Γράφτηκε στις .

Η «νέα γρίπη»

Της Διονυσίας Μαριάτου-Ζυγούρη, Παθολόγου, Διευθύντριας Κ.Υ.Ναυπάκτου.

Δημοσιεύουμε στην συνέχεια το δεύτερο μέρος της εισήγησης της κ. Δ. Μαριάτου στο Α Κληρικολαϊκό Συνέδριο της Ι. Μητροπόλεώς μας. Το πρώτο μέρος είχε τίτλο «Η ασθένεια από ιατρικής πλευράς» και ήταν εξίσου ενδιαφέρον, αλλά δυστυχώς η στενότητα χώρου δεν μας επιτρέπη να δημοσιεύσουμε ολόκληρη την εισήγηση. Πιθανόν να δημοσιευθούν στο μέλλον αποσπάσματα από το παραλειφθέν πρώτο μέρος, τα οποία έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ποιμαντικές προεκτάσεις.

*

Σεβαστοί Πατέρες, κυρίες και κύριοι, καλημέρα σας,

«Εν πρώτοις», θέλω να ευχαριστήσω τον Σεβ. Μητροπολίτη μας για την μεγάλη τιμή που μου έκανε ζητώντας την συμμετοχή μου σε αυτό το ιδιαίτερο και πρωτόγνωρο συνέδριο.

Γρίπη και.. νέα γρίπη

Είναι λοίμωξη των αναπνευστικών οδών από ιό της γρίπης τύπου Α.

Όπως κάθε γρίπη χαρακτηρίζεται από οξεία έναρξη πυρετού πάνω από 38ο C με ρίγη, κακουχία, μυαλγίες, κεφαλαλγία, αλλά και ξηρό βήχα, πονόλαιμο, ρινική συμφόρηση

Κυριότερες επιπλοκές ιγμορίτιδα, βρoγχίτιδα και πνευμονία ιογενής η βακτηριακή.

Έχει χρόνο επώασης 1-5 ημέρες και μεταδίδεται με σταγονίδια μέσω του αέρα η μολυσμένων επιφανειών.

Η μετάδοση αρχίζει 1-2 ημέρες πριν την εμφάνιση των συμπτωμάτων και διαρκεί περίπου 7 ημέρες. Συνεπώς σπασμωδικά μέτρα απομόνωσης δεν αποδίδουν.

Η θνησιμότητα σχετίζεται με τις επιπλοκές -κυρίως την πνευμονία-κυμαίνεται δε στο 0,01%. Μας ανησυχεί όμως, όταν προσβάλλεται μεγάλος αριθμός ανθρώπων.

Με βάση αντιγονικές διαφορές διακρίνουμε τρεις τύπους γρίπης A, B, C. Ο τύπος B προκαλεί μικρές επιδημίες. Ο τύπος A προκαλεί επιδημίες, αλλά κάθε 10-30 χρόνια και πανδημίες όπως σήμερα. Οι πανδημίες συνήθως ξεκινούν από χώρες με μεγάλη πυκνότητα κατοίκων αλλά και συχνή συμβίωση ανθρώπων και ζώων. Οι νέοι ιοί προκύπτουν από γενετικούς ανασυνδυασμούς ιών ανθρώπων και ζώων, μπορεί έτσι να γίνονται πιο επικίνδυνοι και επιθετικοί.

Η εποχή της γρίπης είναι οι χειμερινοί μήνες, λόγω της αυξημένης υγρασίας και της παραμονής σε κλειστούς χώρους.

Η ανοσία εξαρτάται από τα αντισώματα λόγω προηγουμένων λοιμώξεων με διάφορους ιούς γρίπης, έτσι εξηγείται η μεγαλύτερη επίπτωση σε νεαρές ηλικίες κατά τις πανδημίες.

Η νόσος μπορεί να αντιμετωπισθή κυρίως με αντιπυρετικά, ανάπαυση και σωστή διατροφή. Τα ειδικά αντιϊκά χορηγούνται με συνταγή γιατρού, ο οποίος και θα κρίνη εάν κάποια επιπλοκή απαιτή την επιπρόσθετη χορήγηση αντιβιοτικών.

Προφύλαξη

Η προφύλαξη από την γρίπη γίνεται με εμβολιασμούς των ομάδων υψηλού κινδύνου και κατά περίπτωση.

Σημαντικό όμως ρόλο παίζει η εφαρμογή των γενικών και ατομικών κανόνων υγιεινής.

Οι από παλιά γνωστοί κανόνες που πρέπει πάντα να τηρούνται όχι μόνον για την γρίπη αλλά και κάθε μικρόβιο η μολυσματικό παράγοντα.

Εννοείται ότι πιο αυστηροί είναι οι κανόνες για νοσηλευτικό προσωπικό και βέβαια πιο επιτακτικοί, όταν φροντίζουμε κάποιον ασθενή στο σπίτι.

Η μεγάλη όμως έμφαση δίδεται πάντα στο συχνό πλύσιμο των χεριών με νερό και σαπούνι, όπως και στον αερισμό των χώρων.

Από πλευράς πολιτείας εφαρμόζεται ειδικός σχεδιασμός αντιμετώπισης που περιλαμβάνει την παρακολούθηση της νόσου, την διαχείριση των ασθενών και την εφαρμογή προληπτικών μέτρων στην κοινότητα. Ταυτόχρονα απαιτείται τακτική αξιολόγηση των δράσεων και επαναπροσδιορισμός ανάλογα με τα δεδομένα.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να εστιάσω στην εφαρμογή των μέτρων στην σχολική κοινότητα. Θεωρώ ότι όπως και στο παρελθόν υπήρχε ο σχολίατρος που επισκεπτόταν τους μαθητές, έπρεπε, από χρόνια να έχουν εφαρμοσθή οι νόμοι του Ε.Σ.Υ. που αναφέρονται στην σχολική υγεία.

Εάν έστω και ο πλέον πρόσφατος νόμος του 2003 περί Δημόσιας Υγείας είχε ενεργοποιηθεί και λειτουργούσαν τα κατά τόπους «γραφεία σχολικής υγείας» με ομάδες επιστημόνων, όλα θα ήταν πιο απλά.

Δεν θα χρειαζόταν να προσπαθούμε, πανικόβλητοι, να επιβάλλουμε κανόνες υγιεινής, αποστέλλοντας στους εκπαιδευτικούς, δυσεφάρμοστες, εξειδικευμένες, επιστημονικές -και όχι μόνο- οδηγίες, παραβλέποντας την κατάσταση των σχολείων μας.

Δεν επιτρέπεται να δημιουργούμε άγχος και πανικό στα παιδιά, ούτε να καλλιεργούμε συμπεριφορές κοινωνικού ρατσισμού, ιδεοψυχαναγκαστικές συνήθειες και υπερκαταναλωτισμό. Η αλήθεια είναι απλή. Κοιτάμε το δένδρο και χάνουμε το δάσος.

Όχι υπερβολικά πράγματα, γιατί όταν η υπερβολή ξεφουσκώση, θα καταλήξουμε σαν τις μωρές παρθένες, κουρασμένοι και χωρίς εφόδια.

Εν τω μεταξύ θα έχουν αυξηθεί τα κέρδη πολλών, ενώ εμείς θα γυρίσουμε στην πραγματικότητα των ανεπαρκών καθαριστριών και των απαίδευτων παιδαγωγών.

Τελειώνοντας θα ήθελα το φαινόμενο της απειλής με την «νέα γρίπη» να το προσεγγίσω από μια άλλη οπτική γωνία.

Κινδυνεύουμε από αυτό τούτο το φαινόμενο η από την εκμετάλλευσή του; Και κατά πόσον από την όποια διαχείρισή του; Έρχονται άραγε δυσκολότερες ημέρες λοιμών, λιμών, καταποντισμών;

Με το άλλοθι του κινδύνου της υγείας μας, πάλι μας οδηγούν στην υπερκατανάλωση αγαθών, πάλι μας ωθούν στην ζωή με «προφυλακτικά» χωρίς να αναγνωρίζουμε τα πραγματικά αίτια.

Διαστρεβλώνονται έννοιες, επισκιάζονται έντεχνα τα πραγματικά προβλήματα της εποχής, μας απομακρύνουν από την αλήθεια και τα μεγάλα «γιατί» της ύπαρξης.

Ίσως είναι, λοιπόν, ευκαιρία για αναθεώρηση των επιλογών και των δράσεών μας. Ίσως πρέπει να αντισταθούμε στο κλίμα παραζάλης, πανικού, τρομοκρατίας και να κοιτάξουμε κατάματα τις «κρίσεις» που μας κατακλύζουν.

Πολύ με ανησυχούν τα μεγάλα λόγια και οι «σχεδιασμοί» που ξετυλίγονται μπροστά μου. Σαν πολίτης θέλω να ξέρω ότι υπάρχει σύστημα επαγρύπνησης, αλλά και ικανά άτομα να το εφαρμόσουν. Τότε νοιώθω ασφαλής.

Τα σενάρια όμως και το ξεδίπλωμα επί χάρτου των φάσεων δράσης δεν με αφορούν. Υποθετικά νούμερα νοσηρότητας και τραγικές στατιστικές αναφορές όχι μόνο με φοβίζουν, αλλά μπλοκάρουν την σκέψη μου και με οδηγούν σε σπασμωδικές η ακραίες κινήσεις σαν άτομο αλλά και σαν γιατρό.

Η μήπως αυτός είναι ο απώτερος σκοπός;

Η εμφάνιση της «νέας γρίπης» είναι ακόμα ένα «καμπανάκι» στα αυτιά μας. Πόσο έτοιμοι και νηφάλιοι είμαστε να το ακούσουμε; Να αναλογισθούμε και να αναθεωρήσουμε το είναι μας και τις πράξεις μας; Τα ερωτήματα, ποιός είμαι, τι θέλω, γιατί υπάρχω;

Πως θα δράσω για να περισώσω το περιβάλλον μου και την αλήθεια της ύπαρξής μου;

Πως θα σωθώ από τους «σωτήρες» μου;

Είμαστε εδώ σήμερα ένα σύνολο κατ εξοχήν λειτουργών της υγείας (ιερείς, ιατροί, κυρίες συνδέσμων αγάπης), που όχι μόνον έχουμε στόχο την περίθαλψη των ανθρώπων, από το δικό του πόστο ο καθένας ,αλλά και την διαπαιδαγώγηση των νέων σε υγιείς συνήθειες και σκέψεις.

Ως θεραπευτές, λοιπόν, ας δώσουμε μήνυμα αισιοδοξίας και ελπίδας, ότι πολλά ακόμα μπορούν να σωθούν, όταν με επίγνωση και καθαρή κρίση πάρουμε την ζωή μας στα χέρια μας.

Την ζωή που εμείς επιλέγουμε να ζήσουμε.

Ευχαριστώ.