Skip to main content

Γεγονότα καὶ Σχόλια: Ἡ γήρανση, πρόβλημα οἰκονομικό - Πῶς καί πόσο ἀγαπᾶμε τήν ζωή

Ἡ γήρανση, πρόβλημα οἰκονομικό

Κάθε γεγονός δέχεται ποικίλες ἑρμηνεῖες καί σχολιασμούς ἀνάλογα μέ τίς γενικότερες ἀπόψεις, τίς ἐπιθυμίες καί τά ἐνδιαφέροντα αὐτοῦ πού τό ἑρμηνεύει ἤ τό σχολιάζει. Ἡ ἀμεροληψία καί ἡ ἀπροσωποληψία προϋποθέτουν μεγάλη πνευματική ὡριμότητα, ἡ ὁποία κατά φυσικό τρόπο συνδέεται μέ τήν ἀπαγκίστρωση ἀπό συναισθηματικές ἤ ἰδεολογικές αἰχμαλωσίες.  Αὐτά τά γενικά ἔφερε στό νοῦ μας ἡ ἀνάγνωση μιᾶς εἴδησης πού ἀφορᾶ τήν γήρανση τοῦ πληθισμοῦ σέ 13 τοὐλάχιστον χῶρες τοῦ πλανήτη.  Ἡ εἴδηση δημοσιευμένη σέ σελίδα μέ θέματα οἰκονομίας σχολιάζεται μονομερῶς μέ κριτήρια ἀμιγῶς οἰκονομικά, ἐνῶ εἶναι ἕνα θέμα μέ πολλές καί ποικίλες παραμέτρους.  Ἡ εἴδηση λέει: «Ἔκθεση τῆς Moody's καταγράφει τή ραγδαία αὔξηση τῆς γήρανσης τοῦ παγκόσμιου πληθυσμοῦ, τονίζοντας ὅτι μέχρι τό 2020 τουλάχιστον 13 χῶρες τοῦ πλανήτη θά γεμίσουν μέ ἡλικιωμένους ἀνθρώπους, ἀφοῦ τά ἄτομα ἄνω τῶν 65 ἐτῶν θά ἀποτελοῦν τό 20% τοῦ πληθυσμοῦ τους. Ἐκτιμᾶται μάλιστα ὅτι τό ποσοστό αὐτό θά μεγεθυνθῆ μέχρι τό 2030.  Πιό ἀπογοητευτική ἐκτιμᾶται ἡ κατάσταση γιά τή χώρα μας, καθώς σύμφωνα μέ τήν ἔρευνα, ὁ ἀριθμός τῶν ἀτόμων ἄνω τῶν 65 ἐτῶν εἶναι τό ταχύτερα αὐξανόμενο τμῆμα τοῦ ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ. Τό κομμάτι αὐτό ἀναμένεται νά “ἐκτοξευθῆ” ἀριθμητικά τόν ἑπόμενο χρόνο». Εἶναι χαρακτηριστικό τό κλείσιμο τῆς εἴδησης στό ὁποῖο ἀναφέρονται τά οἰκονομικά συμπεράσματα τῆς Moody's. Γράφει: «Ἡ ἔκθεση ἐπισημαίνει ὅτι ἕνας πληθυσμός πού γερνάει μπορεῖ νά προκαλέση σημαντικές -ἀρνητικές- ἐπιπτώσεις στήν οἰκονομική ἀνάπτυξη. Τό ἐργατικό δυναμικό μειώνεται, οἱ ἀποταμιεύσεις τῶν νοικοκυριῶν συρρικνώνονται καί οἱ παγκόσμιες ἐπενδύσεις ἐλαχιστοποιοῦνται».

Πῶς καί πόσο ἀγαπᾶμε τήν ζωή

Κανείς δέν μπορεῖ νά παραθεωρήση τίς οἰκονομικές ἐπιπτώσεις ἀπό τήν γήρανση τοῦ πληθυσμοῦ. Ὅμως τό θέμα δέν μπορεῖ νά ἐξαντλεῖται σ’ αὐτές.  Ἀπό ἄλλον σχολιαστή ἔχουν ἐπισημανθῆ ὡς αἰτίες τῆς γήρανσης τοῦ πληθυσμοῦ, ἀφ’ ἑνός μέν ἡ αὔξηση τοῦ μέσου ὅρου ζωῆς, ἀφ’ ἑτέρου δέ ἡ ὑπογεννητικότητα, ἡ ὁποία ὀφείλεται σέ πολλούς ἀμέσως ἤ ἐμμέσως οἰκονομικούς παράγοντες, ἀλλά ὅμως καί «στήν διαφοροποίηση τῶν κοινωνικῶν ἀξιῶν».  Στήν πολύ γενική διατύπωση: «διαφοροποίηση τῶν κοινωνικῶν ἀξιῶν», βρίσκεται τό σημαντικότερο πρόβλημα πού πρέπει νά ἀντιμετωπισθῆ. Πρόβλημα πού δέν ἔχει μόνο κοινωνικές παραμέτρους, ἀλλά πρωτίστως πνευματικές. Γιά παράδειγμα: Τί νόημα δίνουν τά νέα ζευγάρια στήν σχέση τους καί πῶς ἀντιλαμβάνονται τόν καρπό της, τήν σύλληψη, δηλαδή, μιᾶς νέας ζωῆς; Ὡς εὐλογία ἤ ὡς κοινωνικό καί οἰκονομικό βάρος, πού μπορεῖ νά ὁδηγήση στήν ἐπεμβατική ἀποβολή ἑνός ἀνυπεράσπιστου ἐμβρύου;
Μέ ἄλλη διατύπωση: Πῶς καί πόσο ἀγαπᾶμε τήν ζωή; Τήν δεχόμαστε ὡς δῶρο τοῦ Θεοῦ, τήν βλέπουμε μέσα στήν ἀγάπη καί τήν πρόνοιά Του ἤ τήν θεωροῦμε μονοδιάστατα ὡς φυσικό καρπό τοῦ ἀνθρώπινου ἔρωτα, ἐγκλωβισμένο στίς διαστάσεις τῆς βιολογίας καί τῶν ἀτομικῶν μας δικαιωμάτων;  Ἐν κατακλεῖδι, τί προοπτική δίνει ὁ μέσος νέος Ἕλληνας στόν ἀνθρώπινο ἔρωτα; Τόν ἐντάσσει μέσα στή εὐλογία τῆς Ἐκκλησίας, στό θεανθρώπινο μυστήριό Της, μέ προοπτική τήν μεταμόρφωσή του ἀπό εὐμετάβολη φυσική σέ ἐν Χριστῷ ἀνιδιοτελῆ ἀγάπη, ἡ ὁποία «οὐδέποτε ἐκπίπτει», ἤ τόν ἐκφυλίζει σέ σύμβαση ἰδιωτική ὑποταγμένο στόν ἄκαρπο ἐγωκεντρισμό του;

Ἡ γήρανση τοῦ πληθυσμοῦ εἶναι μᾶλλον κριτήριο τοῦ πῶς καί πόσο ἀγαπᾶμε τήν ζωή.
π.Θ.Α.Β.

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ

  • Προβολές: 3091