Γράφτηκε στις .

Γεγονότα καὶ Σχόλια: «Χτυπάει κόκκινο» ἡ κακοποίηση τῆς λογικῆς

Νομικός μοναχός, πρώην Ἱερομόναχος, δέν παύει νά προκαλῆ, ὄχι μόνον τήν ἐκκλησιαστική μας συνείδηση, ἀλλά καί τήν λογική μας μέ τίς προπαγανδιστικές ἀναρτήσεις του, μέ τίς ὁποῖες προσπαθεῖ νά παρουσιάση τό ἄσπρο μαῦρο, τήν κανονικότητα ἀντικανονικότητα, τήν νομιμότητα παρανομία.

Οἱ ἀναφορές του μάλιστα στήν μοναστηριακή καί κανονική παράδοση δέν ἀντέχουν οὔτε στήν ἐλάχιστη κριτική ἀνάλυση. Ποῦ νά βρεθῆ, ἄλλωστε, Ἱερός Κανόνας πού νά διακελεύη ὅτι τά μυστήρια πού τελεῖ ἕνας ἀκοινώνητος ἤ καθηρημένος κληρικός εἶναι ἔγκυρα;  Ἤ, ποῦ νά βρεθῆ Ἱερός Κανόνας, ὁ ὁποῖος νά ἀπαγορεύη στόν Ἐπίσκοπο νά ἐνεργοποιήση τίς σχετικές διατάξεις τοῦ νόμου 5383/1932, ὁ ὁποῖος καθορίζει τίς διαδικασίες τῶν ἐκκλησιατικῶν (Ἐπισκοπικῶν καί Συνοδικῶν) δικαστηρίων, ὅταν κάποιος ἀκοινώτητος ἤ καθηρημένος ἀπό τήν ἱερωσύνη τελῆ ἀντικανονικῶς μυστήρια; Τέτοιες ἀντιεκκλησιαστικές καί ἀθεολόγητες «διατάξεις» μόνον στίς «γραφές» τοῦ ἐν λόγῳ μοναχοῦ ὑπάρχουν.

Ὅμως πλήττεται βάναυσα, χρόνια τώρα, καί ἡ λογική μας. Ἀπορῶ πῶς μορφωμένοι ἄνθρωποι συμφωνοῦν (χωρίς ἔλεγχο ἤ αὐτοέλεγχο) μέ τά γραφόμενα τοῦ «μοναχικοῦ νομοδιδασκάλου» σέ ἀναρτήσεις του, στίς ὁποῖες μέ μέθοδο μαύρης προπαγάνδας, χαρακτηρίζει, γιά νά δημιουργῆ ἐντυπώσεις, τόν νόμο 5383 τοῦ 1932, ὡς νόμο μεταξικό.

Ὅσοι ἔχουν κάποια, ἔστω χαλαρή, ἐπαφή μέ τήν ἑλληνική ἱστορία, γνωρίζουν ὅτι ὁ Ἰωάννης Μεταξᾶς πῆρε τήν ἐξουσία τό 1936. Τό 1932, ὅταν ψηφίστηκε ὁ νόμος 5383, πρωθυπουργός τῆς Ἑλλάδος ἦταν ὁ Ἐλευθέριος Βενιζέλος. Ὁ νόμος δηλαδή εἶναι «φιλελεύθερος», «βενιζελικός». Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν μάλιστα τήν ἐποχή ἐκείνη ἦταν ὁ Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, «ὁ σοφός καθηγητής τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καί θεολόγος ὀρθοδοξότατος», σύμφωνα μέ τόν π. Θεόκλητο Διονυσιάτη.

Ὁ ἐν λόγῳ νομικός καί μοναχός ἄν ἔκανε τόν κόπο νά ἀνατρέξη στό φύλλο τῆς Ἐφημερίδας τῆς Κυβερνήσεως μέ ἀριθμό 110, τεῦχος πρῶτο, τῆς 11ης Ἀπριλίου 1932, στό ὁποῖο δημοσιεύεται ὁ νόμος 5383, θά διαπίστωνε ὅτι Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, πού ὑπογράφει τόν νόμο, εἶναι ὁ Ἀλέξανδρος Ζαΐμης καί ἀνάμεσα στούς Ὑπουργούς, πού τόν συνυπογράφουν, θά ἔβλεπε καί τό ὄνομα τοῦ τότε Ὑπουργοῦ Παιδείας Γεωργίου Παπανδρέου, αὐτοῦ πού ἀργότερα ἐπονομάσθηκε Γέρος τῆς Δημοκρατίας.

Προχωρώντας λίγο πιό πέρα τήν ἱστορία, σημειώνουμε ἀκόμη ὅτι ἡ κυβέρνηση αὐτή τοῦ Βενιζέλου ἔμεινε στήν ἐξουσία μέχρι τήν 26η Μαΐου τοῦ 1932, ὁπότε τόν διαδέχθηκε ὁ σοσιαλιστικῶν ἀντιλήψεων Ἀλέξανδρος Παπαναστασίου.

Ἡ δικτατορία τοῦ Μεταξᾶ ἦταν ἀκόμη μακριά. Ἦλθε μετά ἀπό τέσσαρα χρόνια. Ὅμως, ἀκόμη καί σήμερα, κάποιοι, εὐτυχῶς ἐλάχιστοι, φαίνεται ὅτι βρίσκονται πολύ «μακριά νυχτωμένοι», ἀφοῦ κάθονται καί ἀβασάνιστα ἀκοῦν (ἀποδέχονται καί ὑπερθεματίζουν) τίς πλέον χονδροειδεῖς διαστρεβλώσεις καί παρερμηνεῖες τῶν Ἱερῶν Κανόνων, ἀλλά καί τίς πλέον τραγικές παραχαράξεις τῶν πλέον γνωστῶν φάσεων τῆς Ἑλληνικῆς ἱστορίας, πού τούς προσφέρει ὁ ἐν λόγῳ μοναχός, ὑποτιμώντας τήν ὅποια ἀκαδημαϊκή κατάρτισή τους, ἀλλά καί τήν νοημοσύνη τους.

Ἄς σκεφτοῦν ἀνανήφοντες κατά τό ἀρχαῖο ρητό: «ἐξ ὄνυχος τόν λέοντα». Ὅταν ὁ νομικός μοναχός ἀγνοῆ ὅτι τό 1932 δέν κυβερνοῦσε ὁ Μεταξᾶς, ἀλλά παρά ταῦτα ἰσχυρίζεται μετά βεβαιότητος ὅτι κυβερνοῦσε, γιατί ἔτσι τόν βολεύει, τότε ἀντιλαμβάνεται κανείς τό πόσο εὔκολο τοῦ εἶναι νά δίνη στούς πολύ ἀρχαιότερους ἀπό τόν Μεταξᾶ Ἱερούς Κανόνες ὁποιοδήποτε ἀντιεκκλησιαστικό τόν βολεύει.

Καί ἄς «χτυπάει κόκκινο» ἡ κακοποίηση τῆς λογικῆς καί τῆς φιλολογίας... Στήν ἐκκλησιολογική διαστρέβλωση καί τήν ἐνσυνείδητη  παρερμηνεία βασικῶν καί σαφῶν Ἱερῶν Κανόνων ἔχουν σπάσει ὅλα τά θερμόμετρα.

π.Θ.Α.Β.

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ