Κύριο θέμα: “Ἡ Ὀρθοδοξία μπροστὰ στὴν Τρίτη Χιλιετία”

Δ' Ιερατικό Συνέδριο Ιεράς Μητροπόλεως

Πραγματοποιήθηκε τὴν Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου τὸ Δ’ Ἱερατικὸ Συνέδριο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, στὶς ἐγκαταστάσεις τῶν Κατασκηνώσεων στὸν Ἅγιο Παντελεήμονα Ἀντιρρίου. Κύριο θέμα μελέτης ἦταν "ἡ Ὀρθοδοξία μπροστά την τρίτη χιλιετία".

Τὸ πρωϊ τελέσθηκε ἀρχιερατικὴ θεία Λειτουργία ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο, ἐνῷ συλλειτούργησαν ὁ Πανοσ. Ἄρχιμ. π. Ἀρσένιος Κομπούγιας, ὁ Πανοσ. Ἄρχιμ. π. Ἀντώνιος Βαζούρας, ὁ Ἄιδεσ. Πρώτ. π. Θωμᾶς Βαμβίνης, καὶ ὁ Ἄιδεσ. π. Σωτήριος Φουσέκης.

Στὸ τέλος τῆς θείας Λειτουργίας τελέσθηκε μνημόσυνο τῶν Ἱερέων τῆς Μητροπόλεως ποὺ ἐκοιμήθηκαν τὴν παρελθοῦσα περίοδο, ἤτοι του π. Γρηγορίου Μπουλούκη καὶ τοῦ π. Ἀθανασίου Χαλμούκη.

Μετὰ τὴν προσφορὰ προγεύματος καὶ ροφήματος, ἀκολούθησε τὸ κύριο μέρος τοῦ Συνεδρίου.

Κατ’ ἀρχὰς ὁ Σεβασμιώτατος εὐχαρίστησε τοὺς Ἱερεῖς γιὰ τὴν συνεργασία ποὺ εἶχαν ὅλο τὸν χρόνο καὶ κυρίως κατὰ τοὺς θερινοὺς μῆνες, ποὺ περιόδευσε στὶς ἐνορίες τους, εὐχαρίστησε τοὺς συνταξιούχους ποὺ καταβάλουν φιλότιμες προσπάθειες γιὰ νὰ ἐξυπηρετήσουν τὶς ἀνάγκες ποὺ δημιουργοῦνται, ὑπενθύμισε τὰ 50 χρόνια τῆς Ἱερωσύνης του π. Ἀθανασίου Λωρίδα, καὶ ἐξέφρασε τὴν χαρά του γιατί τὴν περίοδο ποὺ πέρασε εἰσῆλθαν στὸν Κλῆρο τέσσερις νέοι Κληρικοί, καὶ μάλιστα ἕνας προέρχεται ἀπὸ λευϊτικὴ οἰκογένεια. Ἡ πρώτη εἰσήγηση ἦταν τοῦ Πρώτ. π. Παναγιώτου Γρέντζελου καὶ εἶχε θέμα "Ὁ Χριστιανισμὸς κατὰ τὴν πρώτη χιλιετία".

Ὁ π. Παναγιώτης παρουσίασε ἀντιπροσωπευτικὰ τοὺς κυριότερους σταθμοὺς τῆς ἱστορίας τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τὴν πρώτη χιλιετία μετὰ τὴν Γέννηση τοῦ Χριστοῦ. Ἐξέτασε ἐν περιλήψει τὶς ἑξῆς ἐπὶ μέρους ἑνότητες: α) Ἐμφάνιση, Πεντηκοστή, Ἀποστολικὲς Περιοδεῖες, β) Ἀποστολικοὶ Πατέρες, γ) Διωγμοί, Μ. Κωνσταντῖνος, δ) Ἐμφάνιση αἱρέσεων, Οἰκουμενικοὶ Σύνοδοι. Μέσα ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἐπί μέρους ἑνότητες παρουσίασε τὴν ἀναγεννητικὴ δύναμη τοῦ Χριστιανισμοῦ, τόσο στὰ ἐπί μέρους πρόσωπα, ὅσο καὶ στὶς κοινωνίες. Ἀκολούθησαν ἐρωτήσεις καὶ τοποθετήσεις ποὺ ἐπικέντρωσαν τὴν συζήτηση καὶ σὲ ἄλλα ἀξιομνημόνευτα στοιχεῖα τῆς πρώτης χριστιανικῆς χιλιετίας, ὅπως εἶναι ὁ μοναχισμός, ἡ σχέση πολιτικῆς ἐξουσίας καὶ Ἐκκλησίας καὶ ἡ Λατρεία.

Ἡ δεύτερη εἰσήγηση ἦταν τοῦ Σεβασμιωτάτου, ὁ ὁποῖος ἀναφέρθηκε στὰ κύρια χαρακτηριστικὰ τῆς δεύτερης χριστιανικῆς χιλιετίας, ὅπου κυριαρχεῖ τὸ σχίσμα. Ἀσχολήθηκε ἐπισταμένως μὲ τὰ αἴτια καὶ τὴν προϊστορία τοῦ σχίσματος, μέσα ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη παράδοση, καὶ ὄχι μέσα ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία ὅπως τὴν ἔχει διαμορφώσει ἡ δυτικὴ προπαγάνδα. Ἔτσι ἔχουμε μιὰ ἐκκλησιολογικὴ καὶ ἐκκλησιαστικὴ ἀλλοίωση στὴν Δύση, ποὺ ἐπικεντρώνεται στὸ γεγονὸς ὅτι θεσμοθετήθηκε ἡ ἐκκοσμίκευση, ἡ ὁποία γίνεται φανερὴ σὲ διάφορες πτυχὲς τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, ὅπως εἶναι ὁ μοναχισμός.

Ἔγινε διακοπὴ γιὰ τὸ γεῦμα, ποὺ προσφέρθηκε στὴν τραπεζαρία τῶν Κατασκηνώσεων. Τὸ ἀπόγευμα ἔγινε ἐκτενὴς συζήτηση πάνω στὰ θέματα ποὺ ἔθιξαν οἱ δύο εἰσηγήσεις. Οἱ Ἱερεῖς ἔκαναν πολλὲς ἐρωτήσεις, ὅπως γιὰ τὸ θέμα τοῦ Filioque, τὸ Παλαιοημερολογητικὸ ζήτημα, γιὰ τὰ σχίσματα καὶ τὴν προοπτική τους, γιὰ τὸ ρόλο τοῦ Βατικανοῦ, γιὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴ κατάσταση τῆς Ἑλλάδος, γιὰ τὴν λογικὴ καὶ τὸν ὀρθολογισμὸ καὶ τὶς ἐκκλησιολογικὲς συνέπειες τῆς αὐτόνομης χρήσης τους σὲ θεολογικὰ θέματα, κ.ἄ. Ἦταν μία πολύτιμη καὶ ὠφέλιμη συνάντηση, ποὺ ἀσχολήθηκε μὲ τὴν ἱστορικὴ πορεία τῆς Ἐκκλησίας, λίγο πρὶν τὸ τέλος τῆς δεύτερης χιλιετίας, ἀλλὰ καὶ τὶς προοπτικές της, λίγο πρὶν τὴν ἀνατολὴ τῆς τρίτης χιλιετίας.

Διακ. Κ. Γ.