Γράφτηκε στις .

Εἰδήσεις - Φωτογραφικὰ στιγμιότυπα

Ἕνα θεατρικό ἀπό τήν Γκρέτσια Σαλεντίνα

Ένα θεατρικό από την Γκρέτσια Σαλεντίνα

Τό Σάββατο 28 Νοεμβρίου, στήν Παπαχαραλάμπειο Αἴθουσα τῆς Ναυπάκτου, ὁ Διαπολιτιστικός Σύλλογος Blue Oltremare, ἀπό τήν ἑλληνόφωνη περιοχή τοῦ Λέτσε τῆς Κάτω Ἰταλίας, παρουσίασε τό θεατρικό κομμάτι μέ τίτλο: “Χάρι - ἡ αἰώνια παρουσία”. Τό θεατρικό ἦταν “ἀφιερωμένο στήν Σαλεντινή Ἑλλάδα (Γκρέτσια Σαλεντίνα), καί στοχεύει στήν ἀνάκτηση καί ἀξιοποίηση τῆς γλώσσας καί πολιτισμοῦ γκρίκο καί γενικότερά του Σαλεντινού”. Τά κείμενα ἦταν γραμμένα σέ τρεῖς γλῶσσες: ἰταλική, γκρίκο καί ρωσική.

Ἡ παράσταση ἔγινε δυνατή χάρη στήν πρωτοβουλία τοῦ Θεατρικοῦ Ἐργαστηρίου Ναυπάκτου καί τήν συνδρομή τῆς Ι. Μητροπόλεως. Ὁ Σεβασμιώτατος, ὕστερα ἀπό παράκληση τῶν διοργανωτῶν, ἐξέφρασε ἐπιλογικά τίς ἐντυπώσεις καί ὁρισμένες σκέψεις τοῦ σχετικά μέ τήν παράσταση, τίς ὁποῖες, παραθέτουμε ἐν συνεχεία.

* * *

“Θα ἤθελα νά εὐχαριστήσω θερμά το Θεατρικό Ἐργαστήρι τῆς Ναυπάκτου γιά τήν πρωτοβουλία νά παρουσιασθῆ σήμερα αὐτό τό θεατρικό ἔργο ἀπό τόν Διαπολιτιστικό Σύλλογο Blue Oltremare. Ἡ Ἱερά Μητρόπολη συνέδραμε καί εἶναι πρόθυμη νά συνδράμη καί ἄλλες παρόμοιες προσπάθειες γιά τήν μεγαλύτερη πολιτιστική ἀνύψωση τῆς πόλεως.

Εὐχαριστίες ὀφείλονται καί στούς ἠθοποιούς πού ἔπαιξαν θαυμάσια τους ρόλους τους, ἰδιαιτέρως στήν Anna Dimitri πού ἔπαιξε καταπληκτικά, καθώς ἐπίσης καί σκηνοθέτησε τό ἔργο “ἡ Χάρις”, πού μετέδιδε πολλά μηνύματα γιά τόν σύγχρονο ἄνθρωπο.

Βέβαια, ἡ γλώσσα ἦταν ἄγνωστη σέ μᾶς, ἀκούσαμε τήν Γκρίκο, ὅπως ὁμιλεῖτο καί ὁμιλεῖται στήν Κάτω Ἰταλία καί τήν Σικελία ἀκόμη, ἀκούσαμε πολλές ἑλληνικές λέξεις καθώς ἐπίσης καί Ρωσικά. Ἀλλά τελικά, ὅταν κανείς εἰσέρχεται στόν ρυθμό ἑνός γεγονότος, ἀντιλαμβάνεται πολλά, ἔστω καί ἄν δέν καταλαβαίνει τήν γλώσσα. Αὐτό τό βλέπουμε σέ ὅλες τίς τέχνες, ἀκόμη καί σέ γεγονότα τῆς ζωῆς, ὅπως τό τραγούδι, τόν χορό κλπ. Ἄλλωστε, ἀφ’ ἑνός μέν παίζει μεγάλο ρόλο καί ἡ γλώσσα τῶν συμβόλων, ἀφ’ ἑτέρου δέ ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου, ἐκτός ἀπό τήν λογική, ἔχει καί ἄλλες γνωστικές ἐνέργειες, μέ τίς ὁποῖες ἔρχεται σέ γνώση τῆς γύρω της πραγματικότητος. Καί ἐμεῖς μπήκαμε σήμερα σέ αὐτήν τήν ἀτμόσφαιρα τοῦ ἔργου καί χαρήκαμε.

Συγκινηθήκαμε βαθειά, γιατί τόσο ἀπό τούς ἠθοποιούς ὅσο καί ἀπό τήν βιντεοταινία πού εἴδαμε, ἀκούσαμε ἑλληνικές λέξεις. Ἄλλωστε, εἶναι γνωστόν ὅτι στήν Κάτω Ἰταλία καί Σικελία, πολλούς αἰῶνες πρό Χριστοῦ, κυρίως ἀπό τόν 6ο π.Χ. αἰώνα καί μετά, ὑπῆρχαν Ἕλληνες, ἐπικρατοῦσε ὁ ἑλληνικός πολιτισμός, ὁμιλοῦσαν τήν ἑλληνική γλώσσα, γι’ αὐτό ἡ Κάτω Ἰταλία καθώς καί ἡ Σικελία λεγόταν Μεγάλη Ἑλλάδα. Ἀπό τά πολλά παραδείγματα πού δείχνουν τήν συγγένεια τῶν πολιτισμῶν τῶν δύο χωρῶν, Ἑλλάδος καί Κάτω Ἰταλίας-Μεγάλης Ἑλλάδος, θά ἤθελα νά ἀναφέρω δύο.

Τό πρῶτο ὅτι στήν Ἐλαία τῆς Κάτω Ἰταλίας ἀναπτύχθηκε μιά ὁλόκληρη φιλοσοφική Σχολή, ἡ λεγομένη Ἐλεατική φιλοσοφία, τῆς ὁποίας βασικός ἐκπρόσωπος ἦταν ὁ Παρμενίδης. Οἱ Ἐλεάτες ἔπαιξαν σπουδαῖο ρόλο στήν περίοδο τῆς προσωκρατικῆς φιλοσοφίας. Εἶναι γνωστόν ὅτι τούς Ἕλληνες φιλοσόφους ἀπασχολοῦσε ἔντονα ἡ σχέση μεταξύ του εἶναι καί τοῦ γίγνεσθαι. Οἱ Ἐλεάτες φιλόσοφοι, ἰδιαιτέρως ὁ Παρμενίδης, ὑπεστήριζαν ὅτι τό γίγνεσθαι εἶναι ἀπάτη καί ὅτι ὑπάρχει μόνον τό ἀκίνητο καί ἀμετάβλητο ὅν. Ἀντίθετα ὁ Ἠράκλειτος δεχόταν ὅτι τό γίγνεσθαι ἀποτελεῖ τήν οὐσία τῶν ὄντων, ὅλα δέ τά ὄντα εἶναι μόνιμα φαινόμενα σημεῖα κατά τήν ἀλλαγή τῶν καταστάσεων τοῦ γίγνεσθαι. Αὐτό τό εἶπα γιά νά φανῆ ὅτι στήν Ἐλαία τῆς Ἰταλίας ἐκφράστηκε μιά ὁλόκληρη ἑλληνική φιλοσοφική σκέψη. Ἐπίσης, πολλοί Ἕλληνες φιλόσοφοι ἐδίδαξαν στήν Μεγάλη Ἑλλάδα, μεταξύ των ὁποίων καί ὁ μεγάλος φιλόσοφος Πλάτων.

Τό δεύτερο πού θά ἤθελα νά ἀναφέρω εἶναι ἕνα περιστατικό πού διηγεῖται ὁ Πλούταρχος καί ἔχει σχέση μέ μιά παροιμία πολύ γνωστή στήν ἑλληνική ἐποχή, ἤτοι τήν φράση: “ἄπαγε μέ εἰς λατομείας”. Ὁ Τύραννός των Συρακουσῶν Διονύσιος ὁ Πρεσβύτερος εἶχε τήν ἐντύπωση ὅτι ἦταν καί ποιητής. Κάλεσε, λοιπόν, τόν Κυθήριο ποιητή Φιλόξενο νά τοῦ ἀναγνώση τά ποιήματά του. Ὁ Φιλόξενος εἶπε ὅτι εἶναι καλύτερα νά μήν ἀσχολεῖται μέ τήν ποίηση. Αὐτό εἶχε ἀποτέλεσμα νά κλειστῆ ὁ Φιλόξενος στίς φυλακές, πού ὀνομάζονταν λατομεῖαι, λόγω τῆς προΰπαρξης στό χῶρο ἐκεῖνο λατομείων. Μετά ὅμως ἕνα διάστημα, ὁ Διονύσιος ἐκάλεσε ξανά τόν Φιλόξενο νά τοῦ διαβάση ποιήματά του σέ μεγάλη συγκέντρωση, ἀποβλέποντας στό νά ἀποσπάση τόν ἔπαινό του, μέ ἀντάλλαγμα τήν ἐλευθερία του. Ὅμως ὁ Φιλόξενος, ὅταν ἄκουσε καί πάλι τά ποιήματα, χωρίς νά ἐκφράση τήν κρίση, εἶπε: “ἄπαγε μέ εἰς λατομείας”. Αὐτό τό περιστατικό δείχνει τόσο τήν ἐπιρροή τῆς ἑλληνικῆς σκέψης στήν περιοχή ἐκείνη, ὅσο καί τήν πνευματική ἐλευθερία, πού εἶναι ἀνώτερη ἀπό ὁποιάδηποτε ἄλλη ἐξωτερική ὑποδούλωση.

Καί πάλι ἐκφράζω τήν χαρά μου καί τά συγχαρητήριά μου καί εὔχομαι κάποτε νά ἐπισκεφθῆ τήν Κάτω Ἰταλία καί τό Θεατρικό Ἐργαστήρι τῆς πόλεώς μας, γιά νά παίξη ἐκεῖ ἕνα ἔργο, ὥστε νά ἔχουμε τήν εὐκαιρία ὅλοι νά ἐπικοινωνοῦμε μέ τούς ἀπογόνους των ἀρχαίων Ἑλλήνων, πού ἔχουν σέ πολλά σημεῖα τίς ἴδιες παραδόσεις ἀκόμη καί σήμερα.”

 Ἵδρυση Χορωδίας

Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου στό πλαίσιο τοῦ ἐνδιαφέροντός της γιά τήν καλλιέργεια τῆς Ἐθνικῆς μας Μουσικῆς Παραδόσεως ὀργανώνει Χορωδία Ἐθνικῆς Παραδοσιακῆς Μουσικῆς, πού θά ἀσχολῆται μέ τήν ἐκμάθηση καί ἀπόδοση ἐκκλησιαστικῶν ὕμνων καί δημοτικῶν τραγουδιῶν.

Ἡ χορωδία αὐτή ἀποτελεῖ δραστηριότητα τῆς “Σχολῆς Βυζαντινῆς Μουσικής” τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας καί θά δίνη τήν δυνατότητα, σέ ὅσα ἀπό τά μέλη τῆς τό ἐπιθυμοῦν, νά καταρτισθοῦν καί θεωρητικά στήν βυζαντινή μουσική τέχνη.

Ἡ Ἱερά Μητρόπολις καλεῖ τούς νέους καί τίς νέες, τούς μικρούς καί τούς μεγάλους, πού ἀγαποῦν τήν βυζαντινή ψαλμωδία καί τό δημοτικό τραγούδι, νά πλαισιώσουν τήν χορωδία αὐτή, ἐγγραφόμενοι μέλη της.

Οἱ ἐγγραφές τῶν μελῶν γίνονται στίς Ἐνορίες καί στά Γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Ἔχουμε κατακλυσθεῖ ἀπό ἠλεκτρονικούς ἤχους καί ἠλεκτρονική ψυχαγωγία. Τώρα ἔχουμε πιό μεγάλη ἀνάγκη ἀπό τήν ὀμορφιά τῆς ἀνθρώπινης φωνῆς, ὅπως τήν διασώζει τό αὐθεντικό δημοτικό τραγούδι καί ἡ κατανυκτική μελωδία τῶν ἐκκλησιαστικῶν ὕμνων.

Καί κάτι πιό σημαντικό. Σήμερα ἔχουμε ἀνάγκη νά ἀνεβοῦν στά ἀναλόγια τῶν Ἐκκλησιῶν, δίπλα στούς Ἱεροψάλτες, νέοι μέ καλές φωνές, πού θά καταρτίζονται ταυτόχρονα στήν βυζαντινή μουσική. Γιατί οἱ ὑπάρχοντες Ἱεροψάλτες χρειάζονται διαδόχους νέους μέ ἱκανές μουσικές γνώσεις καί λειτουργικό ἦθος.

“Γράμματα σπουδάματα”

Μιά ἀξιόλογη ἔκδοση τοῦ 1ου Λυκείου Ναυπάκτου

Οἱ καθηγητές καί οἱ μαθητές τοῦ 1ου Λυκείου Ναυπάκτου κυκλοφόρησαν τό πρῶτο τεῦχος τοῦ περιοδικοῦ τους, πού ἔχει τόν χαρακτηριστικό τίτλο “Γράμματα σπουδάματα”. Ὁ τίτλος τοῦ περιοδικοῦ, ἀλλά καί τό περιεχόμενό του, ἐκφράζουν τήν σχέση πού θέλει νά ἔχη ἡ ἔκδοση αὐτή μέ τίς ρίζες τοῦ πολιτισμοῦ μας, τήν παράδοση τοῦ τόπου μας, τήν ἑλληνορθοδοξία μας, ἡ ὁποία δέν χαρακτηρίζεται ἀπό στατικότητα, ἀλλά εἶναι μιά δυναμική κίνηση, εἶναι σπουδή τῶν “πραγμάτων τοῦ Θεού”.

Τό περιοδικό περιλαμβάνει προλογικό σημείωμα τοῦ διευθυντῆ τῆς ἐκδόσεως καί διευθυντή τοῦ 1ου Λυκείου Ναυπάκτου κ. Ἀποστόλου Ζορμπά, δ.φ., ποῦ εἶναι καί ὁ ἐμπνευστής τοῦ περιοδικοῦ, ἄρθρο τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου μας μέ τίτλο “Μιά ἰδιότυπη δημοσιογραφία” (τό ὁποῖο δημοσιεύουμε παραπλεύρως), κείμενα γιά τόν Ἀγέλαο τόν Ναυπάκτιο, τοῦ ὁποίου τό ὄνομα πῆρε τό 1ο Λύκειο Ναυπάκτου, ἐνδιαφέρουσες ἐργασίες καθηγητῶν καί μαθητῶν σχετικές μέ τίς δραστηριότητες τοῦ σχολείου, τό χρονικό του σχολικοῦ ἔτους 1997-1998, τίς φωτογραφίες τῶν ἀποφοίτων του 1ου Λυκείου τῆς περιόδου αὐτῆς, ἀναφορά στήν πνευματική κίνηση τῆς Ναυπάκτου κ.α.

Τό περιοδικό αὐτό ἀποτελεῖ πράγματι μιά ἀξιόλογη προσπάθεια στόν ταλαιπωρημένο χῶρο τῆς δευτεροβάθμιας ἐκπαίδευσης, πού ἀξίζει νά προσεχθῆ καί νά ἐνισχυθῆ.

Μέ τούς μαθητές καί τίς μαθήτριες τῆς Ναυπάκτου

Με τους μαθητές και τις μαθήτριες της Ναυπάκτου

Τήν Τετάρτη 18 Νοεμβρίου, ὁ Σεβασμιώτατος τέλεσε τόν ἁγιασμό τοῦ ἐνοικιαζομένου κτιρίου τοῦ 2ου Δημοτικοῦ Σχολείου Ναυπάκτου, ὅπου θά στεγάζονται ὁρισμένες τάξεις τοῦ Σχολείου αὐτοῦ. Κατ’ αὐτόν τόν τρόπο, ἔστω καί προσωρινά, θά λυθῆ τό πρόβλημα τῆς διπλῆς βάρδιας τοῦ Σχολείου αὐτοῦ, τοῦ μεγαλύτερου στόν Νομό μας. Στό κτίριο αὐτό ἔχουν γίνη ὅλες οἱ κατάλληλες ἐπεμβάσεις, ὥστε νά λειτουργῆ ὡς σχολεῖο, ὡστόσο εἶναι κατασκευασμένο γιά ἄλλη χρήση. Γι’ αὐτό, ἄλλωστε, καί ὁ Προϊστάμενος τῆς Πρωτοβάθμιας Ἐκπαίδευσης Αἰτωλοακαρνανίας, κ. Κ. Κοταντάκης, ὁ Προϊστάμενος τοῦ 5ου Γραφείου κ. Ἄθ. Καραγεῶργος καί ὁ διευθυντής τοῦ Σχολείου κ. Γ. Κατσάνος, μίλησαν μέ τήν προοπτική της τελικῆς μεταφορᾶς τῶν τάξεων αὐτῶν σε ἕνα πραγματικό σχολικό συγκρότημα, πράγμα πού εὐχόμαστε μ’ ὅλη μας τήν καρδιά.

Τήν Τετάρτη 25 Νοεμβρίου, τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης τελέσθηκε θ. Λειτουργία, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου, στήν ὁποία συμμετεῖχαν μαθητές καί μαθήτριες τοῦ 2ου Γυμνασίου καί τοῦ 2ου Λυκείου τῆς Ναυπάκτου. Ὁ Σεβασμιώτατος βρῆκε τήν εὐκαιρία νά ἀπευθύνη λόγους οἰκοδομῆς στήν μαθητιώσα νεολαία.

Μέ τά παιδιά τοῦ 3ου Δημ. Σχολείου Ναυπάκτου στίς ἐκκλησιαστικές Κατασκηνώσεις

Με τους μαθητές και τις μαθήτριες της ΝαυπάκτουΤήν ἴδια ἡμέρα, ὁ Σεβασμιώτατος ἐπισκέφθηκε τίς Κατασκηνώσεις τῆς Ι. Μητροπόλεως στόν Ἅγιο Παντελεήμονα Ἀντιρρίου, ὅπου εἶχαν ἐκδράμει οἱ μαθητές τοῦ Τρίτου Δημ. Σχολείου Ναυπάκτου, ἀφοῦ πρῶτα ἐπισκέφθηκαν τό ἐργοτάξιο καί τήν ἔκθεση τῆς “Γέφυρας”, στό Ἀντιρριο. Ὁ Σεβασμιώτατος μίλησε στά παιδιά, τούς πρόσφερε ἕνα μικρό κέρασμα, τά εὐλόγησε, γύρισε μέ τό λεωφορεῖο τους στήν Ναύπακτο, χάρηκε καί τά ἔκανε νά χαροῦν.

 

“Δύο ἱστορικές ἐπέτειοι τοῦ Ἑλληνισμού”


Τό Σάββατο 14 Νοεμβρίου, στήν Παπαχαραλάμπειο Αἴθουσα, ὁ Δῆμος Ναυπάκτου διοργάνωσε ὁμιλία μέ ὁμιλητή τόν κ. Ἰωάννη Βαρδακουλά καί μέ θέμα: “Δύο ἱστορικές ἐπέτειοι τοῦ Ἑλληνισμού”. Ἡ ὁμιλία, πού ἀναφερόταν στόν Ρήγα Φεραῖο καί τόν Διονύσιο Σολωμό, ἔγινε στά πλαίσια τοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ “ἔτους Ρήγα Φεραίου καί Διονυσίου Σολωμού”, ἐπί τῇ συμπληρώσει 200 χρόνων ἀπό τόν θάνατο τοῦ πρώτου καί τήν γέννηση τοῦ δευτέρου. Ὁ ἀκούραστος συμπατριώτης μας, φίλος των γραμμάτων καί μνήμων της ἱστορίας τοῦ τόπου μας, παρουσίασε μέ τόν δικό του τρόπο, πού τόν χαρακτηρίζει ἡ ἐπιστημονική ἔρευνα καί ἡ λογοτεχνική ἔκφραση, τίς δύο αὐτές ἠρωϊκές καί μαρτυρικές προσωπικότητες τῆς νεώτερης ἱστορίας μας.

Μνημόσυνο τῶν Ἀρχιεπισκόπων Χρυσάνθου, Δαμασκηνοῦ. Ἐπιμνημόσυνη δέηση μπροστά στήν προτομή τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Δαμασκηνοῦ

Τήν Κυριακή 29 Νοεμβρίου στόν Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς, τελέσθηκε Ἀρχιερατική θ. Λειτουργία καί μνημόσυνο τῶν μακαριστῶν Ἀρχιεπισκόπων Χρυσάνθου Φιλιππίδου καί τοῦ συμπατριώτου μᾶς Δαμασκηνοῦ Παπανδρέου. Ἡ ἐκδήλωση διοργανώθηκε μέ βάση σχετική ἐγκύκλιο τῆς Ι. Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, σύμφωνα μέ τήν ὁποία ὁρίστηκε ἡ τελευταία Κυριακή του Νοεμβρίου ὡς ἡμέρα ἀφιερωμένη στό πλούσιο ποιμαντικό καί ἐθνικό ἔργο πού πρόσφεραν οἱ Κληρικοί, ὁ καθένας μέ τόν τρόπο του, κατά τήν περίοδο τῆς Γερμανικῆς Κατοχῆς. Φέτος, ὡς πρώτη χρονιά καθιέρωσης τῆς ἡμέρας μνήμης τῶν ἀντιστασιακῶν Κληρικῶν, ἀποφασίστηκε ἡ τιμητική ἀναφορά στούς προαναφερθέντες Ἀρχιεπισκόπους. Σχετικό ἦταν καί τό κήρυγμα τοῦ Σεβασμιωτάτου γιά τίς δύο αὐτές προσωπικότητες. Μετά τό πέρας τῆς θ. Λειτουργίας, ὅλο το ἐκκλησίασμα, μέ τίς Ἀρχές τῆς πόλεως, βγῆκαν ἔξω ἀπό τόν Ἱερό Ναό, μπροστά στήν προτομή τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Δαμασκηνοῦ, ὅπου τελέσθηκε καί τό τρισάγιο.

Στίς ἑορτές τῶν ἁγίων Ἀνδρέου καί Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ στήν Πάτρα

Δύο φορές ἐπισκέφθηκε τήν Πάτρα τόν τελευταῖο καιρό ὁ Μητροπολίτης μας. Στίς 30 Νοεμβρίου, τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου, συλλειτούργησε μέ τόν  Μητροπολίτη Πατρών κ. Νικόδημο καί τούς ἄλλους Σεβ. Μητροπολίτες πού εἶχαν προσέλθη, γιά νά τιμήσουν τόν μεγάλο Ἀπόστολο καί προστάτη τῆς Πάτρας. Ἔλαβε ἐπίσης μέρος στήν λιτανεία τῆς τιμίας Κάρας τοῦ ἁγίου Ἀνδρέου, μιά ἀπό τίς μεγαλύτερες καί λαμπρότερες λιτανεῖες, ἀντάξια του Ἁγίου καί τῆς πόλεως.

Τήν Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου ὁ Σεβασμιώτατος ἐπισκέφθηκε πάλι τήν Πάτρα, προκειμένου νά ὁμιλήση στήν ἐκδήλωση τοῦ Συλλόγου Ἱεροψαλτῶν Πατρών καί Περιχώρων “Ἅγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός”, στήν Διακίδειο Σχολή, μέ θέμα τήν προσωπικότητα τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ ὡς ὑμνολόγου, ἰδίως ὡς θεολόγου - ὑμνητοῦ τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Λόγου. Στήν ὁμιλία παρευρέθηκε καί ὁ Μητροπολίτης Πατρών κ. Νικόδημος, ὁ ὁποῖος καί ἀπηύθυνε λόγο καί εὐχές γιά τήν μεγάλη ἑορτή τῶν Χριστουγέννων.

Μνημόσυνο Δωρητῶν καί ἐνημέρωση γιά τά Ἱδρύματα τῆς Πόλεως

Ἔγινε τήν Κυριακή 13 Νοεμβρίου. Ἀναλυτική ἀναφορά θά κάνουμε στό ἑπόμενο τεῦχος.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ