηλαδὴ μὲ τέτοιες κοσμικὲς ἐνέργειες, ἐκτὸς τοῦ ὅτι δείχνουν ὅτι δὲν ἔχουν ἴχνος ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος, συγχρόνως ἐπισύρουν τὴν καταδίκη τους ἀπὸ τὸν Θεό. Ἀκόμη κι ἂν ὁ Ἐπίσκοπος χειροτονῇ μὲ ἄλλα κριτήρια, ὄχι ἐκκλησιαστικά, ἐννοῶ τὰ χρήματα, καὶ τότε διαπράττει τὸ κανονικὸ ἀδίκημα τῆς σιμωνίας, ὁπότε κατακρίνεται καὶ καταδικάζεται καὶ ὁ χειροτονῶν καὶ ὁ χειροτονούμενος. Πολλῷ μᾶλλον ὅταν μερικοὶ ἐπιδιώκουν νὰ ἐκβιάσουν τὸν Ἐπίσκοπο μὲ ποικίλους τρόπους, ἀκόμη καὶ μὲ τὴν ἐπέμβαση τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας καὶ δικαιοσύνης, δείχνουν ὅτι εἶναι ἀνάξιοι καὶ ἐντελῶς ἀκατάλληλοι γιὰ τὸ ἔργο αὐτό.

Ἀγαπητὲ π. Γαβριήλ,

Ὅσα εἶπα πιὸ πάνω γιὰ τὴν τρισσὴ μαρτυρία συνδέονται μὲ τὴν σημερινὴ χειροτονία σου. Δὲν ἐδόθη ἡ μαρτυρία αὐτὴ σήμερα, ἀλλὰ στὸν παρελθόντα χρόνο. Ἀνεζήτησα ἐπισταμένως αὐτὴν τὴν μαρτυρία. Οἱ λαϊκοί, ἰδιαιτέρως τῆς Ἐνορίας σου αὐτῆς ποὺ μεγάλωσες, ἔδωσαν τὴν ἔξωθεν καλὴν μαρτυρία γιὰ σένα. Σὲ γνωρίζουν ἀπὸ μικρὸ παιδὶ καὶ βεβαιώνουν ὅτι τὰ αἰσθήματά σου γιὰ τὴν Ἐκκλησία εἶναι ἁγνά, δὲν ἔδωσες καμμία ἀφορμὴ γιὰ νὰ σὲ ψέξουν. Οἱ Κληρικοί, Διάκονοι καὶ Πρεσβύτεροι, ποὺ σὲ γνώρισαν ἀπὸ μικρὸ παιδὶ στὸ Ἱερὸ Βῆμα καὶ στὸ Ψαλτήρι, καθ΄ ὅλην τὴν διάρκεια τῶν σπουδῶν σου, στὴν Ἱερατικὴ Σχολὴ Καρπενησίου καὶ τὴν Θεολογικὴ Σχολή, ἀκόμη καὶ οἱ πλησιόχωροι Ἱερεῖς αὐτῆς τῆς Ἐνορίας ἔδωσαν γιὰ σένα τὴν καλὴ μαρτυρία τῆς ταπεινώσεως καὶ τῆς ἀγάπης σου πρὸς τὸν Θεό. Ὁ Ἐπίσκοπός σου, τὰ δύο περίπου χρόνια ποὺ σὲ παρακολουθεῖ ὡς Διάκονο διεπίστωσε ὅτι ξεκινᾶς καλὰ τὴν πορεία τῆς ἱερατικῆς σου ζωῆς, ἔδειξες πολλὰ δείγματα ἀφοσιώσεως στὴν Ἐκκλησία καὶ ὑπακοῆς ὁπότε ὅλα ἐξελίχθηκαν κατὰ τὸν καλύτερο καὶ ἱκανοποιητικὸ τρόπο. Εὔχεται δὲ νὰ συνεχίσης καὶ νὰ αὐξήσης τὸν ζῆλο σου.

Ὅλα αὐτὰ τὰ χαρίσματα ποὺ ἔδειξες ἕως τώρα, θὰ πρέπει νὰ τὰ ἀξιοποιήσης κατὰ τὸν ἀρτιότερο τρόπο στὴν συνέχεια. Ξεκινᾶς καλά, ἀλλὰ θὰ πρέπει νὰ τελειώσης τὴν διακονία σου καὶ καλά. Θὰ πρέπει νὰ ἀποκτήσης τὴν μαρτυρία ὄχι μόνο τῶν λαϊκῶν, τῶν Κληρικῶν καὶ τοῦ Ἐπισκόπου σου, ἀλλὰ καὶ τοῦ Ἰδίου τοῦ Θεοῦ, ποὺ θὰ δοθῇ ἰδίως κατὰ τὴν Δευτέρα Τοῦ Παρουσία. Αὐτὸ ἔχει τὴν μεγαλύτερη ἀξία καὶ σπουδαιότητα. Τί θὰ σὲ ὠφελήση, ὅπως ἔλεγε ἕνας ἅγιος Πρεσβύτερος, ἂν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι σὲ τιμοῦν καὶ σὲ ἀγαποῦν, ἀλλὰ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἀρνεῖται νὰ παραμένη μέσα στὴν καρδιά σου; Καὶ τί θὰ σὲ βλάψη ἐὰν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἔχουν κακὴ γνώμη γιὰ σένα, ἄλλα τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐπιβεβαιώνει ὅτι εἶσαι υἱὸς τοῦ Θεοῦ καὶ κληρονόμος τῆς Βασιλείας Τοῦ;

Θὰ πρέπη νὰ εἶσαι καλὸς Πρεσβύτερος τῆς Ἐκκλησίας. Ἀπεφάσισες, καίτοι τελείωσες τὴν Θεολογικὴ Σχολή, νὰ ὑπηρετήσης στὸ ὀρεινὸ χωριὸ τῆς γενετείρας σου, μακρυὰ ἀπὸ τὶς ἀστικὲς Ἐνορίες. Αὐτὸ σὲ τιμᾶ καὶ ἀποτελεῖ μιὰ λαμπρὴ ἐξαίρεση ὡς πρὸς τὸν τρόπο ποὺ σκέπτονται ἄλλοι νέοι στὴν ἡλικία σου, ποὺ ἔχουν ἄλλες βλέψεις καὶ ἄλλες προτιμήσεις. Ἀλλὰ θὰ πρέπη νὰ ἀγαπήσης ἀκόμη περισσότερο τὸν Θεό, μὲ τὴν ἐπίδοσή σου στὴν ἡσυχαστική-νηπτικὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας καὶ αὐτὸ θὰ ἐκφρασθῇ μὲ τὴν ἀγάπη σου πρὸς τὸν Ναό, τὴν μεγάλη σου ἀγάπη στὶς ἱερὲς ἀκολουθίες καὶ στὴν τέλεση τῶν ἱερῶν Μυστηρίων, ἰδιαιτέρως τῆς θείας Εὐχαριστίας. Κάθε μέρα νὰ κτυπᾶς τὴν καμπάνα –χειμῶνα-καλοκαίρι– καὶ νὰ τελῇς τὶς ἱερὲς ἀκολουθίες γιὰ ὅλους τοὺς Χριστιανοὺς τῆς Ἐνορίας αὐτῆς καὶ νὰ τελῇς τὴν θεία Λειτουργία, προσευχόμενος καὶ γιὰ τοὺς διαμένοντας στὸ χωριὸ καὶ γιὰ τοὺς ξενητεμένους. Ἀλλὰ θὰ πρέπη νὰ ἀγαπήσης καὶ τὸν λαό, μὲ μιὰ ἀγάπη εἰλικρίνειας καὶ καθαρότητας καὶ χωρὶς διακρίσεις.

Ἀγαπητὲ π. Γαβριήλ,

Μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ, τὶς εὐχὲς τοῦ Ἐπισκόπου σου, τὶς προσευχὲς τῶν Κληρικῶν καὶ τῶν λαϊκῶν θὰ ἀνέλθης στὸ Ἱερὸ Θυσιαστήριο γιὰ νὰ λάβης τὸν δεύτερο βαθμὸ τῆς ἱερωσύνης.

Μετὰ τὴν λήψη τῆς Χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος γιὰ νὰ διακονήσης μὲ τὸν δεύτερο βαθμὸ τῆς ἱερωσύνης, καὶ τὴν ὥρα ποὺ θὰ σοῦ προσφέρω τὰ διακριτικὰ ἄμφια τοῦ βαθμοῦ αὐτοῦ τῆς ἱερωσύνης θὰ σοῦ φωνάξουμε τὸ "ἄξιος". Αὐτὸ τὸ "ἄξιος" ἔχει δύο ἔννοιες. Ἡ πρώτη εἶναι ἐπιβεβαιωτική, ἀφοῦ ὅλοι οἱ παριστάμενοι ἐπιβεβαιώνουν ὅτι καλῶς ἔγινες Πρεσβύτερος, καὶ ἡ δεύτερη εἶναι εὐχετική, δηλαδὴ εὐχόμαστε νὰ ἀναδειχθῇς καὶ νὰ ἀναδεικνύεσαι συνεχῶς, μὲ τὸν ἀγῶνα σου, πρωτίστως μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ, ἄξιος τῆς διακονίας σου καὶ νὰ σοῦ πῇ τὸ "ἄξιος" ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός, κατὰ τὴν Δευτέρα Τοῦ Παρουσία.

Εὔχομαι μὲ ὅλη μου τὴν ψυχὴ ἀπὸ τὸ ἐπιβεβαιωτικὸ "ἄξιος", ποὺ εἶναι ἡ καλὴ ἀρχή, νὰ προχωρήσης στὸ εὐχετικὸ "ἄξιος", νὰ γίνεσαι συνεχῶς ἄξιος, καὶ νὰ φθάσης στὸν ἔπαινο τοῦ Χριστοῦ, ποὺ ἔχει μεγαλύτερη ἀξία, δηλαδὴ τὸ "εὔ δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ, ἐπὶ ὀλίγα ἧς πιστὸς ἐπὶ πολλῶν σὲ καταστήσω εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου σου". Αὐτὸ τὸ "εὔ" τοῦ Χριστοῦ εἶναι τὸ κατ΄ ἐξοχὴν ἄξιος ποὺ ἔχει σχέση μὲ τὴν σωτηρία σου.—