Εἰδήσεις Ὀκτωβρίου 2010

Ἡ ἑορτὴ τοῦ Μητροπολίτου μας κ. Ἱεροθέου

Τὴν Δευτέρα 4 Ὀκτωβρίου ὁ Μητροπολίτης μας κ. Ἰερόθεος ἑόρτασε τὴν ὀνομαστική του ἑορτή, μαζὶ μὲ τὸ ποίμνιο τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, μὲ τὴν τέλεση τῶν λατρευτικῶν ἀκολουθιῶν καὶ τῆς θείας Λειτουργίας πρὸς τιμὴν τοῦ ἁγίου Ἱεροθέου, πρώτου Ἐπισκόπου Ἀθηνῶν, καὶ μὲ τὴν ὑποδοχὴ τοῦ λαοῦ στὸ Ἐπισκοπεῖο. Μαζὶ μὲ τὸ ποίμνιο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ἦλθαν νὰ εὐχηθοῦν στὸν Σεβασμιώτατο –συμμετέχοντες στὸ ἀρχιερατικὸ συλλείτουργο καὶ στὸν ἑσπερινὸ ἢ ἐπισκεπτόμενοι τὸ Ἐπισκοπεῖο– καὶ ἕνδεκα Ἀρχιερεῖς, ἤτοι οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολῖτες Ζακύνθου κ. Χρυσόστομος, Ἄρτης κ. Ἰγνάτιος, Φλωρίνης, Πρεσπῶν καὶ Ἐορδαίας κ. Θεόκλητος, Ἐδέσσης, Πέλλης καὶ Ἀλμωπίας κ. Ἰωήλ, Πατρῶν κ. Χρυσόστομος, Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας κ. Κοσμᾶς, Γόρτυνος καὶ Μεγαλοπόλεως κ. Ἰερεμίας, Θηβῶν καὶ Λεβαδείας κ. Γεώργιος, Ἰλίου, Ἀχαρνῶν καὶ Πετρουπόλεως κ. Ἀθηναγόρας, Κηφισίας κ. Κύριλλος καὶ ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Φωτικῆς κ. Διονύσιος.

Τὸ ἀπόγευμα τῆς παραμονῆς τῆς ἑορτῆς, τελέσθηκε στὸν Ἱερὸ Μητροπολιτικὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου Ναυπάκτου πανηγυρικὸς Ἑσπερινός, στὸν ὁποῖο χοροστάτησε ὁ Μητροπολίτης Κηφισίας, Ὠρωποῦ καὶ Ἀμαρουσίου κ. Κύριλλος, ὁ ὁποῖος στὸ κήρυγμά του ἀναφέρθηκε στὸν ἅγιο Ἰερόθεο Ἐπίσκοπο Ἀθηνῶν, καθὼς καὶ στὴν προσωπικότητα τοῦ ἑορτάζοντος, ποῦ εἶναι γνωστὸς στὸν ὀρθόδοξο κόσμο γιὰ τὸ θεολογικό του ἔργο ὡς ὁ Ναυπάκτου Ἰερόθεος.

Τὴν κυριώνυμο ἡμέρα τὸν θεῖο λόγο κήρυξε ὁ Μητροπολίτης Πατρῶν κ. Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος τόνισε τὴν σημασία τοῦ θεσμοῦ τοῦ Ἐπισκόπου γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸν ρόλο τοῦ σὲ αὐτή, ἀναφερόμενος καὶ στὴν προσωπικότητα τοῦ ἑορτάζοντος.

Στὸ τέλος τῆς θείας Λειτουργίας ὁ Σεβασμιώτατος κ. Ἰερόθεος ἀναφέρθηκε στὸ ὕψος τῆς θεολογίας καὶ ἁγιότητος τοῦ ἁγίου Ἱεροθέου καὶ εὐχαρίστησε τοὺς Ἀρχιερεῖς γιὰ τὸν κόπο στὸν ὁποῖο ὑπεβλήθησαν νὰ ἔλθουν καὶ νὰ συνεορτάσουν μαζί μας, εὐχαρίστησε τοὺς παρισταμένους Δημάρχους Ναυπάκτου κ. Ἀθ. Παπαθανάση καὶ Πυλήνης κ. Ἰω. Μπουλέ, τὸν πρ. Δήμαρχο κ. Κων. Κονίδα, τὶς Ἀρχὲς τοῦ τόπου, τοὺς χοροὺς τῶν Ἱεροψαλτῶν, μὲ ἐπί κεφαλῆς τὸν Πρωτοψάλτη τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ κ. Πέτρο Παρρά, τοὺς Ἱερεῖς, Ἱερομονάχους καὶ τὶς Μοναχὲς καὶ ὅλο τὸ ἐκκλησίασμα γιὰ τὴν συμμετοχή τους στὴν ἑορτή.

Ἀμέσως μετὰ τὴν θεία Λειτουργία ὁ Σεβασμιώτατος δέχθηκε τὶς εὐχὲς τοῦ λαοῦ στὸ Ἐπισκοπεῖο μέχρι τὸ μεσημέρι, ἐνῷ τὸ ἀπόγευμα ἀναχώρησε γιὰ τὴν Ἀθήνα γιὰ τὴν τακτικὴ Συνεδρίαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας. Φέτος ὁ Σεβασμιώτατος δὲν παρέθεσε ἑορταστικὴ τράπεζα καὶ ἐλαχιστοποίησε τὰ ἔξοδα τῆς ἑορτῆς, ἀκολουθῶντας τὴν γραμμὴ τῆς λιτότητος ποὺ ἐφαρμόζει στὴν Ἱερὰ Μητρόπολή μας, λόγῳ τῆς κρίσεως ποῦ διέρχεται ἡ Πατρίδα μας, δίνοντας μεγαλύτερη βαρύτητα στὸ ἔργο τῆς φιλανθρωπίας.

Ἡμερίδα γιὰ τοὺς Στρατιωτικοὺς Ἱερεῖς στὴν Ἱερὰ Μονὴ Πεντέλης

Τὴν Πέμπτη, 21 Ὀκτωβρίου 2010, πραγματοποιήθηκε στὸ Διορθόδοξο κέντρο τῆς Ἱερὰ Μονῆς Πεντέλης Ἡμερίδα τοὺς Στρατιωτικοὺς Ἱερεῖς μὲ κεντρικὸ θέμα : «Ἡ ποιμαντικὴ Διακονία τῆς Ἐκκλησίας στὶς Ἔνοπλες Δυνάμεις». Ἡ Ἡμερίδα διοργανώθηκε ἀπὸ τὴν εἰδικὴ Συνοδικὴ Ἐπιτροπὴ ἐπὶ Εἰδικῶν Ποιμαντικῶν Θεμάτων καὶ Καταστάσεων, μετὰ ἀπὸ ἀπόφαση τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, σὲ συνεργασία μὲ τὸ Ὑπουργεῖο Ἐθνικῆς Ἄμυνας καὶ τὴν διεύθυνση τῆς Θρησκευτικῆς Ὑπηρεσίας τοῦ ΓΕ.Ε.ΘΑ. Ἡ Ἡμερίδα ἄνοιξε μὲ χαιρετισμὸ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου. Ὁ Μακαριώτατος στὸν χαιρετισμό του ἀναφέρθηκε στὴν ἀναγκαιότητα τῆς ὕπαρξης τῶν ἱερέων στὶς τάξεις τοῦ στρατεύματος καὶ γιὰ τὴν ἀγάπη ποῦ πρέπει νὰ δείξη ἡ Ἐκκλησία πρὸς τὰ στρατευμένα παιδιὰ τῆς πατρίδας μας. Ἀπευθυνόμενος στοὺς ἱερεῖς τόνισε ὅτι πρέπει ὡς ἱερεῖς νὰ στηρίξουν τὰ νέα παιδιὰ ποῦ ἀποτελοῦν ἕνα εὐαίσθητο κομμάτι τῆς κοινωνίας μας. Χαιρετισμὸ στοὺς συμμετέχοντες στὴν Ἡμερίδα, ὡς πρόεδρος τῆς εἰδικῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπὶ Εἰδικῶν Ποιμαντικῶν Θεμάτων καὶ Καταστάσεων, ἀπηύθυνε ὁ Μητροπολίτης μας κ. Ἰερόθεος, ὁ ὁποῖος μεταξὺ ἄλλων εἶπε ὅτι «ἡ ποιμαντικὴ διακονία στὸ Στράτευμα εἶναι ἐξειδικευμένη διακονία καὶ δὲν μποροῦν ὅλοι νὰ ἀνταποκριθοῦν σὲ αὐτὸ τὸ ἔργο. Χρειάζονται εἰδικὰ χαρίσματα, πολλὴ ἀγάπη καὶ ἀπέραντη ὑπομονή». Στὴν συνέχεια ἀναφέρθηκε σὲ δύο στοιχεῖα τῆς διακονίας αὐτῆς: τὴν γλῶσσα καὶ τὸν τρόπο. Παρὸν στὴν ἐκδήλωση ἦταν ὁ Ὑπουργὸς Ἐθνικῆς Ἀμύνης κ. Εὐάγγελος Βενιζέλος, ὁ ὁποῖος στὸν χαιρετισμό του σημείωσε:

«Εὐχαριστῶ θερμὰ τὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο κ. Ἱερώνυμο, τὸν Πρόεδρο, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ναυπάκτου κ. Ἰερόθεο, τὰ Μέλη τῆς καὶ τὸν Γραμματέα τῆς Εἰδικῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Εἰδικῶν Ποιμαντικῶν Θεμάτων καὶ Καταστάσεων, καθὼς καὶ τοὺς Εἰσηγητὲς γιὰ τὴν πρωτοβουλία καὶ τὴν πραγματοποίηση τοῦ Forum Ἐπικοινωνίας ὅλων μας γιὰ τοὺς στρατιωτικοὺς ἱερεῖς... Ὁ στρατιωτικὸς ἱερέας εἶναι διφυὴς καὶ δισυπόστατος, εἶναι ἱερέας-φορεὺς τῆς ἱερωσύνης, ἀλλὰ καὶ ἀξιωματικὸς τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ. Βρίσκεται σὲ δύο διαφορετικὲς πειθαρχίες: στὴν πειθαρχία τῆς Ἐκκλησίας καὶ στὴν πειθαρχία τοῦ στρατεύματος. Ἐξ αἰτίας τῆς διπλῆς αὐτῆς πειθαρχίας ἔχουμε δύο ἀποτελέσματα: ἢ νὰ εἶναι ὑπάκουος καὶ στὶς δύο ἢ νὰ μὴν πειθαρχῇ σὲ καμμιὰ ἀπὸ τὶς δύο. Αὐτό, λοιπόν, πρέπει νὰ τὸ μελετήσουμε.... Ὁ στρατιωτικὸς ἱερέας πρέπει νὰ γνωρίζη ὅτι δὲν ἀπευθύνεται σήμερα σὲ ἕνα ἀκροατήριο ὑποχρεωμένο νὰ τὸν ἀκούση, διότι ἡ θρησκευτικὴ ἐλευθερία εἶναι συνταγματικὰ κατοχυρωμένη, γι' αὐτὸ καλεῖται νὰ ἐμπνεύση τὰ νέα παιδιὰ μὲ τὴν πνευματικότητά του προσαρμοσμένη στὰ γεγονότα τοῦ 21ου αἰῶνα... Πρέπει νὰ μελετηθῇ μήπως δὲν ἔχουμε ἐπαρκὲς πεδίο δραστηριότητας τῶν στρατιωτικῶν ἱερέων, τὸ ὁποῖο πρέπει νὰ ἀναπτυχθῇ καὶ μέσῳ τῶν γνώσεων, τῆς τριβής, τῆς ἐμπειρίας τους καὶ τῆς ταπεινοφροσύνης ποῦ πρέπει νὰ τοὺς διακρίνη, ὥστε νὰ γίνεται ἐπωφελῇς ἡ διακονία τους στὸ στράτευμα... Πρέπει νὰ εἶναι ὁ λόγος τους λιτὸς καὶ οὐσιαστικός, ὅπως καὶ ὁ λόγος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου μας. Σᾶς εὐχαριστῶ ὅλους γιὰ τὴν οὐσιαστικὴ συμμετοχή σας στὴν Ἡμερίδα καὶ στὸν διάλογο».

Μετὰ τὸν λόγο ἔλαβε ὁ Ἀρχηγὸς ΓΕΕΘΑ, Πτέραρχος κ. Ἰωάννης Γιάγκος, ὁ ὁποῖος κατακλείοντας τὸν χαιρετισμό του τόνισε ὅτι «....Ἀπαιτεῖται ἡ συνεργασία τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Στρατεύματος: α) γιὰ τὴν κάλυψη ὅλων τῶν στρατιωτικῶν μονάδων μὲ ἱερεῖς, β) γιὰ τὴν διατήρηση καὶ ἐνίσχυση τοῦ θρησκευτικοῦ αἰσθήματος τοῦ προσωπικοῦ μὲ τὴν τέλεση τοῦ συνόλου τῶν ἁγιαστικῶν πράξεων, γ) γιὰ τὴν συμβουλευτικὴ προσέγγιση, ἰδιαίτερα τῶν νεοεισερχομένων ὁπλιτῶν, γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῶν προβλημάτων τῆς ἐποχῆς καὶ δ) γιὰ τὴν συμβολὴ τῶν στρατιωτικῶν ἱερέων στὸ ἐπιχειρησιακὸ περιβάλλον, ὅπως στὴ μάχη καὶ στὶς εἰρηνικὲς ἀποστολές». Τελευταῖος χαιρετισμὸ ἀπηύθυνε ὁ Διευθυντὴς Θρησκευτικοῦ τοῦ ΓΕΕΘΑ. Αἰδεσ. Πρωτοπρεσβύτερος π. Νικόλαος Γουρδούπης, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ εὐχαρίστησε τὸν Μακαριώτατο καὶ τοὺς ὑπολοίπους συντελεστὲς τῆς Ἡμερίδας ἐπεσήμανε ὅτι: «...Ἀπαιτεῖται ἀγαστὴ συνεργασία τῆς Θρησκευτικῆς Ὑπηρεσίας ΓΕΕΘΑ καὶ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου», πρότεινε δὲ τὸ ἄνοιγμα καὶ τὴν συνεργασία μὲ ὁμοδόξους στρατιωτικοὺς ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι διακονοῦν στὸ Στράτευμα τῶν χωρῶν τους, ὥστε «νὰ ἐπιτευχθῇ ἡ γνωριμία τοῦ ἔργου καὶ τῆς διακονίας ποῦ ἐπιτελοῦν».

Στὴν διάρκεια τῆς Ἡμερίδας πραγματοποιήθηκαν οἱ ἀκόλουθες εἰσηγήσεις:

1. «Τὸ νέο Εὐχολόγιο τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων καὶ ἡ ἁγιαστικὴ ἀποστολὴ τοῦ κληρικοῦ στὸ Στράτευμα», μὲ εἰσηγητὴ τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ἐδέσσης, Πέλλης καὶ Ἀλμωπίας κ. Ἰωήλ.
2. «Κατευθύνσεις Ὁμιλητικῆς σὲ στρατιωτικὰ ἀκροατήρια», μὲ εἰσηγητὴ τὸν Πανιερώτατο Μητροπολίτη Κορωνείας κ. Παντελεήμονα.
3. «Ἀναδρομὴ στὴν ἱστορικὴ ἐξέλιξη τῆς παρουσίας τῶν κληρικῶν στὸ Ἑλληνικὸ Στράτευμα καὶ ὁ θεσμὸς τῆς Θρησκευτικῆς Ὑπηρεσίας τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων σὲ Διεθνὲς ἐπίπεδο σήμερα», μὲ εἰσηγητὴ τὸν Πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμανδρίτη π. Μελέτιο Κουράκλη, στρατιωτικὸ ἱεροκήρυκα.
4. «Οἱ ἐκκλησιολογικὲς βάσεις τοῦ θεσμοῦ τῆς Θρησκευτικῆς Ὑπηρεσίας τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων», μὲ εἰσηγητὴ τὸν Ὁμότιμο Καθηγητὴ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν κ. Ἀλέξανδρο Σταυρόπουλο.

Μετὰ τὶς εἰσηγήσεις ἀκολούθησε συζήτηση καὶ γόνιμος διάλογος, ποῦ ὁδήγησε στὴν ἐξαγωγὴ χρήσιμων συμπερασμάτων, τὰ ὁποία θὰ κατατεθοῦν ἀπὸ τὴν Εἰδικὴ Συνοδικὴ Ἐπιτροπὴ ὑπὸ μορφὴν Πορισμάτων στὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος γιὰ περαιτέρω μελέτη καὶ ἀξιοποίησή τους.

Χαιρετισμὸς ὑπὸ τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ Πάσης Ἑλλάδος κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ

Ἐξοχώτατε κ. Ὑπουργέ, Σεβασμιώτατοι ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,

κ. Ἀρχηγὲ ΓΕΕΘΑ, κύριοι Ἀξιωματικοί, ἀγαπητοὶ Πατέρες,

Χαίρομαι γιὰ τὴν παρουσία μου στὴν πρώτη Σύναξη καὶ Ἡμερίδα τῶν Κληρικῶν ποὺ ὑπηρετοῦν στὸν Στρατό, καὶ τὴν ὁποία διοργανώνει ἡ Ἐκκλησία, ὕστερα ἀπὸ ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας μας. Τὴν εὐθύνη γιὰ τὴν διοργάνωση ἀνέλαβε ἡ Εἰδικὴ Συνοδικὴ Ἐπιτροπὴ Εἰδικῶν Ποιμαντικῶν Θεμάτων καὶ Καταστάσεων, σὲ συνεργασία μὲ τὴν Θρησκευτικὴ Ὑπηρεσία τοῦ Στρατοῦ. Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἀποφάσισε τὴν διοργάνωση αὐτῆς τῆς Ἡμερίδος, γιατί προσδοκᾶ ὅτι θὰ ἐξαχθοῦν σημαντικὰ συμπεράσματα γιὰ τὴν καλύτερη ποιμαντικὴ διακονία σας στὸ Στράτευμα.

Ἀπησχόλησε σοβαρὰ τόσο τὴν Ἱερὰ Σύνοδο ὅσο καὶ τὴν Εἰδικὴ Συνοδικὴ Ἐπιτροπὴ ἡ διοργάνωση αὐτῆς τῆς Ἡμερίδος. Ὁ πρωταρχικὸς λόγος εἶναι ἡ ἀγάπη καὶ πρὸς τοὺς Ἱερεῖς ποῦ ὑπηρετοῦν στὸ Στράτευμα καὶ πρὸς αὐτὰ τὰ στρατευμένα παιδιὰ τῆς Πατρίδος μας. Παρῆλθε ἱκανὸ χρονικὸ διάστημα κατὰ τὸ ὁποῖο μελετᾶμε τὴν διοργάνωση τῆς παρούσης Ἡμερίδος, γιατί δὲν ἐπιθυμούσαμε οὔτε τὴν ἄκαιρη παρέμβασή μας στὸ ἔργο τὸ ὁποῖο ἐπιτελεῖτε, ἀλλὰ οὔτε καὶ τὴν ἐκ τοῦ μακρόθεν θέασή του, πρᾶγμα ποῦ θὰ μποροῦσε νὰ θεωρηθῇ ὡς μιὰ ἀδιαφορία τῆς διοικούσης Ἐκκλησίας γιὰ σᾶς. Ἄλλωστε στὸ ἄρθρο 2 τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος διαλαμβάνεται ὅτι «ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος συνεργάζεται μετὰ τῆς Πολιτείας, προκειμένου περὶ θεμάτων κοινοῦ ἐνδιαφέροντος, ὡς τά ... τῆς ἐν τὼ στρατεύματι Θρησκευτικῆς ὑπηρεσίας». Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἡ ποιμαντική σας διακονία στὸ Στράτευμα ἔχει μιὰ ἰδιαιτερότητα. Εἶσθε Ἱερεῖς τῆς Ἐκκλησίας, ἔχετε κανονικὴ Ἱερωσύνη, τὴν ὁποία λάβατε ἀπὸ τοὺς Ἐπισκόπους, ἀλλὰ ἐργάζεσθε στὸν Στρατὸ κάτω ἀπὸ εἰδικοὺς Κανονισμούς, ὁπότε ἀπαιτεῖται ἰδιαίτερη διάκριση καὶ ποιμαντικὴ μέριμνα. Πάντως, δίδεται σήμερα ἡ δυνατότητα νὰ ὑπάρχη αὐτὴ ἡ ἐπικοινωνία μεταξύ μας, νὰ ἀκουσθοῦν ἐνδιαφέρουσες εἰσηγήσεις καὶ νὰ γίνη ἐποικοδομητικὴ συζήτηση.

Εἶναι γνωστή, ἀπὸ διάφορες μελέτες, ἡ ἱστορία τῶν Χριστιανῶν Ἱερέων στὸν Στρατό, ἀπὸ τὰ πρῶτα μαρτυρικὰ χρόνια τῆς Ἐκκλησίας, κατὰ τὴν βυζαντινὴ περίοδο καὶ κατὰ τοὺς ἐθνικοὺς ἀγῶνες πρὸ καὶ μετὰ τὴν Ἐθνεγερσία τοῦ '21, ἀλλὰ καὶ πρόσφατα. Τὸ σῶμα τῶν στρατιωτικῶν Ἱερέων προσέφερε πολλὰ στὸν Στρατὸ καὶ τὴν Πατρίδα, σὲ ὧρες μάχης καὶ εἰρήνης, καὶ αὐτὸ τὸ ἔκανε μὲ αὐτοθυσία, προσφορὰ ἀγώνων καὶ αἱμάτων καὶ μὲ διαφόρους τρόπους, ὅπως μὲ ἁγιαστικὲς πράξεις, ὁμιλίες καὶ προσωπικὴ ἐπικοινωνία, τόσο στοὺς ἀξιωματικοὺς ὅσο στοὺς ὁπλῖτες. Μὲ τὴν ἀναφορά μου αὐτὴ θέλω νὰ τιμήσω, στὰ πρόσωπα τῶν συνταξιούχων στρατιωτικῶν Ἱερέων ποῦ βρίσκονται ἀνάμεσά μας αὐτὴν τὴν ὥρα, ὅλους τοὺς στρατιωτικοὺς Ἱερεῖς ποῦ ἐργάσθηκαν ἀποδοτικὰ μὲ ἠρωϊσμό, αὐτοθυσία καὶ ἀγάπη πρὸς τὴν Πατρίδα καὶ τὴν Ἐκκλησία. Βεβαίως, ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ καὶ σᾶς, ποῦ εἶσθε ἐν ἐνεργείᾳ στρατιωτικοὶ Ἱερεῖς καὶ συνεχιστὲς ἀξίων προκατόχων σας. Τὸ ἔργο σας εἶναι σημαντικό, γιατί ἔχετε κάτω ἀπὸ τὴν εὐθύνη σᾶς τοὺς νέους μας καὶ χωρὶς νὰ ἐμπλέκεσθε σὲ ἐφημεριακὰ ἢ ἄλλα καθήκοντα, εἶσθε ἀφιερωμένοι ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας στὴν ἀναζήτηση καὶ ὑποστήριξη τῶν δοκιμαζομένων τέκνων Της, τῶν νέων παιδιῶν, ποῦ ἀποτελοῦν τὸ εὐαίσθητο κομμάτι τῆς κοινωνίας μας. Καὶ εἶναι γνωστὸν ὅτι οἱ νέοι μας, κυρίως οἱ στρατευμένοι, ἔχουν σήμερα πολλὰ προβλήματα καὶ ἐρωτηματικά, εἰδικὰ στὴν δύσκολη αὐτὴ περίοδο τῆς ζωῆς τους, ποῦ βρίσκονται μακριὰ ἀπὸ τὸ οἰκογενειακό τους περιβάλλον καὶ ἀντιμετωπίζουν τὶς δυσκολίες καὶ τὶς ἀπαιτήσεις τῆς στρατιωτικῆς ζωῆς, ἀλλὰ καὶ πολλὰ ἄλλα κοινωνικὰ καὶ οἰκονομικὰ ἀδιέξοδα.

Εἶμαι βέβαιος ὅτι ἡ παροῦσα Ἡμερίδα θὰ ἀναδείξη καὶ θὰ βελτιώση τὸν τρόπο τῆς ποιμαντικῆς διακονίας σᾶς στὸν στρατὸ καὶ τὴν προσφορὰ τῆς Ἐκκλησίας μας στὰ στρατευμένα παιδιά της. Ὅλοι μας ὀφείλουμε, μὲ τὸν λόγο μας, ἰδίως μὲ τὸ παράδειγμά μας, μὲ τὴν πίστη καὶ τὴν ἐμπιστοσύνη μᾶς στὸν Θεό, νὰ ἐμπνέουμε τὴν παρηγοριὰ καὶ τὴν ἐλπίδα στοὺς ἀνθρώπους, τὴν ἐγκαρτέρηση καὶ τὴν ὑπομονὴ καὶ γενικὰ νὰ παρουσιάζουμε τὸ ἱλαρὸ πρόσωπο τῆς Ἐκκλησίας, ποῦ εἶναι ἔκφραση τῆς μεγάλης ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρὸς τοὺς ἀνθρώπους. Τὸ μόνο εὔκολο σὲ κάθε Ποιμένα εἶναι νὰ καυτηριάζη τὰ κακῶς κείμενα στὴν κοινωνία, νὰ ἐλέγχη διάφορες καταστάσεις, οἱ ὁποῖες εἶναι ἀντίθετες μὲ τὶς δικές του πεποιθήσεις καὶ νὰ ἐκτελῇ ρόλο εἰσαγγελικό. Ὅμως μιὰ τέτοια προσπάθεια δὲν εἶναι ὠφέλιμη καὶ ἀποδοτική. Οἱ Κληρικοὶ πρέπει νὰ παρηγοροῦμε τὸν λαό, σύμφωνα μὲ τὴν προτροπὴ «παρακαλεῖτε, παρακαλεῖτε τὸν λαόν μου, λέγει ὁ Θεός. ἱερεῖς, λαλήσατε εἰς τὴν καρδίαν Ἱερουσαλήμ, παρακαλέσατε αὐτὴν» (Ἠσ. μ', 1). Εἰδικῶς αὐτὸ πρέπει νὰ γίνεται στοὺς στρατευμένους νέους, οἱ ὁποῖοι χρειάζονται τὴν ἀγάπη καὶ τὴν στοργή μας.

Τελειώνοντας, θὰ ἤθελα νὰ εὐχαριστήσω ὅλους ὅσοι συνετέλεσαν στὴν διοργάνωση αὐτῆς τῆς Ἡμερίδος, νὰ ἐπαινέσω τοὺς πολιτικοὺς καὶ στρατιωτικούς σας Ἡγήτορες γιὰ τὴν συμπαράσταση καὶ διευκόλυνση τοῦ ποιμαντικοῦ, ἐκκλησιαστικοῦ καὶ κοινωνικοῦ ἔργου σας, καθὼς καὶ τὴν παρουσία τους σήμερα στὴν Ἡμερίδα αὐτή. Νὰ εὐχαριστήσω τὰ μέλη τῆς Εἰδικῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Εἰδικῶν Ποιμαντικῶν Θεμάτων καὶ Καταστάσεων καὶ τὸν Γραμματέα της, ἡ ὁποία Ἐπιτροπή, ὑπὸ τὴν καθοδήγηση τοῦ Προέδρου αὐτῆς, Σέβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱεροθέου, ποῦ ὄχι μόνον εἶχαν τὴν εὐθύνη γιὰ τὴν διοργάνωση αὐτῆς τῆς Ἡμερίδος, ἀλλὰ ἐνδιαφέρονται καὶ γιὰ ἄλλα παρόμοια ποιμαντικὰ θέματα. Ἐπίσης, θὰ ἤθελα νὰ εὐχαριστήσω τοὺς Εἰσηγητὰς τῆς Ἡμερίδος, ποῦ κοπίασαν γιὰ νὰ ἐκφέρουν τὴν ποιμαντικὴ καὶ ἐπιστημονική τους πείρα, ποῦ θὰ διευκολύνη ὅλους μας στὸ εὐαίσθητο αὐτὸ ἔργο. Εὔχομαι εὐόδωση τῶν ἐργασιῶν τῆς Ἡμερίδος καὶ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος θὰ μελετήση τὰ Πορίσματα τὰ ὁποία θὰ ἐξαχθοῦν γιὰ τὴν ὠφέλεια ὅλων μας.

ΙΕΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΑΞΗ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Κατὰ τὴν Ἱερατικὴ Σύναξη τοῦ μηνὸς Ὀκτωβρίου ὁ Σεβασμιώτατος, μετὰ ἀπὸ μιὰ μικρὴ εἰσαγωγὴ γιὰ τὴν σημασία καὶ ἀξία τῶν μηνιαίων Ἱερατικῶν Συνάξεων, ἐνημέρωσε τοὺς Ἱερεῖς τῆς Μητροπόλεώς μας γιὰ τὸ ἔγγραφο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου περὶ τῆς ἀνανέωσης τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Συμβουλίων καὶ γιὰ τὰ διαληφθέντα στὴν πρόσφατη Ἱεραρχία τοῦ Ὀκτωβρίου. Σχετικὰ μὲ τὰ Ἐκκλησιαστικὰ Συμβούλια, ὑπενθύμισε τὸν Ἐκκλησιαστικὸ Κανονισμὸ 8/1979 «περὶ Ἱερῶν Ναῶν καὶ Ἐνοριῶν» καὶ συγκεκριμένα τὶς προϋποθέσεις ἐπιλογῆς, τὶς ἁρμοδιότητες ἀλλὰ καὶ τὶς μὴ ἁρμοδιότητες τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Ἐπιτρόπων, τὰ ὁποία ὀφείλουν νὰ ἔχουν ὑπ' ὄψιν τους οἱ Ἱερεῖς γιὰ τὴν ἁρμονικότερη συνεργασία τους. Σχετικὰ μὲ τὴν Ἱεραρχία, ὁ Σεβασμιώτατος ἀναφέρθηκε στὰ κύρια θέματα τὰ ὁποία συζητήθηκαν, ἤτοι τὴν κάρτα τοῦ πολίτη, τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν καὶ τοὺς διαλόγους τῆς Ὀρθοδόξου μὲ τὴν Παπικὴ Ἐκκλησία. Κατὰ τὴν συζήτηση, τόσο ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο ὅσο καὶ ἀπὸ Ἱερεῖς ἐτέθησαν καὶ οἱ λόγοι γιὰ τοὺς ὁποίους δὲν ἀντιμετωπίζονται, ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀποτελεσματικὰ μερικὰ ἀπὸ τὰ θέματα αὐτά. Στὴν συζήτηση, ἐκτὸς ἀπὸ ἐρωτήσεις, ἔγιναν καὶ τοποθετήσεις Ἱερέων, ὅπως π.χ. τοῦ π. Ἰωάννη Δένδια, καθηγητοῦ Μέσης Ἐκπαίδευσης, γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν.

Α.Κ.

ΕΓΚΟΛΠΙΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2011 ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

Κυκλοφόρησε τὸ ἐγκόλπιο ἡμερολόγιο γιὰ τὸ 2011 τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας. Ἐφέτος τὸ ἡμερολόγιο-ἀτζέντα εἶναι ἀφιερωμένο στὸν π. Ἰωάννη Ρωμανίδη, ποῦ εἶναι ἕνας μεγάλος θεολόγος τῆς Ἐκκλησίας μας. Τὸ ἔτος 2011 κλείνουν δέκα χρόνια ἀπὸ τὴν κοίμηση του. Ἐπίσης περιλαμβάνει τὸ πρόγραμμα τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν τῆς Ι. Μητροπόλεως, ἀπαραίτητο προσευχητάριο (πρωϊνὴ προσευχή, ὄρθρο, μικρὸ ἀπόδειπνο καὶ τοὺς Χαιρετισμοὺς στὴν Θεοτόκο), τὴν διοικητικὴ σύνοψη τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως κ.ἄ. Κυκλοφορεῖ σὲ δύο ἐκδόσεις: μὲ ἁπλὸ ἐξώφυλλο (τιμὴ 3 €) καὶ δεμένο, σὲ πιὸ λίγα ἀντίτυπα (τιμὴ 5 €). Τὰ ἔσοδα ἀπὸ τὴν πώλησή του ἐνισχύουν τὸ ποικίλο ποιμαντικὸ ἔργο τῆς Ι. Μητροπόλεως.–

ΜΗΝΥΜΑ ΚΛΙΝΤΟΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ

Ὁ πρώην Πρόεδρος τῶν Η.Π.Α. Μπὶλλ Κλίντον ἀπέστειλε πρὸς τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαῖο τὸ παρακάτω μήνυμα:

«Παναγιώτατε,

Ἐχάρην πολὺ ἀναγνώσας περὶ τῆς λειτουργίας τὴν ὁποίαν ἐτελέσατε ἐνωρίτερον αὐτὸν τὸν μῆνα εἰς τὴν Μονὴν Σουμελᾶ.

Εἶσθε θαυμάσιος ὑποστηρικτὴς καὶ φωνὴ σωφροσύνης διὰ τὴν ἀνεξιθρησκείαν, τὴν καταλλαγὴν καὶ τὴν εἰρήνην. Εἶμαι πολὺ χαρούμενος βλέπων ὅτι ὅλαι αἱ προσπάθειαί σας καὶ ἡ συνεργασία σας μὲ τὴν Τουρκικὴν Κυβέρνησιν ἐκορυφώθησαν εἰς ἕν τοιοῦτον ἱστορικὸν καὶ σημαντικὸν γεγονὸς διὰ τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς ἐν Ἑλλάδι, Ρωσσία καὶ ἀνὰ τὸν κόσμον.

Θερμὰς εὐχὰς διὰ τὴν ἐπικειμένην λειτουργίαν εἰς τὴν λίμνην Βάν.

Εἰλικρινῶς

Bill»

http://www.ec-patr.org

Ὁ τίτλος ἰδιοκτησίας τοῦ Ὀρφανοτροφείου ἐπισήμως στὸ Πατριαρχεῖο

Ἡ Βακουφικὴ Συνέλευση τῆς Γενικῆς Διεύθυνσης Βακουφίων ἀποφάσισε ὁμόφωνα τὴν μεταβίβαση τοῦ Ρωμαίικου Ὀρφανοτροφείου Πριγκήπου στὸ Πατριαρχεῖο, σύμφωνα μὲ τὴν ἀπόφαση τοῦ ΕΔΑΔ. Συμπληρώθηκε ἡ τρίμηνη προθεσμία ποῦ ἔθεσε τὸ Εὐρωπαϊκὸ Δικαστήριο Δικαιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου γιὰ τὴν μεταβίβαση τῆς ἰδιοκτησίας τοῦ Ρωμαίικου Ὀρφανοτροφείου στὴν Πρίγκηπο στὸ Ρωμαίικο Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖο.

Ἡ Βακουφικὴ Συνέλευση τῆς Γενικῆς Διεύθυνσης Βακουφίων, ἡ ὁποία συνῆλθε μόλις ἔφθασε στὴν Τουρκία ἡ ἀπόφαση τοῦ ΕΔΔΑ, ἀποφάσισε ὁμόφωνα τὴν μεταβίβαση τοῦ Ρωμαίικου Ὀρφανοτροφείου Πριγκήπου στὸ Πατριαρχεῖο, σύμφωνα μὲ τὴν ἀπόφαση τοῦ ΕΔΔΑ. Ἡ Συνέλευση μόλις ἀνακοινώθηκε ἡ ἀπόφαση τοῦ ΕΔΔΑ ἐναντίον τῆς Τουρκίας εἶχε ἀντιδράσει ἐπιμένοντας ἡ μεταβίβαση τῆς ἰδιοκτησίας τοῦ κτιρίου νὰ γίνη ὄχι στὸ Πατριαρχεῖο, ἀλλὰ στὸ Βακούφι τοῦ «Ρωμαίικου Ὀρφανοτροφείου Ἀρρένων Πριγκήπου».

Ὡστόσο, ἡ Συνέλευση ἔστειλε ἔγγραφο στὸ Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν μὲ τὸ ἐρώτημα τῆς ἐφαρμογῆς τῆς ὁριστικοποιημένης ἀπόφασης τοῦ ΕΔΔΑ γιὰ μεταβίβαση στὸ Πατριαρχεῖο. Μὲ τὸν τρόπο αὐτό, ἀπὸ τὶς ὑποθέσεις ποῦ ἔχουν κερδηθῇ στὸ ΕΔΔΑ ,γιὰ πρώτη φορὰ λαμβάνεται ἀπόφαση γιὰ μεταβίβαση τίτλου ἰδιοκτησίας σὲ μία θρησκευτικὴ κοινότητα καὶ ὄχι σὲ ἕνα βακούφι. Ἀναμένεται τὴν προσεχῆ ἑβδομάδα ἡ ἔκδοση ἀπὸ τὴν Γενικὴ Διεύθυνση Κτηματολογίου τοῦ τίτλου ἰδιοκτησίας ἐπ’ ὀνόματι τοῦ νομικοῦ προσώπου τοῦ Πατριαρχείου. Τὰ ἔξοδα θὰ πληρωθοῦν.

Ἡ Τουρκία, μετὰ ἀπὸ δικαστήρια ποῦ κράτησαν 45 χρόνια καὶ παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι σύμφωνα μὲ τὴν ἀπόφαση τοῦ ΕΔΔΑ ἑτοιμάζεται γιὰ τὴν μεταβίβαση, θὰ ὑποχρεωθῇ νὰ καταβάλη στὸ Πατριαρχεῖο ὡς ἀποζημίωση 26 χιλιάδες Εὐρώ, ἀπὸ τὰ ὁποία οἱ εἴκοσι χιλιάδες εἶναι γιὰ δικαστικὲς δαπάνες καὶ οἱ 6 χιλιάδες ἠθικὴ ἀποζημίωση.

Ἡ μεταβίβαση τοῦ Ὀρφανοτροφείου ἄνοιξε τὸν δρόμο γιὰ τὴν ἐπιστροφὴ ἀκινήτων ἀνεκτίμητης ἀξίας στὰ νησιὰ Χάλκη, Πρώτη, Πρίγκηπο, Ἀντιγόνη καὶ Ἴμβρο, τὰ ὁποία ἀνήκουν σὲ 23 Βακούφια. Τὸ κτίριο τοῦ Ὀρφανοτροφείου Πριγκήπου, τὸ ὁποῖο φέρει τὸ ἰδιαίτερο χαρακτηριστικὸ ὅτι εἶναι τὸ μεγαλύτερο ξύλινο κτίριο τῆς Εὐρώπης, στὸ ἑξῆς θὰ λειτουργῇ ὡς «Κέντρο Διαθρησκειακοῦ Διαλόγου καὶ Εἰρήνης».

Εἶχε ἐκκενωθῇ κατὰ τὴν κρίση τοῦ Κυπριακοῦ.  Τὸ Πατριαρχεῖο ἀγόρασε τὸ κτίριο, τὸ ὁποῖο βρίσκεται στὸν Λόφο τοῦ Χριστοῦ ἐπὶ ἐκτάσεως 23.255 τετραγωνικὼν μέτρων, τὸ ἔτος 1902, καταβάλλοντας τὴν ἀξία του.  Τὸ δικαίωμα χρήσης τοῦ κτιρίου, τὸ ὁποῖο κατασκευάστηκε τὸ ἔτος 1898 ἀπὸ μία γαλλικὴ ἑταιρεία μὲ σκοπὸ νὰ γίνη ξενοδοχεῖο καὶ τὸ ὁποῖο ἔχει τὴν ἰδιαιτερότητα νὰ εἶναι τὸ δεύτερο μεγαλύτερο ξύλινο κτίριο τοῦ κόσμου καὶ τὸ μεγαλύτερο τῆς Εὐρώπης, μεταβιβάστηκε τὸ ἔτος 1903 στὸ «Βακούφι τοῦ Ρωμαίικου Ὀρφανοτροφείου Ἀρρένων Πριγκήπου».

Μὲ τὸν Νόμο περὶ Βακουφίων τοῦ 1935 ἀναγνωρίστηκε ἡ νομικὴ προσωπικότητα τοῦ Βακουφίου. Τὸ κτίριο, τὸ ὁποῖο τὸ ἔτος 1936 μεταβιβάστηκε στὴ Γενικὴ Διεύθυνση Βακουφίων, ἐκκενώθηκε τὸ ἔτος 1964 ἀπὸ μέρους τοῦ κράτους μὲ ἀφορμὴ τὴν κρίση τοῦ κυπριακοῦ καὶ ἔκτοτε δὲν χρησιμοποιήθηκε.

Τὰ ρωμαίικα Βακούφια, γιὰ τὰ ὁποία ἡ ἀπόφαση θὰ ἀποτελέση νομικὸ προηγούμενο:

• Ἁγίασμα καὶ Δημοτικὸ Σχολεῖο Ἁγίου Θεράποντος,
• Ἱερὸς Ναὸς Ἁγίου Γεωργίου Ἐδιρνέκαπι,
• Ἱερὸς Ναὸς Ἁγίου Γεωργίου Φαναρίου,
• Δημοτικὸ Σχολεῖο Ἐδιρνέκαπι,
• Ἱερὸς Ναὸς καὶ Ἁγίασμα τῆς Παναγίας τοῦ Βεφᾶ,
• Ἱερὸς Ναὸς Ἁγίου Ἰωάννου, μετόχι τῆς Μονῆς τοῦ Σινᾶ,
• Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Κουδουνὰ Πριγκήπου,
• Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Γεωργίου Χάλκης,
• Ἱερὰ Μονὴ Παναγίας Χάλκης,
• Ἱερὰ Μονὴ Χριστοῦ νήσου Ἀντιγόνης,
• Ἱερὰ Μονὴ Μεταμορφώσεως Χριστοῦ νήσου Πρώτης,
• Ἱερὰ Μονὴ Μεταμορφώσεως Χριστοῦ νήσου Πριγκήπου,
• Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Νικολάου νήσου Πριγκήπου,
• Ἱερὸς Ναὸς Ἁγίου Γεωργίου Θεραπείων,
• Ἱερὸς Ναὸς Ταξιαρχῶν Στένης (Σωσθενίου,)
• Δημοτικὸ Σχολεῖο Εὐαγγελιστρίας Πέρα,
• Ἱερὸς Ναὸς Ἁγίας Μαρίνης τοῦ χωρίου Κάστρο τῆς νήσου Ἴμβρου,
• Ἱερὸς Ναὸς Ἁγίας Βαρβάρας Ἴμβρου,
• Ἱερὰ Μονὴ Μεταμορφώσεως Χριστοῦ Χάλκης,
• Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Σπυρίδωνος νήσου Χάλκης,
• Ἱερὸς Ναὸς Ἁγίας Ἑλένης Θεραπείων,
• Ὀρφανοτροφεῖο θηλέων Χάλκης

13 Ὀκτώβριος 2010

Ἐφημερίδα Haberturk - Μετάφραση Romfea.gr

ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ Κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Θεολογικὴ θεμελίωση καὶ κοινωνικὴ εὐαισθησία χαρακτήριζαν τὴν προσφώνηση τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ Πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου στὸ σῶμα τῆς Ἱεραρχίας, κατὰ τὴν Σύνοδο τῆς 5ης Ὀκτωβρίου 2010. Ἡ Σύνοδος συζήτησε τρόπους μὲ τοὺς ὁποίους μπορεῖ ἡ Ἐκκλησία νὰ βοηθήση στὴν ἀντιμετώπιση τῆς οἰκονομικῆς κρίσης, ἐπικεντρώνοντας τὸ ἐνδιαφέρον της κυρίως στοὺς οἰκονομικὰ ἀσθενεστέρους.

Ὁ Μακαριώτατος στὴν προσφώνησή του, μεταξὺ ἄλλων, εἶπε:

«Ἡ κρίση ποῦ διέρχεται ὁ τόπος μας εἶναι πρώτιστα πνευματικὴ καὶ κατὰ συνέπεια ἠθική. Ἡ οἰκονομικὴ κρίση εἶναι τὸ πιὸ κραυγαλέο, τὸ ἄμεσα ὁρατὸ καὶ ἐπώδυνο σύμπτωμα τῆς νόσου. Ὅμως ἡ νόσος εἶναι κατ' οὐσίαν ὑπαρξιακή. Ὁ λόγος, ἑπομένως, ποὺ ὀφείλουμε νὰ ἀσχοληθοῦμε σοβαρὰ καὶ ὑπεύθυνα μὲ τὴν λεγόμενη οἰκονομικὴ κρίση εἶναι πρωταρχικὰ καὶ θεμελιωδῶς θεολογικός. Ἀπὸ τὴν Ἐπανάσταση τοῦ 1821 μέχρι σήμερα δύο ἐντελῶς ἀντίθετες τάσεις ὁδήγησαν στὴν ἐπικράτηση τοῦ ἀτομοκεντρισμοῦ. Ἀπὸ τὴ μία πλευρὰ τὸ πνεῦμα τοῦ διαφωτισμοῦ, προβάλλοντας καὶ καλλιεργῶντας τὴν αὐτοδιάθεση, τὸν αὐτοπροσδιορισμὸ καὶ τὴν ὑποβάθμιση τῆς Θρησκείας καὶ τῆς Παράδοσης. Καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ ἡ ἄλλοτε συνειδητὴ καὶ ἄλλοτε ἀνεπίγνωστη προσπάθεια νὰ μετατρπὴ ἡ παραδοσιακὴ εὐσέβεια σὲ εὐσεβισμό, ὁ ὁποῖος καλλιεργοῦσε τὴν νοοτροπία τῆς ἀτομικῆς σωτηρίας καὶ τὴν φοβία τῆς συμμετοχῆς στὰ κοινά. Ὅμως ὅλα αὐτὰ εἶναι ξένα πρὸς τὴν παράδοσή μας. Ἡ πίστη τῶν Ὀρθόδοξων εἶναι Χριστοκεντρικὴ καὶ Ἐκκλησιοκεντρικὴ καὶ γι' αὐτὸ καλλιεργεῖ ὁλοκληρωμένες προσωπικότητες –δηλαδὴ πρόσωπα καὶ ὄχι ἀτομικὲς ὑπάρξεις- καὶ γεννὰ συλλογικὰ πολιτισμικὰ ἐπιτεύγματα.

Οἱ εἰδικοὶ ἐπιστήμονες τῆς οἰκονομίας καὶ τῶν ἐπιχειρήσεων –καὶ ὄχι οἱ θεολόγοι- μᾶς προειδοποιοῦν ἀπὸ καιρό, ὅτι ἡ κρίση τῶν θεσμῶν καὶ ἡ ἠθικὴ ἔκπτωση καὶ ἀδιαφορία ποῦ διέπουν τὴν ζωὴ τῶν ἀνθρώπων ἀλληλοτροφοδοτοῦνται, καὶ τὸ τελικό τους ἀποτέλεσμα γίνεται ὁρατὸ στὶς ἀποτυχίες καὶ τὰ προβλήματα ποῦ σωρεύονται στὴν παγκόσμια οἰκονομία. Μεταφράζοντας αὐτὲς τὶς σκέψεις σὲ θεολογικοὺς ὅρους, θὰ πρέπει νὰ συμφωνήσουμε ὅτι ἡ φιλαυτία ποῦ διέπει τὸν σύγχρονο κόσμο συνεπάγεται μία ἀλαζονικὴ διαχείριση τῆς ζωῆς καὶ τῆς κτίσεως. Συνεπάγεται τὴν ἄρνηση οἱουδήποτε περιορισμοῦ τῆς ἀπληστίας καὶ εὐοδώνει τὴν ἀναίσχυντη ἀνοχὴ τοῦ πλουτισμοῦ σὲ βάρος τῶν πτωχῶν καὶ τῶν ἀδυνάτων. Ὁ σύγχρονος κόσμος πορεύεται μὲ τὴν ψευδαίσθηση ὅτι ἡ ὕβρις –μὲ τὴν ἀρχαιοελληνικὴ ἔννοια τοῦ ὅρου- θὰ παραμείνη ἄμοιρη συνεπειῶν. Καὶ τώρα ποῦ ἄρχισαν νὰ γίνονται αἰσθητὲς οἱ συνέπειες τῆς ὕβρεως, τῆς ὀργάνωσης τῆς ζωῆς μᾶς σὰν νὰ μὴν ὑπάρχη Θεός -ὁπότε ὅλα ἐπιτρέπονται- καλούμαστε νὰ ἀντιμετωπίσουμε τὶς συνέπειες τῆς ἀφροσύνης καὶ τοῦ ἀτομικοκεντρικοῦ πολιτισμοῦ ποῦ οἰκοδομήθηκε μὲ τὰ ἰδεολογικὰ ὑλικὰ τῆς νεωτερικῆς ἀλαζονείας. Ἐάν, λοιπόν, θέλουμε νὰ σταθοῦμε ὑπεύθυνα ἀπέναντι στὴν πρόκληση τῆς ἐποχῆς θὰ πρέπει νὰ ἔχουμε κατὰ νοὺν δυὸ βασικὲς συνιστῶσες:

• α. Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀναμετρηθοῦμε μὲ τὰ βαθύτερα ζητήματα ποῦ θέτει ἡ παροῦσα κρίση, ἐὰν δὲν διαλεχθοῦμε πρῶτα μὲ τὸν ἑαυτό μας καὶ δὲν ἀντιμετωπίσουμε μὲ πνεῦμα μετανοίας τὰ ἐνδοεκκλησιαστικά μας προβλήματα.
• β. Χρειάζεται νὰ συνειδητοποιήσουμε μὲ νηφαλιότητα ὅτι στὸν κόσμο ποῦ ζοῦμε, ἀκόμη καὶ οἱ καλοπροαίρετοι καὶ φιλικὰ διακείμενοι πρὸς τὴν Ἐκκλησία ἄνθρωποι, ἔχουν ἀνατραφεῖ μὲ δεδομένη καὶ αὐτονόητη τὴ νοοτροπία τῆς ἐκκοσμικευμένης νεωτερικότητας καί, ἑπομένως, ἀγνοοῦν ἢ τελοῦν σὲ σύγχυση σχετικὰ μὲ τὸ τί εἶναι ἡ Ἐκκλησία, ποιό εἶναι τὸ ἔργο καὶ ὁ σκοπός της καὶ πῶς μποροῦν νὰ συνεργαστοῦν μαζί της.

Καὶ βέβαια, ὅσο μικρότερη ἡ αὐτογνωσία μας τόσο δυσκολότερη ἡ οὐσιαστικὴ ἐπικοινωνία μας μὲ ὅλους αὐτούς».

Ὁ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΒΑΡΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΥΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟ

Ὁ Μητροπολίτης Βάρνης Κύριλλος σὲ συνέντευξή του στὴν ἱστοσελίδα amen δήλωσε ὅτι ἡ Οὐνία εἶναι σημεῖο τριβὴς τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τῆς Βουλγαρίας μὲ τὸ Βατικανό. Συγκεκριμένα στὴν ἐρώτηση: «Ποιὲς οἱ σχέσεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Βουλγαρίας μὲ τὸ Βατικανό; Ἡ Οὐνία ἐξακολουθεῖ νὰ ἀποτελῇ σημεῖο τριβής;», ἀπάντησε: «Βεβαίως. Στὴν Βουλγαρία τὸ 85% εἶναι Ὀρθόδοξοι, τὸ 10% Μουσουλμᾶνοι καὶ τὸ ὑπόλοιπο 5% εἶναι Οὐνῖτες, Καθολικοὶ καὶ ἄλλοι. Οἱ Οὐνῖτες, συγκεκριμένα, διενεργοῦν προσηλυτισμὸ σ’ ὁλόκληρη τὴν ἐπικράτεια τῆς Βουλγαρίας, ἐμφανίζονται ὡς Ὀρθόδοξοι καὶ δυστυχῶς ξεγελοῦν τὸν ἁπλὸ Βουλγαρικὸ λαό. Ἐμεῖς ὡς ἐπίσημη Ἐκκλησία τῆς Βουλγαρίας ἀντιμετωπίζουμε μὲ σύνεση τὸ πρόβλημα –ποῦ τὸ τελευταῖο διάστημα ἔχει λάβει ἀνησυχητικὲς διαστάσεις– καὶ στὶς συζητήσεις μὲ ἐκπροσώπους τοῦ Βατικανοῦ θέτουμε τὸ θέμα καὶ ζητᾶμε νὰ σταματήση ἄμεσα αὐτὴ ἡ "ἀνίερη" δράση». Ἐπίσης γιὰ τὴν μὴ συμμετοχὴ τοῦ Πατριαρχείου Βουλγαρίας στὸ διαθρησκευτικὸ διάλογο, δήλωσε: «Ἡ Ἐκκλησία τῆς Βουλγαρίας ἔχει ἀποσυρθῇ τόσο ἀπὸ τὸ Διαχριστιανικὸ διάλογο ὅσο καὶ ἀπὸ τὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν Ἐκκλησιῶν, μετὰ τὸ 1992, ἐπειδὴ ἐκεῖ συμμετέχουν πολλοὶ Σχισματικοὶ καὶ εἰδωλολάτρες. Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι τὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν ἔχει καταντήσει Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν καὶ μὴ Ἐκκλησιῶν (!), ὅπως ἔλεγε ὁ καθηγητὴς Κονιδάρης».

Στὸ στόχαστρο φανατικῶν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας

Στὴν ἐφημερίδα Τὸ Βῆμα (21.10.2010) δημοσιεύτηκε ρεπορτὰζ τῆς κ. Μαρίας Ἀντωνιάδου, τὸ ὁποῖο ἀναφέρεται στὶς ἐνορχηστρωμένες ἐπιθετικὲς ἐνέργειες Ἀλβανῶν ἐθνικιστῶν, ποὺ ἔχουν κάνει στόχο τους τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀλβανίας κ. Ἀναστάσιο, ἀλλὰ ἄλλους Ὀρθοδόξους Ἀρχιερεῖς τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀλβανίας.

Στὸ ρεπορτὰζ σημειώνεται: «Θορυβημένοι εἶναι οἱ ὀρθόδοξοι Προκαθήμενοι καὶ οἱ ἡγέτες τῶν διεθνῶν χριστιανικῶν ὀργανισμῶν ἀπὸ τὶς ἐπιθέσεις ποὺ ἐξαπολύονται τὸ τελευταῖο διάστημα κατὰ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀλβανίας κ. Ἀναστασίου καὶ κατὰ Ἱεραρχῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀλβανίας.

Πολλοὶ κληρικοὶ κάνουν λόγο γιὰ προσπάθεια σπίλωσης τοῦ κ. Ἀναστασίου, ἐπειδὴ στὰ τραγικὰ γεγονότα τῆς Χειμάρρας, τὸν περασμένο Αὔγουστο, μὲ τὴν δολοφονία τοῦ 37χρονου Ἀριστοτέλη Γκούμα, στάθηκε δίπλα στοὺς ὀρθοδόξους τῆς περιοχῆς.

Μάλιστα τονίζουν ὅτι τότε ἦταν ὁ πρῶτος ποὺ μίλησε γιὰ δολοφονία, ὅταν πολλοὶ προσπαθοῦσαν νὰ ἀποδώσουν τὸ γεγονὸς σὲ τροχαῖο δυστύχημα».

Οἱ πολέμιοι τοῦ Ἀρχιεπισκόπου καὶ τῶν Ὀρθοδόξων Ἀρχιερέων τῆς Ἀλβανίας θέλουν τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν δικαιοσύνη νὰ εἶναι στριμωγμένες μέσα στὰ δικά τους συμφέροντα, τὰ ὁποία ὅμως δὲν ταυτίζονται μὲ τὰ συμφέροντα τοῦ ἀλβανικοῦ λαοῦ. Οἱ ἐνέργειές τους εἶναι πολὺ ἀπομακρυσμένες ἀπὸ τὸ «πνεῦμα» τῆς δημοκρατίας –ὁ ἐνορχηστρωτὴς τῶν ἐνεργειῶν αὐτῶν εἶναι Ἀλβανὸς ἀκηδημαϊκὸς ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Χότζα–, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸ «πνεῦμα» τῆς καλῆς γειτονίας μὲ τὴν Ἑλλάδα, ἡ καλλιέργεια καὶ ἡ ἀνάπτυξη τῆς ὁποίας εἶναι πρὸς τὸ συμφέρον πρωτίστως τῆς Ἀλβανίας καὶ δευτερευόντως τῆς Ἑλλάδος.

Οἱ Ἀλβανοὶ ἐθνικιστὲς φαίνεται νὰ ἀγνοοῦν τὸ συμφέρον τῆς χώρας τους, στὴν ὁποία μόνο ὠφέλεια μπορεῖ νὰ προκύψη ἀπὸ τὴν παρουσία στὸ πηδάλιο τῆς Ὀρθόδοξης Ἀρχιεπισκοπῆς Τιράνων, Δυρραχίου καὶ πάσης Ἀλβανίας τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀναστασίου.

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀναστάσιος εἶναι μιὰ ἐκκλησιαστικὴ προσωπικότητα διεθνοῦς κύρους, μὲ παιδεία θύραθεν καὶ ἐκκλησιαστική, ποὺ τὸν καθιστοῦν ἱκανό, ὄχι μόνο νὰ πηδαλιουχὴ ἐπιδέξια τὸ σκάφος τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τῶν Τιράνων, (στὴν φάση μάλιστα τῆς ἀναδιοργανώσεώς της, μετὰ ἀπὸ τὴν ἀντιεκκλησιαστικὴ καὶ ἀντιθρησκευτικὴ λαίλαπα τοῦ καθεστῶτος τοῦ Χότζα), ἀλλὰ καὶ νὰ ἐπεκτείνεται σὲ σημαντικὲς καὶ ἀναγκαῖες γιὰ τὸν ἀλβανικὸ λαὸ δραστηριότητες στὸν τομέα τῆς ὑγείας καὶ τῆς παιδείας, μὲ τὴν ἀνέγερση καὶ διοργάνωση σύγχρονων ὑγεινομικῶν μονάδων καὶ σχολείων, ποὺ εἶναι ἀνοικτὰ σὲ ὅλους τοὺς πολῖτες τοῦ Ἀλβανικοῦ Κράτους, χωρὶς φυλετικὲς ἢ θρησκευτικὲς διακρίσεις.

Στὸν ἀντίποδα αὐτοῦ τοῦ ἀνοικτοῦ, ὀρθόδοξου πνεύματος, ποὺ βλέπει τὸν ἄνθρωπο στὴν ὁλότητά του, χωρὶς προκαταλήψεις καὶ κοντόφθαλμα συμφέροντα, βρίσκονται ὁ ἀκαδημαϊκὸς κ. Κρίστο Φρασέρι καὶ οἱ ὁμόφρονές του, ποὺ δὲν ἀνέχονται τὸ ἔργο τοῦ Μακαρ. κ. Ἀναστασίου καὶ τῶν Ἀρχιερέων τῆς Συνόδου του, μόνο καὶ μόνο ἐπειδὴ οἱ περισσότεροι ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι ἑλληνικῆς καταγωγῆς.

Σύμφωνα μὲ τὸ ρεπορτὰζ ὁ Κρίστο Φρασέρι ἀπέστειλε μήνυμα στὴν ἀλβανικὴ κυβέρνηση, στὸν ἀλβανικὸ λαὸ καὶ στὸν ἴδιο τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀναστάσιο, στὸ ὁποῖο μεταξὺ ἄλλων λέει: «Πρέπει νὰ ἀκολουθήσουμε αὐτὸ ποὺ ἔγινε στὶς ἀρχὲς τοῦ αἰῶνα, ὅταν ὁδηγήσαμε τὸν Μητροπολίτη Δυρραχίου Ἰάκωβο στὴν Κορυτσὰ καὶ τοῦ εἴπαμε "Φύγε"».

Ὁ κ. Φρασέρι γεννήθηκε τὸ 1920 στὴν Κωνσταντινούπολη καί, ὅπως προηγουμένως σημειώσαμε, εἶναι Ἀκαδημαϊκὸς ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ καθεστῶτος τοῦ Χότζα. Εἶναι ἐρευνητὴς τοῦ Ἰνστιτούτου Ἱστορίας τῆς Ἀλβανίας, ἀλλὰ ὅπως φαίνεται μελετᾶ τὴν ἱστορία μέσα ἀπὸ κατευθυντήριες γραμμὲς ἐθνικιστικῆς προπαγάνδας.

Πιστεύουμε ὅτι ὁ κ. Φρασέρι δὲν ἐκφράζει τὶς ἀπόψεις τῆς ἀλβανικῆς Κυβέρνησης, οὔτε τῆς πλειονότητας τοῦ ἀλβανικοῦ λαοῦ. Γιὰ νὰ πάρουμε ὅμως μιὰ ἰδέα τῶν δυσχερειῶν ποὺ ἀντιμετωπίζουν οἱ Ὀρθόδοξοι Ἀρχιερεῖς στὴν Ἀλβανία, παραθέτουμε ἀπὸ τὸ ρεπορτὰζ τῆς κ. Ἀντωνιάδου, ἀποσπάσματα ποὺ δείχνουν τὸ πῶς ἀνακυκλώνονται οἱ ἀπόψεις τοῦ κ. Φρασέρι ἀπὸ τὶς ἐφημερίδες καὶ τὶς τηλεοράσεις.

Σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ δημοσιεύματα ἀναφέρεται: «Σκοπὸς τοῦ κ. Ἀναστασίου ἦταν ἡ ἀποκατάσταση τῆς ἐπιρροῆς τῆς ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας ἐπὶ τῆς Ἀλβανικῆς ὑπονομεύοντας καὶ ἐκμηδενίζοντας τὶς προσπάθειες ποὺ εἶχαν καταβάλει οἱ ἀλβανοὶ πατριῶτες».

Ἐνδεικτικὲς τοῦ ὅλου κλίματος, ποὺ γίνεται προσπάθεια νὰ δημιουργηθῇ, εἶναι οἱ ἐρωτήσεις ποὺ θέτουν ὁρισμένοι δημοσιογράφοι σὲ Μητροπολῖτες τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τῆς Ἀλβανίας, ὅταν τοὺς ζητοῦνται συνεντεύξεις. Χαρακτηριστικὴ εἶναι ἡ ἐρώτηση ποὺ δέχθηκε, μεταξὺ ἄλλων, ὁ Ἐπίσκοπος Κρούγιας κ. Ἀντώνιος κατὰ τὴ διάρκεια τηλεοπτικῆς συνέντευξης. Ρωτήθηκε: «Γιατί ἡ Ἐκκλησία δὲν ἔκανε μνημόσυνο γιὰ τοὺς Τσάμηδες, γιατί τὸ ἀποφεύγει, γιατί ἐσεῖς ὡς Ἀλβανὸς δὲν δέχεστε ὅτι σὲ βάρος τους ὑπῆρξε γενοκτονία; Γιατί ὁ Ἀρχιεπίσκοπος δὲν ἐνδιαφέρεται γιὰ τοὺς Ἀλβανοὺς ποὺ σκοτώνονται στὴν Ἑλλάδα;».

Εἶναι σαφεῖς οἱ στόχοι ποὺ ἐπιδιώκουν οἱ ἐρωτήσεις αὐτές, οἱ ὁποῖες θέλουν νὰ ἐμπλέξουν –καὶ νὰ ὑποτάξουν– τὴν Ἐκκλησία σὲ πολιτικὰ καὶ ἐθνικὰ συμφέροντα.

Σύμφωνα μὲ τὸ ρεπορτὰζ μάλιστα, «ὁ κ. Φρασέρι ζήτησε νὰ κηρυχθῇ "persona non grata" ἀκόμη καὶ ὁ Ἀρβανίτης στὴν καταγωγὴ Μητροπολίτης Βερατίου κ. Ἰγνάτιος. "Εἶναι ἕνας φανατισμένος Ἕλληνας ἐπίσκοπος, ἕνας μισθοφόρος τῆς σοβινιστικὴς πολιτικῆς τῆς Ἑλλάδας, ὁ ὁποῖος, ὅπως καὶ ὅλοι οἱ μισθοφόροι ποὺ δροῦν στὴν Ἀλβανία, ὅπως ὁ βουλευτὴς Βαγγέλης Ντοῦλες, ὁ δήμαρχος Βασίλης Μπολάνος καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀναστάσιος, ἔλαβαν ἐντολὴ ἀπὸ τὴν Ἀθήνα νὰ ἐξαπολύσουν ἐπίθεση ἐναντίον τῆς Ἀλβανίας" λέει ὁ 90χρονος Φρασέρι σὲ ἀλβανικὴ ἐφημερίδα.

Ὁ ἴδιος ὁ Ἀρχιεπίσκοπος συστήνει στοὺς συνεργάτες του νηφαλιότητα καὶ καλεῖ νὰ ἀποφεύγονται οἱ αὐτοδικίες. Δέχεται πάντως τηλεφωνήματα στήριξης ἀπὸ πολλὲς πλευρές, καθὼς πρόκειται γιὰ προσωπικότητα διεθνοῦς κύρους καὶ ἀποδοχῆς».

Πιστεύουμε ὅτι τὸ ἔργο τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀναστασίου, τοῦ Μητροπολίτου Βερατίου κ. Ἰγνατίου καὶ τῶν ἄλλων Ὀρθοδόξων Ἱεραρχῶν τῆς Ἀλβανίας, ὡς ἔργο ποὺ πηγάζει ἀπὸ τὴν πίστη καὶ τὴν ἀγάπη τῆς Ἐκκλησίας, ὡς ἔργο δηλαδὴ ποὺ ὑπερβαίνει σύνορα καὶ ἐθνικιστικὲς προκαταλήψεις, τελικῶς θὰ ἐπικρατήση στὶς συνειδήσεις ὅλων τῶν Ἀλβανῶν, ἀκόμη καὶ τῶν, πρὸς καιρόν, ὁμοφρόνων τοῦ κ. Φρασέρι.

π. Θ.Α.Β.