Κύριο ἄρθρο: Μετά τριάντα χρόνια

Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

Ἀντιφώνηση κατά τήν ἐκδήλωση τοῦ Δήμου Ναυπακτίας
στό Ἐνετικό Λιμάνι γιά τήν ἐπέτειο τῶν 30 ἐτῶν. (30-8-2025)

Ἀγαπητέ κ. Δήμαρχε,

Σᾶς εὐχαριστῶ ἐκ καρδίας, ὅπως καί τό Δημοτικό Συμβούλιο, ἀλλά καί τόν Περιφερειάρχη μας κ. Νεκτάριο Φαρμάκη, γιά τήν σημερινή ἐκδήλωση πού διοργανώσατε γιά τά τριάντα χρόνια τῆς ἀρχιερατείας μου καί τῆς συνεχοῦς παρουσίας μου στήν πόλη τῆς Ναυπάκτου καί γενικά σέ ὅλη τήν Ἱερά Μητρόπολη Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου. Ἐπίσης, σᾶς εὐχαριστῶ καί σᾶς εὐγνωμονῶ γιά τό ὁμόφωνο ψήφισμα πού ἐξεδόθη ἀπό τό Δημοτικό Συμβούλιο Ναυπακτίας, μέ δική σας ἐμπεριστατωμένη πρόταση.

Τί νά πρωτοθυμηθῶ ὅλα αὐτά τά χρόνια ἐδῶ στήν ἱστορική πόλη τῆς Ναυπάκτου καί τῆς ἐνδοχώρας της;

Ὅπως γνωρίζετε οἱ περισσότεροι, κατά τήν ἐκλογή μου, ὅπως γίνεται μέ ὅλους, γιά τήν Ἱερά Μητρόπολη Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου ἀμέσως μόλις μοῦ τό ἀνακοίνωσαν ἔδωσα τήν διαβεβαίωση ὅτι «ἀποδέχομαι» τήν ἐκλογή αὐτήν. Ἔπειτα ἔγινε τό μυστήριο τῆς χειροτονίας μου ὡς Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου, καί ἐνθρονίστηκα στήν Ναύπακτο σέ διαδοχή τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Νικοδήμου, πού ἀρχιεράτευσε στήν Ναύπακτο μόνο 49 ἡμέρες, ἐπειδή σκοτώθηκε.

Κατά τήν ὑποδοχή μου στήν πόλη αὐτήν, στήν ἱστορική πλατεία τοῦ ἐνετικοῦ λιμανιοῦ, στήν προσφώνηση τοῦ τότε Δημάρχου ἀειμνήστου Νικολάου Ρέππα ἀπάντησα κατάλληλα. Ἐπειδή αὐτά πού εἶπα τότε δέν θά τά θυμάται κανείς, οὔτε δημοσιεύθηκαν, γι’ αὐτό θά τά ἐπαναλάβω τριάντα χρόνια μετά. Εἶπα τότε:

«Κύριε, Δήμαρχε,

Εἶμαι βαθύτατα εὐγνώμων γιά τήν ὑποδοχή πού μοῦ ἐπιφυλάξατε καί γιά τίς ἐκδηλώσεις ἀγάπης τοῦ λαοῦ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου. Ἐπίσης, εἶμαι βαθύτατα εὐγνώμων γιά τά καλά λόγια τά ὁποῖα εἴπατε γιά τό πρόσωπό μου.

Πρέπει δημοσίως νά ὁμολογήσω, καί μάλιστα κατά τήν πρώτη συνάντησή μου μέ τόν λαό τῆς Ναυπάκτου, ὅτι χαίρομαι πολύ γιατί ἔρχομαι στήν ἱστορική αὐτή Ἱερά Μητρόπολη μέ τούς εὐγενεῖς καί εὐσεβεῖς κατοίκους της. Ἔχω ἀκούσει πάρα πολλά γιά τήν εὐσέβεια τῶν Χριστιανῶν τῆς περιοχῆς αὐτῆς καί αὐτό μοῦ προξενεῖ ἰδιαίτερη χαρά καί εὐχαρίστηση.

Γνωρίζω πολύ καλά ὅτι ἡ Ἱερά Μητρόπολη Ναυπάκτου εἶναι ἱστορική Μητρόπολη καί ὅτι ἀπό τόν 9ο - 13ο αἰώνα κατά τό τακτικό τοῦ Λέοντος ΣΤτ΄ τοῦ Σοφοῦ, τοῦ Νικολάου Πατριάρχου μυστικοῦ καί τοῦ Κωνσταντίνου Πορφυρογεννήτου, καί ἀργότερα τοῦ Ἰωάννου Τσιμισκῆ καί Βασιλείου Βουλγαροκτόνου ἦταν ἀρχιεπισκοπή ὄχι μόνον τῆς δυτικῆς Στερεᾶς Ἑλλάδος, ἀλλά καί ὅλης τῆς Ἠπείρου. Οἱ Ἐπισκοπές πού ὑπήγοντο στίς δικαιοδοσίες της ἔφθαναν μέχρι καί τήν Χειμάρρα, συμπεριλαμβανομένης καί τῆς Ἐπισκοπῆς Ἰωαννίνων, πού ἀνυψώθηκε σέ Μητρόπολη μόλις τόν 13ο αἰώνα. Μάλιστα ἕνα διάστημα, ἐπί Ἀρχιεπισκόπου Ναυπάκτου Ἰωάννου Ἀπόκαυκου, ὅταν ἡ Ναύπακτος ἦταν ἐκκλησιαστικά Πρωτεύουσα τοῦ Δεσποτάτου τῆς Ἠπείρου, ἐπιδιώχθηκε νά γίνη Πατριαρχεῖο. Καί τώρα ἐγώ ὁ Ἠπειρώτης καί Γιαννιώτης, ὁ ὁποῖος μεγάλωσα στήν Αἰτωλοακαρνανία καί ἰδιαιτέρως στό Ἀγρίνιο, ἔρχομαι ὡς Μητροπολίτης στήν περιοχή αὐτή.

Βέβαια, σήμερα ἡ Ἱερά Μητρόπολη δέν ἔχει τήν παλαιά της αἴγλη, ἀλλά ὅμως πιστεύω ὅτι ἡ ζευξη Ρίου - Ἀντιρρίου θά προξενήση οἰκονομική ἀνάπτυξη καί αὐτό θά ἔχη συνέπειες σέ ὅλη τήν περιοχή.

Ὡς Μητροπολίτης τῆς ἱστορικῆς αὐτῆς Μητροπόλεως θά συνεργάζομαι μέ ὅλες τίς τοπικές ἀρχές καί βεβαίως ἁρμονικότατα. Πιστεύω ἀπόλυτα ὅτι ἡ Ἐκκλησία δέν εἶναι τό περιεχόμενο τοῦ Ἔθνους, ἀλλά τό περιέχον τό Ἔθνος, γι’ αὐτό καί δέν πρέπει νά περιθωριοποιῆται, ἀλλά οὔτε ὁ Μητροπολίτης μπορεῖ νά ἀντικαταστήση τίς ἐψηφισμένες τοπικές ἀρχές. Σέ ἄλλο ἐπίπεδο κινεῖται ἡ ἐκκλησιαστική ἐξουσία καί σε ἄλλο ἐπίπεδο ἡ πολιτική ἐξουσία. Ὅμως, συναντῶνται σέ ἕνα σημεῖο καί αὐτό εἶναι ὁ ἄνθρωπος, τόν ὁποῖο πρέπει νά διακονοῦν. Ἄλλωστε, ὁ μεγάλος κοινωνιολόγος Max Weber ἰσχυρίζεται ὅτι ὑπάρχουν τρία εἴδη ἐξουσίας, ἤτοι ἡ γραφειοκρατική ἤ νόμιμη, ἡ παραδοσιακή καί ἡ χαρισματική. Ὅταν αὐτές οἱ τρεῖς ἐξουσίες συνεργάζωνται καί ἡ μία δέν ἀντικαθιστᾶ οὔτε ἀποστρέφεται τήν ἄλλη, τότε γίνεται σωστή διοίκηση.

Αἰσθάνομαι ἰδιαίτερη τιμή γιατί ἔρχομαι Μητροπολίτης στήν Ρούμελη, πού ἑρμηνεύεται ὡς χώρα Ρωμαίων. Ἡ Ρωμηοσύνη πού συνίσταται στήν στενή σχέση μεταξύ Ὀρθοδοξίας καί ἑλληνικῆς παραδόσεως ἐκφράζει ἕναν ἰδιαίτερο τρόπο ζωῆς, τόν ὁποῖον ἐγώ ἀγαπῶ, ἐνστερνίζομαι καί διδάσκω.

Κάι πάλι σᾶς εὐχαριστῶ γιά τήν θερμή ὑποδοχή. Τά περισσότερα θά ἀναφερθοῦν κατά τήν ἀκολοθία τῆς ἐνθρονίσεως».

Αὐτά ἔλεγα πρίν τριάντα (30) χρόνια αὐτήν τήν περίοδο, στή 10η Σεπτεμβρίου 1995, ἐρχόμενος στήν Ναύπακτο, ἐδῶ στήν πλατεία τοῦ Λιμανιοῦ. Ἔκτοτε παραμένω γιά τριάντα χρόνια ἐδῶ στό λιμάνι, συμμετέχοντας στίς χαρές καί τίς λύπες τῆς πόλεως, στά πανηγύρια καί τούς θρήνους, σέ θεῖες Λειτουργίες, σέ βαπτίσεις νέων μελῶν τῆς Ἐκκλησίας, σέ γάμους, σέ κηδεῖες, δηλαδή ἑνώθηκα μέ τούς ἀνθρώπους τῆς πόλεως καί ὅλης τῆς περιοχῆς.

Τό ἐνδιαφέρον εἶναι ὅτι μέ τήν ἐκλογή, τήν χειροτονία, τήν ἐνθρόνισή μου ἔλαβα ἰδιαίτερο ἐπίθετο ὡς «Μητροπολίτης Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου», καί ἔτσι πλέον γνωρίζομαι στίς ἐκκλησιαστικές δέλτους καί στό συγγραφικό μου ἔργο. Καί αὐτό τό ἐπώνυμο-τίτλος θά παραμείνη καί μετά τόν θάνατό μου στήν ἐκκλησιαστική ἱστορία καί στίς Βιβλιοθήκες. Καί τό ὅτι τιτλοφοροῦμαι ὡς Μητροπολίτης Ναυπάκτου αὐτό δέν ἔγινε μέ τήν βιολογική μου γέννηση χωρίς νά ἐρωτηθῶ, ἀλλά μέ τήν δική μου θέληση, ἐλευθέρως καί ἀβιάστως.

Ἀγάπησα πολύ τόν τόπο καί τούς κατοίκους του, καί παρά τό ὅτι μοῦ δόθηκαν εὐκαιρίες νά ἀλλάξω τόν τίτλο (δηλαδή νά μετατεθῶ σέ ἄλλη πολυπληθέστερη Μητρόπολη), ἀπέρριψα τίς προτάσεις καί πιέσεις. Ἔτσι, ὄχι μόνον δέχθηκα ἐλευθέρως νά ἀποκτήσω αὐτόν τόν τίτλο τοῦ Ναυπάκτου, ἀλλά καί ἐλευθέρως καί ἀποφασιστικῶς παραμένω ἐδῶ.

Λαμβάνοντας, ἀκόμη, ὑπ’ ὄψη τό συγγραφικό ἔργο, τοῦ ὁποίου οἱ καρποί ἐξάγονται σέ ὅλο τόν κόσμο, σημαίνει ὅτι ὅλοι μέ ἀναγνωρίζουν καί θά μέ μελετοῦν στό μέλλον ὡς τόν Μητροπολίτη Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου, καί μέ αὐτόν τόν τρόπο γνωστοποιῶ παντοῦ τήν, οὕτως ἤ ἄλλως, ἱστορική καί πανέμορφη αὐτήν πόλη.

Εἶμαι εὐγνώμων, λοιπόν, γιά τήν ἀγάπη σας καί τήν τιμή στό πρόσωπό μου καί σᾶς εὐχαριστῶ, ὅπως, ἐπίσης, εὐχαριστῶ καί ὅσους συνετέλεσαν στήν παροῦσα ἑόρτια ἐκδήλωση, τίς χορωδίες, ἀλλά καί τούς παρόντας Μητροπολίτες, τόν Ἀρχιγραμματέα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, Ἱερεῖς, Ἀντιεισαγγελέα τοῦ Ἀρείου Πάγου καί τόν σύζυγό της, Ὑπουργό, Βουλευτές, Περιφερειάρχη, Δημάρχους, διοικητές ὑπηρεσιῶν, ἐνστόλους καί τόν πεφιλημένο λαό τῆς πόλεως καί περιοχῆς μας καί αἰσθάνομαι τήν ἀνάγκη νά προσευχηθῶ στόν Θεό, σύμφωνα μέ τήν προσευχή, κατά τίς ἀρχιερατικές θεῖες Λειτουργίες:

«Κύριε, Κύριε, ἐπίβλεψον ἐξ οὐρανοῦ καί ἴδε καί ἐπίσκεψαι τήν ἄμπελον ταύτην καί κατάρτισαι αὐτήν, ἥν ἐφύτευσεν ἡ δεξιά Σου». Ἀμήν.