Γεωργίου Α. Γαλανοπούλου: Προσφώνηση στον Σεβασμιώτατο

υπό τού ευλαβούς Αναγνώστου Γεωργίου Α. Γαλανοπούλου

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα τής Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καί Αγίου Βλασίου, κ. κ. Ιερόθεε, ...

Καλώς ορίσατε εις τήν κώμην ημών, τήν εύανδρον Αράχωβαν, διά μίαν εισέτι φοράν, γήν καί επαρχίαν καί τής υμών πεφιλημένης γεραράς Ποιμαντορίας.

...

Σάς ευχαριστούμε διά τήν τέλεσιν τής ιεράς Αρχιερατικής Λειτουργίας, τάς προσευχάς καί ευχάς σας, τήν πατρικήν ευλογίαν σας καί τήν δέησιν υμών υπέρ αναπαύσεως τών ψυχών τών πεσόντων ευκλεώς υπέρ πίστεως καί πατρίδος Αραχωβιτών εις τούς αγώνας τού Έθνους, τών οποίων σήμερον ετελέσατε τό κατ’ έτος καθιερωμένον μνημόσυνον.

Ευλογητός ο Τριαδικός ημών Θεός, εις Όν αναπέμπομεν προσκύνησιν, αίνεσιν, ύμνον, δόξαν, τιμήν, ευλογίαν καί ευχαριστίαν, Όστις ηξίωσεν τήν Επαρχίαν ημών, τής υμών ενεπιστευθείσης υπό τού Παναγίου Πνεύματος δωρεάς τε καί χάριτος καί τής λαμπράς 18ετούς άρχι τούδε ποιμαντορίας υμών καί αγιασμού τών πιστών.

Είναι τοίς πάσιν γνωστόν ότι ο σπορεύς τής κακίας διάβολος, όπου ίδη ότι υπάρχει αγιότης καί θεάρεστον έργον, σπείρει περισσότερα ζιζάνια, από φθόνον κινούμενος, ίνα βλάψη τό αγαθόν γεώργιον τού Θεού. Μέ άλλα λόγια, όπως έχει ειπή καί ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, «τά κάρπιμα δένδρα πετροβολούν, όχι τά άκαρπα». Διό καί υμείς, Άγιε Ποιμενάρχα, γνωρίζομεν καλώς ότι δοκιμάζετε πολλάς πικρίας, θλίψεις, συκοφαντίας, ταλαιπωρίας καί άλλας στενοχωρίας υπό φθονερών ανθρώπων, διά τό πολύκαρπον, θεοπρόβλητον καί θεοφιλές υμών έργον, θείω κηρύγματί τε καί αγαθοίς έργοις ευποιΐας, θεωρία τε καί πράξει, βιοτή εναρέτω καί οσιακή, συγγραφή τε θεολογική πρός δόξαν Θεού καί πνευματικήν ωφέλειαν παντί τώ Ορθοδόξω πληρώματι. Εφέτος δέ τό κακόν καί οι πειρασμοί ήταν καί είναι ανεκδιήγητα, τόσον μέ τήν ιεροσυλίαν τής κλοπής τού ιερού λειψάνου τού Αγίου Πολυκάρπου από τήν ιεράν Μονήν Αμπελακιωτίσσης, όσον καί μέ τά φαινόμενα απειθείας τής διαλυθείσης Μονής Μεταμορφώσεως τού Σωτήρος τής Ναυπάκτου.

Επειδή όμως σήμερον έχει επέτειον χειροτονίας ο εδώ λαμπρός εφημέριος πατήρ Γαβριήλ, όν καί μέ τό αξίωμα τού Άρχιμανδρίτου έχετε τιμήσει πρός πενταετίας, ο δέ προσλαλών υμάς, ως ανάξιος καί ελάχιστος εν Αναγνώστοις, έχει τήν επαύριον τήν συμπλήρωσιν εξαετούς υπηρεσίας εις τό έργον τής Εκκλησίας καί τή προσευχή καί πατρική ευλογία υμών ο Θεός έχει δαψιλεύσει πλουσίως επ’ εμοί τώ ταπεινώ, τό θείον δώρον τής υμνωδίας, πρός δόξαν Αυτού, τής Παναγίας Μητρός Του καί Πάντων τών Αγίων, δράττομαι τής ευκαιρίας, ευχαριστών εν πρώτοις τόν Άγιον Τριαδικόν Θεόν καί ευθύς αμέσως υμάς, ίνα προσφέρω ως ελάχιστον αντίδωρον, τρείς Ασματικάς ιεράς Ακολουθίας τών Αγίων ευκλεών Θεολόγων, Αγίου Γρηγορίου τού Ναζιανζηνού, τού Αγίου Συμεώνος τού Νέου Θεολόγου, ευελπιστών όπως τή πατρική υμών ευλογία συντόμως υμνήσω καί τόν έτερον καί μέγιστον τών Θεολόγων, Άγιον Ευαγγελιστήν Ιωάννην. Ωσαύτως προσφέρω ταπεινώς καί τήν Ιεράν Ακολουθίαν τών Αγίων Μητέρων τών Τριών Ιεραρχών, Εμμελείας, Νόννης καί Ανθούσης, ήν συνέθεσα πρός δόξαν Θεού, έπαινον καί τιμήν τών Μητέρων καί τέρψιν τών ευσεβών Χριστιανών, πνευματική άμα τε καί ωφελεία.

Τέλος σάς προσφέρω καί έν φωτοτυπημένον αντίτυπον τού σπανίου ιερού βιβλίου τής Επιτομής τών Απανθισμάτων, γραφέν τό έτος 1799 εις Κωνσταντινούπολιν, εκδοθέν εν Αθήναις τό 1864, καί περιελθόν εις εμέ πρό τετραμήνου, όπερ ανέγνωσα ως διψώσα έλαφος εις έν καί μόνον νυχθήμερον, καί περιέχον ομιλίας καί προσευχάς πολλών Αγίων τής Εκκλησίας μας. Εξ ού ερρανισθείς από τήν τελευταίαν εγκωμιαστικήν ομιλίαν περί Αρχιερωσύνης, αναφέρω πρός ακοήν καί όφελος πάντων τών παρόντων Χριστιανών, επιλογικόν απόσπασμα, αναφέρον: «Νά τιμάτε τόν Αρχιερέα ως σωτήρα καί ευεργέτην σας, επειδή προστάζει ο Σειράχ, φοβού τόν Κύριον καί δόξασον Ιερέα, πόσο μάλλον Αρχιερέα, διότι απ’ αυτόν έχετε όλα τά μυστήρια τής πίστεως, καί η τιμή όπου προσφέρετε εις αυτόν εις τόν Θεόν διαβαίνει, καθώς φησίν ο ιερός Χρυσόστομος. Όπως δέ παραγγέλλει ο μέγας τών Εθνών θεοκήρυξ Απόστολος Παύλος, ο Αρχιερεύς αγρυπνεί διά τήν σωτηρίαν σας, ωσάν όπου έχει νά δώση λόγον διά λόγου σας, διό πείθεσθε τοίς ηγουμένοις καί υπείκετε, έχοντες, αδελφοί μου, τόν Αρχιερέα εις τύπον καί ομοίωσιν τού Θεού καί τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, καί άνευ τής γνώμης αυτού τίποτε μήν πράττετε, διότι καί ο Αρχιερεύς δέν πρέπει νά κάμνη τίποτε χωρίς τήν γνώμη τού Θεού, ως υπερτονίζει ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος. Έτσι, μεταφράζων σέ λαϊκή κατανοητή γλώσσα τού αρχαίου κειμένου, θά αξιωθήτε διά τού Αρχιερέως νά γίνετε κληρονόμοι τών αιωνίων αγαθών, χάριτι Χριστού, Αμήν».

Ανάλογα περί Αρχιερωσύνης καί τιμής πρός τόν Επίσκοπον καί Ποιμενάρχην αναφέρει καί ο Άγιος Ιεράρχης Νεκτάριος, ο τόσον πολύ συκοφαντημένος καί κυνηγημένος Άγιος, συγχρόνως δέ καί εξαίρετος συγγραφεύς καί υμνωδός, συμφώνως πρός τήν διδασκαλίαν τού θείου Διονυσίου τού Αρεοπαγίτου καί τά περισπούδαστα συγγράμματά του, διά τάς τάξεις τής Ιεραρχίας.

Περαίνων τόν λόγον, θεοφώτιστε Ποιμενάρχα ημών, εύχομαι καί προσεύχομαι δι’ υμάς, όπως δεί καί οι πιστοί προσεύχεσθαι υπέρ τού Επισκόπου αυτών, ως τέκνα πατρός θεοπροβλήτου, αγίαν καί ιεράν ποιμαντορίαν, ορθοτομήν τού ευαγγελικού θείου Λόγου τής αληθείας, ειρηνικήν βιοτήν επ’ αγαθώ τής Εκκλησίας καί παντός τού πληρώματος, υγείαν κατ’ άμφω, μακροημέρευσιν, σωτηρίαν καί αγιασμόν ψυχής τε καί σώματος, επευλογών καί αγιάζων επί πολλά έτη τούς πιστούς. Αμήν!