Skip to main content

Ἐγκύκλιος γιὰ τὶς τελευταῖες Συνοδικὲς Ἀποφάσεις ποῦ ἀφοροῦν τὴν Ἱερὰ Μονὴ Μεταμορφώσεως

Ναύπακτος, 30 Ὀκτωβρίου 2012

Πρὸς τοὺς Κληρικοὺς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Ἀγαπητοὶ Πατέρες,

Σᾶς ἐνημερώνω ὅτι πρόσφατα ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος κατὰ τὴν Συνεδρίαση τῆς 8ης Ὀκτωβρίου 2012, συνεζήτησε γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ τὸ πρόβλημα ποῦ ἔχει ἀνακύψει ἀπὸ πολλῶν χρόνων μὲ τὴν Ἱερὰ Μονὴ Μεταμορφώσεως τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, ἡ ὁποία Μονὴ δὲν ὑπακούει στὶς Ἀποφάσεις Της, καὶ ἀπεφάσισε:

  1. Νὰ καταργήση τὴν ἀναστολὴ τοῦ ἐπιτιμίου τῆς ἀκοινωνησίας ποῦ εἶχε χορηγηθῇ γιὰ λόγους ἐπιεικείας σὲ τρεῖς Ἱερομονάχους τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, π. Εἰρηναῖο Κουτσογιάννη, π. Συμεὼν Τσιρώνη καὶ π. Ρωμανὸ Κατραούρα, προκειμένου νὰ ἐπιλυθοῦν τὰ χρονίζοντα κανονικά, διοικητικὰ καὶ διαχειριστικὰ προβλήματα στὴν Ἱερὰ Μονή, ὁπότε ὅλη πλέον ἡ Ἀδελφότητα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς θὰ τελῇ ὑπὸ τὸ πνευματικὸ ἐπιτίμιο τῆς ἀκοινωνησίας, συμφώνως μὲ τὶς Συνοδικὲς Ἀποφάσεις τοῦ Αὐγούστου 2011, ποὺ ἰσχύουν κατὰ πάντα. 
  2. Νὰ παραγγείλη στὸν Μητροπολίτη Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου, νὰ διορίση Τριμελῆ Διοικητικὴ καὶ Διαχειριστικὴ Ἐπιτροπὴ γιὰ νὰ διοικῇ καὶ διαχειρίζεται τὴν Ἱερὰ Μονή, ἐπειδὴ κανεὶς ἀδελφὸς τῆς Ἱερᾶς Μονῆς δὲν μπορεῖ νὰ συμμετάσχη στὴν διοίκηση καὶ διαχείρισή της, λόγῳ τοῦ ἐπιτιμίου τῆς ἀκοινωνησίας.
  3. Νὰ διαγράψη ἀπὸ τὸ Μοναχολόγιο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τὸν Ἱερομόναχο Ἰγνάτιο Σταυρόπουλο καὶ τὸν Ἱεροδιάκονο Χρυσόστομο Τρομπούκη, γιὰ λόγους πνευματικούς, μὲ τὴν δυνατότητα ἀπερχόμενοι ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μονὴ Μεταμορφώσεως νὰ ἐγγραφοῦν σὲ ἄλλη Ἱερὰ Μονὴ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Ἤδη οἱ ἀποφάσεις αὐτὲς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἔχουν κοινοποιηθῇ στὴν Ἱερὰ Μονή.

Ἡ ἐξέλιξη αὐτὴ εἶναι ἀποτέλεσμα πολυχρονίου ἀνυπακοῆς τῶν ἀδελφῶν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς σὲ πάνω ἀπὸ ἑξῆντα (60) ἀποφάσεις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καὶ αὐτὸ δείχνει παντελῆ ἀπουσία ὑπακοῆς στὴν ἀνωτάτη Ἐκκλησιαστικὴ Ἀρχή, ἤτοι τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἡ ἔννοια τῆς πνευματικῆς ποινῆς τῆς ἀκοινωνησίας, ἡ ὁποία στηρίζεται στοὺς ἱεροὺς Κανόνας τῆς Ἐκκλησίας, ἔχει προσδιορισθῇ ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τὸ ἔτος 2007, ὅταν ἐπέβαλε τὴν ποινὴ τῆς ἀκοινωνησίας στοὺς πρώτους τέσσερεις ἀδελφοὺς τῆς Μονῆς. Σύμφωνα μὲ αὐτὴν τὴν ἀπόφαση δὲν μποροῦν νὰ τελοῦν τὴν θεία Λειτουργία καὶ ὁποιαδήποτε ἱεροπραξία καὶ τελετὴ καὶ δὲν μποροῦν νὰ μετέχουν στὸ Μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας.

Τὸ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας, στὸ ὁποῖο προσέφυγαν οἱ ἴδιοι οἱ μοναχοὶ κατὰ τοῦ ἐπιτιμίου τῆς ἀκοινωνησίας, ἔχει ἀποφανθῇ ὅτι:

«Ὅπως ἔχει κριθεῖ, τὸ ἐπιτίμιο τῆς ἀκοινωνησίας, ποῦ ἐπιβάλλεται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία στοὺς λειτουργούς της, δὲν προβλέπεται ἀπὸ πολιτειακὸ νόμο. Ἀνάγεται στὴν ἐσωτερικὴ μυστηριακὴ σχέση κοινωνίας τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μὲ τοὺς λειτουργούς της, στὴ σχέση δὲ αὐτὴ οἱ τελευταῖοι αὐτοπροαιρέτως προσχωροῦν διὰ τῆς ἱερωσύνης. Τὸ ἐπιτίμιο αὐτὸ ἐπιβάλλεται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ὡς πνευματικὸ ὀργανισμὸ καὶ προβλέπεται ἀπὸ ἱεροὺς κανόνες πνευματικῆς φύσεως. [Κανὼν 5 Α' Οἰκουμενικῆς Συνόδου, Κανῶν 8 Δ' Οἰκουμενικῆς Συνόδου, Κανόνες 2 καὶ 17 Συνόδου Ἀντιοχείας, Κανόνες 29 (37) καὶ 79 (87) Συνόδου Καρθαγένης κ.ά.]. Ἡ ἐπιβολὴ δὲ τοῦ ἐπιτιμίου τῆς ἀκοινωνησίας, ὡς πράξη πνευματικοῦ περιεχομένου μὴ προβλεπομένη ἀπὸ πολιτειακὸ νόμο καὶ συνεπαγομένη τὴν στέρηση τῆς μεταλήψεως τῆς θείας κοινωνίας, τὴν ἀδυναμία μεταδόσεως τῆς θείας κοινωνίας στοὺς πιστούς, καθὼς καὶ τὴν ἀπαγόρευση τελέσεως τῆς θείας λειτουργίας καὶ τῶν ἄλλων ἱεροπραξιῶν, δὲν εἶναι ἐκτελεστῆ διοικητικὴ πράξη... καὶ δὲν ὑπόκειται στὸν ἀκυρωτικὸ ἔλεγχο τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας» (Σ.τ.Ε. 685/2011).

Μάλιστα τὸ Σ.τ.Ε. στὴν παρεμφερῆ ἀπόφασή του στὴν αἴτηση τῆς Μονῆς γιὰ ἀκύρωση τῆς ἀποφάσεως τοῦ Συνοδικοῦ Δικαστηρίου περὶ ἐκπτώσεως τοῦ πρώην Ἡγουμένου ἐκ τῆς θέσεώς του, ἀποφαίνεται ὅτι ἡ κανονικὴ ἐκκλησιολογικὴ σχέση τοῦ πιστοῦ-Κληρικοῦ μὲ τὴν Ἐκκλησία του παύει νὰ ὑφίσταται ἐφ' ὅσον ἰσχύει τὸ ἐπιτίμιο τῆς ἀκοινωνησίας, καὶ γι' αὐτὸ δὲν ἀναγνωρίζει στὸν ἀκοινώνητο κὰν τὸ ἔννομο συμφέρον:

«Ἡ κτήση καὶ ἡ διατήρηση τῆς θέσεως τοῦ ἡγουμένου, γιὰ τὴν ἄσκηση τοῦ διττοῦ αὐτοῦ καθήκοντος, προϋποθέτει τὴν ἐκκλησιολογικὴ ἱκανότητά του νὰ ἀσκεῖ τὰ πνευματικά του καθήκοντα, ἡ ὁποία ὅμως παύει νὰ ὑφίσταται σὲ περίπτωση κατὰ τὴν ὁποία αὐτὸς καθίσταται ἀκοινώνητος λόγῳ ἐπιβολῆς τοῦ ἐπιτιμίου τῆς ἀκοινωνησίας σὲ βάρος του, ποῦ ἔχει ὡς συνέπεια τὴν ἀδυναμία τοῦ νὰ τελεῖ θεία λειτουργία καὶ κάθε ἄλλη ἱεροπραξία καὶ νὰ μετέχει τοῦ μυστηρίου τῆς θείας εὐχαριστίας (πρβλ. ΣτΕ 2979/1996 Ὁλομ.). Ἐν προκειμένῳ, τὸ ἄμεσο καὶ προσωπικὸ ἔννομο συμφέρον τοῦ πρώτου αἰτοῦντος... δὲν ὑφίσταται καὶ κατὰ τὸ χρόνο τῆς συζητήσεως τῆς ὑποθέσεως στὸ ἀκροατήριο τοῦ Δικαστηρίου, κατὰ τὸν ὁποῖο ὁ ἴδιος στερεῖται ἐκκλησιολογικῆς ἱκανότητας ἀσκήσεως πνευματικῶν καθηκόντων ἡγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς λόγῳ διατηρήσεως, σύμφωνα μὲ τὰ ἐκτεθέντα, τοῦ ἐπιτιμίου τῆς ἀκοινωνησίας...» (Σ.τ.Ε. 686/2011).

Κατόπιν ὅλων αὐτῶν, θὰ πρέπει νὰ γνωρίζετε ὅτι ἡ Τριμελὴς Διοικητικὴ Ἐπιτροπὴ ποῦ θὰ διοικῇ καὶ θὰ δαχειρίζεται τὸ Νομικὸ Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ὕστερα ἀπὸ σχετικὸ διορισμό, θὰ ἀποτελῆται ἀπὸ τοὺς Κληρικοὺς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας Πρωτοπρεσβύτερο π. Ἀθανάσιο Λαουρδέκη, Πρωτοπρεσβύτερο π. Θεμιστοκλῆ Τσιτσιρίκη καὶ Πρεσβύτερο π. Ἀνδρέα Χασαπογιάννη, καὶ τὸ ὁποιοδήποτε ἔγγραφο ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν παλαιὰ διοίκηση τῆς ὡς ἄνω Ἱερᾶς Μονῆς ἢ τὴν Ἀδελφότητά της εἶναι κανονικῶς καὶ νομικῶς ἄκυρο.

Ἐπίσης, δὲν θὰ ἔρχεσθε σὲ ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς Ἱερομονάχους καὶ μοναχοὺς τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Μονῆς εἴτε στὴν Ἱερὰ Μονὴ εἴτε στὴν Ἐνορία σας, συγχρόνως δὲ θὰ ἐνημερώσετε καὶ τοὺς Ἐνορῖτες σας ὅτι ὁποιαδήποτε ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς ἀκοινωνήτους Κληρικοὺς καὶ μοναχοὺς τῆς Ἱερᾶς Μονῆς θὰ ἔχη συνέπειες καὶ γι' αὐτούς, κατὰ τὸ «ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτῳ ἀκοινώνητος ἔσται».

Εἶναι λυπηρὸ ποὺ τὰ πράγματα μὲ τὴν Ἱερὰ Μονὴ Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος ἔφθασαν στὸ σημεῖο αὐτό, ὕστερα ἀπὸ μακροχρόνια ἀπείθεια τῶν ἀδελφῶν της καὶ πρὸς τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη, ἀλλὰ καὶ πρὸς τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὅπως προαναφέρθηκε καὶ τὸ γνωρίζετε καλῶς. Ἀλλὰ ἡ εὐθύνη βαρύνει ἐξ ὁλοκλήρου τοὺς ἐγκαταβιοῦντες καὶ μέχρι πρότινος ὑπευθύνους στὴν Ἱερὰ Μονή, διότι δόθηκαν πολλὲς εὐκαιρίες γιὰ νὰ ἐπανέλθουν στὴν κανονικὴ ὁδὸ καὶ τὶς ἀπέρριψαν.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος παραγγέλλει στοὺς Χριστιανούς: «Πείθεσθε τοὶς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε αὐτοὶ γὰρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ὡς λόγον ἀποδώσοντες ἵνα μετὰ χαρᾶς τοῦτο ποιῶσι καὶ μὴ στενάζοντες ἀλυσιτελὲς γὰρ τοῦτο» (Ἐβρ. ιγ', 17). Στὴν Ἐκκλησία ὅλα πρέπει νὰ γίνωνται «εὐσχημόνως καὶ κατὰ τάξιν» (Α Κορ. ἰδ', 40), δὲν εὐνοοοῦνται ἀποσχιστικὲς καταστάσεις, ἀναρχικὲς ἐνέργειες, προτεσταντικὲς νοοτροπίες καὶ ἀδιαφανεῖς διαχειριστικὲς πράξεις.

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος γράφει: «Τάξις οὔν τὸ πὰν συνεστήσατο. Τάξις συνέχει καὶ τὰ ἐπουράνια καὶ τὰ ἐπίγεια τάξις ἐν νοητοῖς, τάξις ἐν αἰσθητοῖς... Τάξις τῶν ὄντων ἐστι μήτηρ καὶ ἀσφάλεια».

Μὲ θερμὲς εὐχές

Ὁ Μητροπολίτης
Ὁ Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ

ΕΓΚΥΚΛΙΟΙ, ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ - ΕΓΚΥΚΛΙΟΙ

  • Προβολές: 4419