Ἀρχιμ. Καλλινίκου: Τά Φῶτα στὴν Ναύπακτο καὶ ἡ εἰκονική-σκοτεινή «πραγματικότητα»

τοῦ Ἀρχιμ. Καλλινίκου Εὐ. Γεωργάτου

Τὰ Φῶτα στὴν Ναύπακτο τοῦ 2013

Ἡ πομπὴ ἀπὸ τὶς δύο Ἐνορίες τῆς ἱστορικῆς πολίχνης τοῦ Ἐπάχτου κατευθύνθηκε πρὸς τὸ μοναδικὸ αὐτὸ λιμανάκι της, ποὺ θαρρεῖς ὅτι ὁ Θεὸς τὸ δημιούργησε γιὰ νὰ βαπτίζεται κάθε χρόνο, τὴν ἡμέρα τῶν Θεοφανείων, ἀπὸ τοὺς Χριστιανοὺς ὁ Σταυρός. Προπορευόταν ἡ Παπαχαραλάμπειος Δημοτικὴ Φιλαρμονική, μὲ τὰ παιδιά της ποὺ στολίζουν τὴν πόλη μας μὲ τοὺς ἤχους της καὶ τὰ χρώματα τῶν στολῶν τους. Πίσω τὰ παπαδάκια ντυμένα μὲ τὰ διακοσμημένα ζωστικά τους, φέροντα τὰ ἑξαπτέρυγα καὶ τὰ λάβαρα. Ἔπειτα οἱ ψαλτάδες, μετὰ οἱ Ἱερεῖς μὲ τὰ ἱερά: τὶς εἰκόνες, τὰ λείψανα, τὸ Εὐαγγέλιο ὁ Δεσπότης μὲ τοὺς δύο Διάκους οἱ Ἀρχὲς τοῦ τόπου καὶ ὅλος ὁ λαός, γιορτινός, ἐλπιδοφόρος.

Ἡ ἡμέρα ἦταν γλυκὰ ἡλιόλουστη –παράξενο μέσα στὴν καρδιὰ τοῦ χειμῶνα– καὶ ἀπέπνεε τὴν θαλπωρὴ τῶν Θεοφανείων χαρούμενη, εὐφρόσυνη, γιορτινή, ξεχωριστή. Τὸ σκηνικὸ μοναδικό: τὸ κυκλοτερὸ λιμανάκι μὲ τοὺς δύο λιμενοβραχίονες νὰ τὸ ἀγκαλιάζουν κυκλικά-στοργικά, τὰ παραδοσιακὰ σπιτάκια μὲ τὶς στέγες, οἱ ψαρόβαρκες χρωματιστές, λικνιστές, ὅλος ὁ λαὸς τριγύρω κρεμασμένος στὸ «μεντένι» γιὰ νὰ θεᾶται τὸν ἁγιασμὸ τῶν ὑδάτων, μιὰ βαρκούλα φορτωμένη μὲ τὰ «μάτια» τῆς πόλης μας, τοὺς φωτογράφους.

Ἡ πομπὴ κατέφθασε στὸν καθορισμένο τόπο. Ὁ Δεσπότης ἀπήγγειλε μὲ τὴν μελωδικὴ φωνὴ τοῦ τὸ Εὐαγγέλιο καὶ μετὰ τὴν δέηση ἔριξε τρεὶς τὸν Σταυρὸ στὴν θάλασσα ψάλλοντας τὸ «Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου Σου, Κύριε...». Τὴν τρίτη φορὰ ἔπεσαν οἱ κολυμβητὲς στὸ νερό, ἀπὸ μακριά, ὅπως καθιερώθηκε ἐδῶ καὶ λίγα χρόνια. Ὁ πρῶτος ποὺ εἶχε ξεχωρίσει κολυμβοῦσε πρὸς ἄλλη κατεύθυνση, γιατί ὁ ἀέρας εἶχε τραβήξει λίγο τὸν Σταυρό. «Ἀπὸ ἐκεῖ ἀριστερά», ἀκούστηκε ἡ φωνὴ τοῦ Δεσπότη νὰ τὸν καθοδηγῇ γιὰ νὰ βρὴ τὸν Σταυρό. Ὁ κολυμβητὴς ποὺ εἶχε σηκώσει τὸ κεφάλι τοῦ ἀπὸ τὸ νερὸ καὶ ἔψαχνε μὲ ἀπορία, εἶδε τὸ νεῦμα τοῦ Δεσπότη καὶ κατευθύνθηκε στὴν ὀρθὴ (θαλασσινὴ) ὁδὸ καὶ τὸν ἔπιασε. Πράγματι, ὅσο κόπο καὶ ἂν κάνη κανεὶς στὴν ζωή του ξοδεύοντας τὰ φυσικά του χαρίσματα, χωρὶς στήριξη, συμβουλὴ καὶ εὐχὴ δὲν μπορεῖ νὰ πλησιάση τὸν Σταυρό. Πλησίασαν καὶ οἱ ἄλλοι, οἱ στερνοί, καὶ ἄρχισαν νὰ τὸν ἀσπάζωνται ἕνας-ἕνας, ἐκεῖ πέρα, στὰ ἀνοικτά. «Ἐν τοὶς ρείθροις σήμερον...» ἔψαλε μὲ λαμπρὰ τὴν φωνὴ καὶ τὸ κοντάκιο ὁ Σεβασμιώτατος, ὅσο οἱ κολυμβητὲς ἀσπάζονταν τὸν Σταυρό.

Ὁ πρῶτος, ποὺ τὸν ἔπιασε, φαινόταν νὰ τὸ χαίρεται ὑπερβολικά. Δὲν ἔκανε καμμιὰ κίνηση νὰ ἔλθη πρὸς τὴν προβλῆτα, ἀλλὰ ἀρμένιζε γεμᾶτος προφανῆ ἱκανοποίηση. Ὁ Μητροπολίτης ἔδωσε τὶς εὐχές του: «Εὔχομαι σὲ ὅλους σας χρόνια πολλὰ καὶ εὐλογημένα, φωτισμένα. Φωτισμένα στὸ μυαλό, φωτισμένα στὴν καρδιά, φωτισμένα σ’ ὅλη μας τὴν ὕπαρξη. Αὐτὴ ἡ σημερινὴ ἡλιόλουστη ἡμέρα νὰ εἶναι πρότυπο γιὰ νὰ εἶναι ἡλιόλουστη ὅλη μας ἡ προσωπικότητα καὶ ὅλη μας ἡ ὕπαρξη. Καλὴ χρονιὰ καὶ εὐλογημένη, φωτισμένη» εὐλόγησε τὸν κόσμο, καὶ ἐπειδὴ ὁ κολυμβητής, ὁ πρῶτος, ὁ «σταυροφόρος» ἀρμένιζε ἀκόμη, εἶπε σὲ ἕναν Ἱερέα νὰ περιμένη νὰ πάρη τὸν Σταυρό, καὶ ἡ πομπὴ ἀποχώρησε, ψάλλοντας τὸ «Ἐν Ἰορδάνῃ...» μέσα στὴν γιορτινὴ ἀτμόσφαιρα μὲ τὴν ὁποία προσῆλθε.

Μέχρι νὰ παραταχθῇ ἡ Φιλαρμονική, τὰ παπαδάκια, οἱ Ἱερεῖς, μέχρι νὰ ἀνταλλάξουν χαιρετισμοὺς μεταξύ τους οἱ Ἀρχὲς καὶ ὁ λαός, ὁ Δεσπότης, ἤρεμος, γελαστός, ἱλαρός, ἔδωσε τὶς εὐχές του καὶ στὰ τοπικὰ τηλεοπτικὰ μέσα καὶ σὲ ἕνα ρωσικὸ κανάλι ποὺ εἶχε ἔρθει νὰ μεταδώση στὴν πατρίδα του τὴν Ρωσία τὶς ὀμορφιὲς τῆς δικῆς μας Πατρίδας: «Σήμερα ἡ μέρα εἶναι πάρα πολὺ ὄμορφη. Καὶ ἡ μέρα, καὶ ἡ πόλη εἶναι ὄμορφη. Καὶ γενικότερα ὅποιος ἔρχεται στὴν πόλη τῆς Ναυπάκτου βλέπει ὅτι εἶναι μιὰ ἀπὸ τὶς πανέμορφες πόλεις τῆς Ἑλλάδος καὶ γενικότερα ὅλης τῆς Εὐρώπης. Αὐτὴ ἡ σημερινὴ ὀμορφιά, μὲ τὸ λιμάνι, τὸ κάστρο, εἶναι πάρα πολὺ σημαντική. Νὰ γινόμαστε κι ἐμεῖς ὄμορφοι, ἀπὸ τὴν ἄποψη, ὅπως ἔλεγε ὁ Ντοστογιέφσκι: " Ἡ ὀμορφιὰ θὰ σώση τὸν κόσμο". Ἡ ὀμορφιὰ τῆς ψυχῆς, ἡ ὀμορφιὰ τῆς καρδιᾶς, ἡ ὀμορφιὰ τῆς ὑπάρξεώς μας, γιατί σ’ αὐτὴν τὴν ὄμορφη πόλη πρέπει νὰ ζοὺν ὄμορφοι ἄνθρωποι», εἶπε ὁ Σεβασμιώτατος.

Μὲ τὴν μουσικὴ τῆς Φιλαρμονικῆς καὶ μὲ τὶς ψαλμωδίες τῶν ψαλτάδων καὶ μὲ τὶς ἀνταλλαγὲς εὐχῶν ἡ πομπὴ ἄφησε τὸ ὄμορφο λιμάνι μας καὶ κατευθύνθηκε στὸν Ναὸ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου γιὰ τὴν ἀπόλυση...

Ἡ εἰκονικὴ «πραγματικότητα»

Ὅλα καλά, ὅλα ὡραῖα. Δὲν πρόλαβαν νὰ πᾶνε στὰ σπίτια τους οἱ Ναυπάκτιοι ποὺ συμμετεῖχαν στὴν τελετὴ καὶ ἁγιάσθηκαν, καὶ μιὰ «εἴδηση» κατέκλυσε τὸν (διαδικτυακὸ=εικονικό) κόσμο, μὲ ἐλαφρὰ παρηλλαγμένη διατύπωση: «Ἐπεισόδια τὰ Θεοφάνεια στὴν Ναύπακτο!», «Χαμὸς στὴν Ναύπακτο!», «Σάλος τὰ Θεοφάνεια στὴν Ναύπακτο!», «Εὐτράπελα στὴν Ναύπακτο!», «Ἔφυγε στὴν μέση τῆς τελετῆς ὁ Μητροπολίτης!», γιὰ νὰ ἀναφέρω τὰ ἠπιότερα, διότι, δυστυχῶς, ὑπῆρξαν καὶ ἄλλα αἰσχρότερα ποὺ δὲν ταιριάζουν οὔτε κὰν νὰ ἀναφέρωνται. Καὶ ὅλα αὐτὰ συνοδευόμενα ἀπὸ δημοσιευόμενες ἀκατανόμαστες ὕβρεις σχολιαστῶν, οἱ ἠπιότερες ἐκ τῶν ὁποίων ἦταν: «ντροπή», «αἶσχος», «διώχνετε τὸν κόσμο ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία»...

Ἡ «εἴδηση» «πήγασε», ὅπως ἀποδείχθηκε ἐκ τῶν ὑστέρων, ἀπὸ μιὰ γωνιὰ τοῦ λιμανιοῦ, πρὶν ἀκόμη καλά-καλὰ ἀποχωρήση ὁ πανηγυρίζων λαὸς ἀπὸ τὸ λιμάνι. Διαδόθηκε τὸ πρῶτον ἀπὸ μιὰ ἱστοσελίδα τοῦ ...Ἀγρινίου! Τὴν πῆραν ἀστραπιαίως ὅλα τὰ site, καὶ τὴν μετέδωσαν παντοῦ, ὡς «εἴδηση»! Ὅλα αὐτὰ μὲ τὶς ἑξῆς βασικὲς ἐλλείψεις: Χωρὶς ἀναφορὰ πηγῆς, χωρὶς διασταύρωση πληροφοριῶν, χωρὶς μαρτυρίες αὐτοπτῶν, χωρὶς εἰκόνα (βίντεο)! Ὁ θαυμαστὸς κόσμος τῆς ...ἐνημέρωσης!

Μὲ ἕνα μειδίαμα ὑποδεχθήκαμε τὴν «εἴδηση» ὡς ἕνα παιχνίδι κάποιων ἄτακτων παιδιῶν. Γρήγορα, ὅμως, ἀποδείχθηκε ὅτι δὲν ἦταν παιχνίδι. Ἢ μᾶλλον ἦταν ἕνα ἄσχημο παιχνίδι εἰς βάρος τῆς πόλης καὶ κυρίως εἰς βάρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ προσωπικὰ τοῦ Μητροπολίτη. Στὴν ἀρχὴ οἱ Ναυπάκτιοι δὲν πίστευαν στὰ αὐτιά τους. Σὲ λίγο ἄρχισαν νὰ μὴ πιστεύουν στὰ μάτια τους! «Μήπως ἔγινε κάτι καὶ δὲν τὸν εἴδαμε ἐμεῖς ποὺ ἤμασταν ἐκεῖ;». Καὶ ἄρχισαν νὰ ἀναζητοῦν τὴν λύση στὶς εἰκόνες (βίντεο) τῶν τοπικῶν καναλιῶν, ἀφοῦ, ὡς εἰπώθηκε, οἱ κατασκευαστὲς καὶ οἱ διασπορεὶς τῆς «εἰδήσεως» δὲν δημοσίευαν πουθενὰ εἰκόνα (βίντεο).

Μὴ βρίσκοντας οἱ Ναυπάκτιοι οὔτε ἐκεῖ λύση γιὰ τὴν σοβαρὴ πλέον ἀμφιβολία τους σχετικὰ μὲ τήν ...εὐαισθησία τῆς ἀκοῆς τους καὶ τὴν πιστότητα τῆς ὅρασής τους, κατέφυγαν σὲ τηλεφωνήματα, σὲ ἐρωτήσεις, σὲ ἀναζητήσεις: «Εἶδες τίποτε;». «Ἐσύ, ἄκουσες τίποτε;». «Τί ἔγινε, ἀδελφέ, στὸ λιμάνι;». Βεβαίως, οἱ πιὸ σκωπτικοὶ καὶ φιλόψογοι στὰ καφενεῖα ἦταν ἤδη «πληροφορημένοι»: «Ἁρπάχτηκαν οἱ παπᾶδες στὸ λιμάνι!».

Στήθηκε λοιπὸν ἕνα «ἀνακριτικὸ» σκηνικό, ὅπου ὁ ἕνας ρωτοῦσε τὸν ἄλλο καὶ ὅλοι τόν ...ἑαυτό τους.

«Μόνος στενάζει τοῦ σκότους ὁ προστάτης...»

Ἀλλ' ὅμως ὁ καθ' ὕλην ἁρμόδιος γιά ...ἀνακρίσεις, δηλαδὴ ὁ Ἀστυνομικὸς διοικητὴς τῆς πόλης μας, εἶχε ἤδη παραδώσει ὑπηρεσία καὶ εἶχε ἤδη στείλει τὴν ἀναφορὰ τοῦ στοὺς ἀνωτέρους τοῦ –διότι τὶς προηγούμενες ἡμέρες δημοσιεύονταν στὸ διαδίκτυο «πληροφορίες» περὶ συνέχισης τοῦ «θεαρέστου» ἔργου τῶν ταραχοποιὼν τῆς 21ης (Δεκεμβρίου). Ἀνέφερε ὅτι καὶ ἀπὸ ἄποψη δημοσίας τάξεως ὅλα πῆγαν καλά, δὲν παρατηρήθηκε τὸ παραμικρό! Ὁ πρῶτος ἄρχοντας τῆς πόλης δεχόταν τὰ συγχαρητήρια γιὰ τὴν ὄμορφη πόλη μας. Δύο μέρες μετὰ ἐξέδωσε ὑπεύθυνη ἀνακοίνωση, βάζοντας τὰ πράγματα στὴν θέση τους: «Βεβαιώνουμε ὅτι ἡ τελετὴ τῶν Θεοφανείων στὴ Ναύπακτο ὁλοκληρώθηκε χωρὶς κανένα ἐπεισόδιο καὶ χωρὶς καμμία ἀνάμειξη τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου» (βλ. καὶ κατωτέρω).

Τὰ δὲ «μάτια» τῆς πόλης, δηλαδὴ οἱ κάμερες τῆς τοπικῆς ἱστοσελίδας nafpaktia news, ἐπίσης τὰ εἶδαν ὅλα καλὰ (βλ. καὶ κατωτέρω).

–Ὅλα καλά, λοιπόν;
–«Μόνος στενάζει τοῦ σκότους ὁ προστάτης...», ἀπαντᾶ ὁ ἱερὸς ψαλμωδὸς ἀπὸ τὰ βάθη τῶν αἰώνων!

Ἅς γυρίσουμε, λοιπόν, πίσω, ἐκεῖ ποὺ θὰ μπορούσαμε νὰ ψάξουμε γιὰ τὰ «ἐπεισόδια» καὶ γιὰ «εὐτράπελα».

Ὁ κολυμβητής μας, αὐτὸς ποὺ ἀρμένιζε στὰ ἀνοικτὰ τοῦ λιμανιοῦ τῆς Ναυπάκτου, γεμᾶτος ἱκανοποίηση καὶ ἔχοντας τὴν προσοχὴ ὅλων πάνω του, φαίνεται ὅτι ἤθελε νὰ παραμείνη τὸ κέντρο τῆς προσοχῆς ὅλων, ἂν ὄχι γιὰ ὅλη τὴν ἡμέρα, τοὐλάχιστον γιὰ ἀρκετὸ διάστημα ἀκόμη δὲν ἔλεγε νὰ ἐγκαταλείψη τὴν σκηνή. Ἔμοιαζε μὲ ἕναν ἠθοποιό, ποὺ ἀφοῦ τὸν ὑποδέχθηκαν στὴν σκηνὴ μὲ φῶτα καὶ χειροκροτήματα, περίμενε νὰ παύση ἡ μουσικὴ καὶ ὁ λόγος τοῦ ἀφηγητοῦ, γιὰ νὰ ἀρχίση κάποιον δικό του ρόλο, ποὺ φαίνεται ὅτι νὰ εἶχε ἑτοιμάσει ἀπὸ πρίν. Καμμία σκέψη, δηλαδή, νὰ πλησιάση πρὸς τὴν ἀποβάθρα, ὅπου ἄλλες χρονιὲς ἔσπευδε ὁ πρῶτος κολυμβητὴς γιὰ νὰ προλάβη νὰ πάρη καὶ τὴν εὐλογία τοῦ Δεσπότη (καὶ μέχρι πρὶν λίγα χρόνια ὁ πρῶτος καὶ ἡ παρέα του γύριζαν μὲ τὸν Σταυρὸ στοὺς δρόμους καὶ τὰ σπίτια τῆς Ναυπάκτου γιὰ νὰ λάβουν φιλοδώρημα ἀπὸ τοὺς Χριστιανοὺς καὶ παρέδιδαν τὸν Σταυρὸ στὸν Μητροπολιτικὸ Ναό).

Ὅταν, ὅμως, ὅπως εἰπώθηκε, ἡ τελετὴ τελείωσε, οἱ Ἱερεῖς, οἱ Ἀρχὲς καὶ ὅλος ὁ λαὸς ἄρχισαν νὰ ἀποχωροῦν, ὅταν, μὲ ἄλλα λόγια «τὰ φῶτα τῆς σκηνῆς ἔσβησαν» καὶ κανεὶς δὲν περίμενε νὰ δὴ κάποια πρόσθετη καὶ ἀσυνήθιστη παράσταση νὰ παιχθῇ στὸ φυσικὸ θέατρο τῶν νερῶν τοῦ ναυπακτιακοῦ λιμανιοῦ, ὁ κολυμβητὴς καὶ ἐπίδοξος «πρωταγωνιστὴς» τὰ ἔχασε, ἐκεῖ στὰ ἀνοικτά, στὰ «μεσοπέλαγα». Τὰ χειροκροτήματα καὶ τὰ μπράβο ἔπαυσαν. Μία φωνὴ μόνον ἀκουόταν πρὸς αὐτὸν ἀπὸ ἕναν παπούλη:

«–Φέρε, παιδί μου, τὸν Σταυρό».

«–Δὲν τὸν φέρνω».

«–Θὰ τὸν φέρης καὶ θὰ βάλης καὶ μετάνοια».

«–Ὄχι, νὰ πὴς σὲ "αὐτὸν" (ἐνν. τὸν Δεσπότη) νὰ ἔρθη νὰ τοῦ τὸν δώσω!».

«–Εἶσαι μὲ τὰ καλά σου, θὰ γυρίση ὁ Δεσπότης νὰ περιμένη ἐσένα πότε θὰ τοῦ δώσης τὸν Σταυρό;».

«–Νὰ πὴς σὲ "αὐτὸν" νὰ ἔρθη».

«–Θὰ τὸν φέρης τώρα ἀμέσως, μέχρι νὰ μετρήσω τρία: ἕνα...».

Ὁ κολυμβητὴς προφανῶς θεώρησε ἄσκοπο νὰ συνδιαλέγεται μὲ ἕναν ...παπᾶ, ἀφοῦ ὁ ρόλος ποὺ πιθανὸν εἶχε ἑτοιμάσει ἔπρεπε νὰ παιχτῇ ἐνώπιον τοῦ δεσπότη! Ἐκνευρισμένος, λοιπόν, ξεστόμισε μιὰ κραυγὴ (κόβεται ἀπὸ τὴν λογοκρισία τοῦ συγκεκριμένου κειμένου) καὶ παράτησε στὰ νερὰ τὸ ἱερὸ σύμβολο τῆς πίστης μας, τὸν τίμιο Σταυρό, καὶ ἔτσι ἀσταύρωτος, ξάρμενος, ἔβαλε πλώρη γιὰ τὴν ἄδεια προβλῆτα.

«Ἐγώ, παπούλη», ἀκούστηκε ἡ φωνὴ ἀπὸ ἕναν ἄλλο συμπολίτη μας, ὁ ὁποῖος, βλέποντας τὸ Τίμιο σύμβολο μετέωρο στὰ θαλασσινὰ νερά, βούτηξε αὐτοστιγμεί, ἔπιασε ἐκ νέου τὸν Σταυρό, τὸν ἀσπάστηκε –ἐκεῖ στὸ ἔρημο θαλασσινὸ θέατρο τοῦ λιμανιοῦ μας, χωρὶς τὶς ἰαχὲς τοῦ κόσμου, ἀλλὰ κάτω ἀπὸ τὰ μάτια τοῦ αἰώνια Ἐσταυρωμένου– πῆρε τὴν εὐλογία Τοῦ –αὐτὴν ποὺ ὡς ἄλλος Ἠσαὺ εἶχε ἀποποιηθῇ ὁ «ἀδελφός» του ἄλλος κολυμβητής– καὶ ἔσπευσε νὰ προλάβη τοὺς Ἱερεῖς νὰ παραδώση τὸν Σταυρὸ καὶ αὐτοὶ στὸν Δεσπότη καὶ νὰ λάβη καὶ ἀπὸ ἐκείνους τὴν εὐλογία. Αὐτὰ ἔγιναν, ὅπως μαρτυροῦν οἱ «πρωταγωνιστὲς» τῆς «δεύτερης αὐτῆς παράστασης» καὶ ὅσοι ἐλάχιστοι εἶχαν μείνει νὰ πάρουν ἁγιασμένο νερὸ στὰ ἀγγεῖα τους ἢ ὅσοι περίμεναν νὰ ἀποχωρήση ὁ κύριος ὄγκος τῆς πομπῆς.

Ἡ παραπληροφόρηση

Ἡ παραπληροφόρηση, ὅμως, ξεχύθηκε, μεθοδικὰ προετοιμασμένη καὶ εἶχε, ὅπως εἰπώθηκε, τέσσερεις βασικὲς ἐλλείψεις (περισσότερες δὲν μποροῦσε νὰ ἔχη):

• Δὲν ἀναφέρθηκε πηγὴ τῆς εἰδήσεως (προφανῶς πηγὴ δὲν ἦταν τό ...Ἀγρίνιο).
  
• Δὲν ἔγινε διασταύρωση πληροφοριῶν.
  
• Δὲν μεταδόθηκαν δηλώσεις αὐτοπτῶν.
  
• Δὲν μεταδόθηκε εἰκόνα (βίντεο) παρὰ τὴν πληθώρα τῶν μέσων, δημοσίων καὶ ἰδιωτικῶν!!
  

(Παρένθεση: Ἐπὶ τριήμερον καὶ πλέον ἔψαχναν –χωρὶς ἐντροπή– οἱ κατασκευαστὲς τῆς εἴδησης νὰ βροὺν τὸν «σάλο» καὶ τὸν «χαμὸ» ποὺ διέδωσαν ὅτι ἔγινε στὴν Ναύπακτο στὴν γωνιὰ καμμιᾶς φωτογραφίας, ἀπὸ τὶς ἑκατοντάδες δημόσιες καὶ ἰδιωτικὲς κάμερες ποὺ ἀπαθανάτιζαν τὸ γεγονός, καὶ δὲν βρῆκαν –μία-δύο ποὺ δημοσίευσαν μὲ λεζάντα τὸν πύθειο χρησμὸ «τὰ συμπεράσματα δικά σας» (!) ἀποδεικνύουν ἀκριβῶς τὴν ἀλήθεια τῶν ἐπίσημων ἀνακοινωθέντων ἰδίως τὸ περυσινὸ video ποὺ οἱ ἴδιοι ἀνέβασαν καὶ δείχνει πέρυσι τοὺς κολυμβητὲς νὰ ἔχουν βγεὶ ἀπὸ τὴν θάλασσα καὶ νὰ εἶναι δίπλα στὸν δεσπότη ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τοῦ λόγου-χαιρετισμοῦ του!– Θύμιζε ἡ προσπάθεια τῶν κατασκευαστῶν καὶ τῶν βοηθῶν τους τὸ γεγονὸς ἐκεῖνο, ὅταν πρὶν δεκαετίες ὁ Σταυρὸς ἔμεινε στὸ πάτο τοῦ λιμανιοῦ καὶ ἔψαχναν ἐπὶ μέρες νὰ τὸν βροὺν καὶ δὲν τὸν εὕρισκαν. Φέτος ἔψαχναν, οἱ ἀθεόφοβοι, στὸν πάτο τοῦ λιμανιοῦ τὸν «σάλο» καὶ τὸν «χαμὸ» καὶ τὰ «ἐπεισόδια», γιὰ τὸ ρεζίλεμα ποὺ ἔκαναν στὴν πόλη μας. Καὶ δὲν τὰ βρῆκαν! Γιατί δὲν βρίσκονταν στὸν πάτο τοῦ λιμανιοῦ, ἀλλὰ στὸν βυθὸ τῆς συνειδήσεώς τους, δυστυχῶς).

Συγχρόνως εἶχε κάποια ἄλλα σημαντικά-σημαδιακὰ χαρακτηριστικά:

Διαδόθηκε πρὶν προλάβει νὰ γυρίση ἡ πομπὴ στὸν Ναό.

Κέντρισε τεχνηέντως τὸ κέντρο τοῦ ἐνδιαφέροντος τοῦ παγκόσμιου κοινοῦ λόγῳ τῆς ἡμέρας, δηλαδὴ τὴν τελετὴ τοῦ ἁγιασμοῦ τῶν ὑδάτων στὴν Ἑλλάδα.

Διακλαδώθηκε σὲ ὅλα τὰ site ἀνεξαιρέτως πλὴν τῶν ὑπεύθυνων τοπικῶν ἱστοσελίδων (δὲν μιλᾶμε γιὰ μπλόγκ), οἱ ὁποῖες γνώριζαν τί ἔγινε.

Δὲν ἀποσύρθηκε οὔτε μετὰ τὴν ἀνακοίνωση τῆς διάψευσης ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη, ἡ ὁποία ἐστάλη αὐθημερόν. Μόνον δύο-τρία σοβαρότερα site ποὺ σέβονται τὴν ἐργασία τους τὴν ἀπέσυραν ἀμέσως μετὰ τὴν διάψευση. Δυστυχῶς, ἀκόμη καὶ σήμερα εἶναι ἀναρτημένη σὲ ἄλλα, μὲ ὅλες τὶς ἀπαραίτητες ὕβρεις τῶν σχολιαστῶν.

Ἔφθασε στὰ τηλεοπτικὰ κανάλια, τὰ σοβαρότερα ἐκ τῶν ὁποίων ζήτησαν ἐξακρίβωση τῶν γεγονότων καὶ ὅταν διαπίστωσαν ὅτι δὲν ὑπάρχει «ἀποδεικτικὸ ὑλικὸ» τὴν ἀπέρριψαν. Δὲν ἔκαναν τὸ ἴδιο καὶ δύο ἐξ αὐτῶν, τὰ ὁποία φαίνεται ὅτι δὲν ἐνημερώνουν τὸν λαό, ἀλλὰ πουλοῦν «εἰδήσεις».

Τέλος, δημοσιεύθηκε σὲ δύο «ἐξειδικευμένες» ἐφημερίδες τῶν Ἀθηνῶν, οἱ ὁποῖες «ξεχώρισαν» τὴν «εἴδηση», ἔβαλαν σὲ «κάδρο» τὴν φωτογραφία τοῦ Μητροπολίτη στὴν πρώτη σελίδα, ὥστε τὴν ἑπομένη νὰ διαβαστῇ, ὡς πρωτοσέλιδο, ἀπὸ τοὺς παρουσιαστὲς ὅλων τῶν καναλιῶν, ἀκόμη καὶ αὐτῶν ποὺ τὴν εἶχαν ἀπορρίψει!
Βεβαίως, δὲν ἔλειψε καὶ ἀπὸ «ἐκκλησιαστικοῦ» ἐνδιαφέροντος ἱστοσελίδες ποὺ καπηλεύονται σπουδαίους τίτλους καὶ δίνουν στοὺς ἀναγνῶστες τους νὰ «τρώγουν καὶ νὰ πίνουν» –μὲ τὶς ὕβρεις καὶ τὶς συκοφαντίες– τὶς σάρκες τῶν προσώπων ποὺ δὲν τοὺς εἶναι ἀρεστά, βάζοντας γιὰ γαρνιτούρα ἁγιογραφικὰ καὶ πατερικὰ χωρία ποὺ τὰ χρησιμοποιοῦν ὡς ἀρές!!

Συνελόντι εἰπεῖν

Μὲ αὐτὰ καὶ μὲ ἐκεῖνα «ὁ προστάτης τοῦ σκότους» –ὁ ἠθικὸς αὐτουργὸς τῆς κατασκευῆς τῆς «εἴδησης»– κατάφερε:

Ἡ φωτεινή, ἡ ἱλαρή, ἡ ἱεροπρεπής, ἡ γαλήνεια ἀτμόσφαιρα τῶν Φώτων στὴν Ναύπακτο, νὰ μετατραπῆ σὲ σκοτεινή, ταραχώδη, ἀνίερη, ὑβριστικὴ στὰ δίκτυα τῆς παραπληροφόρησης καὶ τῆς «εἰκονικῆς πραγματικότητας» στὴν ὁποία ἐπιμένουν νὰ ζοὺν κάποιοι ἀσταύρωτοι καὶ οἱ ὀπαδοί τους.

Ἡ Ναύπακτος δυσφημίστηκε, ἡ Ἐκκλησία λοιδορήθηκε, ὁ Μητροπολίτης καθυβρίστηκε ἄδικα, γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ μέσα σὲ λιγότερο ἀπὸ ἕναν μῆνα. Μὲ κατασκευασμένες εἰδήσεις, μὲ τὴν συνδρομὴ τῆς βιομηχανίας διασπορᾶς κατασκευασμένων εἰδήσεων.

Τὸ Δελτίο Τύπου τοῦ Δήμου Ναυπακτίας μιλάει γιὰ «ἀνυπόστατη εἴδηση», γιὰ «ἀνυπόστατη καὶ κακόβουλη πληροφορία», γιὰ τὸ ὅτι ὁρισμένα μέσα ἐνημέρωσης τὴν υἱοθέτησαν «χωρὶς νὰ μποῦν στὸν κόπο νὰ ἐρευνήσουν γιὰ τὴν ἀλήθεια», προβαίνει στὴν σαφῆ βεβαίωση: «Βεβαιώνουμε ὅτι ἡ τελετὴ τῶν Θεοφανείων στὴ Ναύπακτο ὁλοκληρώθηκε χωρὶς κανένα ἐπεισόδιο καὶ χωρὶς καμμία ἀνάμειξη τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου, ὁ ὁποῖος ἔκλεισε τὴν τελετὴ μὲ εὐχὲς πρὸς ὅλους καὶ μὲ δηλώσεις στὰ μέσα ἐνημέρωσης ἀμέσως μετὰ τὸ πέρας τῆς τελετῆς», καταγγέλλει ὅσους «ἐξ ἀντικειμένου μὲ τὶς ἐνέργειές τους δυσφημοῦν τὴν πόλη μας», καὶ τέλος τοὺς καλεῖ νὰ προβοῦν στὴν ἀποκατάσταση τῆς ἀλήθειας.

Ἡ ἀνακοίνωση τῆς τοπικῆς ἱστοσελίδας nafpaktia news ποὺ κατέγραψε μὲ κάμερες ὅλη τὴν ἐκδήλωση εἶναι ἐπίσης καταλυτική: «Μὲ τὴν ἐπιστολή μας αὐτή, δὲν ἄλλαξε τίποτε ὅσον ἀφορᾶ τὶς ἀρχικές μας ἐκτιμήσεις, σχετικὰ μὲ τὸ θέμα ποὺ γιὰ μᾶς δὲν δημιουργήθηκε ποτέ. Δηλαδὴ τὴν ὕπαρξη εὐτράπελων ἢ ἐπεισοδιακῶν καταστάσεων κατὰ τὴν ἑορτὴ τῶν Θεοφανείων. Σύμφωνα μὲ τὶς εἰκόνες ποὺ ἀποτύπωσε ἡ κάμερα τοῦ nafpaktianews, δὲν ἐπαληθεύονται σὲ καμιὰ περίπτωση τὰ ὅσα ψευδῶς διαδόθηκαν ἀπὸ ἄλλη ἱστοσελίδα, ἄλλης πόλης μετὰ ἀπὸ λαθεμένη κατ’ ἐμᾶς μετάδοση πληροφοριῶν».

Ἐλπίζουμε, οἱ πραγματικὰ ἐνδιαφερόμενοι γιὰ τὴν πόλη μας –ὄχι γιὰ τὰ ἀδιαφανῆ συμφέροντα ἐπὶ μέρους ὁμάδων ποὺ βαπτίζονται «κοινά»– νὰ ζυγίσουν τὰ γεγονότα καὶ νὰ κατανοήσουν τὸν μεγάλο κίνδυνο τῆς ἀνεξέλεγκτης δράσης ταραχοποιὼν καὶ ταραχοφιλὼν στοιχείων στὴν μικρή μας πολιτεία. Ἐπίσης, νὰ ἀξιολογήσουν κατάλληλα τὸ σκηνικὸ φόβου ποὺ ἔχει στηθῇ ἀπὸ τὰ ταραχοποιὰ αὐτὰ στοιχεῖα, ὥστε ὁρισμένοι νὰ φοβοῦνται νὰ δηλώσουν ἀκόμη καὶ ὅσα βλέπουν τὰ μάτια τους καὶ ὅσα ἀκοῦνε τὰ αὐτιά τους ἢ ἀκόμη φοβοῦνται νὰ ἐκφράσουν τὴν γνώμη τους ἐπώνυμα καὶ μὲ εὐπρέπεια, ἀφοῦ δέχονται δημόσια φραστικοὺς ἐκβιασμοὺς καὶ ἐξυβρίσεις.

Δυστυχῶς, πολλὰ χρόνια τώρα, στὴν πόλη τῆς Ναυπάκτου, ἡ τοπικὴ Ἐκκλησία δίνει αὐτὸν τὸν ἄχαρο ἀγῶνα: Νὰ προσπαθῆ νὰ πείθη γιὰ τὰ αὐτονόητα, νὰ προσπαθῆ νὰ διαψεύδη φῆμες ὅτι τάχα τὸ μαῦρο εἶναι ἄσπρο καὶ τὸ ἄσπρο μαῦρο, φῆμες ποὺ σκανδαλίζουν τοὺς πιστοὺς καὶ τοὺς ὁδηγοῦν νὰ ἐκφράζουν ἀνυπόστατες κατηγορίες καὶ ὕβρεις.

Ἐλπίζουμε καὶ εὐχόμαστε τὰ Φῶτα νὰ διώξουν τοὺς «προστάτες τοῦ σκότους» καὶ νὰ φωτίζουν τὴν ὄμορφη πολιτεία μας.–