Ἡ Προεδρία τῶν Ἱδρυμάτων

Ὁ Ἐπίσκοπος δέν εἶναι ἕνας φορέας τῆς Πολιτείας, ἀλλά εἶναι «εἰς τύπον καί τόπον τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ» καί διάδοχος τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων.

Ὡστόσο, στήν Ναύπακτο, ὅταν ἄρχισα τήν ποιμαντική μου διακονία, διαπίστωσα ὅτι πολλοί Εὐεργέτες-Δωρητές τῆς Πόλεως καί τῆς Ναυπακτίας ὅρισαν τόν ἑκάστοτε Μητροπολίτη Ναυπάκτου, ὡς Πρόεδρο τῶν Ἱδρυμάτων πού συνέστησαν, καί Πρόεδρο τῶν Ἐκτελεστικῶν Ἐπιτροπῶν τῶν διαθηκῶν τους [...]

Ἡ Ἐκκλησία δέν πρέπει νά παραμένη μόνον στήν λατρεία της, ἀλλά θά πρέπει νά ἀσκῆ καί φιλανθρωπικό ἔργο, ἀφοῦ ὁ ἄνθρωπος ἀποτελεῖ ἑνιαία ὀντότητα, δηλαδή ἔχει ψυχή καί σῶμα σέ μία ἀδιάρρηκτη ἑνότητα, γι’ αὐτό ὁ ποιμένας πρέπει νά ἐνδιαφέρεται γιά τόν ὅλο ἄνθρωπο. Ὁ Ἐπίσκοπος δέν πρέπει νά ἀδιαφορῆ γιά τά ὑλικά προβλήματα τῶν ἀνθρώπων τοῦ ποιμνίου του.

Ἑπομένως, ἡ Προεδρία τῶν Ἱδρυμάτων καί Κληροδοτημάτων προσέφερε στήν Μητρόπολη Ναυπάκτου, ἀφ’ ἑνός μέν τήν δυνατότητα νά ἀσκῆ φιλανθρωπικό καί κοινωνικό ἔργο στήν Πόλη καί τήν Ἐπαρχία, διά μέσου τῆς περιουσίας τῶν Εὐεργετῶν, ἀφ’ ἑτέρου δέ τήν εὐκαιρία νά ἔρχεται σέ στενή ἐπικοινωνία καί συνεργασία μέ τόν Δήμαρχο καί τούς τοπικούς φορεῖς, προεδρεύοντας μάλιστα στά Ἱδρύματα καί Κληροδοτήματα καί ἔτσι, ἐκτός τῶν ἄλλων, νά ἰσχυροποιῆται στήν τοπική κοινωνία ὁ ἱερός θεσμός τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Ἐπισκόπου.

[...] Ἔτσι, μαζί μέ τόν θεολογικό καί ἐκκλησιαστικό λόγο, πού σκόρπισα πλούσια ὅλα αὐτά τά χρόνια στήν Ναύπακτο, διαχειρίστηκα νομικά καί νομίζω ἀποδοτικά τίς ἐπιθυμίες τῶν Εὐεργετῶν καί Δωρητῶν προσφέροντας οἰκονομική βοήθεια στούς μαθητές καί φοιτητές, ἀλλά στηρίζοντας καί ἄλλους φορεῖς τῆς Πόλεως στήν ἐπιτέλεση τοῦ ἔργου τους.

Ναυπάκτου Ἱεροθέου: Τά Ἱδρύματα καί Κληροδοτήματατῆς Ναυπάκτου