Skip to main content

Η «Ορθόδοξη Ψυχοθεραπεία» και στα Γεωργιανά

Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου

Πρόλογος

Χαίρομαι και δοξάζω τον Θεο γιατί το βιβλίο μου «Ορθόδοξη Ψυχοθεραπεία» δημοσιεύεται στην Γεωργιανή γλώσσα, κυρίως γιατί στην Γεωργία υπάρχει πλούσια ορθόδοξη και μοναχική παράδοση. Και είναι αλήθεια ότι μέσα από την ορθόδοξη ησυχία, όπως την αναπτύσσουν οι νηπτικοί Πατέρες της Εκκλησίας και την κωδικοποίησε ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, λύνονται όλα τα υπαρξιακά προβλήματα που βασανίζουν και τυραννούν τον άνθρωπο.

Ο τίτλος του βιβλίου είναι «Ορθόδοξη Ψυχοθεραπεία», αλλά ο υπότιτλος είναι «Πατερική θεραπευτική αγωγή». Πρόκειται για όλη εκείνη την μέθοδο που δίδαξαν οι άγιοι Πατέρες, οι οποίοι είναι διάδοχοι των αγίων Αποστόλων, δια της οποίας ο άνθρωπος μετέχει της ακτίστου Χαριτος του Θεού. Στην πραγματικότητα πρόκειται για την ποιμαντική της Εκκλησίας, όπως διασώζεται μέσα στην παράδοσή της.

Η λέξη Ψυχοθεραπεία είναι σχεδόν σύγχρονη, την χρησιμοποιούν οι ψυχολόγοι-ψυχοθεραπευτές-ψυχαναλυτές μέσα στην δική τους προοπτική. Όμως για την Εκκλησία η ψυχοθεραπεία είναι η θεραπεία της ψυχής, όπως την θεωρεί η Αγία Γραφή και όλη η Παράδοση. Μέσα από αυτήν την προοπτική κάνουμε λόγο για Ορθόδοξη Ψυχοθεραπεία.

Βεβαίως, όταν ομιλούμε για ψυχή δεν την εννοούμε ξεχωριστά από το σώμα, γιατί ο άνθρωπος δεν αποτελείται μόνον από ψυχή ούτε μόνον από σώμα, αλλά από το συναμφότερο, δηλαδή από ψυχή και σώμα και μάλιστα είναι ενωμένα στενά μεταξύ τους. Επομένως, πρόκειται για θεραπεία του ανθρώπου από τα ψυχικά και τα σωματικά πάθη. Πρωτεύουσα σημασία έχει η θεραπεία της φιλαυτίας, που είναι η άλογος του σώματος φιλία, από την οποία γεννώνται τα άλλα τρία βασικά πάθη, που είναι η φιλοδοξία, η φιληδονία και η φιλαργυρία, τα οποία πάθη αντιστοιχούν στις τρεις μεγάλες ασθένειες του ανθρώπου, οι οποίες θεραπεύονται με τις τρεις μεγάλες αρετές, ήτοι την ταπείνωση, την εγκράτεια και την ακτημοσύνη η κοινοκτημοσύνη. Οι ιδεολογίες, ο πανσεξουαλισμός και το «πνεύμα» του καπιταλισμού είναι αποτελέσματα της αρρώστιας του ανθρώπου που συνδέεται στενά με τα πάθη αυτά.

Η μέθοδος αυτή της θεραπευτικής αγωγής στα πατερικά κείμενα λέγεται νηπτική και ησυχαστική, γιατί βοηθά τον άνθρωπο να θεραπεύση τον εσωτερικό του κόσμο. Έτσι υπάρχουν οι λεγόμενοι νηπτικοί Πατέρες, αλλά αν εξετάση κανείς προσεκτικά θα διαπιστώση ότι αυτή η νηπτική διδασκαλία συναντάται πλούσια στις επιστολές του Αποστόλου Παύλου και των άλλων Αποστόλων και είναι καταγεγραμμένη στην Καινή Διαθήκη. Γι' αυτό όλη η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι νηπτική και διαφέρει από τις άλλες χριστιανικές παραδόσεις, οι οποίες διακρίνονται από τον σχολαστικισμό-λογικοκρατία και τον ηθικισμό.

Όλη αυτή η μέθοδος συνδέεται με την μυστηριακή ζωη της, κυρίως με την θεία Ευχαριστία. Αυτός ο συνδυασμός είναι απαραίτητος, γιατί ούτε η άσκηση μπορεί να σώση τον άνθρωπο, χωρίς την θεία Κοινωνία του Σώματος και του Αίματος του Χριστού, ούτε και η μετοχή στα μυστήρια είναι σωτήρια, χωρίς τις απαραίτητες προϋποθέσεις της ασκητικής ζωής που προετοιμάζουν τον άνθρωπο για την μέθεξη της θείας Χαριτος.

Με την ευκαιρία της εκδόσεως του βιβλίου αυτού στην Γεωργιανή γλώσσα, θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμότατα την κ. Κατερίνα Ντουγασβίλη, η οποία μετέφρασε το βιβλίο με πολλή αγάπη και ζήλο. Από την τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε διεπίστωσα ότι όχι μόνον γνωρίζει την ελληνική γλώσσα, αλλά και αγαπά τα θέματα με τα οποία ασχολείται το βιβλίο αυτό που μετέφρασε. Επίσης ευχαριστώ τον Αρχιεπίσκοπο Μιτσχέτης και Καθολικό Πατριάρχη πάσης Ιβηρίας κ. Ηλία, ο οποίος έδωσε την ευλογία να μεταφρασθή και να εκδοθή στην Γεωργιανή γλώσσα, καθώς επίσης ευχαριστώ όλους όσοι εργάσθηκαν και βοήθησαν για την έκδοση.

Εύχομαι ο σύγχρονος άνθρωπος, αλλά και εμείς οι Κληρικοί, να εγκολπωθούμε όλη αυτήν την ορθόδοξη παράδοση που διατηρούμε ως αμύθητο θησαυρό, να την ζήσουμε στην εσωτερική της διάσταση, ώστε να ειρηνεύση η ψυχή μας και να μπορέσουμε να μεταδίδουμε την ειρήνη αυτή στους γύρω μας ανθρώπους. Σε μια εποχή, στην οποία υπάρχει μια αυτονομία του ανθρώπου έναντι του Θεού, αλλά και μισανθρωπία έναντι των άλλων, είναι απαραίτητη η φιλοθεΐα και η φιλανθρωπία που αναπτύσσονται όταν αποβάλλεται η φιλαυτία. Με την μέθοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας θεραπευόμαστε από τα σύγχρονα πάθη και έτσι αποκτάται και η αγάπη μεταξύ των ανθρώπων. Όταν αγαπά κανείς τον Θεό, ως θεραπευμένος, τότε αγαπά και τον άνθρωπο. Ο άλλος δεν θεωρείται ξένος, αλλά ο αδελφός μας, μέλος της Εκκλησίας.

Η κυκλοφορία αυτού του έργου μου στην Γεωργιανή γλώσσα είναι ένας επί πλέον χαιρετισμός στον Γεωργιανό λαό και αφορμή για γνωριμία, επικοινωνία και κοινωνία μεταξύ μας.–

  • Προβολές: 2621