Ἐπίκαιροι Σχολιασμοί: Προβλήματα Σύγχρονης Ἁντιχριστολογίας

του Πρωτ. π. Θωμά Βαμβίνη

Η συνθήκη Σένγκεν, οι ηλεκτρονικές ταυτότητες και τα κηρύγματα περί Αντιχρίστου, του οποίου ο αριθμός λέγεται ότι βρίσκεται στους κωδικούς του γραμμωτού συστήματος, αποτελούν έναν ισχυρό πειρασμό των μελών της Εκκλησίας. Ο Ορθόδοξος λαός συμπνίγεται από τον τρόμο των μελλόντων δεινών και τον κίνδυνο απώλειας της χάριτος του Χρίσματος. Τίθενται ενώπιόν του δύο δυνατότητες. Ή να λάβη το χάραγμα του Αντιχρίστου με συνέπεια την αιώνια καταδίκη ή να μη το δεχθή με συνέπεια να υποφέρη, γιατί θα αδυνατή να πουλήση και να αγοράση. Όπως είναι φυσικό το δίλημμα αυτό δημιουργεί άγχος και αγωνιώδη μέριμνα για το μέλλον. Σε ορισμένες περιπτώσεις αυτό το άγχος παίρνει την μορφή πανικού ή ακόμη οδηγεί σε οικονομικούς σχεδιασμούς για το μέλλον, ώστε να αντιμετωπισθούν τα δύσκολα χρόνια του Αντιχρίστου. Με τις προϋποθέσεις αυτές η αντίδραση του λαού παίρνει και πολιτική χροιά. Έτσι, ο αγώνας προσανατολίζεται στο να πιεστή η πολιτεία, ώστε να μη δημιουργήση ευνοϊκές συνθήκες για την κυριαρχία του Αντιχρίστου.

Η προστασία του λαού από κάθε εξωτερική επιβουλή, είτε είναι στρατιωτική, είτε οικονομική, είτε πνευματική είναι καθήκον κάθε υπεύθυνης πολιτικής εξουσίας. Ιδιαίτερα, όταν η συντριπτική πλειοψηφία του λαού είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, οφείλει η πολιτεία να συντονίζεται με τις ευαισθησίες και την πίστη του λαού. Πρέπει να επισημανθή, όμως, – μια και ο περισσότερος λόγος γίνεται για την σφραγίδα του Αντιχρίστου – ότι η άρνηση ή η αποδοχή της δεν είναι υπόθεση εθνικής πολιτικής. Η πολιτική εξουσία δεν μπορεί να υποκαταστήση την ευθύνη του προσώπου. Επιπλέον, το σύγχρονο Ελληνικό Κράτος, ως μέλος της Ενωμένης Ευρώπης, οδηγείται σε μια σταδιακή κατάργηση των συνόρων, οπότε δεν πρέπει να ελπίζουμε ότι θα τα κλείση για τον Αντίχριστο. Η αποδοχή ή η απόρριψη του Αντιχρίστου είναι θέμα προσωπικής επιλογής και ευθύνης, όπως ακριβώς και η οικείωση του Χριστού δεν προσφέρεται από καμμιά κρατική ή ακόμη και εκκλησιαστική ηγεσία χωρίς τον προσωπικό ελεύθερο αγώνα του πιστού. Ο Χριστός δεν σώζει αναγκαστικά, γι’ αυτό και ο Αντίχριστος δεν μπορεί να μας κατακυριεύση χωρίς να του δώσουμε εμείς την δυνατότητα. Οι ευνοϊκότερες εξωτερικές συνθήκες δεν μπορούν να μας κάνουν πιστούς Χριστιανούς, όπως και οι πιο δυσμενείς δεν μπορούν να μας κάνουν υποχείρια του Αντιχρίστου. Αρκεί να μην αρνηθούμε την πίστη στον ενανθρωπήσαντα Θεό και αποκοπούμε, με τον τρόπο της ζωής μας, από την Χάρη Του. Ο Χριστός μας θέλει απείρως περισσότερο από ό,τι ο Αντίχριστος.

Η αντιχριστολογία των ημερών μας θέτει πολλά προβλήματα που απαιτούν υπεύθυνη, επιστημονική και θεολογική απάντηση. Θέμα επιστημονικής εξακρίβωσης είναι το άν, πράγματι, ο αριθμός 666 αποτελεί την βάση του γραμμωτού συστήματος, λόγω του ότι ακούγονται αντικρουόμενες απόψεις. Θέμα θεολογικής γνωμοδοτήσεως είναι το αν ο αριθμός του ονόματος του Αντιχρίστου είναι επικίνδυνος πριν αποκαλυφθεί το όνομα και το πρόσωπο του Αντιχρίστου, όπως επίσης, αν η αποδοχή αριθμού ταυτότητας με βάση το 666 θα αποτελή σφράγιση από τον Αντίχριστο, στην περίπτωση που δεν θα απαιτήται άρνηση του Χριστού και προσκύνηση του Αντιχρίστου.

Είναι γνωστό ότι έχει συσταθή από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος επιτροπή από Αρχιερείς και Καθηγητές Θεολογικών Σχολών, η οποία εξετάζει με θεολογική ευαισθησία και ποιμαντική ευθύνη όλες τις πλευρές και τις λεπτομέρειες των θεμάτων που προέκυψαν. Θα βγάλη πορίσματα και με βάση αυτά η Εκκλησία θα ενημερώση και θα καθοδηγήση τον λαό. Ο λαός πρέπει να έχη εμπιστοσύνη στη Εκκλησία και τους Ποιμένες της και να ζη “ήρεμον και ησύχιον βίον εν πάση ευσεβεία και σεμνότητι”. Η ταραχή δεν συμβιβάζεται με την πίστη στην παντοδυναμία του ένσαρκου Θεού της αγάπης, ο οποίος θα “αναλώση” τον άνομο “τω πνεύματι του στόματος αυτού”.