Ὁ φίλος καί οἱ φίλοι Του

Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

Ἀπομαγνητοφωνημένο σύντομο προσφώνημα, συνάντηση Ἐπιταφίων, Λιμάνι Ναυπάκτου, Μεγάλη Παρασκευή, 18 Ἀπριλίου 2025

Τίμιον Πρεσβυτέριον, Χριστοῦ Διακονία, Ἐντιμότατοι ἄρχοντες, περιούσιε καί εὐλογημένε λαέ τοῦ Κυρίου.

Μεγάλη εἶναι ἡ σημερινή ἡμέρα τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Παρασκευῆς, καί ὅλη αὐτή ἡ Ἑβδομάδα πού ἑορτάζουμε τόν Σταυρό, τά Πάθη τοῦ Χριστοῦ καί θά ἑορτάσουμε καί τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Δέν εἶναι ἁπλῶς ἱστορικά γεγονότα, ἀλλά εἶναι πνευματικά γεγονότα καί θά ἔλεγα παγκόσμια καί διαχρονικά. Χαιρόμουν αὐτές τίς ἡμέρες πού ἔβλεπα στούς Ναούς πού ἤμουν, τόσο στόν Μητροπολιτικό Ναό τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, ὅσο καί τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς, πού προσῆλθαν χιλιάδες ἄνθρωποι, μεγάλοι, μεσήλικες καί μικρά παιδιά, γιά νά ἀσπαστοῦν τόν Ἐσταυρωμένο καί τόν Ἐπιτάφιο.

Ὅταν εἰσερχόμαστε στούς Ἱερούς Ναούς αὐτές τίς ἡμέρες, βλέπουμε στό κέντρο τόν Ἐσταυρωμένο Χριστό. Καί μάλιστα αὐτό διατηρεῖται πίσω ἀπό τήν Ἁγία Τράπεζα καί ὅλον τόν χρόνο. Βλέπουμε τόν Χριστό ἐπάνω στόν Σταυρό, ὁ Ὁποῖος εἶναι σχεδόν γυμνός, ἀλλά ἡ ὄψη Του εἶναι πάρα πολύ ἥμερη καί ἤρεμη. Καί, βεβαίως, ἔχει ἀνοιχτά τά χέρια Του καί αὐτό δείχνει πραγματικά ὅτι δέν φοβᾶται κανέναν. Δέν δημιουργεῖ πρόβλημα σέ κανέναν, δέν φοβᾶται τούς ἐμπτυσμούς, δέν φοβᾶται οὔτε τόν θάνατο. Καί πέρα ἀπό αὐτά ἔχει τά χέρια Του ἁπλωμένα σάν νά περιμένη στούς αἰῶνες κάποιους γιά νά τούς ἀγκαλιάση. Αὐτή ἡ σκηνή εἶναι πάρα πολύ τρυφερή, εἶναι πολύ εὐλογημένη καί δείχνει τί Θεό ἔχουμε. Ὅταν μελετήση κανείς λίγο τήν Θρησκειολογία, βλέπει ἄλλες θρησκεῖες, ὅπως καί στήν ἀρχαία Ἑλλάδα, πού πίστευαν σέ ἕναν Θεό ἀπρόσιτο καί ἀπροσπέλαστο καί σέ ἕναν τιμωρό Θεό. Γιά παράδειγμα, ὁ Βουδισμός ἀκόμη καί σήμερα πιστεύει στόν ὑπερβατικό διαλογισμό, σέ μιά αὐτοσυγκέντρωση πού πραγματικά ἀπομονώνει τόν ἄνθρωπο ἀπό τούς ἀνθρώπους. Καί τό Ἰσλάμ πιστεύει σέ ἕναν Θεό ὁ ὁποῖος εἶναι ἐκδικητής καί τιμωρός καί δημιουργεῖ πολέμους ἐναντίον τῶν ἄλλων, τῶν λεγομένων ἀπίστων.

Ὁ δικός μας Θεός δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό κανέναν, θέλει ὁ ἴδιος νά σταυρωθῆ. Καί ὅταν ἀκόμη ἀνασταίνεται, δέν ἐμφανίζεται στόν Πιλάτο καί στούς Γραμματεῖς καί τούς Φαρισαίους, παρά μόνο στούς Μαθητές Του, καί τότε πού ἀνασταίνεται δέν κάνει σόου γιά νά δείξη τήν δύναμή Του. Εἶναι ἕνας ταπεινός Θεός. Καί ὁ ἴδιος ὁ Χριστός εἶπε: «Ὑμεῖς φίλοι μού ἐστε» (Ἰωάν. ιε΄,14), δηλαδή ὁ Ἴδιος εἶναι φίλος μας. Αὐτό τό εἶπε στούς Ἀποστόλους καί, φυσικά, ἄν τηρῆ κανείς τίς ἐντολές Του, γίνεται φίλος Του. Καί οἱ ἅγιοι διά μέσου τῶν αἰώνων εἶναι οἱ φίλοι τοῦ Χριστοῦ, οἱ ὁποῖοι καί αὐτοί δέν φοβοῦνται κανέναν, εἶναι ἐλεύθεροι, γιατί ὅποιος ἔχει μέσα του τήν ἀγάπη καί δέν φοβᾶται τόν θάνατο, εἶναι ἐλεύθερος. Καί αὐτό εἶναι πάρα πολύ σημαντικό καί τό βλέπουμε στήν ζωή τῶν ἁγίων.

Τόν τελευταῖο καιρό ὅλη ἡ Ἑλλάδα, ἕνας μεγάλος ἀριθμός Ἑλλήνων, εἶδαν τήν τηλεοπτική σειρά γιά τόν ἅγιο Παΐσιο, τόν ὁποῖον ἐγνώριζα περίπου εἴκοσι χρόνια. Δεκάδες φορές ἐπῆγα στην καλύβη του, γιά νά συζητήσω θέματα τῆς προσωπικῆς μου ζωῆς. Ἦταν ἀκριβῶς ἔτσι, ὅπως παρουσιάστηκε, καί κάτι καλύτερο. Τόν συναντοῦσε κανείς καί ἔβλεπε ἕναν ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ, ἕναν φίλο τοῦ Χριστοῦ, πού ἦταν ὁ ἴδιος μιά λιακάδα, μιά πνευματική Πασχαλιά. Καί θεωρῶ ἰδιαίτερη τιμή, πέρα ἀπό τό ὅτι τόν ἐγνώρισα, τό ὅτι δέκα χρόνια μετά τήν κοίμησή του ἔκανα τήν αἴτηση τῆς ἁγιοκατατάξεώς του. Αὐτό ἦταν μιά ἰδιαίτερη εὐλογία ἀπό τόν Θεό.  Ὁ ἅγιος Παΐσιος ἦταν ἕνας ἄνθρωπος πού μιλοῦσε καί ζοῦσε τήν ταπείνωση καί τήν ἀγάπη. Ἔλεγε ὅτι, ἄν θέλουμε νά εἴμαστε πραγματικοί ἄνθρωποι, πρέπει νά εἴμαστε ταπεινοί καί συγχρόνως νά ἔχουμε ἀγάπη. Αὐτά γιορτάζουμε αὐτές τίς ἡμέρες. Τέτοιον Θεό ἔχουμε καί ἔτσι εἶναι καί οἱ ἅγιοι. Εἶναι φίλοι τοῦ Χριστοῦ. Μέ αὐτήν τήν προοπτική δέν φοβόμαστε τίποτα, εἴμαστε ἐλεύθεροι.

Χρόνια πολλά! Καλή Ἀνάσταση!