Skip to main content

Γεγονότα καὶ Σχόλια: Κράτος καί Πολιτεία 

Ἐφηµερίδες Τηλεοράσεις 

Συχνά σέ ἐφημερίδες δηµοσιεύονται κείµενα, ἄρθρα καὶ ἀναλύσεις στά ὁποῖα παρουσιάζονται οἱ κακές συνέπειες τῆς τηλεόρασης. Γίνεται µιά κριτική ἡ ὁποία σέ γενικές γραµµές εἶναι ὀρθή. Πράγματι, ἡ τηλεόραση διαµορφώνει ἕνα συγκεκριµένο κλῖμα, καλλιεργεῖ ἕναν ἰδιαίτερο τρόπο ζωῆς. Ἐπειδή ἀσκεῖ τρομακτική δύναμη ὡς ὁπτικοακουστικό µέσο, γι' αὐτό ἐπηρεάζει τὸν ἄνθρωπο .
 
Ὅμως, ἡ κριτική πού γίνεται ἀπό τὶς ἐφημερῖδες ἐμπλέκεται µέσα στήν ἀνταγωνιστικότητα καί τήν ἀντιπαράθεση ποὺ ὕπαρχει µεταξὺ τοῦ ἐντύπου καί τοῦ ἡλεκτρονικοῦ τύπου. Τό ὅτι τά συγκροτήµατα τῶν ἐφημερίδων ἔχασαν μεγάλο ποσοστό ἀναγνωστικότητος, τό ὅτι ἔχασαν μογάλο κομμάτι "ἀπό τήν πίττα" τοῦ διαφημιστικοῦ κέρδους δηµιούργησε ἀντιδράσεις. Καλή ἡ κριτική, ἀλλά δέν πρέπει νά γίνεται "ἀπό τοῦ πονηροῦ”. 

Ἡ κριτική σκέψη 

Γιά νά εἵμαστε ὅμως ἀκριβεῖς πρέπει νἀ ποῦμε ὅτι ἡ τηλεόραση δίνει τήν δυνατότητα ἄμεσης πληροφόρησης, ἀλλά δέν καλλιεργεῖ τήν κριτική σκέψη τοῦ ἀνθρώπου. Ἀκόμη καί οἱ συζητήσεις πού γίνονται (τά περίφημα Talk Show δημιουργοῦν µεγαλύτερη σύγχυση. 
 
Ἡ ἀνάγνωση ἐφημερίδων προσφέρει µεγαλύτερη δυνατότητα γιά πνευματική, ψυχολογική ὡρίµανση, ἐν σχέσει µέ τήν τηλεόραση. Μεταξὺ τῶν πολλῶν θά µπορούσαμε νὰ σημειώσουμε ὅτι διαβάζοντας κανείς ἐφημερίδες ἐπιλέγει τί θά µελετήση καί μάλιστα µέ τὀν δικό του προσωπικό τρόπο καί τόν δικό του ρυθµό. Ἡ τηλεόραση σὲ ὑποχρεώνει νά παρακολουθῆς καθηλωµένος τό πρόγραµµα τοῦ συγκεκριμένου καναλιοῦ. Ἡ ἐφημερίδα καί τό βιβλίο σοῦ δίνει τήν ἐλευθερία νά ἔχης τόν δικό σου χρόνο, δηλαδή ἄλλοτε νά παραλείπης, ἄλλοτε νά ἐπιταχύνης τήν ἀνάγνωση, ἄλλοτε νά ἐπιβραδύνης τήν µελέτη, γιά νά σκεφθῆς. 
 
Στήν ἐποχή πού ζοῦμε εἶναι ἀνάγκη νά διαφυλάξουµε τήν προσωπική µας ἐλευθερία. Τότε γινόµαστε ἀληθινοί πολίτες δημοκρατικῶν κοινωνιῶν. 
 

Κράτος καί Πολιτεία 
 

Ἡ ἀρχαία Ἑλλάδα ἦταν διοργανωµένη διαφορετικά ἀπό ὅ,τι εἶναι σήµερα. Τότε ὑπῆρχαν οἱ Πόλεις µέ αὐτοδιοίκηση καί δηµοκρατική λειτουργία, ὅπως ἡ Ἀθηναϊκή Δημοκρατία, ἡ Σπάρτη, ἡ Θήβα κλπ. Ἀκόμη καί στήν Ρωµαική Αὐτοκρατορία, σέ διάφορες φάσεις της, ὑπῆρχαν τά λεγόμενα θέµατα, τά Δεσποτάτα κ.λ.π. 

Στήν Δύση ἀναπτύχθηκε τὸ συγκεντρωτικό Κράτος µέ κεντρική ἀπολυταρχική διοίκηση. 
 
Εἶναι πολὺ σημαντικό νά παρατηρήση κανείς ὅτι σήµερα ἡ Ἐκκλησία διαφυλάσσει καί ζῆ ὄχι τόν κρατικό τρόπο διοίκησης, ἀλλά τόν ἀρχαῖο Ἑλληνισμό. Ὑπάρχει οὐσιαστική ἀποκέντρωση, ἀλλά καί δυνατότητα βίωσης τοῦ ἱεραρχικοῦ -καί ὄχι ἱερατικοῦ πολιτεύματος. Ἔτσι, τό µέν σύγχρονο ἑλληνικό Κράτος ἐκφράζει τήν δυτική νοοτροπία, ἡ δέ 'Εκκλησία συνεχίζει τήν ἀρχαία ἑλληνική. Δέν ἀξίζει τό γεγονός αὑτό ἰδιαίτερης µελέτης καί προσοχῆς; 
 

Ἐγωιστικές ἀπολαύσεις 
 

Στή συζήτηση πού ἔγινε τόν τελευταῖο καιρό γιά τίς τράπεζες σπέρματος καί γιά ὅλα ὅσα συνδέονται µέ αὐτές, γράφτηκε ἕνα καυστικό σχόλιο που εἶναι ἀρκετά ἐκφραστικό. "Ἀντί γιά νωπά καὶ κατεψυγμένα σπέρµατα ἐγωισμοῦ δέν υἱοθετοῦμε κανένα ὀρφανό; Στοιχίζει λιγότερα λεφτά, θέλει περισσότερη ἀγάπη”. Μήπως ζοῦμε σέ ναρκισσιστική ἐποχή, ὅπου οἱ ἄνθρωποι ζητοῦν ἀτομικές ἀπολαύσεις µέ λιγότερα ἔξοδα καί χωρίς νά προσφέρουν ἀγάπη;

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ

  • Προβολές: 1125