Γεγονός καὶ Σχόλιο: Ὑστεροφημία

Ἡ λέξη ὑστεροφημία δηλώνει τὴν καλὴ φήμη ποὺ ἀφήνει κανεὶς μετὰ τὸν θάνατό του, ὅταν φεύγη ἀπὸ τὸν κόσμο αὐτόν. Καὶ ὑπάρχουν πολλοὶ ἄνθρωποι ποὺ ἐνδιαφέρονται γι’ αὐτό. Θέλουν ὅταν πεθάνουν, ὅταν φύγη ἡ ψυχὴ ἀπὸ τὸ σῶμα, τότε νὰ ἀφήσουν κάποια καλὴ φήμη πίσω τους γιὰ νὰ τοὺς θυμοῦνται οἱ ἄνθρωποι καὶ νὰ τοὺς γράψη ἡ ἱστορία.  Τὸ νὰ ἀφήνουν οἱ ἄνθρωποι καλὴ φήμη πίσω τους εἶναι καλό, ἀλλὰ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἐνδιαφέρεται κανεὶς μόνον γιὰ τὴν ὑστεροφημία του στὴν γῆ ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὶς ἀναγκαῖες προϋποθέσεις.

Τί νόημα, γιὰ παράδειγμα, ἔχει ἡ ὑστεροφημία ὅταν κανεὶς δὲν πιστεύη στὴν ζωὴ μετὰ θάνατον; Τί ἀξία ἔχει ἡ ὑστεροφημία ὅταν κανεὶς ἀγχώνεται ὑπερβολικὰ γι’ αὐτὸ τὸ γεγονός, καταναλώνεται σὲ κοινωνικά, ἐξωτερικὰ ἔργα καὶ ἀφήνει ἀμεταμόρφωτο τὸν ἐσωτερικό του κόσμο; Τί σημασία ἔχει ἡ ὑστεροφημία, ὅταν κανεὶς μετὰ θάνατον δὲν ἐπαινεθῇ ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ζῆ τὴν κατάσταση τῆς κολάσεως, δηλαδὴ ὅταν κολασθῇ;

Ἔγραψε ἕνας σύγχρονος πνευματικὸς πατέρας ὅτι δὲν ἔχει καμμιὰ ἀξία ὅταν οἱ ἄλλοι δοξάζουν κάποιον ἄνθρωπο στὸν ὁποῖον ὅμως ὁ Θεὸς ἀρνεῖται νὰ κατοικήση μέσα του. Ὅπως καὶ ὅτι δὲν δημιουργεῖται πρόβλημα σὲ κάποιον ὅταν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἐναντίον του, ἀλλὰ ὁ Θεὸς εἶναι εὐαρεστημένος μαζί του καὶ ἐνοικεῖ μέσα του. Αὐτὸ μᾶς ἔδειξε ὁ Χριστός, ἡ Παναγία καὶ οἱ Ἅγιοι. Ὑπάρχει μιὰ ἀδοξία γιὰ χάρη τοῦ Θεοῦ, ποὺ εἶναι πάνω ἀπὸ τὴν δόξα τῶν ἀνθρώπων, καὶ ὑπάρχει μιὰ δόξα ποῦ προέρχεται ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ εἶναι ἀτιμία γιὰ τὸν Θεό.

Οἱ Κληρικοὶ καὶ οἱ πνευματικοὶ ἄνθρωποι δὲν πρέπει νὰ καταλαμβάνωνται ἀπὸ τὸν πυρετὸ τῆς κατὰ κόσμον ὑστεροφημίας σὲ βάρος τῆς τηρήσεως τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ. Πρέπει νὰ συμμετέχουν στὴν ἑκούσια κένωση τοῦ Χριστοῦ γιὰ νὰ συμμετάσχουν στὴν δόξα Του, νὰ σταυρώνωνται μὲ τὸν Χριστὸ γιὰ νὰ ἀνασταίνωνται μαζὶ Του.

Προσωπικά, δὲν μὲ ἐνδιαφέρει ἡ ὑστεροφημία τῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ ἡ κρίση τοῦ Θεοῦ. Προσπαθῶ, ὅσο εἶναι δυνατόν, νὰ τηρῶ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, νὰ διαφυλάττω τὶς ἐντολὲς Του, τὰ δικαιώματά Του στὴν ζωή μου, ἀνεξάρτητα ἂν δὲν ἀφήσω πίσω μου ὑστεροφημία. Δὲν μὲ ἐνδιαφέρει ἡ ὑστεροφημία, ὅταν αὐτὸ συνδέεται μὲ τὸν πειρασμὸ τῆς σκοτεινῆς συναλλαγῆς, τῶν ἄνομων συμφερόντων, τῆς διαφθορᾶς καὶ τῶν ποικιλωνύμων παθῶν. Οἱ Γέροντές μου μὲ ἔμαθαν νὰ ζῶ στὴν Ἐκκλησία χωρὶς ὑστεροβουλία καὶ ποικίλες σκοπιμότητες. Καὶ δὲν μὲ ἐνδιαφέρει ἂν ἄλλοι ἔχουν μάθει ἀπὸ τοὺς δικούς τους Γέροντες νὰ ζοῦν διαφορετικά, νὰ κάνουν, δηλαδή, ἀβαρίες, ὑποχωρήσεις μὲ σκοπὸ νὰ ἀφήσουν πίσω τους ὑστεροφημία, ποὺ εἶναι ἀμφίβολο κι ἂν συμβῇ αὐτό.

Στὶς σχέσεις μας μὲ τὸν Θεὸ καὶ τοὺς ἀνθρώπους πρέπει νὰ ὑπάρχη καθαρότητα, τιμιότητα, εἰλικρίνεια καὶ ὄχι ὑποκρισία καὶ συμβιβασμοί. Δὲν μποροῦμε νὰ παίζουμε μὲ τὴν αἰωνιότητα χάρη μιᾶς κοσμικῆς ὑστεροφημίας. Ἡ ζωή μας μέσα στὴν Ἐκκλησία πρέπει νὰ διακρίνεται ἀπὸ ἕνα ἰδιαίτερο ἦθος ποὺ διαφέρει ἀπὸ τὴν νοοτροπία τοῦ κόσμου.

Ν.Ι.