Skip to main content

Γεγονότα καὶ Σχόλια: Ο ευτελισμός της πειθούς... - Ελεγκτικό και ελκτικό κήρυγμα

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ

Ο ευτελισμός της πειθούς...

Από όλα μπορεί να ωφελείται κανείς ως Χριστιανός, αλλά και ως ποιμένας ενός μικρού ποιμνίου. Ακόμη και από τις προεκλογικές περιόδους, με τις πολιτικές διαμάχες, τους οξείς τόνους, τις συζητήσεις που δεν έχουν κανένα ουσιαστικό ενδιαφέρον, που μοιάζουν περισσότερο με ένα παιχνίδι, αφού ο καθένας είναι γνωστό το τι θα «παίξη», τι θα υποστηρίξη, αλλά έχει πιθανόν ενδιαφέρον μόνο στο πως θα το υποστηρίξη.

Βέβαια, δεν είναι όλες οι πολιτικές συζητήσεις χωρίς ενδιαφέρον και ανούσιες. Υπάρχουν πολιτικοί που ξέρουν να συζητούν, χωρίς να παίζουν με τον λόγο. Γνωρίζουν το αντικείμενό τους και έχουν διάθεση να λένε τα καίρια, χωρίς να αιχμαλωτίζονται από το τι θα ήθελε να ακούση από αυτούς ο λαός. Όμως η περιγραφή που κάναμε είναι για το τι συνήθως συμβαίνει, κυρίως στα τηλεοπτικά πάνελ, στα οποία ο καθένας πρέπει να αποδείξη ότι είναι ο σωστός και ο δίκαιος, αυτός που πρέπει να προτιμηθή από τον λαό.

Λέγοντας αυτά δεν πρέπει να παραθεωρούμε ότι είναι θεμιτό –θα έλεγα αναγκαίο– ο πολιτικός να γνωρίζη την τέχνη της πειθούς, ώστε να μπορή να παίρνη την συγκατάθεση του λαού για την εφαρμογή των προγραμμάτων του, τα οποία βέβαια προϋποτίθεται ότι τα έχει μελετήσει και σχεδιάσει με γνώμονα το συμφέρον του λαού η, πιο σωστά, με πνεύμα δικαιοσύνης προς το συμφέρον όλων των πολιτών.

Η τέχνη της πειθούς ευτελίζεται από ανθρώπους που δεν ζουν την πολιτική ως διακονία του λαού, αλλά ως παραταξιακό παιχνίδι επιβολής, σαν επαγγελματικό πρωτάθλημα ψηφοθηρίας, στο οποίο κάθε νίκη αποφέρει στους «παίκτες» της παράταξης προκλητικά πριμ.

Αυτόν τον ευτελισμό της πειθούς σε παραταξιακό παιχνίδι επιβολής είναι κάτι που πρέπει να έχουμε στο νου μας όσοι κληρικοί και λαϊκοί δεν ασχολούμαστε, υπό την στενή έννοια, με την πολιτική, αλλά έχουμε κάποιο ρόλο και λόγο στο ευρύ ποιμαντικό έργο της Εκκλησίας.

Ο ευτελισμός του πολιτικού λόγου είναι, δυστυχώς, μια ευμετάδοτη νόσος που είναι δυνατόν να προσβάλη και την ποιμαντική.

Ελεγκτικό και ελκτικό κήρυγμα

Το θέμα δεν είναι να πείσουμε τους άλλους με τεχνάσματα για την αλήθεια της Εκκλησίας. Αυτό που χρειάζεται πριν απ' όλα είναι να την ζήσουμε εμείς. Η Εκκλησία δεν είναι παράταξη, ούτε οργάνωση. Είναι θεανθρώπινος οργανισμός. Είναι το Σώμα του Χριστού.

Δεν χρειάζεται, λοιπόν, διαφημιστές η ινστρούκτορες. Θέλει μετόχους της ζωής, της χαράς, της αγάπης και της σταυροαναστάσιμης δόξας της.

Αυτός που ζη την Εκκλησία είτε μιλάει είτε όχι, είτε είναι ποιμένας είτε απλό μέλος, όλη η ύπαρξή του είναι ένα ασίγητο ελεγκτικό και ταυτόχρονα ελκτικό κήρυγμα.

Είναι εμπειρία πολλών Χριστιανών, που κουράζονται, όπως λένε, από τα πολλά βερμπαλιστικά κηρύγματα, η αιχμαλωσία τους από την προσωπικότητα και τον λόγο κάποιου απομακρυσμένου από τον κόσμο Μοναχού.

Ακούνε με ακόρεστη διάθεση τις απλές συμβουλές του και «προσδέχονται» τον λόγο του, που είναι μεστός σε νοήματα και αφτιασίδωτος, απόσταγμα πείρας, χωρίς καμμιά ιδιοτέλεια και διαφημιστική διάθεση.

Είναι λόγος αυθεντικά εκκλησιαστικός.

π.Θ.Α.Β.

  • Προβολές: 3306