Skip to main content

Γεγονότα καὶ Σχόλια: Τρομοκρατία καί μισθωτή εργασία - Ιερός φόβος καί μισθός επουράνιος

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ

Τρομοκρατία καί μισθωτή εργασία

Υπάρχει μιά τάση σέ ορισμένους νά εξισώνουν πράγματα πού είναι, στήν γενικότητά τους, ασύγκριτα, όπως είναι, γιά παράδειγμα, η τρομοκρατία καί η μισθωτή εργασία. Τά συγκρίνουν γενικά, χωρίς νά αιτιολογούν τούς ειδικούς λόγους τής σύγκρισης. Σέ έναν τοίχο, λοιπόν, διάβασα πρόσφατα τό σύνθημα: «Τρομοκρατία είναι η μισθωτή εργασία». Σύνθημα πού δέχεται πολλές αναγνώσεις σέ διάφορα διανοητικά καί πνευματικά επίπεδα.

Αυτοί, βέβαια, πού τό έγραψαν είχαν, οπωσδήποτε, τόν δικό τους καημό. Μπορεί νά είναι μισθωτοί, πού ο εργοδότης τους τούς εκβιάζει σέ εξουθενωτική εργασία, μέ τήν απειλή τής περικοπής τού μισθού. Ή πάλι μπορεί νά είναι αναγκασμένοι, από τίς ευθύνες πού έχουν γιά πρόσωπα πού εξαρτώνται από αυτούς, νά εργάζονται ως μισθωτοί υπάλληλοι είτε στό δημόσιο, είτε σέ κάποια ιδιωτική επιχείρηση, ενώ θά ήθελαν νά είναι τελείως αναξάρτητοι από οποιασδήποτε μορφής αφεντικά. Μπορεί, ακόμη, νά επιθυμούν διακαώς νά είναι οι ίδιοι τους αφεντικά. Νά μήν εξαρτώνται, δηλαδή, από τίς διαθέσεις κάποιου εργοδότη.

Μπορεί νά συμβαίνουν όλα τά παραπάνω, αυτό όμως πού προκαλεί η πρώτη ανάγνωση τού συνθήματος, σέ καιρό μάλιστα πού έχουμε επανεμφάνιση τής τρομοκρατίας, μέ ανθρώπινα θύματα, είναι η διάθεση δικαιολόγησης τής τρομοκρατίας μέσω μιάς μή επιτρεπτής εξίσωσης: Τρομοκρατία=μισθωτή εργασία.

Είναι γεγονός ότι ο μισθός μπορεί νά χρησιμοποιηθή ως όπλο ψυχολογικής βίας στά χέρια ενός αδίστακτου σκληρού εργοδότη. Όμως η μισθωτή εργασία δέν μπορεί νά ταυτισθή μέ τήν τρομοκρατία, όπως τό μαχαίρι πού κόβουμε τό ψωμί δέν μπορεί νά χαρακτηρισθή φονικό όπλο. Αυτό εξαρτάται από τήν χρήση καί τήν εκμετάλλευσή τους.

Πάντως προκαλείται τό αίσθημα τού κοινού Πολίτη από τήν διάθεση απενοχοποίησης τής τρομακρατίας, μέσα από τήν έκφραση κάποιων «φιλεργατικών» καημών. Ίσως αυτό νά προέρχεται από τήν ψυχολογική ανάγκη καταπολέμησης ενός ενδόμυχου φόβου από τήν δράση τών τρομοκρατών. Ένας τέτοιος ψυχολογικός φόβος, άλλωστε, μπορεί κάποιον νά τόν κάνη τρομοκράτη.

Ιερός φόβος καί μισθός επουράνιος

Άς μή μείνουμε όμως στούς φόβους τού κόσμου τούτου, στίς ανησυχίες καί τίς ανασφάλειες, οι οποίες «κόλασιν έχουν».

Άς δούμε τήν σύνδεση τής «μισθωτής εργασίας» μέ τόν ιερό φόβο πού αναπτύσσεται στήν καρδιά τού ανθρώπου, ο οποίος οδεύει τήν στενή καί τεθλιμμένη οδό τών εντολών τού Θεού.

Η πορεία σ’ αυτήν τήν οδό έχει αφετηρία τόν φόβο. Όχι τόν ψυχολογικό τρόμο πού διαλύει τήν ύπαρξη τού ανθρώπου, αλλά τόν ειρηνικό φόβο, πού συνδέει τήν αδυναμία μας μέ τήν δύναμη τού Θεού τήν απελπισία από τό βάθος τής εμπάθειάς μας, μέ τήν ελπίδα στήν αγάπη τού Θεού τίς «παρ’ ανθρώποις» ανίατες ασθένειες τής ψυχής μας, μέ τήν θεραπευτική δύναμη τής χάριτος τού Θεού.

Ο φόβος καί σ’ αυτήν τήν πορεία συνδέεται μέ μισθό. Μισθό, βέβαια, επουράνιο. Πάντως σέ κάθε μισθό συνυπάρχει φόβος.

Η υπέρβαση αυτού τού φόβου βρίσκεται μόνο στήν ευαγγελική αγάπη, η οποία δέν σκέφτεται Κόλαση ή Παράδεισο, αλλά μόνο τό πρόσωπο τού Χριστού.

π.Θ.Α.Β.

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ

  • Προβολές: 2956