Εὐχαριστήριος λόγος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου

πρὸς τὸν Μητροπολίτη Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεο, μετά τὴν διάλεξή του στὴν Πατριαρχική Βιβλιοθήκη

«Δύο λόγια ἐν κατακλεῖδι, λόγια εὐχαριστιῶν πρὸς τὸν ἀδελφὸν Ἱερώτατον ἅγιον Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου, πρῶτον διότι προθύμως ἀπεδέχθη τὴν πρόσκλησίν μας νὰ εἶναι ὁμιλητὴς εἰς τὴν σειρὰν τῶν διαλέξεων τῆς Πατριαρχικῆς Βιβλιοθήκης καὶ δεύτερον καὶ γενικότερον διότι πάντοτε ἀπὸ οἱασδήποτε θέσεως καὶ βήματος καὶ μέσῳ τῶν πολλῶν-πολλῶν συγγραμμάτων του καὶ ἄρθρων του πάντοτε ὑποστηρίζει τὸ Οἰκουμενικόν μας Πατριαρχεῖο, ἡ πρὸς τὸ ὁποῖον εὐλάβεια καὶ ἀφοσίωσίς του εἶναι ἐγνωσμένη.

Καὶ δὲν θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι διαφορετικὴ ἡ στάσις του πρὸς τὸ Πατριαρχεῖον μας μετὰ καὶ ἀπὸ ὅσα ἀκούσαμε, ὅτι, δηλαδή, ἐμφορεῖται ἀπὸ τὸ πνεῦμα τῆς Ρωμηοσύνης, τῆς Οἰκουμενικότητος, τῶν εὐρέων ὁριζόντων ποὺ χαρακτηρίζουν τα πιστεύματα καὶ τὶς δραστηριότητές του. Ἑπομένως, συνειδητῶς καί, ἂν μπορῶ νὰ πῶ, ὑπαρξιακῶς ὁ ἅγιος ἀδελφὸς ταυτίζεται μὲ αὐτὴν τὴν γραμμὴν τοῦ Πατριαρχείου καὶ μὲ τὴν διακονίαν τοῦ Πατριαρχείου διαχρονικῶς.

Καὶ μετὰ τὰς εὐχαριστίας μας θέλω νὰ πῶ καὶ ἕναν λόγο θαυμασμοῦ πρὸς τὸν ἅγιον Ναυπάκτου γιὰ τὴν πολυμέρειάν του. Ἐγὼ προσωπικῶς κάθε φορὰ ποὺ παίρνω ἕνα σύγγραμμά του ἡ τὴν Ἐφημερίδα τῆς Μητροπόλεώς του ἡ ὅταν βλέπω ἄρθρα τοῦ εἰς τὸν Ἀθηναϊκὸν Τύπον, θαυμάζω κυριολεκτικῶς τὴν πολυμέρειάν του καὶ τὴν ἐγκυκλοπαιδικήν του μόρφωσιν, ἀλλὰ καὶ τὸ θεολογικὸν τοῦ βάθος καὶ γι' αὐτὰ τὸν συγχαίρω ἐξ ὅλης καρδίας καὶ προσωπικῶς καὶ ἐκ μέρους τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου. Ἐπίσης καὶ γιὰ τὴν παρρησίαν τοῦ σὲ στιγμὲς δύσκολες τῶν σχέσεων Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἂν καὶ ὁ ἴδιος εἶναι Ἱεράρχης τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μετὰ σθένους καὶ παρρησίας ὑπεστήριξεν ὄχι τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον, ἀλλὰ αὐτὰ τὰ ὁποῖα πιστεύει.

Τὸν εὐχαριστοῦμε, λοιπόν, γιὰ ὅλα, γιὰ τὴν ἀποψινὴν πνευματικὴν πανδαισίαν. Εὐχόμεθα ὁ Θεὸς νὰ τὸν πολυετῆ, νὰ τὸν μακροημερεύη, νὰ μᾶς δίνη πολλοὺς καρποὺς τῶν σοφῶν γνωμῶν του, σὲ ὅλα τὰ θέματα τῶν ὁποίων ἐπιλαμβάνεται.

Ἡ χάρις του, ὅπως λέγει ὁ λαός μας, ἔφθασε καὶ μέχρις τῆς Κούβας. Ὅταν ἤμουν ἐκεῖ πρὸ δύο περίπου ἐτῶν καὶ ὁ Φιντὲλ Κάστρο ἐζήτησε κάτι γιὰ τὸ Ἅγιον Ὅρος, γιὰ τὴν πνευματικότητα τοῦ Ἁγίου Ὅρους, βρῆκα ἕτοιμη τὴν ἱσπανικὴν μετάφρασιν τοῦ βιβλίου τοῦ ἁγίου Ναυπάκτου καὶ μόλις ἐπέστρεψα ἐδῶ τοῦ τὴν ἔστειλα. Λοιπόν, μέχρι καὶ τῆς Κούβας ἔφθασε ἡ χάρις του. «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος» σας. Εὐχαριστοῦμε».

Α.Κ.