Skip to main content

Μιά ἐπιστολή ἀπό τήν Ρουμανία

Ἀπό τά γράμματα καί μηνύματα πού δέχεται ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας ἀπό ὀρθοδόξους (ἤ καί ἑτεροδόξους) του ἐξωτερικοῦ σχετικά μέ τά βιβλία τοῦ τά ὁποῖα κυκλοφοροῦν μεταφρασμένα, ξεχωρίσαμε ἕνα γράμμα πού ἔλαβε ἀπό κάποιον Ρουμάνο Ἱερομόναχο, ὁ ὁποῖος ζητᾶ νά ἐγκριθῆ ἡ μετάφραση –τήν ὁποία ἤδη ἔχει ἐκπονήσει– τῆς “Ὀρθόδοξης Ψυχοθεραπείας” στά Ρουμανικά, καθώς καί τῶν ὑπολοίπων βιβλίων τοῦ Σεβασμιωτάτου πού κυκλοφοροῦν στά ἀγγλικά. Βέβαια, λίγους μόλις μῆνες νωρίτερα εἶχε πραγματοποιηθῆ ἡ μετάφραση τοῦ ἐν λόγω βιβλίου στά Ρουμανικά ἀπό τήν κ. Luminita Nicolesku, καί πρόκειται νά κυκλοφορήση σύντομα στήν Ρουμανία.

“... Θά μᾶς ἐνδιέφερε ἐπίσης νά μεταφράσουμε στά Ρουμανικά ὅλα τα ἄλλα βιβλία Σας πού εἶναι στά ἀγγλικά. Σεῖς καί τά βιβλία σᾶς εἶναι κλασσικά στήν θεολογία καί θά θέλαμε πάρα πολύ νά ἔχουμε τήν εὐλογία Σας καί τήν ἄδειά Σας νά φέρουμε αὐτούς τούς θησαυρούς στό Ρουμανικό λαό.

Μέ τήν ἐλπίδα ὅτι θά μᾶς δώσετε τήν εὐλογία καί τήν γραπτή ἄδεια, Σᾶς ἐκφράζουμε τίς εὐχαριστίες μας γιά τήν καλωσύνη Σας καί τίς εὐλογίες Σας.

Δόξα τῷ Θεῶ πού σέ αὐτές τίς συγχυσμένες ἐποχές μᾶς ἔστειλε ἕναν τόσο δυνατό ὁμιλητή - κήρυκα καί μάρτυρα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Προσευχόμαστε στόν Θεό νά Σᾶς δίνη πολλά χρόνια, νά χύνη πάνω Σας ὅλες τίς δωρεές Του καί τά χαρίσματά Του καί νά Σᾶς ἐνισχύη νά συνεχίσετε νά εἶστε μιά δυνατή μαρτυρία γιά τήν Ὀρθοδοξία στόν κόσμο...

Ζητώντας τίς Ἱεραρχικές Σας εὐλογίες
Ἱερομόναχος Κωνσταντῖνος C.”

Εἶναι συγκινητικός ὁ ζῆλος τῶν ὀρθοδόξων ἀδελφῶν μας γιά τήν πατερική ἐκκλησιαστική παράδοσή μας, καί εἶναι συγκινητική ἡ προσπάθειά τους νά μεταφράσουν τά βιβλία τοῦ Μητροπολίτου μας, ἀφήνοντας τήν ἐκζήτηση τῆς ἀδείας καί εὐλογίας στό τέλος, σάν εὐχάριστη ἔκπληξη.

Πρέπει νά σημειώσουμε δύο γεγονότα, τά ὁποῖα τονίζουν ἐπί πλέον τήν σημασία αὐτῶν τῶν μεταφράσεων. Στόν δυτικό χῶρο μονοπωλοῦσαν τήν παρουσίαση τῆς ὀρθόδοξης παράδοσης τά συγγράμματα τῶν Ρώσων ἰmigrι, οἱ ὁποῖοι βοήθησαν τά μέγιστα στήν ἐπαφή τοῦ δυτικοῦ κόσμου μέ τήν Ὀρθοδοξία, ἀλλ’ ὅμως σέ μερικά σημεῖα διαφοροποιήθηκαν ἀπό τήν πατερική παράδοση, ἐνῶ συγχρόνως ὑπῆρχε διάχυτη ἡ ἀντίληψη ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος δέν ἦταν σέ θέση νά δώση πλέον ἱκανούς ὀρθοδόξους θεολόγους μέ οὐσιαστική προσφορά στά ὀρθόδοξα ἐκκλησιαστικά δρώμενα καί μέ γνήσια μαρτυρία στόν σύγχρονο δυτικό κόσμο (βλ. κύριο ἄρθρο τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου μᾶς σ’ αὐτό τό τεῦχος).

Ἕνα δεύτερο σημεῖο πού πρέπει νά ὑπογραμμίσουμε εἶναι ὅτι μέ τήν πτώση τῶν κομμουνιστικῶν καθεστώτων στήν ἀνατολική Εὐρώπη, καί δεδομένης τῆς ἀποδυνάμωσης –σέ ὀργανωτικό τουλάχιστον ἐπιπεδο– τῶν Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν, ὁ Πάπας βρῆκε τήν εὐκαιρία νά προωθήση τήν προσκύνησή του μέσω τῆς Οὐνίας, ἡ ὁποία παραμένει πάντα ἕνα ὕπουλο ὅπλο διαφθορᾶς τῶν Ὀρθοδόξων. Ἔναντι δέ τῆς Οὐνίας δέν εἶναι δυνατόν νά παλέψη ἕνας ποιμένας, ἐφοδιασμένος μόνον μέ ἠθικολογικά κηρύγματα, ἴσως οὔτε καί μέ αὐτήν τήν λατρεία μᾶς –ἐκεῖ ἀκριβῶς βρίσκεται ἡ ὑπουλότητα τῆς Οὐνίας, στό ὅτι διατηρεῖ τό ἴδιο τυπικό μέ τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Ἐκεῖνο πού χρειάζεται εἶναι νά τίθενται τά ὅρια καί οἱ διακρίσεις, νά στερεώνεται ὁ “φραγμός” τοῦ ἀμπελῶνος, μέ τήν καλλιέργεια δογματικῆς συνείδησης καί τόν τονισμό τῶν ὀρθοδόξων θεολογικῶν προϋποθέσεων τῆς μυστηριακῆς καί πνευματικῆς ζωῆς, ἡ ὁποία στήν βάση τῆς εἶναι ἀσκητική, ἡσυχαστική.

Πιστεύουμε ὅτι τά βιβλία αὐτά βοηθοῦν εὐεργετικά, τόσο τόν δυτικό κόσμο, ὁ ὁποῖος ἀναζητᾶ τήν ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική ζωή, ὅσο καί τόν ὀρθόδοξο ἀνατολικό κόσμο, ὁ ὁποῖος παραμένει ἐμπερίστατος, ἔχοντας νά ἀντιμετωπίση τίς νέες ἐξωτερικές καταστάσεις πού διαμορφώνονται στά ἐδάφη τῶν ἄλλοτε κομμουνιστικῶν χωρῶν.

Ν.Γ.

  • Προβολές: 2848