Skip to main content

Αφιέρωμα γιά τόν Ιεροκήρυκα π. Αθηναγόρα Καραμαντζάνη: π. Ρωμανού

Αφιέρωμα γιά τόν Ιεροκήρυκα π. Αθηναγόρα Καραμαντζάνη:

π. Ρωμανού (Αλεξοπούλου), Μοναχού τής Ιεράς Μονής Παρακλήτου Ωρωπού

Σεβασμιώτατε άγιε Δέσποτα,

Πολυσέβαστέ μου, πάτερ Αθηναγόρα,

Σεβαστοί άγιοι πατέρες,

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,

Μετά από 40 καί πλέον χρόνια αισθανόμαστε τήν ανάγκη νά θυμηθούμε καί νά εκτιμήσουμε τήν προσφορά καί τό πνευματικό έργο τού πατρός Αθηναγόρα στήν Ναύπακτο. Φαίνεται καθαρά πόσο βαθειές είναι οι ρίζες αυτού τού πνευματικού αμπελώνα καί πόσο ευλογημένος καί έμπειρος ο αμπελουργός εκείνου τού καιρού.

Πατήρ Αθηναγόρας! Τό όνομα γοητευτικό αφ' εαυτού του. Περπατούσε στούς δρόμους τής Ναυπάκτου, τότε τό ’60. Ένας άρχοντας. Σοβαρός, ιεροπρεπής, απλός, χωρίς καμιά επιτήδευση ή υπερβολή στήν εικόνα του. (Τραβούσε λίγο τήν προσοχή μας η ομπρέλα, πού συνήθως κρεμόταν στό μπράτσο του). Καθαρός στά ενδύματά του, τό βάδισμά του ζωηρό, κρατώντας ελαφρά τό ράσο του ανασηκωμένο. Χαιρετούσε καί αντιχαιρετούσε μέ ένα νεύμα τής κεφαλής καί ένα συγκρατημένο χαμόγελο πού σαγήνευε. Προσηνής καί ευγενής στή συμπεριφορά του. Μιά διακριτική αυστηρότητα χαρακτήριζε τούς τρόπους του καί σταθερότητα, συνέπεια καί ευθύτητα τίς αρχές του. Δέν έκανε ποτέ του εκπτώσεις στό έργο τού Θεού. Ο θαυμαστός πνευματικός του ζήλος υπάρχει αμείωτος μέχρι σήμερα. Κατανυκτικότατος καί μελωδικότατος ιερουργός, μέ καλλιτεχνικό αισθητήριο πολύ ισορροπημένο. (Στά άμφιά του, στήν ψαλμωδία, στόν ευτρεπισμό τών ιερών χώρων πού επεμελείτο).

Κοντά του μάθαμε νά ψάλλουμε τά τροπάρια τών ακολουθιών, τούς ήχους, τίς ευχές καί τό τυπικό τους. Τά Απόδειπνα, τούς Χαιρετισμούς τής Παναγίας μας, τίς Παρακλήσεις τού Δεκαπενταύγουστου. Όλα αυτά τότε, τή δεκαετία τού ’60, πού στό κατηχητικό έργο υπήρχε άλλο πνεύμα καί πού τώρα έχει αναθεωρηθή σέ πολλά σημεία.

Απαράμιλλος ομιλητής, κατά κοινή ομολογία. Τό εσπερινό κήρυγμα τής Κυριακής ήταν γεγονός τής εβδομάδος γιά μικρούς καί μεγάλους.

Ικανότατος στό νά ενεργοποιή τούς πάντες καί νά αξιοποιή στόν ύψιστο βαθμό τίς δυνατότητές τους. Ο κάθε ένας τού ήταν πολύτιμος. Μεγάλο προσόν γιά έναν ηγέτη νά αφήνη χώρο καί πεδίο δράσης ελεύθερο στούς συνεργάτες του, χωρίς νά φοβάται μήπως χάση τόν έλεγχο. Κοντά του εργάσθηκαν μέ πολύ ζήλο καί αναδείχθηκαν άνθρωποι, γνωστοί σέ όλους μας, πού η οποιαδήποτε επιτυχία τους σφραγιζόταν μέ τό πνευματικό κύρος τού π. Αθηναγόρα.

Εμπνευστής καί δημιουργός σπουδαίων έργων: Οικοτροφείων, Κατασκηνώσεων, εορταστικών εκδηλώσεων, εντύπων, κ.ά) μέ πενιχρά μέσα. Μεθοδικός στίς ενέργειές του, μέ πρακτικές γνώσεις πού εξέπλητταν καί προσγειωμένος στίς επιδιώξεις καί τούς στόχους του, μέσα στά πλαίσια τών αναγκών μας καί τά όρια τού εφικτού, χωρίς καμιά υπερβολή.

Λιτοδίαιτος, ολιγαρκής, μέ παροιμιώδη αφιλοχρηματία, θυσιάζοντας τό δικό του (άν ποτέ θεώρησε κάτι δικό του) καί τόν ίδιο του τόν εαυτό. Πάντα χαρούμενος καί ειρηνικός, χωρίς νά αφήνη καμιά αγωνία του νά βγαίνη πρός τά έξω, μέ τίς ελπίδες του ακουμπισμένες στά χέρια τού Θεού.

Ακάματος εργάτης τού μυστηρίου τής εξομολογήσεως. Στιβαρός στήν πνευματική καθοδήγηση, μέ σπάνια ευθυκρισία στίς διαγνώσεις του καί διάκριση στίς αντιμετωπίσεις τών αναγκών τής ψυχής μας. Η αυστηρότητά του ποτέ δέν μάς αδίκησε. Ζούσε μαζί μας. Ζούσε τή ζωή μας, τή φτώχεια μας, τά πάθη, τούς πόθους καί τά όνειρά μας. Ζούσε τίς δυσκολίες, τά βάσανά μας, τά προσωπικά καί τών οικογενειών μας. Χαιρόταν στήν πρόοδό μας καί στίς επιτυχίες μας, έπασχε γιά τίς πτώσεις μας καί τήν πνευματική μας αμέλεια. Έκλαιγε καί χαιρόταν μαζί μας. Ό,τι μάς δίδασκε τόν είδαμε νά τό εφαρμόζη ο ίδιος. Τό ζούσαμε βιωμένο από τό παράδειγμά του. Δέν είχαμε παρά νά τόν μιμηθούμε, τουλάχιστο νά προσπαθήσουμε. Αυτός βάδιζε μπροστά μας κι εμείς, φυσικά, ακολουθούσαμε! Όπως ο Ποιμήν ο Καλός!

Αυτός, ο πατήρ Αθηναγόρας, ο αριστοκράτης στούς τρόπους, στό ήθος καί στό πνεύμα.

Ευλογείτε καί συγχωρήσατέ με!

  • Προβολές: 2755