Ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου γιὰ τὸν Καθηγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως
Τὸν Ἰούλιο τοῦ 2004 ἡ Ἱερὰ Μονὴ Μεταμορφώσεως Σωτῆρος τῆς Μητροπόλεώς μας ἀπέστειλε ἀναφορὰ στὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἐναντίον τοῦ Μητροπολίτου μας, ὑπογραφόμενη ἀπὸ τὰ μέλη τοῦ Ἠγουμενοσυμβουλίου καὶ τὸν πληρεξούσιο δικηγόρο τους, γιὰ ζητήματα γιὰ τὰ ὁποῖα ἤδη εἶχε προσφύγει καὶ σὲ πολιτικὰ Δικαστήρια (Διοικητικὸ Ἐφετεῖο Πατρῶν).
Ἡ ἀναφορὰ αὐτὴ τῶν ὑπευθύνων τῆς Μονῆς ἦταν ἡ αἰτία ἡ Ἱερὰ Σύνοδος νὰ ἀναθέση στὸν Μητροπολίτη Καισαριανὴς κ. Δανιὴλ τὴν διενέργεια ἐνόρκου ἐξετάσεως γιὰ τὴν ὅλη στάση τοῦ Ἡγουμένου τῆς Μονῆς Μεταμορφώσεως ἔναντι τῶν Ἐκκλησιαστικῶν θεσμῶν.
Τελικά, ὕστερα ἀπὸ τὴν σχετικὴ ἔρευνα, τὴν κατάθεση τοῦ ἐξεταστικοῦ πορίσματος καὶ τὴν σχετικὴ εἰσήγηση τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Ἀρχιγραμματείας, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος κατέληξε ὁμοφώνως στὴν ἀπὸ 7-12-2004 ἀπόφασή της, μὲ τὴν ὁποία διέγραψε τὸν Ἡγούμενο ἀπὸ τὸν κατάλογο τῶν πρὸς Ἀρχιερατεία ἐκλογίμων, διότι "ὁ δι' ὃν ὁ λόγος Ἱερομόναχος ἀπώλεσε τὸ οὐσιαστικὸν προσὸν "νὰ διακρίνηται ἐπὶ συνέσει"".
Ἡ ἀπόφαση αὐτὴ ἀποτελεῖ συνέχεια τῶν 25 περίπου ἀποφάσεων τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἐναντίον τῆς Μονῆς.
Τὴν ἀπόφαση ἀπέστειλε ἡ Ἱερὰ Σύνοδος στὸν Μητροπολίτη Ναυπάκτου διά του ὑπ' ἀριθμ. Πρώτ. 4257/17-12-2004 ἐγγράφου της, τὸ ὁποῖο καὶ δημοσιεύουμε στὸ παρὸν τεῦχος πρὸς ἐνημέρωση τῶν ἀναγνωστῶν μας.
***
Πρός
Τὸν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην
Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ. Ἰερόθεον
Εἰς Ναύπακτον
Σεβασμιώτατε ἐν Χριστῷ ἀδελφέ,
Ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος, συνωδὰ ταῖς διατάξεσι τῶν παραγράφων 1 καὶ 2 τοῦ ἄρθρου 22 τοῦ Νόμου 590/1977 "Περὶ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος" ὁριζουσῶν ὅτι:
"1. Ὁ ἐγγεγραμμένος εἷς τὸν κατάλογον τῶν πρὸς Ἀρχιερατείαν ἐκλογίμων διαγράφεται ὁποτεδήποτε δι' ἠτιολογημένης ἀποφάσεως τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, ἐφ' ὅσον ἤθελε διαπιστωθῇ ὅτι οὗτος ἀπώλεσεν οἱοδήποτε ἐκ τῶν κατὰ νόμον ἀπαιτουμένων πρὸς ἐγγραφὴν προσόντων ἢ ὅτι ἐστερεῖτὸ τινος τούτων κατὰ τὸν χρόνον τῆς ἐγγραφῆς αὐτοῦ.
2. Εἰς περιπτώσεις καθ' ἂς κατὰ τὴν κρίσιν τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου ἀπαιτεῖται ἐξακρίβωσις τῶν λόγων, οἵτινες ἐπιβάλλουν τὴν διαγραφὴν τινος ἔκ τοῦ Καταλόγου τῶν πρὸς Ἀρχιερατείαν ἐκλογίμων, αὕτη ἀναθέτει δι' Ἀποφάσεώς Της εἰς Μητροπολίτην τὴν διενέργειαν ἐνόρκου ἐξετάσεως, μετὰ τὸ πέρας τῆς ὁποίας, λαμβάνουσα ὑπ' ὄψιν τὸ σχετικὸν πόρισμα ὡς καὶ πάντα τὰ συγκεντρωθέντα στοιχεῖα, ἀποφασίζει μετ' εἰσήγησιν τοῦ Προέδρου τῆς ἐπὶ τῆς Ἀρχιγραμματείας Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς, διὰ πλειονοψηφίας τῶν παρόντων, περὶ διαγραφῆς ἢ μή, ἐν καταφατικῇ δὲ περιπτώσει προβαίνει εἰς τὴν δέουσαν τροποποίησιν τοῦ καταλόγου", ἀνέθεσεν εἰς τὸν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Καισαριανής, Βύρωνος καὶ Ὑμηττοῦ κ. Δανιὴλ διά της ὑπ' ἀριθμ. 2703/1507/27.8.2004 Ἐντολῆς Αὐτῆς τὴν διενέργειαν Ἐνόρκου Ἐξετάσεως, περὶ τῆς ἐξακριβώσεως λόγων διαγραφῆς ἐκ τοῦ Καταλόγου τῶν πρὸς Ἀρχιερατείαν Ἐκλογίμων, τοῦ Ὀσιολογιωτάτου Ἱερομονάχου κ. Σπυρίδωνος Λογοθέτου, Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Ναυπάκτου, Κληρικοῦ τῆς καθ' ὑμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Κατόπιν τῆς διενεργηθείσης Ἐνόρκου Ἐξετάσεως, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἐν τῇ Συνεδρίᾳ Αὐτῆς της 7ης ὑπερμεσοῦντος μηνὸς Δεκεμβρίου ἔ.έ., συνδιασκεψαμένη λαβοῦσα δ' ὑπ' ὄψει : α) την ὑπ' ἀριθμ. 4/26.11.2004 Εἰσήγησιν τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Ἀρχιγραμματείας καὶ β) τὸ ὑπ' ἀριθμ. Πρώτ. Φ3/1/1997/18.11.2004 Πόρισμα τῆς Ἐνόρκου Ἐξετάσεως τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καισαριανής, Βύρωνος καὶ Ὑμηττοῦ κ. Δανιήλ, ἔκρινεν ὅτι προκύπτουν λόγοι, οἵτινες ἐπιβάλλουν τὴν διαγραφὴν τοῦ ὡς εἴρηται Κληρικοῦ ἐκ τοῦ Καταλόγου τῶν πρὸς Ἀρχιερατείαν Ἐκλογίμων, διότι ὁ δι' ὃν ὁ λόγος Ἱερομόναχος ἀπώλεσε τὸ οὐσιαστικὸν προσὸν "νὰ διακρίνηται ἐπὶ συνέσει", ὡς ἀπαιτεῖ ἡ παράγραφος 1 τοῦ ἄρθρου 18 περίπτωσις α΄ τοῦ Νόμου 590/1977 "Περὶ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος", τὸ ὁποῖον ἀναφέρει τὰ οὐσιαστικὰ καὶ τυπικὰ προσόντα τοῦ ὑποψηφίου διὰ τὴν ἐγγραφὴν αὐτοῦ εἰς τὸν Κατάλογον τῶν πρὸς Ἀρχιερατείαν Ἐκλογίμων καὶ εἰδικώτερον διὰ τοὺς ὡς κάτωθι λόγους:
Ἐπειδὴ ἔχει ἔλθει ἀπὸ μακροῦ χρόνου εἰς προστριβὰς μετὰ τῶν διατελεσάντων Μητροπολιτῶν Ναυπάκτου ἰδία δὲ μετὰ τοῦ νῦν Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱεροθέου, αἵτινες ἐδίχασαν τὸν εὐσεβῆ λαὸν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου.
Ἐπειδὴ εἰς τὰ ὑπογραφέντα ὑπ' αὐτοῦ ὡς Ἡγουμένου ἔγγραφα τοῦ Ἠγουμενοσυμβουλίου τῆς Ἱερᾶς αὐτοῦ Μονῆς, πρός τε τὸν οἰκεῖον Ἱεράρχην καὶ τὴν Ἱερὰν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, χρησιμοποιεῖ ἀνοίκειον ὕφος καὶ ἀπρεπεῖς ἐκφράσεις, αἵτινες ἀπάδουν εἰς Κληρικόν, ἀπευθυνόμενον πρὸς τὸν οἰκεῖον αὐτοῦ Ἐπίσκοπον καὶ Μητροπολίτην καὶ πρὸς τὴν Ἱερὰν Σύνοδον, τὴν Ἀνωτάτην Ἐκκλησιαστικὴν Ἀρχὴν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ δεικνύουν ἔλλειψιν ἐκκλησιαστικοῦ ἤθους καὶ φρονήματος.
Ἐπειδὴ ὡς Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Ναυπάκτου ἐπέδειξε κατὰ συρροὴν ἀπείθειαν καὶ ἀνυπακοὴν πρὸς τὰς Ἀποφάσεις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τὰς διατυπωθείσας διὰ πλειάδος Συνοδικῶν Ἐγγράφων, διὰ τῶν ὁποίων συνιστᾶται αὐτῶ ὁ σεβασμὸς καὶ ἡ ἀναγνώρισις τοῦ προσώπου τοῦ οἰκείου Ἱεράρχου, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱεροθέου καὶ ἡ τήρησις τῶν Ἀποφάσεων τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.
Ἐπειδὴ ἡ ἐν γένει συμπεριφορὰ αὐτοῦ χαρακτηρίζεται ὑπὸ δικομανίας καὶ φιλοδικίας ἔναντι τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Ἀρχῶν αὐτοῦ, ἐκφρασθεῖσα διὰ τῶν ἐπανειλημμένων προσφυγῶν ἐνώπιον τῆς κοσμικῆς δικαιοσύνης καὶ τοῦ Εἰσαγγελέως, διὰ ζητήματα ἀμιγῶς πνευματικῆς φύσεως ὡς ἡ ἀφαίρεσις ὀφφικίου καὶ ἡ τέλεσις χειροτονίας καὶ διαπνέεται ὑπὸ πλήρους κοσμικοῦ καὶ ὀρθολογικοῦ πνεύματος, στερεῖται δὲ συνέσεως, ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος καὶ ὑπακοῆς εἰς τὴν ἐκκλησιαστικὴν τάξιν καὶ δεοντολογίαν, ἥτις ἁρμόζει εἰς κληρικὸν καὶ δὴ καὶ Ἱερομόναχον, ὑποψήφιον μάλιστα ἵνα ἀναλάβη τὴν ὑψηλὴν καὶ ὑπεύθυνον διακονίαν τῆς Ἀρχιερωσύνης.
Ἐπειδὴ τὸ ὑποβληθὲν ὑπ' αὐτοῦ Ὑπόμνημα δὲν δικαιολογεῖ τὸ ἀνοίκειον καὶ ἀπρεπὲς ὕφος τῶν ἐγγράφων καθὼς καὶ ἡ αἰτηθεῖσα συγγνώμη, ἥτις σημειωτέον ὑπεβλήθη καὶ ὑπεγράφη διὰ πληρεξουσίου Δικηγόρου καὶ οὐχὶ ὑπὸ τοῦ ἰδίου, κατὰ τὴν κρίσιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου δὲν τυγχάνει εἰλικρινὴς μεταμέλεια, ἀλλὰ ἐμπαιγμὸς Αὐτῆς, διότι, ὡς οὗτος δηλοῖ, ἀνακαλεῖ "τὰς κατὰ τὴν κρίσιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἀνοικείους ἐκφράσεις", καθ' ὅτι ὁ ἴδιος δὲν θεωρεῖ αὐτὰς ἀνοικείους, ἤχθη εἰς τὴν Ἀπόφασιν ὅπως διαγράψη τὸν Ἱερομόναχον Σπυρίδωνα Λογοθέτην, Κληρικὸν τῆς καθ' ὑμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ἐκ τοῦ Καταλόγου τῶν πρὸς Ἀρχιερατείαν Ἐκλογίμων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἐπὶ τῷ λόγῳ ὅτι οὗτος ἀπώλεσε κατὰ τὰ ἀνωτέρω τὸ οὐσιαστικὸν προσὸν "νὰ διακρίνηται ἐπὶ συνέσει".
Ταῦτα γνωρίζοντες τὴ ὑμετέρα Σεβασμιότητι καὶ κατασπαζόμενοι αὐτὴν ἐν Κυρίῳ διατελοῦμεν μετ' ἀγάπης.
Ὁ ΑΘΗΝΩΝ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Ὁ Ἀρχιγραμματεύς
Ἀρχιμ. Χρυσόστομος Σκλήφας
***
Ἡ κατάληξη τῶν προσφυγῶν τῆς Μονῆς στὸ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας ἐναντίον πράξεων τοῦ Μητροπολίτου γιὰ θέματα χειροτονιῶν, διορισμῶν καὶ διενέργειας ἐλέγχου
Ὅσον ἀφορᾶ τὴν ἐξέλιξη τῆς ὑποθέσεως τῆς προσφυγῆς τῆς Μονῆς ἢ μελῶν της –ἀδεία καὶ εὐλογία τοῦ Ἡγουμένου τους– ἐνώπιον τοῦ Σ.τ.Ε. γιὰ ζητήματα διορισμῶν, χειροτονιῶν καὶ τρόπου διεξαγωγῆς ἐλέγχου νομιμότητος, ἐνημερώνουμε τοὺς ἀναγνῶστες πὼς στὶς 16 Δεκεμβρίου 2004 εἶχε καθορισθῇ ἀπὸ τὸ Σ.τ.Ε. νὰ συζητηθοῦν καὶ νὰ κριθοῦν οἱ τελευταῖες προσφυγὲς τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ποὺ ἀφοροῦσαν:
- Τὴν μὴ προσκόμιση ἀπὸ τὴν Μονὴ τῶν παραστατικῶν στοιχείων καὶ διαχειριστικῶν βιβλίων γιὰ τὸν ἔλεγχο τῆς νομιμότητος τῆς διαχειρίσεώς της (εἶχε ἤδη ἀπορριφθῇ ἡ αἴτηση ἀναστολῆς).
- Τὴν ἀπαίτηση χειροτονιῶν εἰς Διάκονον δύο μοναχῶν καὶ εἰς Πρεσβύτερον δύο Ἱεροδιακόνων τῆς Μονῆς.
- Τὴν ἀπαίτηση διορισμοῦ στὴν θέση τοῦ Ἐφημερίου Ἱεροκήρυκος δύο Ἱερομονάχων τῆς Μονῆς.
Τὴν παραμονὴ τῆς ἐκδίκασης τῶν ὑποθέσεων, κατατέθηκαν στὴν Γραμματεία τοῦ Ἀνωτάτου Ἀκυρωτικοῦ Δικαστηρίου οἱ ἀντίστοιχες εἰσηγήσεις τοῦ ἁρμοδίου Εἰσηγητοῦ. Οἱ εἰσηγήσεις ἦταν ἀρνητικὲς γιὰ τὴν Μονὴ καὶ ἀπορριπτικὲς τῶν αἰτημάτων της. Τὶς εἰσηγήσεις ζήτησε καὶ ἀνέγνωσε ὁ νομικὸς Σύμβουλος τῆς Μητροπόλεως κ. Διονύσιος Πελέκης, καὶ προφανῶς τὸ ἴδιο ἔπραξαν καὶ οἱ δικηγόροι τῆς Μονῆς.
Μὲ δεδομένες, λοιπόν, τὶς ἀρνητικὲς εἰσηγήσεις καὶ ἐνώπιον τῆς ἀπορριπτικῆς ἀποφάσεως τοῦ Δικαστηρίου, τὴν ἡμέρα τῆς ἐκδικάσεως, παρουσιάσθηκαν οἱ δικηγόροι τῆς Μονῆς ἐνώπιον τοῦ Δικαστηρίου καὶ δήλωσαν ὅτι ἡ Μονὴ παραιτεῖται τῶν αἰτημάτων της!
Ἂν ἀναλογιστοῦμε ὅλα τὰ παρεπόμενα τῶν προσφυγῶν τῆς Μονῆς στὰ πολιτικὰ Δικαστήρια, δὲν εἶναι δύσκολο νὰ συμπεράνουμε πὼς ἡ τακτικὴ αὐτὴ τῶν ὑπευθύνων τῆς Μονῆς ἀποτελεῖ παράδειγμα ὑπολογισμένης προσεκτικά –ἔστω καὶ δαπανηρῆς– τακτικῆς καταταλαιπωρήσεως τῆς Τοπικῆς Ἐκκλησίας.–
ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ, ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ - ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
- Προβολές: 2800