Εἰδήσεις ἀπό τὸ διαδίκτυο καὶ σχόλια

Ἐνδιαφέρουσες παρουσίες στό Διαδίκτυο

Μετά ἀπό ἀρκετές πειραματικές προσπάθειες οἱ ἐκδόσεις τῶν βιβλίων τοῦ Σεβ. Μητροπολίτη Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου ἀπέκτησαν μόνιμη παρουσία στόν χῶρο τοῦ παγκόσμιου δικτύου ὑπολογιστῶν, τό γνωστό ὡς internet. Ἀναλυτικές παρουσιάσεις τῶν περισσοτέρων ἔργων, ἐνδιαφέροντα ἄρθρα, καθώς καί μιά μικρή παρουσίαση τῆς Ι. Μονῆς Γενεθλίου της Θεοτόκου Λιβαδειᾶς, πού εἶναι οἱ ἐκδότες τῶν ἔργων, εἶναι τό ὑλικό πού παρουσιάζεται αὐτή τήν στιγμή. Ἡ διεύθυνση, γιά ὅσους ἔχουν πρόσβαση στό internet εἶναι: http://www.pelagia.org. Η διεύθυνση ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου εἶναι: pelagia (at) pelagia.org. Μπορεί κανείς νά στέλνει παρατηρήσεις, ὑποδείξεις γιά βελτιώσεις, νά ζητάει πληροφορίες ἀκόμα καί νά παραγγέλλει βιβλία, ἰδιαίτερα γιά ὅσους μένουν ἐκτός Ἑλλάδος.

Μιά δεύτερη ἐνδιαφέρουσα διεύθυνση εἶναι ἡ: http://www.romanity.org, μέ στόχο τήν παρουσίαση τῆς ξεχασμένης ἀπό τόν Ἑλληνισμό Ρωμαϊκότητάς του. Στήν διεύθυνση ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου romanity (at) romanity.org μπορεί κανείς νά προσφέρη ὑλικό νά στέλνη ὑποδείξεις, σχόλια, κλπ. Μπορεῖ κανείς νά βρῆ βιβλία καί κείμενα τοῦ Σεβασμιωτάτου, τοῦ π. Ἰωάννη Ρωμανίδη, τοῦ π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ, τοῦ Clifton R. Fox καί τοῦ κ. Ἀναστασίου Φιλιππίδη. Ἡ ἰδέα γιά τήν ὑλοποίηση ἀνήκει στόν καθηγητή π. Ἰωάννη Ρωμανίδη. Ὁ ἴδιος ἔχει σκοπό νά παρουσιάση ὅλο το ἀξιόλογο ἔργο του, - ἐπιστημονική δουλειά καί ἔρευνα ἱστορικῶν πηγῶν πολλῶν ἐτῶν - σέ αὐτήν τήν σελίδα. Ἔτσι διευκολύνονται καί πολλοί ἀναγνῶστες του πού δυσκολεύονταν πολύ νά βροῦν τυπωμένα ἔργα του. Ἀπό τήν στιγμή πού γίναν διαθέσιμα στό internet πολύ εὔκολα θά διαδοθοῦν σέ ὅσους τά ζητοῦν σέ ὅλο τόν κόσμο. Ἡ προσπάθεια ξεκίνησε μέ στόχο ἀγγλόφωνο κοινό, ἀλλά προστέθηκε ὑλικό καί στά Ἑλληνικά. Ἡ σελίδα συνεχῶς ἐμπλουτίζεται. Εὐπρόσδεκτα εἶναι σχόλια, ὑποδείξεις, ὑλικό γιά τήν καλύτερη παρουσίασή της.

Τά ἔργα πού παρουσιάζονται στίς δύο σελίδες τά χαρακτηρίζει, μεταξύ των ἄλλων: ἡ μαθηματική ἀκρίβεια πού περιγράφουν τίς προϋποθέσεις τούς στόχους καί τά ὁρόσημα τῆς ἐπιστήμης τῶν ἐπιστημῶν, τῆς πατροπαράδοτης ἀλλά λησμονημένης μεθόδου θεραπείας τοῦ ἀνθρώπου, ὅπως μᾶς παραδόθηκε ἀπό τούς ἁγίους Πατέρας καί διασώζεται στήν Ἐκκλησία μας ἀπό αἰῶνες, καί, σύμφωνα μέ τόν καθηγητή Ἰωάννη Ρωμανίδη, εἶναι τό κλειδί γιά τήν κατανόηση τῆς ἀλλαγῆς πού συντελέσθηκε στήν Ρωμαϊκή Αὐτοκρατορία ἐπί τῆς βασιλείας τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου, καθώς καί ἡ ἔντονη ἀγωνία γιά τό ξεχώρισμα τῶν “κομπογιαννιτών” ἀπό τούς ἀκριβεῖς μελετητές τῆς ἐπιστήμης αὐτῆς. Ἀπό πολλούς τονίζεται ἡ ἀξία τοῦ Χριστιανισμοῦ καί ἡ ἀνωτερότητά του. Γίνεται ὅμως φανερή ἡ ἀδυναμία τους νά διακρίνουν ἀνάμεσα στόν λόγο ἑνός μεμυημένου στήν ἐπιστήμη αὐτή καί ἑνός πού τελεῖ σέ πλήρη ἄγνοια ἄν καί χρησιμοποιεῖ τήν ἴδια ὁρολογία. Αὐτό ἔχει ὅμως σοβαρές ἐκκλησιολογικές καί σωτηριολογικές συνέπειες. Πολλές ἐνδείξεις ὑπάρχουν πῶς αὐτή ἡ σύγχυση καλλιεργεῖται καί ἐξυπηρετεῖ στόχους καί γραμμές συγκεκριμμένες.

Οἱ σελίδες ἔχουν ἀποκτήσει ἀναγνῶστες σέ ὅλα τα πλάτη καί μήκη τοῦ κόσμου: στήν Εὐρώπη, τήν Ἀμερική, μέχρι τήν Ἰσλανδία καί τήν Ἰαπωνία. Σέ ἄλλο τεῦχος τῆς Παρέμβασης θά παραθέσουμε μερικά μηνύματα, ἀπό αὐτά πού λαμβάνουμε στίς σελίδες αὐτές, πού δείχνουν τήν μεγάλη ἀπήχηση τῆς Πατερικῆς διδασκαλίας σ’ ὅλον τόν κόσμο καί τήν ὠφέλεια πού προκαλεῖται ἀπό τά βιβλία καί τά κείμενα αὐτά.

Ὁ Πάπας ἐνθαρρύνει τούς Οὐνίτες τῶν Ἁγίων Τόπων

Ὁ Πάπας σέ συνάντησή του μέ μέλη ἀντιπροσωπειῶν πού “ἐργάζονται στίς Ἐκκλησίες μέ τό Ἀνατολικό Τυπικό” (Οὐνιτικές) τους εἶπε πῶς ἡ προσπάθεια πού καταβάλουν στούς Ἁγίους Τόπους δέν πρέπει νά γίνεται ἀντιληπτή μόνο ὡς “προσπάθεια διατήρησης τῶν τόπων ὅπου περπάτησε ὁ Ἰησούς”, ἀλλά πρέπει νά ἀποβλέπη καί στήν καλλιέργεια τῆς πνευματικῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώπων πού ζοῦν σέ ἐκεῖνα τά μέρη σήμερα. “Έχετε καθῆκον νά κάνετε τήν παρουσία σᾶς αἰσθητή στό ὄνομα τοῦ Χριστιανισμοῦ, νά στηρίξετε τήν ἐκκλησιαστική ζωή καί νά ἀντιμετωπίσετε τίς κοινωνικές καί πολιτιστικές ἀνάγκες στούς τόπους αὐτούς...” (καθῆκον, Χριστιανισμός, ἐκκλησιολογία πού δέν ἐνδιαφέρεται γιά τήν “ἑνότητα τῆς πίστεως”, δράση, κοινωνικό-πολιτιστική προβληματική• σέ μιά πρόταση ὁ παπισμός). Ὁ Πάπας τόνισε ἀκόμα τό “ζωντανό πνεύμα” τῶν Ἀνατολικῶν Ἐκκλησιῶν (Οὐνιτικῶν), ἀναφερόμενος στίς πρόσφατες ἁγιοποιήσεις δύο Οὐνιτῶν. Ἐπίσης, ἀναφέρθηκε σέ δύο ἰδιαίτερα ἰνστιτοῦτα στήν Ρώμη τά ὁποῖα εἶναι ἀφοσιωμένα στήν ἀνάπτυξη τῶν Χριστιανῶν μέ “ἀνατολικό τυπικό” (Eastern-rite Christians).

Πολλά θά μπορούσαμε νά σημειώσουμε ἀπό ὀρθοδόξου πλευρᾶς, ἀφοῦ στήν ἀνακοίνωση αὐτή τοῦ Γραφείου Τύπου τοῦ Βατικανοῦ καθρεφτίζεται τό πνεῦμα τοῦ παπισμοῦ. Εἶναι φανερή, βέβαια, ἡ προτροπή του πρός τούς Οὐνίτες νά δράσουν, “νά κάνουν τήν παρουσία τούς αἰσθητή”. Τό ὅτι γίνεται αὐτό στό “ὄνομα τοῦ Χριστιανισμού”, δηλαδή μιᾶς ἰδεολογίας –ὅπως ἔχει καταντήσει ὁ Χριστιανισμός στά πλαίσια τοῦ παπισμού– εἶναι κάποια ...πρόοδος, ἀπό τό νά καλύπτουν τίς ἐνέργειές τους κάτω ἀπό τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ (βλ. Σταυροφόροι). Ἀκόμη, ἀλγεινή ἐντύπωση προκαλεῖ ἡ συνεχιζόμενη τακτική του Πάπα, ὁ ὁποῖος περηφανεύεται γιά τά ἰνστιτοῦτα του στήν Ρώμη –τό ἕνα ἐκπαιδεύει ἀραβόφωνους Οὐνίτες ἱερεῖς καί τό ἄλλο Οὐκρανούς– πού σκοπό ἔχουν νά ὑποτάξουν τούς Ὀρθοδόξους στήν “Ἁγία Ἔδρα”, ἀνακαλώντας στήν μνήμη μᾶς τό περίφημο “Ἑλληνικό Κολλέγιο τῆς Ρώμης”, πού τόσο εἶχε διαφθείρει ἐπί Τουρκοκρατίας τό φρόνημα τῶν ταλαντούχων Ἑλληνοπαίδων τῆς ὑπόδουλης Ρωμηοσύνης. Σ’ αὐτό ἀναφερόμενος ὁ Κύριλλος Λούκαρης ἔγραφε: “ἐκεῖνοι οἱ Ρωμαῖοι, ὅπου ὑπαγένουν εἰς τήν Ρώμην, διά νά μάθουν, ἄλλο δέν μανθάνουσι παρά νά ἐναντιοῦνται τῶν Ρωμαίων, οὔτε ἐκεῖνοι ὅπου τους διδάσκουν ἄλλο τούς δείχνουν παρά νά μάθουν νά χαλούσι τά δόγματα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας”. Ἡ ἀνασφάλεια τοῦ παντοδύναμου παπισμοῦ ἀπέναντι στήν ἐμπερίστατη Ὀρθοδοξία ἐκφραζόταν καί ἐκφράζεται μέ τό ἀρνητικό του ἔργο.

Κατά τά ἄλλα, ἱεραποστολή, κοινωνική καί πολιτιστική προσφορά, ὀργάνωση, σεμινάρια, ἰνστιτοῦτα, ... ζῆλος πολύς ἀλλ’ οὐ κατ’ ἐπίγνωσιν. Ὅλα αὐτά πού γίνονται ἔτσι ἀπροϋπόθετα –καί ὄχι μόνο στόν χῶρο τοῦ παπισμού– γιά ἕναν -ἰσμό, χωρίς τίς ὀρθόδοξες, πατερικές, ἐκκλησιαστικές προϋποθέσεις, μᾶς φέρνουν ἀβίαστα στόν νοῦ τόν λόγο τοῦ Χριστοῦ: “οὐαί ὑμίν ... ὅτι περιάγετε τήν θάλασσαν καί τήν ξηράν ποιῆσαι ἕνα προσήλυτον, καί ὅταν γένηται, ποιεῖτε αὐτόν υἱόν γεένης διπλότερον ὑμών” (Ματθ. κγ’, 15).

M.M.R. - Ν.Γ.