Εἰδήσεις - Φωτογραφικὰ στιγμιότυπα Δεκεμβρίου 2013

+ Μοναχή Θεοφίλη (Κωνσταντίνα Γιαννακλῆ)

Ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ ἡ Μοναχή Θεοφίλη, κατά κόσμον Κωνσταντίνα Γιαννακλῆ, ἀδελφή τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου «Παναγίας Γοργοεπηκόου».  Ἡ Μοναχή Θεοφίλη γεννήθηκε τό 1932 στόν Πειραιᾶ, ὅπου καί τελείωσε τίς ἐγκύκλιες σπουδές της καί διορίσθηκε δημόσιος ὑπάλληλος. Ἐκεῖ γνώρισε τόν μακαριστό Γέροντα Ἀρσένιο ὡς Ἱεροκήρυκα, ὁ ὁποῖος τήν βοήθησε μέ τόν λόγο του καί τόν ζῆλο του. Τό ἔτος 1958 μαζί μέ τήν σημερινή Γερόντισσα τοῦ Ἡσυχαστηρίου μοναχή Χριστοφίλη καί τήν μοναχή Φιλοθέη ἀκολούθησαν τόν π. Ἀρσένιο στήν Ναύπακτο, ὅπου καί ἐγκαταβίωσαν στό Ἡσυχαστήριο πού ἵδρυσε καί στό ὁποῖο ἐκάρη μοναχή τό ἔτος 1965. Ἔζησε στό μοναχικό ράσο πενήντα περίπου χρόνια μέ ἡσυχία καί ταπείνωση. Σύμφωνα μέ τήν μαρτυρία καί τῶν συμμοναστῶν της καί τῶν προσκυνητῶν ἦταν ἄνθρωπος τῆς ἀγάπης καί τῆς θυσίας γιά ὅλους, μέ κλίση γιά τήν ζωή τῆς ἱεραποστολῆς, πού ἤθελε νά βοηθᾶ καί νά παρηγορῆ τούς πονεμένους.  Κοιμήθηκε ἐν εἰρήνῃ μετά ἀπό πολύμηνη ἀσθένεια ἀπό καρκίνο.
Νά εἶναι ἡ μνήμη της αἰωνία.
Α.Κ.

Γιά τόν Γέροντα Σωφρόνιο στήν Ξάνθη

Στίς 9 Δεκεμβρίου 2013, ὥρα 7:30 μ.μ., στήν κατάμεστη Αἴθουσα Ἐκδηλώσεων τοῦ Ἱδρύματος Θρακικῆς Τέχνης καί Παράδοσης στήν Ξάνθη, τό Ἵδρυμα αὐτό σέ συνεργασία μέ τήν Ἱερά Μητρόπολη Ξάνθης διοργάνωσαν ἐκδήλωση μνήμης καί τιμῆς μέ γενικό θέμα «Γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ· 20 ἔτη ἀπό τήν μακαρία κοίμησή του, 1993-2013», στήν ὁποία ὁμιλητής ἦταν ὁ Μητροπολίτης μας κ. Ἱερόθεος μέ θέμα «Ὁ Γέροντας Σωφρόνιος ὡς ἐμπειρικός θεολόγος καί Πνευματικός Πατήρ». Τήν ἐκδήλωση προλόγισαν ὁ Πρόεδρος τοῦ Ἱδρύματος καί ὁ Μητροπολίτης Ξάνθης κ. Παντελεήμων, ὁ ὁποῖος ἀπεκάλεσε τόν Γέροντα Σωφρόνιο «ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ στόν σύγχρονο κόσμο» καί «ἀπλανῆ ὁδηγό» καί εὐχαρίστησε τόν Σεβασμιώτατο γιά τόν κόπο τῆς ὁμιλίας του. Ἔπειτα ἀκολούθησε μία ἐνημερωτική ταινία (βίντεο) μέ τά βιογραφικά στοιχεῖα τοῦ Γέροντος Σωφρονίου. Ὁ Σεβασμιώτατος κ. Ἱερόθεος στήν εἰσαγωγή τῆς ὁμιλίας του ἀναφέρθηκε στό πότε, πῶς καί ὑπό ποιές συνθῆκες γνώρισε τόν Γέροντα Σωφρόνιο. Ἔπειτα, ἔκανε μιά γενική παρουσίαση τοῦ ἀειμνήστου Γέροντα, ὡς Ἐμπειρικοῦ Θεολόγου καί Πνευματικοῦ Πατέρα· μίλησε γιά τά Μυστήρια τῆς Πνευματικῆς ζωῆς γιά τά ὁποῖα δίδαξε ὁ Γέροντας· γιά τήν καταγραφή τῆς ἐμπειρίας του στήν γλώσσα τῆς ἐποχῆς προκειμένου νά διαλεχθῆ μέ τούς συγχρόνους του· σκιαγράφησε τήν προσωπικότητα τοῦ Γέροντα ὅπως τόν γνώρισε, κυρίως ὡς ἐμπειρικό θεολόγο, ὡς εὐλογημένο λειτουργό καί ὡς λαμπρό ἡσυχαστή· ἀνέφερε τά κεντρικά σημεῖα τῆς διδασκαλίας του καί, τέλος, ἀνέφερε πῶς ἐξασκοῦσε τήν πνευματική καθοδήγηση τῶν προσερχομένων σέ αὐτόν. Μετά τήν ὁμιλία ἀκολούθησαν ἐρωτήσεις καί συζήτηση πού ἔφθασε μέχρι τίς 9:45 μμ. Κατά τήν παραμονή του στήν Ξάνθη ὁ Σεβασμιώτατος κ. Ἱερόθεος δέχθηκε τήν φιλοξενία τοῦ οἰκείου Ἱεράρχου κ. Παντελεήμονος καί τοῦ Πρωτοσυγκέλλου του πού φέρει τό ὄνομα τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος, Σωφρόνιος.
Α.Κ.

 Στά Καλάβρυτα

Φέτος στίς ἐκδηλώσεις μνήμης γιά τό ὁλοκαύτωμα τῶν Καλαβρύτων συμμετεῖχε καί ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος, προσκεκλημένος τοῦ οἰκείου Ἱεράρχου καί τῶν Τοπικῶν Ἀρχῶν, ὁ ὁποῖος καί ἀνεκηρύχθηκε ἐπίτιμος Δημότης τῆς μαρτυρικῆς πόλεως τῶν Καλαβρύτων, ἀναγνωρίζοντας τίς ἀρετές πού τόν κοσμοῦν καί τήν ἀποτελεσματική ἀρχιερατεία του. Ὁ Μακαριώτατος μέ ἀφορμή τά γεγονότα τοῦ '43 καί τήν σημερινή κατάσταση τῆς Ἑλλάδος, ἀναφέρθηκε στήν ἀποστολή τῆς Ἐκκλησίας, στήν ἀλλοίωση τῶν ἀξιῶν, στά ψέμματα ὅσων ὑπόσχονται μόνο ἐξωτερικές ἀλλαγές, στό ὅτι «ἡ κοινωνία ἀποϊεροποιεῖται, κάθε τί ἱερό περιθωριοποιεῖται, εὐτελίζεται καί πουλιέται εὔκολα», καί κάλεσε ὅλους σέ μετάνοια. Ἄν καί ἔχουν φύγει ἀπό τήν ζωή οἱ ἐπιζῶντες καί οἱ συγγενεῖς τῶν θυμάτων, ἡ ὅλη ἀτμόσφαιρα εἶναι συγκινητική καί ἐπιβλητική, γιατί τό βάρος τῆς θυσίας εἶναι μεγάλο καί ὑπερβαίνει τόν χρόνο. Στήν ἀτμόσφαιρα αὐτή συντονιζόταν ὁ λόγος τοῦ Δημάρχου Καλαβρύτων πού ἦταν καίριος, οὐσιαστικός καί εἰλικρινής καί εὐγενής, καί ὁ λόγος τοῦ Σεβασμιωτάτου κ. Ἀμβροσίου, ὁ ὁποῖος ἀναφέρθηκε στίς ἐνέργειές του τόσο γιά τήν διάσωση τῆς μνήμης ὅσο καί γιά τήν ὑπέρβαση τῶν ἀρνητικῶν αἰσθημάτων ἔναντι τῶν ἐκτελεστῶν Γερμανῶν. Στίς ἐκδηλώσεις συμμετεῖχε καί ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Ἱερόθεος, προσκεκλημένος τοῦ οἰκείου Ἱεράρχου. Ὁ Σεβασμιώτατος εἶχε ἤδη συμμετάσχει στήν ἀντιναζιστική ἐκδήλωση πού εἶχε πραγματοποιηθεῖ στήν Ναύπακτο ἀπό διαφόρους φορεῖς μέ προβολή τῆς ἔρευνας πού εἶχε κάνει ὁ δημοσιογράφος Στέλιος Κούλογλου, κατά τήν ὁποία ὁ Σεβασμιώτατος εἶχε καταδικάσει τήν ναζιστική νοοτροπία καί τίς παγανιστικές καί φιλοσοφικές-νιτσεϊκές προϋποθέσεις της καί τά «ἄρρωστα μυαλά» πού διδάσκουν καί προωθοῦν ἀπάνθρωπες πρακτικές μέσα στήν κοινωνία.
Α.Κ.

 Χριστουγεννιάτικη Γιορτή 2013

Τήν Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου στίς 7 μ.μ., στήν Παπαχαραλάμπειο Αἴθουσα, πραγματοποιήθηκ ἡ καθιερωμένη χριστουγεννιάτικη γιορτή τοῦ Τμήματος Νεότητος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, παρόντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Ἱεροθέου. Τήν γιορτή παρακολούθησαν ἐπίσης ἀρκετοί Ἱερεῖς, ὁ Δήμαρχος Ναυπακτίας κ. Μπουλές, οἱ Ἀντιδήμαρχοι κ. Καρκατσούλης καί κ. Ζαμπάρα καί πλῆθος κόσμου.  Ἡ γιορτή μέ τόν γενικό τίτλο «Ἐκ νυκτός ὀρθρίζοντες» ἔδωσε τό χαρούμενο μήνυμα τῶν Χριστουγέννων μέ λόγο μουσικό, θεατρικό καί ποιητικό. Μετά τήν σύντομη εἰσαγωγή ἀπό τόν Ἱεροκήρυκα π. Καλλίνικο Γεωργᾶτο ὁ χορός τῶν Ἱεροψαλτῶν τῆς Μητροπόλεώς μας μέ χοράρχη τόν ἀκούραστο κ. Παντελῆ Ἀναστασόπουλο, ἔψαλε χριστουγεννιάτικους ὕμνους πού ἔδωσαν τό ρωμαλέο μήνυμα τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, πού φέρνει τήν ἐλπίδα τῆς λύτρωσης στίς κουρασμένες ἀνθρώπινες ψυχές. Στήν συνέχεια ἡ παιδική χορωδία παραδοσιακῆς μουσικῆς ἀπέδωσε Κάλαντα πανελλήνια, Μωραΐτικα, Κρήτης καί ὄμορφα τραγούδια, πού ἀπό τά παιδικά στόματα εἶχαν ἰδιαίτερη χάρη. Ἀκολούθησε θεατρικό δρώμενο ἀπό τά παιδιά κατηχητικῶν συνάξεων τῆς πόλης μας, τό ὁποῖο εἶχε θέμα τήν συνάντηση τοῦ παραδοσιακοῦ καί τοῦ ἀντιπαραδοσιακοῦ ἀτομοκεντρικοῦ τρόπου ζωῆς στά πρόσωπα τῶν νέων πρωταγωνιστῶν καί στό ἔθιμο τῶν καλάντων. Συγκεκριμένα, μιά παρέα μεγάλων παιδιῶν ἀποφασίζουν νά ποῦν τά Κάλαντα γιά τελευταία φορά, ὅπως ὅταν ἦταν μικρά καί ἔτρεχαν μέ τά τριγωνάκια τους ἀπό σπίτι σέ σπίτι. Εἶναι παιδιά «ψαγμένα», συνειδητοποιημένα, πού γνωρίζουν τήν σημασία τῶν Καλάντων καί μέ νεανικό ἐνθουσιασμό ξεκινοῦν τήν περιπέτειά τους σέ σπίτια πού δέν ἀπαντοῦν, πού τά διώχνουν κακήν κακῶς, σέ ἀνθρώπους πού βυθισμένοι στίς ἀσχολίες τους δέν κατάλαβαν ὅτι ἦρθαν τά Χριστούγεννα, σέ γκρινιάρηδες καί μίζερους ἀνθρώπους πού δέν τούς φτάνουν τά λεφτά τους, σέ οἰκογένειες πάμπτωχες, ἀλλά μέ πλούσια καρδιά, σέ μάνα πού πονάει γιά τό παιδί της, πού τό «κατάπιε» ἡ νυχτερινή ζωή, σέ ἀνθρώπους τοῦ καφενείου.

Μέσα ἀπό τό θεατρικό ἐπισημάνθηκαν διάφορες «ἀσθένειες» τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου, ὅπως ἡ ἀλλοτρίωση τοῦ χριστιανικοῦ πνεύματος, ἡ ὑποδούλωση στά χρήματα καί τίς ὑλικές ἀπολαύσεις, ἡ φιλαυτία καί τό κλείσιμο στό «ἐγώ» καί τό «τώρα». Προβλήθηκαν ὁ ἐνθουσιασμός καί ἡ ἀθωότητα τῆς νιότης, καθώς καί ὁ πολιτισμός καί ἡ παράδοσή μας, πού εἶναι ἀνεξάντλητες πηγές ζωῆς. Ἀκολούθησε ἡ χορωδία παραδοσιακῆς μουσικῆς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας μέ συνοδεία παραδοσιακῆς ὀρχήστρας τραγούδησε Κάλαντα καί τραγούδια ἀπό ὅλες τίς περιοχές τῆς Ἑλλάδος. Ὁ Δάσκαλος καί Χοράρχης κ. Παντελῆς Ἀναστασόπουλος ἔπαιξε κανονάκι. Συμμετεῖχαν ἀκόμη ὁ κ. Πάνος Μῆτσος μέ λαοῦτο, ὁ Γιάννης Ἀναστασόπουλος μέ κλαρίνο καί ἡ κ. Παναγιώτα Ἀναστασοπούλου μέ τουμπερλέκι. Τήν ὅλη ἐκδήλωση ἔκλεισε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ συνεχάρη καί εὐχαρίστησε τούς συντελεστές τῆς γιορτῆς, τόνισε τήν ἀξία πού ἔχει γιά τόν ἄνθρωπο ἡ ζωή του μέσα στήν Ἐκκλησία, μιά ζωή πού δίνει ἀξία καί περιεχόμενο στήν ἐπίγεια ζωή του μέ τήν ἁπλότητα, τήν φιλαδελφία καί τήν θυσιαστική ἀγάπη στόν συνάνθρωπο, ἀλλά καί προοπτική καί στήν μετά θάνατον ζωή, σέ ἀντίθεση μέ τίς ἄλλες θρησκεῖες πού δέν θεραπεύουν τόν ἄνθρωπο καί ὑπόσχονται ἀπολαύσεις μετά θάνατον. Ὁ Σεβασμιώτατος ἐπαίνεσε ὅλα τά παιδιά καί φωτογραφήθηκε μαζί τους. Χαιρετισμό καί εὐχές ἀπηύθυνε καί ὁ Δήμαρχος κ. Μπουλές. Τήν γενική ἐπιμέλεια τῆς γιορτῆς εἶχε ἡ ἰατρός καί Κατηχήτρια Ἀναστασία Πανταζοπούλου, τήν παρουσίαση ἔκανε ἡ Κατηχήτρια Ἑλένη Καραγιάννη, τήν ἐπιμέλεια τοῦ θεατρικοῦ εἶχε ἡ κ. Χριστίνα Καρανικόλα-Σχοινά καί τά σκηνικά ἐπιμελήθηκαν οἱ κυρίες Ἀθηνᾶ Ἀλεξοπούλου καί Ἑλένη Καρβέλη-Κορωναίου.
Χ.Κ.-Σ.

Τό μηναῖο τοῦ Δεκεμβρίου στήν Ναύπακτο

Ὁ μήνας Δεκέμβριος εἶναι ἀπό λατρευτικῆς πλευρᾶς ἕνα θησαυροφυλάκιο, ἕνα σπίτι φιλόξενο γεμάτο ἀγαθά, ἕνας δρόμος πού διέρχεται ἀπό ἕνα γραφικότατο τοπίο, ἕνας μήνας γεμάτος ζεστασιά μέσα στόν χειμώνα. Αὐτό ὀφείλεται τόσο στήν μεγάλη γιορτή τῆς τοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως καί στήν προετοιμασία γιά αὐτή μέ τό εὐλογημένο σαρανταλείτουργο πού τελεῖται στούς Ναούς τῆς πόλεως καί ἁγιάζεται ὅλη ἡ πόλη ὅσο καί στίς γιορτές μεγάλων καί λαοφιλῶν Ἁγίων.  Αὐτό ἰσχύει γενικά γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, εἰδικότερα δέ γιά τήν Ναύπακτο, ἡ ὁποία στήν μικρή της, ποσοτικῶς, ἀγκαλιά περιλαμβάνει πολλά ἐκκλησάκια πού τιμῶνται στήν μνήμη τῶν ἁγίων τοῦ Δεκεμβρίου. Τό πρῶτο εἶναι τό παρεκκλήσι τοῦ Ἐπισκοπείου πού τιμᾶται στό ὄνομα τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, τό ὁποῖο ἀνίδρυσε ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Δαμασκηνός. Τήν ἡμέρα αὐτή ὁ Σεβασμιώτατος τελεῖ μόνος του τήν θεία Λειτουργία, ψάλλουν μοναχές ἀπό τά δύο Μοναστήρια τῆς Μητροπόλεώς μας καί οἱ πιστοί συμμετέχουν στήν θεία Λειτουργία στόν χῶρο τοῦ λεγομένου συνοδικοῦ, πού μετατρέπεται γιά τίς ἀνάγκες τῆς θείας Λειτουργίας σέ Ναό. Ἐκτίθενται δέ πρός προσκύνηση λείψανα ἁγίων πού ἔχει στήν κατοχή του ὁ Μητροπολίτης καί τῆς ἁγίας Βαρβάρας πού φέρει κατ' ἔτος μιά εὐλαβής ἐκκλησιαζόμενη. Μετά τό πέρας τῆς θείας Λειτουργίας τελεῖται μνημόσυνο ὑπέρ τῆς ψυχῆς τοῦ κτήτορος Ἀρχιερέως καί τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Σεραφείμ, καί ἔπειτα ὁ Σεβασμιώτατος δεξιώνεται τούς πιστούς στήν αἴθουσα τοῦ συνοδικοῦ καί ὑλικά μέ κάποιο κέρασμα καί πνευματικά μέ κάποιον λόγο του.

*

Ὁ δεύτερος Ναός, Ἐνοριακός, εἶναι ὁ Ναός τοῦ Ἁγίου Νικολάου Ἀντιρρίου. Ὑπάρχουν βεβαίως καί ἄλλοι Ναοί στήν Ἐπαρχία μας στό ὄνομα τοῦ Ἁγίου Νικολάου, βρίσκονται ὅμως στήν Ὀρεινή Ναυπακτία καί συνήθως μεταφέρεται ἡ πανήγυρή τους. Τό Ἀντίρριο ἑόρτασε καί ἐφέτος λαμπρά τόν πολιοῦχο του Ἅγιο, μέ πάνδημη συμμετοχή, μέ τίς λατρευτικές συνάξεις, τοῦ Ἑσπερινοῦ, τοῦ Ὄρθρου καί τήν θεία Λειτουργία, μέ ἀρτοκλασίες, μέ λιτανεία στήν προκυμαία καί δέηση πάνω σέ πλοῖο τοῦ πορθμείου Ρίου-Ἀντιρρίου ὑπέρ ὑγείας τῶν Ναυτικῶν κλπ. Στίς ἐκδηλώσεις προεξῆρχε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης κ. Ἱερόθεος καί συμμετεῖχαν Ἱερεῖς τῆς Ἐπαρχίας μας, οἱ Δημοτικές καί Λιμενικές Ἀρχές καί πλῆθος κόσμου. Ἐφέτος τά ἡνία τῆς Ἐνορίας εἶχε ὁ Ἀρχιμανδρίτης π. Πολύκαρπος Θεοφάνης, πού μέ ζῆλο ἐργάσθηκε γιά τήν ἀναβάθμιση τῆς πανηγύρεως τῆς Ἐνορίας. Σέ αὐτό βοήθησαν ὅλοι οἱ Ἐνορίτες καί οἱ Σύλλογοι τοῦ Ἀντιρρίου. Μετά τό πέρας τῆς Λιτανείας λειτούργησε ἔκθεση φωτογραφίας, παρουσιάσθηκαν παραδοσιακοί χοροί καί προσφέρθηκε κέρασμα σέ χῶρο τοῦ Δήμου στήν μεγάλη πλατεία ἔναντι τοῦ κάστρου τοῦ Ἀντιρρίου. Ὁ Σεβασμιώτατος στόν Ἑσπερινό ἀνέπτυξε τό χωρίο τῶν Παροιμιῶν «μακάριος ἄνθρωπος ὃς εὗρε σοφίαν καὶ θνητὸς ὃς εἶδε φρόνησιν· κρεῖσσον γὰρ αὐτὴν ἐμπορεύεσθαι ἢ χρυσίου καὶ ἀργυρίου θησαυρούς», τό ὁποῖο συνδέεται ἄμεσα μέ τόν ἅγιο Νικόλαο, λέγοντας ὅτι ἡ λέξη σοφία ἐτυμολογικά συνδέεται μέ τό φῶς, σημαίνει τήν γνώση τοῦ φωτός, καί Φῶς πραγματικό εἶναι ὁ Χριστός. Ἔτσι σοφός εἶναι αὐτός πού γνωρίζει καί ἑνώνεται μέ τόν Χριστό. Καί αὐτή ἡ γνώση καί ἕνωση εἶναι τό πολυτιμότερο πού ὑπάρχει στόν κόσμο. Ἐνῶ ἡ σοφία πού δέν συνδέεται μέ τόν Χριστό εἶναι ἐπίγειος, ψυχική καί δαιμονιώδης. Ζοῦμε σέ ἐποχή πού ζητᾶμε τά ἀντίθετα ἀπό αὐτά πού διδάσκει τό Ἅγιον Πνεῦμα μέσα ἀπό τίς Παροιμίες τοῦ Σολομῶντος καί αὐτό ἀποδεικνύεται ἀπό τό ὅτι ἀπελπιζόμαστε ἀπό τήν ἔλλειψη τῶν ὑλικῶν καί ἐπιγείων νομιζομένων ἀγαθῶν. Ἐνῶ ὀφείλουμε ὡς Χριστιανοί καί ὡς ἑορταστές τοῦ ἁγίου Νικολάου νά ἀναζητοῦμε τήν σύνεση καί τήν Σοφία, πού εἶναι αὐτός ὁ Χριστός. Στήν θεία Λειτουργία ἀνέλυσε τό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῶν μακαρισμῶν, πού διαβάζεται στήν γιορτή τοῦ Ἁγίου, ἀναφερόμενος στόν πονεμένο λαό πού προσέτρεχε στόν Χριστό πού τοῦ ἔδειξε ἀγάπη καί προσπαθοῦσαν μέ ὅλες τίς σωματικές καί πνευματικές αἰσθήσεις νά τόν προσεγγίσουν καί νά δεχθοῦν τήν διδασκαλία του καί τίς εὐεργεσίες του. Τό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα ἀναφέρεται στόν ἅγιο Νικόλαο πού ἦταν μακάριος ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ ἀλλά καί σέ μᾶς, τόν λαό πού εἶναι πονεμένος καί ταλαιπωρημένος καί ζητᾶ ἴαση, ζωή, ἀγάπη. Ἐπίσης, ὁ Σεβασμιώτατος κάλεσε τούς Ἐνορίτες νά μένουν ἑνωμένοι γύρω ἀπό τήν Ἐνορία καί τόν Ἐφημέριό τους καί εὐχήθηκε στούς Ναυτικούς νά ἔχουν καλές θάλασσες.

*

Ἕνας ἄλλος Ναός πού πανηγυρίζει στήν Ναύπακτο εἶναι ὁ Ἐνοριακός Ναός τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος στήν λαγκαδούλα. Εἶναι μικρός, πετρόκτιστος, δέχεται τήν φροντίδα καί τήν περιποίηση τῶν Ἐνοριτῶν του, τοῦ Ἐφημερίου π. Γεωργίου καί τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπιτροπῆς, σέ συνεννόηση μέ τήν Ἱερά Μητρόπολη καί ὑπακοή στόν Μητροπολίτη, εἶναι ζεστός, ἁγιογραφημένος, μέ τήν μετακίνηση δέ τῶν Σχολείων, 2ου Γυμνασίου καί 2ου Λυκείου σέ κτήρια τῆς περιοχῆς θά δέχεται καί τούς μαθητές στούς τακτικούς ἐκκλησιασμούς τους. Στόν Ἑσπερινό ὁ Σεβασμιώτατος μίλησε γιά τήν πνευματική «τηλεόραση» τῆς Ἐκκλησίας πού εἶναι ἡ λατρευτική καί λειτουργική παρουσίαση τῶν προτύπων μας, τῶν Ἁγίων, ὅπως ἦταν οἱ ἅγιοι θαυματουργοί Νικόλαος καί Σπυρίδων καί ἀνέλυσε τήν τριπλή δοξολογία πού ὑπάρχει στό τέλος τοῦ ἀπολυτικίου τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος «δόξα τῷ σέ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σέ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διά σοῦ πᾶσιν ἰάματα». Ἐνῶ στήν θεία λειτουργία ἀνέλυσε τό ἀποστολικό χωρίο τῆς ἡμέρας ἀπό τήν πρός Ἐφεσίους ἐπιστολή «ὡς τέκνα φωτός περιπατεῖτε ... καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε», πού ἀναφέρεται στόν ἅγιο Σπυρίδωνα πού ἦταν τέκνο τοῦ Φωτός, ζῆ μέσα στό Φῶς, δέν ἔχει καμμιά σχέση μέ τό σκοτάδι καί ἤλεγχε καί ἐλέγχει τά σκοτεινά ἔργα τῶν ἀνθρώπων τοῦ σκότους. Καί προέτρεψε τούς πιστούς νά εἶναι τέκνα Φωτός καί νά μήν ἐπικοινωνοῦν μέ ἀνθρώπους πού ἔχουν πονηρά καί σκοτεινά ἔργα καί διαλογισμούς. Μετά λίγες ἡμέρες στήν ἴδια περίπου περιοχή πανηγύρισε τό Μητροπολιτικό Παρεκκλήσι τοῦ Ἁγίου Διονυσίου τοῦ ἐν Ζακύνθῳ, καί αὐτό μικρό, πετρόκτιστο, ἁγιογραφημένο, κτισμένο ἀπό τούς ψαράδες τῆς Ναυπάκτου, στό ὁποῖο φιλοξενήθηκε στά χρόνια τοῦ ἐμφυλίου ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Προυσιώτισσας καί τελεῖται ἀπό τότε κάθε Πέμπτη θεία Λειτουργία, καί στό ὁποῖο γίνονται κάποια τμήματα ἀπό τά κατηχητικά τῆς Ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, τελοῦνται κατά καιρούς ἀγρυπνίες. Στό προαύλιό του εἶναι θαμμένος ὁ ἀείμνηστος Μητροπολίτης Νικόδημος. Οἱ περίοικοι ἀγαποῦν ἰδιαιτέρως τό Ναΰδριο αὐτό καί συμμετέχουν βεβαίως στήν πανήγυρή του, καί τήν θερινή 24 Αὐγούστου καί τήν χειμερινή στίς 17 Δεκεμβρίου. Ὁ Σεβασμιώτατος μίλησε γιά τόν ἅγιο Διονύσιο ὡς ἕναν καλό Ποιμένα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ὡς Ἐπίσκοπο φέροντα τήν Ἀρχιερωσύνη τοῦ Χριστοῦ καί διάδοχο τῶν ἁγίων Ἀποστόλων καί ὡς μιμητή τοῦ καλοῦ Ποιμένος Χριστοῦ.

*

Καί πάλι τόν ἴδιο μήνα καί στήν ἴδια περιοχή, τῆς Λαγκαδούλας, πανηγύρισε τήν τρίτη ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων τό Παρεκκλήσιο τῆς Ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Δημητρίου πού τιμᾶται στήν μνήμη τοῦ ἁγίου Πρωτομάρτυρος Στεφάνου. Τό Παρεκκλήσιο αὐτό, μικρό, πετρόκτιστο, πραγματικό στολίδι τῆς περιοχῆς, φιλοξενεῖ κατά καιρούς καί τμήματα τῶν κατηχητικῶν τῆς Ἐνορίας καί δέχεται τά παιδιά τοῦ 2ου καί τοῦ 7ου Δημοτικῶν Σχολείων κατά τούς τακτικούς τους Ἐκκλησιασμούς. Εἶναι καί αὐτό ἀγαπητό στούς Ναυπακτίους καί ἡ γιορτή του μέσα στήν καρδιά τοῦ Δωδεκαη¬μέρου εἶναι πράγματι λαμπρή καί συγχρόνως πολύ παρήγορη. Γιά δέ τήν Ἐνορία τοῦ Ἁγίου Δημητρίου εἶναι σάν τήν οἰκογένεια πού γιορτάζει τό παιδί της! Κατά τήν Ἀρχιερατική θεία λειτουργία ὁ Σεβασμιώτατος ἀνέλυσε τό χωρίο ἀπό τίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων «καὶ ἐκβαλόντες ἔξω τῆς πόλεως ἐλιθοβόλουν. καὶ οἱ μάρτυρες ἀπέθεντο τὰ ἱμάτια αὐτῶν παρὰ τοὺς πόδας νεανίου καλουμένου Σαύλου».

*

Ὁ Δεκέμβριος στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, καί ἐν προκειμένω στήν Ἐκκλησία τῆς Ναυπάκτου, μέ τό σαρανταλείτουργο τῶν Ἐνοριῶν της, μέ τίς μνῆμες τῶν μεγάλων τῇ ταπεινώσει λαοφιλῶν Ἁγίων στά ὁμώνυμά τους Ἐκκλησάκια της, μέ τήν λαμπρή γιορτή τῶν Χριστουγέννων, εἶναι ἕνας μήνας εὐλογημένος, λαμπρός καί ἰαματικός. Γιά ὅσους δέ κατορθώνουν νά ἀποδιώξουν ἀπό τό καθημερινό πρόγραμμά τους ἄλλου εἴδους ἑτοιμασίες, πού ἄλλοτε συνδέονται μέ τήν κοσμική πλευρά τῶν ἑορτῶν καί ἄλλοτε μέ τήν ἀλλαγή τοῦ πολιτικοῦ ἔτους καί τίς ἐκ ταύτης ὑποχρεώσεις τῶν πολιτῶν, ἤ τοὐλάχιστον τό ἄγχος πού δημιουργοῦν οἱ ἑτοιμασίες αὐτές, ὁ μήνας αὐτός εἶναι πράγματι μήνας ἀναμονῆς καί προσμονῆς τῆς τοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως, ὄχι μόνον ἱστορικά ἀλλά καί μυστηριακά καί προσωπικά στήν ζωή μας.
Α.Κ.