Γράφτηκε στις .

Τὸ ἀνυπέρβλητο θεμέλιο

Ἕνα θέμα γιὰ τὸ ὁποῖο οἱ ἅγιοι εἶναι ἀπόλυτοι καὶ δὲν τὸ συζητοῦν καθόλου εἶναι ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι τὸ θεμέλιο τῆς πνευματικῆς ζωῆς καί, γενικά, τὸ θεμέλιο τῆς ζωῆς τοῦ Χριστιανοῦ... Ἔξω ἀπὸ αὐτὸν τὸν θεμέλιο λίθο ὅλα εἶναι ἀνάξια λόγου... Ἡ κίνηση νὰ ὑπερβοῦμε τὸν Χριστὸ ἀποτελεῖ μιὰ μεγάλη πτώση.

...Παραμένοντες μέσα στὴν Ἐκκλησία θὰ πρέπη νὰ ἔχουμε ὀρθὴ ζωή. Ὁ βίος μας, τὰ νοήματα καὶ ἡ θεολογία πρέπει νὰ διαπνέωνται ἀπὸ τὴν ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ, γιατί, δυστυχῶς, ὑπάρχουν πολλοὶ ἄνθρωποι ποὺ ἀναμειγνύουν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ μὲ τὸ δικό τους θέλημα, τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ μὲ τὰ ἀνθρώπινα ἐντάλματα. Ὁ ἅγιος Διάδοχος ὁ Φωτικὴς μιλάει γιὰ μιὰ τέτοια πνευματικὴ ἀλχημεία, ὅταν, δηλαδή, ἀναμειγνύουμε τὶς δικές μας σκέψεις «τοῖς λόγοις τῆς χάριτος». Γέμισε ἡ ἐποχή μας ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ δὲν θεολογοῦν, ἀλλὰ τεχνολογοῦν, κατὰ τὸν λόγο τοῦ Μεγάλου Βασιλείου.

Πρέπει νὰ λεχθῇ ὅτι πολλοὶ ἀπὸ μᾶς οἰκοδομοῦμε πάνω στὸ θεμέλιο τοῦ Χριστοῦ μὲ ξύλα, χόρτο καὶ καλάμη. Καὶ αὐτὸ γίνεται ὅταν παραθεωροῦμε τὴν θεραπευτικὴ μέθοδο τὴν ὁποία διαθέτει ἡ Ἐκκλησία καὶ θρησκειοποιοῦμε τὸν Χριστιανισμό. Καί, πράγματι, ἡ θρησκειοποίηση τοῦ Χριστιανισμοῦ ἀποτελεῖ τὸ μεγαλύτερο ἔγκλημα ἐναντίον του. Κάναμε τὸν Χριστιανισμὸ μόνον θρησκευτικὲς τελετὲς ποὺ τὶς «παρακολουθοῦμε» ἁπλῶς συναισθηματικὰ ἡ κοινωνικά...

Πάντως, εἶναι γεγονὸς ὅτι ὁ μοναδικὸς θεμέλιος λίθος τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ὁ Χριστός. Αὐτὸς εἶναι τὸ ἀρχέτυπο τῆς δημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου, Αὐτὸς εἶναι ἡ πραγματικὴ εἰκόνα του. Αὐτός μας ἀναγέννησε πνευματικὰ καὶ μὲ τὸ ἔργο τῆς θείας Οἰκονομίας ἔγινε πατέρας μας, ἀδελφός μας καὶ νυμφίος μας. Αὐτὸς εἶναι τὸ ἀνυπέρβλητο θεμέλιο. Καί, φυσικά, πάνω σ' Αὐτὸν πρέπει νὰ οἰκοδομοῦμε ὀρθόδοξα...

(Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ἱεροθέου: Τὸ πολίτευμα τοῦ Σταυροῦ)

ΧΩΡΙΟ