Γράφτηκε στις .

Γεγονότα καὶ Σχόλια: Θρησκευτική γυμναστική - Ἀπρόσωπη Προσωπικότητα - Καίριος λόγος

Θρησκευτική γυμναστική

Διαβάζουμε στό πρῶτο κεφάλαιο τοῦ βιβλίου τῶν θρησκευτικῶν της πέμπτης του Δημοτικοῦ:

“Είναι ἡ ὥρα τῆς γυμναστικῆς. Τά παιδιά ἔχουν μεγάλη χαρά.

- Βάδην, ἐμπρός, μάρς. Ἐν δυό, ἐν δυό, ἕνα... ἀκούστηκε ἡ φωνή τοῦ δασκάλου στήν αὐλή τοῦ σχολείου. •Ὅταν τελείωσαν καί οἱ ἀσκήσεις, οἱ μαθητές τῆς Ἐ’ τάξης χωρίστηκαν σέ ὁμάδες. •Ἄλλοι γιά μπάσκετ καί ἄλλοι γιά βόλεϊ. Οἱ κανόνες τοῦ παιχνιδιοῦ ἦταν γνωστοί καί ἔπρεπε νά τηροῦνται... Τό βλέμμα τῶν διαιτητῶν ἦταν αὐστηρό καί δίκαιο. Μιά ζαβολιά καί... στόν πάγκο γιά κάμποσες μέρες”. Καί συνεχίζει ἡ περιγραφή τοῦ ἀγώνα χωρίς καμμιά ἀναφορά στήν ἐκκλησιαστική ζωή. Σκοπός τοῦ κειμένου εἶναι νά διδάξη, τελείως ἀνθρωποκεντρικά, τό “πότε ἕνας ἀγώνας εἶναι καλός καί τίμιος”.

Σ’ ἕνα ἄλλο “πετυχημένο” κείμενο τοῦ βιβλίου, παρουσιάζεται “ἡ ὁμάδα τοῦ Χριστού”, ἡ ὁποία “δίνει τήν πιό μεγάλη μάχη στόν κόσμο. Ἀγωνίζεται σ’ ἕνα δύσκολο γήπεδο, τήν ἀνθρώπινη κοινωνία....”.

Πάντως, αὐτό πού ἐπιτυγχάνεται μέ τέτοια κείμενα εἶναι μιά ποδοσφαιροποίηση τῆς Ἐκκλησίας, μέ ὁμάδες, ὀπαδούς καί ἀντιπάλους, “ζαβολιές” καί ἀποβολές, πού ἀναιρεῖ τελείως τό περιεχόμενο καί τόν χαρακτήρα της. Ἡ ρηχότητα τέτοιων κειμένων δέν εἶναι ἁπλοποίηση τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας, εἶναι διαστρέβλωση

Ἀπρόσωπη Προσωπικότητα

Σέ ἐπεισόδια πού ἔγιναν μετά τό τέλος ἀγώνα καλαθοσφαίρησης μεταξύ ὁμάδων τῆς πρώτης ἐθνικῆς κατηγορίας, οἱ κάμερες τῆς τηλεοράσεως συνέλαβαν γνωστό δημοσιογράφο ἰδιωτικοῦ καναλιοῦ νά γίνεται ἕνα μέ τόν μαινόμενο ὄχλο καί νά βιαιοπραγῆ κατά τοῦ διαιτητοῦ τῆς συνάντησης.

Ἀπό πολλούς σχολιάσθηκε ἀρνητικά ἡ συμπεριφορά τοῦ ἐπώνυμου δημοσιογράφου. Ὁ ἴδιος δήλωσε ὅτι τόν κρίνουν ἀρνητικά ὅσοι δέν ξέρουν τί θά πῆ γήπεδο. Γιατί, “ὅταν εἶσαι μέσα στό γήπεδο καί ὅλοι οἱ ἄλλοι ἀντιδροῦν μέ ὁποιονδήποτε τρόπο, τότε δέν μπορεῖς παρά καί σύ νά συμπεριφερθῆς παρομοίως”.

Τό θέμα ἔχει βέβαια καί τήν ἠθική του πλευρά, γιατί “τί παράδειγμα δίνουν οἱ ἐπώνυμοι καί “καθώς πρέπει” κύριοι στά νέα παιδιά ποὺ βράζει τό αἷμα τους;”.

Ἐκεῖνο, ὅμως, πού ἐντυπωσιάζει περισσότερο, εἶναι τό γεγονός ὅτι ἕνας ἄνθρωπος, τόν ὁποῖο γνωρίζουμε κατ’ ὄνομα, μετατρέπεται μπροστά στά μάτια μας σέ ἀπρόσωπη μάζα, καί τό θεωρεῖ ἐντελῶς φυσικό. Τήν μαζοποίησή του, μάλιστα, τήν χρησιμοποιεῖ ὡς ἱκανό δικαιολογητικό, ὥστε νά ἀποσείση τίς εὐθύνες του!

Διδάγματα μαζοποίησης, ἐν ὥρα μαζικοῦ φίλ-ἀθλητισμοῦ, ἀπό “προσωπικότητα” τῶν Μαζικῶν Μ.Ε.

Καίριος λόγος

Μέσα στήν ἀναστάτωση τῶν ἡμερῶν, μέ τίς ἀπεργίες καί τίς κινητοποιήσεις, εἶναι δύσκολο νά ἀκουσθοῦν ἤρεμες φωνές, πού λένε τήν ἀλήθεια σέ κάθε κατεύθυνση, χωρίς ὑστεροβουλία, χωρίς νά ἐπιδιώκουν νά καλύψουν ἤ νά πλήξουν κανένα. Εἶναι γεγονός ὅτι “λόγω παλαίει λόγος” καί ὅτι δέν εἶναι δυνατό νά βρεθῆ ὁ τελικός νικητής σέ μιά “διαλογική πάλη”. Ὁπότε, εἶναι πολύ πιθανό, αὐτός πού λέει τήν ἀλήθεια καί μιλᾶ γιά τά οὐσιώδη της ζωῆς νά διαβληθῆ κάποια στιγμή ὅτι μεροληπτεῖ, ἤ ὅτι ἀντιστρατεύεται στό δίκαιο. Παρά ταῦτα εἶναι καλό νά προσέξουμε κάτι πού γράφει ὁ Κ. Ζουράρις στό βιβλίο τοῦ “γελᾶς ἑλλάς ἀποφράς”:

“Σωτηρίες καί διδασκαλίες δέν γίνονται μέ ἀγγαρεῖες καί πληρωμένες ὑπερωρίες. Αὐτά εἶναι κατακτήσεις τῆς κλαδικῆς των μικρομεσαίων στελεχῶν κι ὄχι οἱ ἀναστάσεις τῶν ἐν σαρκί περιπολούντων θεών”.

Βέβαια, κανείς δέν ἀγνοεῖ ὅτι ὅλοι ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό “διατροφᾶς καί σκεπάσματα” καί ὅτι εἶναι νόμιμος ὁ ἀγώνας γιά τήν ἔντιμη ἐξασφάλισή τους.

π.Θ.Α.Β.

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ