Ο Ελληνισμός έξω από τά σύνορα τής Ελλάδας

τού Τρύφωνος Χατζηνικολάου

Διαβάζοντας εφημερίδες, περιοδικά καί βιβλία πού αναφέρονται στόν Ελληνισμό έξω από τά σύνορα τής μητέρας μας πατρίδας, Ελλάδας, διαπιστώνουμε ότι οι ελληνικές παροικίες άκμαζαν στήν Μικρά Ασία, τήν Μεσοποταμία, τήν Αίγυπτο, γύρω στήν Μαύρη Θάλασσα, στήν Ρουμανία, Βιένη, Τεργέστη, Βενετία, Φλωρεντία, Κάτω Ιταλία καί ακόμα καί στήν γαλλική νησίδα Κορσική.

Πρόσφατα ο Οικουμενικός Πατριάρχης λειτούργησε ύστερα από 87 χρόνια στό Μοναστήρι τής Παναγίας Σουμελά, στόν Πόντο, καί τόν Δεκαπενταύγουστο στήν ιδιαιτέρα του πατρίδα, τήν Ίμβρο.

Από όσα διαβάζουμε καί από όσα ακούμε στίς ελληνικές αυτές παροικίες πού αναφέραμε, ελάχιστες έχουν ακόμα οργανωμένο Ελληνισμό, στίς υπόλοιπες μόνον ερείπια σώζονται από τά αρχαία στάδια, τούς αρχαίους ναούς καί τίς ορθόδοξες εκκλησίες.

Συγχαρητήρια σέ εκείνους πού επισκέπτονται τίς άλλοτε ελληνικές έρημες ή ακόμα υπάρχουσες παροικίες στήν Ευρώπη καί δημοσιεύουν τήν ιστορία τους. Οι περιγραφές τους προκαλούν τόν θαυμασμό μας γιά τόν τότε Ελληνισμό, αλλά καί μελαγχολία γιά όσες έχουν μόνον ερείπια καί απομεινάρια τών πολιτιστικών καί εκκλησιαστικών ιδρυμάτων.

Εκείνο πού σήμερα μάς κάνει περήφανους είναι ο οργανωμένος Ελληνισμός τής Αμερικής, τού Καναδά καί τής Αυστραλίας. Ακόμα καί στίς μακρινές Φιλιππίνες υπάρχει μιά μικρή ελληνική παροικία, όπου τά δυό αδέλφια Αδαμοπούλου, μεγαλοβιομήχανοι, πρόσφεραν χρήματα καί έγινε τό Πανεπιστήμιο στήν Μανίλα, πρωτεύουσα τών Φιλιππίνων.

Μέ τίς πολιτιστικές εκδηλώσεις τών Οργανώσεων καί μέ τά Φεστιβάλ τών εκατοντάδων Ελληνικών Κοινοτήτων προβάλλουμε τόν πολιτισμό μας καί τίς αθάνατες ελληνικές παραδόσεις. Έτσι δικαιώνονται εκείνοι οι γραμματισμένοι πού μέ τίς ομιλίες καί τά γραπτά τους λένε ότι ο Ελληνισμός είναι Οικουμενικός, δηλαδή εξαπλωμένος στά πέρατα τού Κόσμου.