Skip to main content

Γεγονότα καὶ Σχόλια: Δουλειά και χαμένη μέρα - Εργασία με νόημα

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ

Δουλειά και χαμένη μέρα

Έξω από ένα κατάστημα είδα γραμμένο το εξής σύνθημα: «Μια μέρα στη δουλειά. Άλλη μια χαμένη μέρα». Το σύνθημα αυτό, χωρίς την συνήθη υπογραφή των αναρχικών, δέχεται πολλές αναγνώσεις.

Πάντως, σε καιρό οικονομικής κρίσης, με την ανεργία να παρουσιάζη αυξητικές τάσεις, μοιάζει για σύνθημα ανεπίκαιρο, ειδικά γι’ αυτούς που θεωρούν ως σημαντικό αγαθό την απόκτηση μιας θέσης εργασίας.

Στην πρώτη πρόχειρη ανάγνωσή του το σύνθημα αυτό μου φάνηκε αστείο, παρόμοιο σε περιεχόμενο με αυτά που λέγονται στις ψυχαγωγίες των κατασκηνώσεων και των κατηχητικών, για τις θεμελιώδεις αρχές των τεμπέληδων, όπως: «Μη κάνεις σήμερα αυτό που μπορείς να κάνης αύριο» η «όταν έχης διάθεση για δουλειά, ξάπλωσε μέχρι να σου περάση».

Όμως το σύνθημα αυτό δεν είναι υλικό για ψυχαγωγία. Έχει περιεχόμενο σοβαρό και εκπέμπει πολλά μηνύματα.

Θεωρώ ότι το νόημα ενός συνθήματος που έχει αξία είναι αυτό που προσλαμβάνει ο αναγνώστης του. Γι’ αυτό θα καταγράψω τα μηνύματα που προσέλαβα διαβάζοντάς το. Είναι ενδεχόμενα μηνύματα, γιατί όπως είπαμε το σύνθημα αυτό δέχεται πολλές αναγνώσεις.

Πρώτον, λοιπόν, μπορεί να σημαίνη ότι μια μέρα στη δουλειά, στο πλαίσιο της ελεύθερης οικονομίας και της κυριαρχίας του μεγάλου κεφαλαίου, είναι μια χαμένη μέρα για τους διεκδικητικούς αγώνες των εργαζομένων.

Δεύτερον, μια μέρα στη δουλειά είναι μια μέρα χαμένη, γιατί αυτό που έχει αξία στην ζωή, αυτό που της δίνει χρώμα και ομορφιά, είναι η άνετη ζωή, η ελεύθερη από ωράρια, κόπο, αφεντικά, υπαλληλικές υποχρεώσεις, η γεμάτη με αναπαύσεις και απολαύσεις, που δεν μπορούν να συνυπάρχουν με μια κοπιαστική εργασία, και μάλιστα με μικρή αμοιβή, που δεν επαρκεί για την εκπλήρωση των επιθυμιών.

Και τρίτον, το σύνθημα: «Άλλη μια μέρα στη δουλειά. Άλλη μια χαμένη μέρα» μπορεί να το δη κανείς σαν μια κραυγή ασυμφωνίας του περιεχομένου της δουλειάς με τις βαθύτερες υπαρξιακές αναζητήσεις του εργαζομένου. Ο εργαζόμενος βλέπει την δουλειά του χωρίς νόημα, σαν μηχανική επανάληψη ανούσιων κινήσεων, που δεν προσθέτουν τίποτε το ουσιαστικό στην ζωή του.

Η πρώτη ανάγνωση φαίνεται ως πιθανότερη γι’ αυτούς που το έγραψαν. Η τρίτη είναι πολύ συχνή σε ανθρώπους που δεν συνηθίζουν να γράφουν συνθήματα στους τοίχους, αλλά ζουν την εργασία τους σαν ένα ανούσιο βάρος πάνω στην ζωή τους.

Εργασία με νόημα

Αν η εργασία, η διανοητική και η χειωνακτική, η κοινωνικά προβεβλημένη, αλλά και αυτή που δεν έχει ιδιαίτερη κοινωνική αναγνώριση, δεν έχει εμπλουτισθή με πνευματικό περιεχόμενο, συν τω χρόνω γίνεται υπαρξιακό βάρος, φορτίο δυσβάστακτο. Ενώ, αν εμπλουτισθή με πνευματικό νόημα, αν δηλαδή την δούμε σαν διακονία των συνανθρώπων, σαν λειτουργικό στοιχείο της κοινωνίας, τότε όχι μόνο δεν θεωρείται χάσιμο χρόνου η εξάσκησή της, όχι μόνον δεν γίνεται δυσβάστακτο βάρος, αλλά αντίθετα φορτίζει την ζωή με έμπνευση και ανοίγει την ύπαρξη κάνοντάς την δεκτική σε πνευματικές εμπειρίες.

π.Θ.Α.Β.

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ

  • Προβολές: 2881