Γράφτηκε στις .

Γραπτά Κηρύγματα: Παράσχου, Φιλάνθρωπε

Κυριακή 28 Αυγούστου

Τά «πληρωτικά», οι δεήσεις πού απευθύνουμε στόν Θεό κατά τήν θεία Λειτουργία καί σέ άλλες ακολουθίες, λέγονται από τόν Ιερέα ή από τόν Διάκονο. Καί ο λαός κάθε φορά απαντά μέ τήν φράση: «Παράσχου, Κύριε», δηλαδή, Κύριε σέ παρακαλούμε νά μάς τό δώσης αυτό πού ζητάμε παρακλητικά.

Ο λαός στήν θεία Λειτουργία καί σέ κάθε ακολουθία, στίς δεήσεις τού Ιερέως απαντά άλλοτε μέ τό «Κύριε ελέησον», δηλαδή σπλαχνίσου μας Κύριε, καί άλλοτε μέ τό «Παράσχου Κύριε», δηλαδή, Κύριε σέ παρακαλούμε νά μάς τό δώσης. Ζητάμε τό έλεος τού Θεού, τήν ευσπλαχνία Του καί τήν δωρεά Του. Ομοιάζουμε μέ τούς ζητιάνους, πού καταλαβαίνουμε αφ’ ενός μέν τήν φτώχεια μας, αφ’ ετέρου δέ τήν αγάπη καί τήν φιλανθρωπία τού Θεού. Αισθανόμαστε ότι είμαστε πολύ πτωχοί καί μικροί, αλλά έχουμε έναν πλούσιο καί μεγάλο Θεό, είμαστε άρρωστοι, αλλά έχουμε κοντά μας τόν πραγματικό Ιατρό. Έτσι, ζητάμε τήν βοήθειά Του.

Βέβαια, η παράκληση δέν πρέπει νά περιορίζεται στά λόγια, δέν μπορούμε νά ζητάμε από ανάγκη μόνον ούτε νά παρακαλάμε σέ ένα θεωρητικό επίπεδο, αλλά πρέπει νά προσευχόμαστε μέ όλη τήν ύπαρξή μας, νά τό κάνουμε καί ολοκληρωτικά. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει νά προσαρμόζουμε τήν ζωή μας στό θέλημα τού Θεού καί νά τηρούμε τίς εντολές Του. Ο Ίδιος ο Χριστός μάς είπε ότι εάν μέ αγαπάτε πρέπει νά τηρήτε τίς εντολές πού σάς έδωσα.

Επίσης, η δέηση δέν είναι τό μόνον είδος προσευχής στόν Θεό. Μεγαλύτερη αξία καί σπουδαιότητα έχουν η ευχαριστία καί η δοξολογία στόν Θεό. Όταν κανείς μαθαίνη πιό πολύ νά δοξολογή τόν Θεό, τότε αποδεικνύεται ότι είναι πραγματικό παιδί τού Θεού, έχει απόλυτη εμπιστοσύνη σέ Αυτόν καί αισθάνεται τήν δόξα Του. Η προσευχή τών Αγγέλων στόν ουρανό είναι μιά διαρκής δοξολογία καί η προσευχή τών δικαίων στό ουράνιο θυσιαστήριο είναι αέναη δοξολογία, αλλά καί η ατελεύτητη προσευχή τών αγίων στόν Παράδεισο θά είναι μιά ακατάπαυστη δοξολογία στόν Τριαδικό Θεό. Αυτό τό βλέπουμε έντονα στό βιβλίο τής Αποκαλύψεως τού Ευαγγελιστού Ιωάννου.

Στά τέλη τών «πληρωτικών» δικαιολογούμε γιατί απευθύναμε αυτές τίς παρακλήσεις-δεήσεις πρός τόν Θεό. Λέγει ο Ιερεύς: «Διά τών οικτιρμών τού Μονογενούς σου υιού μεθ’ ού ευλογητός εί σύν τώ Παναγίω καί αγαθώ καί ζωοποιώ σου Πνεύματι νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων».

Αυτό σημαίνει ότι παρακαλάμε καί δοξάζουμε τόν Τριαδικό Θεό, «διά τών οικτιρμών τού Μονογενούς του Υιού». Οι οικτιρμοί τού Χριστού ξεχύθηκαν πλούσια πάνω μας, μέ τήν ενανθρώπησή Του. Αυτός έδειξε πλούσια τήν αγάπη Του σέ μάς καί αυτό μάς δίνει δύναμη, παρηγοριά, ελπίδα. Άλλωστε, διά τού Χριστού εν Πνεύματι Αγίω γνωρίζουμε τόν Πατέρα. Έτσι, δοξάζουμε καί ανυμνούμε ολόκληρη τήν Παναγία Τριάδα, τόν Πατέρα, τόν Υιόν καί τόν Άγιον Πνεύμα, γιατί αυτή είναι ο χορηγός κάθε καλού.

Η συμμετοχή μας στήν θεία Λειτουργία είναι ζωή, μάς δίνει ελπίδα, μάς προσφέρει αγάπη καί ομορφαίνει ολόκληρη τήν ζωή μας. Νά μή απουσιάζουμε ποτέ από αυτήν.

Ο Μητροπολιτης

† Ο Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ