Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ. Ἱερωνύμου: Ἀρχιεπισκοπική Ἀντιφώνηση

Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου: Προσφώνηση πρός τόν Ἀρχιεπίσκοπο

Λόγος ἀπομαγνητοφωνημένος, μετά τήν θεία Λειτουργία, στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ἁγίου Δημητρίου.

...Δέν εἶναι σήμερα ἡ ἐπέτειος τῆς χειροτονίας μου. Ἡ χειροτονία μου σέ Ἐπίσκοπο ἔγινε στίς 20 Ἰουλίου. Καί ἡ ἐνθρόνισή μου ἐδῶ στήν Ἱερά Μητρόπολη ἔγινε στίς 10 Σεπτεμβρίου. Ἀλλά βέβαια εἴπαμε νά μήν κάνουμε ἔξοδα, γι’ αὐτό τά συνδυάσαμε μέ τήν γιορτή, νά μήν εἶναι δυό-τρεῖς φορές, καί νά τό κάνουμε λιτά, κατά τρόπο λιτό. Ἄρα δέν εἶναι σήμερα ἡ ἐπέτειος τῆς χειροτονίας μου. Ἔχουμε ὅμως μιά ἄλλη ἐπέτειο χειροτονίας. Ὁ Μακαριώτατος σήμερα ἔχει τήν ἐπέτειο χειροτονίας του εἰς Ἐπίσκοπον. Τό 1981, ἄρα 34 χρόνια. Τό 1981. Τότε ἦταν Ἀρχιγραμματεύς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, τόν γνώριζα, ἀλλά δέν εἶχα ἐπικοινωνία πολλή. Ἀλλά ἐκεῖνος εἶχε διαβάσει τό πρῶτο βιβλίο μου «Μιά βραδυά στήν ἔρημο τοῦ Ἁγίου Ὄρους». Καί εἶναι κάτι πού ὁ Γέροντάς μου ὁ Καλλίνικος δέν μοῦ τό εἶπε, μοῦ τό εἶπε ὁ Μακαριώτατος μετά πού τόν γνώρισα. Λέει, ὅταν ἦταν Ἀρχιγραμματεύς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, εἶχε παρακαλέσει τόν Καλλίνικο: "Σέ παρακαλῶ, δός μου τόν π. Ἱερόθεο νά τόν βάλω Γραμματέα στήν Ἱερά Σύνοδο". Ἀλλά τότε ὁ Καλλίνικος δέ ἤθελε νά μέ χάση. Καί ὅταν ὁ ἴδιος ἔφυγε, τότε μέ πήρατε ἐσεῖς. Μέ προσέφερε σέ σᾶς.

Ἄρα εὐχόμαστε ἔτη πολλά, μέ ὑγεία, μέ δύναμη, μακροημέρευση μέ τήν νηφαλιότητα τήν ὁποία ἔχετε καί ἀπό ὅ,τι ξέρουμε ἐμεῖς πού εἴμαστε πιό κοντά στόν Ἀρχιεπίσκοπο, τό καταλαβαίνει καί ὁ λαός, ἀπό ὅ,τι ξέρουμε εἶναι, θά λέγαμε, ἡ ἑνοποιός δύναμις, ὄχι μόνο τῆς Ἱεραχίας –ἀφοῦ δέν ἔχει ἀντιπολίτευση, γιατί μέ τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ἐργάζεται κάνει ὅλους τούς Ἀρχιερεῖς νά εἶναι ἀγαπητοί– ἀλλά θά ἔλεγα ὅτι εἶναι καί ἡ ἑνοποιός δύναμις καί τῶν πολιτικῶν. Ὁ ἕνας μετά τόν ἄλλον πηγαίνουν τόν συναντοῦν καί ἐντυπωσιάζονται. Πρόσφατα πῆγε ὁ Μανώλης ὁ Γλέζος νά τόν συναντήση καί νομίζω, ἀπό ὅ,τι ἄκουσα, τοῦ ἔκανε μιά ἔκπληξη μιά ἔκπληξη καί γιά τόν Γλέζο καί γιά τόν Ἀρχιεπίσκοπο. Καί ὅποιος τόν πλησιάζει ἐκ τῶν πολιτικῶν αὐτῶν, ὅταν πλησιάζουν τόν Ἀρχιεπίσκοπο, τότε βλέπουν ἕνα ἄλλο πρόσωπο τῆς Ἐκκλησίας ἀπό κεῖνο πού ἔβλεπαν. Ἤξεραν ὅτι τό πρόσωπο τῆς Ἐκκλησίας εἶναι λίγο αὐστηρό, ἀλλά βλέπουν ἕναν ἐπιεικῆ ἄνθρωπο. Καί μερικοί ἀπό τούς πολτιτικούς τόν συμβουλεύονται γιά διάφορα θέματα. Εἶναι ἔτσι ἤ δέν εἶναι

Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ. Ἱερωνύμου: Ἀρχιεπισκοπική Ἀντιφώνηση Λόγος

ἀπομαγνητοφωνημένος, μετά τήν θεία Λειτουργία, στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ἁγίου Δημητρίου.

Εὐχαριστῶ πάρα πολύ γιά τίς εὐχές, ἀλλά πιστεύω θά λέτε μέσα σας: Καλά αὐτός ὁ ἄνθρωπος, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, ἔχει σήμερα ἐπέτειο 35 χρόνια καί ἀντί νά εἶναι στήν Ἀθήνα γιά νά γιορτάση ἦρθε ἐδῶ στήν Ναύπακτο κοντά στόν Δεσπότη τόν Ἱερόθεο; Ἀπό κεῖ μπορεῖ, λοιπόν, νά καταλάβετε πόσο ἀγαπάω τήν Ναύπακτο καί πόσο ἀγαπάω τόν Δεσπότη σας.

Θά πρέπει νά ξέρουμε ὅλοι μας, ἐπειδή ἔθιξε μερικά πράγματα ὁ Δεσπότης Ἱερόθεος, ὅτι εἶναι πολύ διαφορετική ἡ θέση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἀπό τήν θέση τοῦ Μητροπολίτου. Καί ὁ Ἀρχιεπίσκοπος πρέπει νά μιλάη μέ ὅλους τούς ἄρχοντες καί νά εἶναι ἀνοιχτός πρός ὅλους τούς ἀνθρώπους. Γι’ αὐτό θά ἔχετε παρατηρήσει ὅτι ὅλες οἱ κομματικές παρατάξεις ἔχουν ἔρθει καί ἔχουμε μιλήσει. Καί ἰδιαίτερα μέ ὑπουργούς, πολλοί βέβαια τό θεωροῦν ὅτι τό ἔκαναν γιά ψηφοθηρία κλπ... Δέν ξέρω πῶς τά λαβαίνει ὁ κόσμος αὐτά ὑπόψιν. Ἐγώ παίρνω τήν εὐκαιρία καί τούς λέω ποιές εἶναι οἱ θέσεις τῆς Ἐκκλησίας καί τί θέλουμε ἀπό τόν καθένα.

Τελευταῖα, θά σᾶς πῶ κάτι, ἐπειδή τό ξέρουμε ὅλοι μας αὐτό, ἐζήτησε νά μέ δῆ ὁ κ. Γλέζος. Εἶπα: γιατί ὄχι. Ἡ Ἐκκλησία ἀγκαλιάζει τούς πάντες. Ἦρθε καί τοῦ ἀφιέρωσα ἕνα βιβλίο δικό μου, μέ ἀφιέρωση ἀπό κάτω καί τοῦ γράφω: "Σήμερα εἴσαστε ἡ ἀποκάλυψις". Τώρα ἐγώ δέν κάνω προπαγάνδα οὔτε ψηφοθηρία. Ὁ Γλέζος τελείωσε πιά, 93 χρονῶν, δέν ξέρω ἄν ξανακατέβη πάλι γιά ὑποψήφιος. Ἐκεῖ, λοιπόν, ὅταν μιλήσαμε, μοῦ εἶπε, ἀφοῦ εἶπε κάτι καλά λόγια γιά μένα: «Γράψ’ τα μοῦ λέει, γιατί μπορεῖ νά παρεξηγηθοῦν μερικά πράγματα. Ὅταν πεθάνω θά ἀναλάβετε ἐσεῖς ὑπεύθυνα καί θά κάνετε ἐκκλησιαστική κηδεία. Δέν θά ἀφήσετε ἄλλους ἀνθρώπους νά ἀναμειχθοῦν σ’ αὐτό τό θέμα, διότι ἐγώ ἀγαπάω, σέβομαι τή θρησκεία τῶν πατέρων μου. Μπορεῖ νά μήν ξέρω πολλά πράγματα" κλπ κλπ... Καί εἴπαμε πολλά.

Ἀλλά καί ὅταν οἱ ἄλλοι ἔρχονται, δέν λέμε ἁπλῶς γιά τόν καφέ καί καλή ἐπιτυχία. "Τί σκέπτεσθε γιά τήν Ἐκκλησία;". "Ποιές εἶναι οἱ θέσεις σας;".

Εἴδατε τό γεγονός μέ τά Θρησκευτικά. Τό θέμα αὐτό εἶναι λυμένο. Ὅπως εἶπα στόν Ὑπουργό πού ἦρθε: "Ἐγώ σάν Ἀρχιεπίσκοπος ἔχω τρία πράγματα μπροστά μου καί τά συμβουλεύομαι: Τό Εὐαγγέλιο, τό Σύνταγμα τοῦ Κράτους καί τόν Καταστατικό Χάρτη τῆς Ἐκκλησίας. Λοιπόν. Τό Εὐαγγέλιο μᾶς λέει αὐτά πού μᾶς λέει, τό Σύνταγμα λέει ὅτι ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν μας πρέπει νά εἶναι ἐθνική καί θρησκευτική ἀγωγή καί προχωρᾶ παραπέρα πού μᾶς δίνει τόν Καταστατικό Χάρτη πού ἔχει τίς λεπτομέρειες πῶς νά ἐργαζόμαστε στήν πορεία αὐτοῦ τοῦ τόπου. Καί λέει στό ἄρθρο 2 : Ἐκκλησία καί Πολιτεία συνεργάζονται γιά τήν χριστιανική ἀγωγή τῆς νεότητος". Ἑπομένως εἶναι ξεκαθαρισμένα αὐτά τά πράγματα, δέν μπορεῖ ὁ κάθε ἕνας νά πετάη κορῶνες καί νά λέη γιά νά ἐντυπωσιάζη καί νά δημιουργῆ ἐντυπώσεις στό λαό. Ἐάν κάποια στιγμή θέλουμε νά τά ἀλλάξουμε αὐτά τά πράγματα, πρέπει νά γίνη ἀλλαγή τοῦ Συντάγματος. Ἀλλά ἡ ἀλλαγή τοῦ Συντάγματος δέν γίνεται ἀπό ἕναν ἄνθρωπο, θά πᾶμε στόν λαό, στήν βάση καί θά εἶναι τό ἐρώτημα ξεκάθαρο. "Τά παιδιά θέλετε νά κάνουν θρησκευτικά, χρειάζεστε ἐκκλησίες, χρειάζεστε ἱερεῖς, χρειάζεστε τά μοναστήρια, χρειάζεστε τήν κουλτούρα τήν ἑλληνορθόδοξη;" κλπ. Ἄν ὑπάρχη ἕνας λαός τρελός καί πῆ ὄχι, μέ γειά του μέ χαρά του. Ἀλλά δέν μπορεῖ αὐτά τά πράγματα νά τά μετακινοῦμε, ὅπως ὁ καθένας θέλει.

Γι’ αὐτό ἀκριβῶς δέν ἀντιμετωπίζουμε τά πράγματα σοβαρά. Θά πῶ κάτι πού εἶναι λίγο τραβηγμένο, γι’ αὐτό μᾶς θεωροῦνε καί οἱ ἔξω ἀναξιόπιστους. Ἄλλα τό πρωΐ, ἄλλα τό μεσημέρι, ἄλλα τό βράδυ. Ἡ Ἐκκλησία, λοιπόν, μέ τούς ἐκπροσώπους, ἱερεῖς, Ἀρχιερεῖς κλπ, ὀφείλει αὐτά νά τά κουβεντιάζη ὄχι μόνο μέ τίς ἀρχές, ὑπουργούς, κομματάρχες κλπ. καί μέ τόν λαό. Ὁ λαός πρέπει νά εἶναι σοβαρός, νά μήν πιστεύη τά ψέματα, νά ξέρη τί θέλει. "Θέλω παιδεία, ναί, θέλω ὑγεία, ναί, θέλω δικαιοσύνη". Στά χέρια μας εἶναι, ἀλλά ξεχνιόμαστε πολλές φορές, δέν τά βλέπουμε τά πράγματα ὑπεύθυνα γι’ αὐτό καί εἴμαστε στήν κατάσταση πού εἴμαστε. Καί τά πράγματα θά εἶναι χειρότερα, ἄν δέν προσέξουμε θά εἶναι ἀκόμα χειρότερα. Ἑπομένως, θά τελειώσω μέ αὐτήν τήν ὄμορφη φράση τοῦ "μετανοεῖτε". Καί ὅταν λέη μετάνοια, τί λέει; δέν σημαίνει μόνο αὐτή τήν σημαντική πράξη ἡ μετάνοια, καί αὐτό εἶναι, ἀλλά μετανιώνω σημαίνει ἀλλάζω μυαλό, τά βάζω πιό καλά, τά σκέπτομαι καί τά βλέπω σοβαρά τά πράγματα καί ἀλλάζω καί τρόπο ζωῆς.

Ἔτσι, λοιπόν, ὅλες οἱ συναντήσεις μας καί αὐτό σήμερα πού εἴμαστε σήμερα ἐδῶ, στήν χαρά τῆς γιορτῆς τοῦ Σεβασμιωτάτου, ἡ ἐπέτειος τῆς χειροτονίας μου, οἱ γιορτές οἱ δικές σας κλπ, αὐτό σημαίνει, νά δοῦμε τά πράγματα πρός τό καλύτερο. Ἄν ὅμως ἀλλάζαμε, ὅπως θέλουνε μερικοί νά τό κάνουμε, φοβᾶμαι νά μή φτάσουμε ἐκεῖ, νά καταργήσουμε τήν ἑορτή τοῦ ἁγίου Ἱεροθέου, νά καταργήσουμε τήν ἑορτή τοῦ ἁγίου Νικολάου, τοῦ ἁγίου Γεωργίου καί νά βάλουμε τήν ἑορτή τῆς πατάτας, νά κάνουμε γιορτή τῆς σαρδέλας, νά κάνουμε γιορτή γιά τό ροδάκινο, γιά τήν μελιτζάνα, καταλαβαίνετε τί γίνεται; Πίσω ἀπ’ ὅλα εἶναι ὁ ἀποχριστιανισμός τῆς Ἑλλάδος. Αὐτό πρέπει νά τό βάλουμε μέσα μας. Καί ὅταν βλέπετε τέτοια πράγματα, αὐτό εἶναι ἡ αἰχμή τοῦ δόρατος. "Γιά νά τό ρίξουμε αὐτό, νά δοῦμε κοιμοῦνται οἱ ἀπό κάτω; ἤ τό πιάνουν τό νόημα;". Γι' αὐτό εἶναι οἱ καιροί πονηροί. Νά ἀγαπᾶμε, ὅπως ἀκούσαμε καί στήν ὁμιλία σήμερα, νά συγχωροῦμε, ἀλλά νά μήν εἴμαστε χαζοί.

Νά εἶστε καλά!