Skip to main content

Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: «Τόν ίδιο άνθρωπο υπηρετούμε»

Τήν ημέρα τής πανηγύρεως τών Εισοδίων τής Θεοτόκου ο Δήμος Λεβαδέων ανακήρυξε τόν από Θηβών καί Λεβαδείας Μακαρ. Αρχιεπίσκοπο Αθηνών καί Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο Επίτιμο Δημότη του καί τού απένειμε τό μετάλλιο τής πόλης, «γιά τήν μεγάλη του προσφορά στόν τόπο».

«Ο αγαπητός μας Αρχιεπίσκοπος, είναι άνθρωπος τής προσφοράς. Δουλεύει μέ πάθος, σύνεση καί συνέπεια, ανιδιοτέλεια καί αγάπη. Υπηρετεί καί τιμά μέ λόγο καί μέ έργο τίς έννοιες τής κοινωνίας καί τού ανθρωπισμού, σέ καιρούς χαλεπούς. Μέ τήν ζωή καί τήν στάση του ανήκει σέ κείνους, οι οποίοι στήν ζωή τους υπηρετούν τό εμείς καί όχι τό εγώ, τούς κανόνες καί όχι τήν καταπάτησή τους, τόν άνθρωπο καί όχι τήν εξουσία. Ανήκει σέ αυτούς, πού προάγουν τήν κοινωνία καί τήν ανεβάζουν στό βάθρο πού τής ανήκει», είπε ανάμεσα στά πολλά ενδιαφέροντα ο Δήμαρχος Λεβαδέων.

Καί ο Μακαριώτατος απαντώντας μέ δυό-τρείς αδρές πινελιές ζωγράφισε τό παρελθόν του στήν Επαρχία εκείνη πώς γύρισε από τίς σπουδές του στήν Ευρώπη γιά νά βοηθήση ως νέος επιστήμονας στήν Μητρόπολη πώς συνάντησε έναν καλό Ποιμένα, τόν μακαριστό Νικόδημο, οποίος τόν παρότρυνε νά ασχοληθή μέ τήν διαποίμανση τού λαού πού είχε μεγάλες ανάγκες πώς διηκόνησε πονεμένους ανθρώπους, όπως τήν κυρά-Σουσανώ πού ήταν κατάκοιτη καί ήθελε κάποιος νά τής κουρδίζη τό ρολόι, τό μόνο πού τής κρατούσε συντροφιά, τόν γέροντα πού κοιμόταν μέ αναμμένα φώτα γιά νά μήν τόν τρώνε τά ποντίκια, τά παιδιά στά χωριά πού δέν μπορούσαν νά σπουδάσουν κλπ. Αυτά ήταν τά ερεθίσματα στόν νέο τότε Κληρικό π. Ιερώνυμο γιά νά οραματισθή καί πραγματοποιήση μαζί μέ τούς συνεργάτες του τό φιλανθρωπικό έργο πού προσέφερε στήν Μητρόπολη πού υπηρέτησε γιά 40 χρόνια.

Έτσι, τά λόγια πού είπε στό τέλος καί εξέφραζαν τήν πολύ υπεύθυνη πλέον θέση του στό θέμα τών σχέσεων Εκκλησίας – Πολιτείας αποδεικνύονταν ριζωμένα στήν ποιμαντική διακονία, στά πρόσωπα όλων αυτών πού συνάντησε καί υπηρέτησε ως Ποιμένας τής Εκκλησίας:

«Είπα σέ ένα σημαίνον πρόσωπο: Τόν ίδιο άνθρωπο υπηρετούμε εσείς τούς λέτε πολίτες εμείς τού λέμε πιστούς. Καί αυτούς δέν μπορούμε νά τούς χωρίσουμε, είναι τό ίδιο αντικείμενο, απλώς τούς διοικούμε από διαφορετική σκοπιά. Αυτό πρέπει νά ερευνήσουμε. Όταν ακούτε χωρισμός είναι καταστροφή. Όταν ακούτε κομματιάζω είναι δυσκολίες. Πρέπει λοιπόν νά βρούμε τόν τρόπο τής συνεργασίας…

Η εικονική πραγματικότητα είναι ένα ψέμα καί μιά υποκρισία, τό νά αγωνίζονται οι πολιτικοί μας π.χ. καί νά μάς τά παρουσιάζουν όλα καλά καί ότι θά μάς τά δώσουν όλα καί θά μάς κάνουν νά ζούμε στήν χώρα πού ρέει μέλι καί γάλα είναι εικονική πραγματικότητα καί φαντασία. Πρέπει νά καταλάβουμε ότι υπάρχουν δυσκολίες. Άν δουλεύουμε στήν εγωπάθεια, ο καθ' ένας γιά τόν εαυτό του καί στό βόλευμά του τό ίδιο είναι καί αυτό. Επομένως, χρειάζεται νά αναζητήσουμε νέους τρόπους συνεργασίας. Καί πολλές είναι οι συστάσεις η Εκκλησία μας έχει μιά πείρα, έχει μιά παράδοση, έχει τό παράδειγμα τών αγίων της οι οποίοι διδάσκουν καθημερινά μέ τόν δικό τους τρόπο…

Επομένως, μέ ειλικρίνεια χωρίς υποκρισία, νά σκύψουμε πάνω στήν ασθένεια όλοι μας, ο καθένας μέ τόν δικό του τρόπο, καί νά βοηθήσουμε καί νά προχωρήσουμε…».

Α.Κ.

  • Προβολές: 2605