Skip to main content

Κύριο θέμα: Ἐπιτυχημένη Ἡμερίδα γιά τόν τουρισμό καί τήν ἀνάπτυξη - Μιά ἄποψη γιὰ τὸν θρησκευτικὸ τουρισμὸ

Τήν Κυριακή 6 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε στή Ναύπακτου μιά πολύ πετυχημένη Ἡμερίδα μέ θέμα “Ἀνάπτυξη-Τουρισμός”. Ὀργανωτές ἦταν οἱ Δῆμοι Ναυπακτίας, Θέρμου, Δωρίδος καί φορεῖς τῆς Ναυπάκτου. Εἰδικοί καί πολύ καλά κατηρτισμένοι εἰσηγητές, μεταξύ αὐτῶν ὁ τέως Ὑπουργός Τουρισμοῦ κ. Σκουλᾶς, ἀνέπτυξαν θέματα πού ἀφοροῦσαν σέ ἕνα εἶδος τουριστικῆς ἀνάπτυξης διαφορετικό ἀπό τό συνηθισμένο μοντέλο τοῦ μαζικοῦ τουρισμοῦ. Προτάθηκε, εἰδικά γιά τίς περιοχές Ναυπακτίας, Θέρμου καί Δωρίδος ἡ ἀνάπτυξη τοῦ λεγόμενου θεματικοῦ τουρισμοῦ, πού συνδέει -καί ἐκμεταλλεύεται- τήν κληρονομιά τοῦ παρελθόντος, τό φυσικό περιβάλλον καί τίς σύγχρονες οἰκονομικές καί ἄλλες δυνατότητες τοῦ τόπου.

Μιά μορφή τοῦ θεματικοῦ τουρισμοῦ εἶναι ὁ θρησκευτικός τουρισμός. Ὁ ὅρος αὐτός, ἄν καί εἶναι ἀδόκιμος ὅταν κρίνεται μέ αὐστηρά θεολογικά κριτήρια, ἐν τούτοις μπορεῖ νά στεγάση καί κάποιο θετικό περιεχόμενο, ἀποδεκτό ἀπό τήν Ἐκκλησία, μέσα στό πλαίσιο τῆς ποιμαντικῆς του σύγχρονου ἀνθρώπου. Εἶναι φανερό ὅτι δέν ἐπισκεπτόμαστε ἱερούς τόπους, παλιές ἱστορικές Ἐκκλησίες ἤ Μοναστήρια μέ τό ἦθος καί τή νοοτροπία τοῦ τουρίστα, ὅπως τουλάχιστον τόν γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Ἡ ἐπίσκεψη σέ αὐτούς τούς τόπους εἶναι προσκύνημα καί τό ἦθος τοῦ προσκυνητῆ εἶναι συνάρτηση τῆς εὐλάβειάς του, χαρακτηρίζεται ἀπό τήν διάθεση τῆς προσευχῆς, τήν ἀναζήτηση τῶν ὑλικῶν τεκμηρίων τῆς ἀλλοιώσεως τῶν ἀνθρώπων ἀπό τήν χάρη τοῦ Θεοῦ. Οἱ Ἱεροί Ναοί, οἱ εἰκόνες, τά δυσπρόσιτα ἀσκηταριά συνδέονται μέ τήν νοερά καί λογική λατρεία τοῦ Θεοῦ, δηλαδή συνδέονται μέ πρόσωπα πού ἀγωνίστηκαν νά γίνουν κατοικητήρια τοῦ Θεοῦ.

Μέ αὐτή τήν προϋπόθεση, τῆς μνήμης τῶν παλαιοτέρων ἁγίων καί τῆς τιμῆς στούς τόπους πού ἀνθρώπινες ὑπάρξεις ἀνοίχθηκαν στόν Θεό καί ὁ Θεός τούς πλούτισε μέ τίς δωρεές τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἐνδιαφερόμαστε γιά τήν ἀναστήλωση παλαιῶν Ἱερῶν Ναῶν καί Μοναστηριῶν καί τήν ἀνάδειξή τους σέ προσκυνηματικούς τόπους, τόπους δηλαδή στούς ὁποίους ὁ σύγχρονος πιστός θά ἀναβαπτίζεται στήν κολυμβήθρα τῆς παράδοσης τῶν ἁγίων Πατέρων μας.

Τέτοιοι τόποι ὑπάρχουν στήν Ναυπακτία, εἶναι μάλιστα ἀξιόλογοι, ὄχι ὅμως καί ὅσο θά ἔπρεπε ἀξιοποιημένοι. Ἔχουν ἤδη ἐγκριθεῖ καί ἐνεργοποιηθεῖ κάποια προγράμματα γιά ὁρισμένους ἀπό αὐτούς, χωρίς νά φθάσουμε ἀκόμη στό ἐπιθυμητό σημεῖο. Τώρα μέ τήν ἀξιέπαινη δραστηριοποίηση τῶν Δήμων τῆς περιοχῆς καί τῶν φορέων τῶν ἐργατῶν, ἐπαγγελματιῶν, βιοτεχνῶν καί τῶν οἰκονομολόγων τῆς Ναυπακτίας, μέ τήν συμπαράσταση τῆς κεντρικῆς ἐξουσίας, εἶναι καιρός νά ἀναπτυχθοῦν προγράμματα πού θά ἀναδείξουν αὐτούς τούς τόπους. Πιστεύουμε ὅτι θά προσφέρουν σημαντική ὤθηση στήν ἀνάπτυξη τοῦ “θεματικοῦ τουρισμού” τῆς περιοχῆς.

Θυμίζουμε τούς τόπους αὐτούς. Εἶναι:

1. Ἡ Ἱερά Μονή τῆς Ἀμπελακιώτισσας, τό μεγαλύτερο προσκύνημα τῆς ὀρεινῆς Ναυπακτίας, πού βρίσκεται στήν βορειοανατολική πλευρά της, σέ κατάφυτη πλαγιά τοῦ ὅρους Ἀρδίνι. Ὁ πρῶτος Ναός τοῦ Μοναστηριοῦ, ἁπλός μέ βυζαντινά στοιχεῖα, κτίσθηκε τό 1456 καί ἀνακαινίσθηκε ριζικά το 1847. Θησαυροί τοῦ Μοναστηριοῦ εἶναι ἡ θαυματουργός εἰκόνα τῆς Ἀμπελακιώτισσας καί τό δεξί χέρι τοῦ ἁγίου Πολυκάρπου. Ἡ Μονή μέ τούς μοναχούς της ἔλαβε ἐνεργό μέρος στήν Ἑλληνική Ἐπανάσταση.

2. Ἡ Ἱερά Μονή Ἁγίου Ἰωάννου Βομβοκούς, πού βρίσκεται στήν ἀνατολική πλευρά τοῦ ὅρους Ριγάνι, κοντά στό χωριό Βομβοκού. Σέ κτητορική ἐπιγραφή, πού βρίσκεται πάνω ἀπό τήν δυτική εἴσοδο τοῦ Καθολικοῦ της Μονῆς, φαίνεται ὅτι ὁ Ναός ἀνακαινίσθηκε τό 1695, γεγονός πού σημαίνει ὅτι στό ἴδιο σημεῖο ὑπῆρχε παλαιότερος Ναός. Ὡς περίοδος μεγάλης ἀκμῆς τοῦ Μοναστηριοῦ ἀναφέρονται τά ἔτη 1675 ἕως 1700. Ὁ Ναός ἔχει ἐξαιρετική ἁγιογράφηση.

3. Ἡ “Παναξιώτισσα”, Ἱερός Ναός ἀφιερωμένος στήν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου, πού βρίσκεται δύο χιλιόμετρα βορείως τοῦ χωριοῦ Γαυρολίμνη. Κατά τήν παράδοση ἦταν ὁ κεντρικός Ναός (καθολικό) Ἱερᾶς Μονῆς. Οἱ περισσότεροι μελετητές τόν τοποθετοῦν χρονικά στό δεύτερο μισό του 10ου αἰώνα.

4. Ὁ Ἅγιος Νικόλαος Βαράσοβας, πού εἶναι μικρή σκήτη μέ ἐγκλείστρα μέσα σέ σπήλαιο, πού βρίσκεται στή νότια ἀπόκρημνη πλευρά τοῦ “ἱεροῦ βουνού” τῆς Βαράσοβας, ὀγδόντα περίπου μέτρα πάνω ἀπό τήν ἐπιφάνεια τῆς θάλασσας. Ἡ Βαράσοβα ἦταν τό Ἅγιον Ὅρος τῆς Αἰτωλοακαρνανίας. Στό σπήλαιο τοῦ Ἁγίου Νικολάου ἡ ἀνασκαφική ὁμάδα τοῦ Πανεπιστημίου Ἰωαννίνων μέ τόν καθηγητή κ. Ἄθ. Παλιούρα, διαπίστωσε ὅτι ὑπῆρχε μοναστηριακό συγκρότημα φρουριακού χαρακτήρα, πού διέθετε καθολικό, κελλιά γιά τούς μοναχούς, “ἐγκλείστρα” γιά ἠσυχαστικώτερη ζωή, τράπεζα, ἑστία, δεξαμενή νεροῦ, φοῦρνο, παρατηρητήριο, πύργο καί κοιμητήριο, στό ὁποῖο ἔχουν βρεθῆ πολλά σκηνώματα μοναχῶν. Ἡ Σκήτη τοῦ Ἁγίου Νικολάου εἶχε ζωή δέκα αἰώνων. Σ’ αὐτήν ἡσύχαζε μικρή ἀδελφότητα ἀπό τόν 9ο ἕως τόν 18ο αἰώνα. Ἡ σπηλαιώδης μορφή τῆς Σκήτης καί ἡ ὕπαρξη τῆς “ἐγκλείστρας” τήν καθιστοῦν τόπο μέ μεγάλο ἀρχαιολογικό ἐνδιαφέρον.

Οἱ τέσσερις αὐτοί τόποι ἀξίζουν εἰδική μέριμνα. Οἱ Δημοτικοί καί ἐπαγγελματικοί φορεῖς, ἀποβλέποντας στήν οἰκονομική ἀνάπτυξη τῆς περιοχῆς, συνεγραζόμενοι στενά μεταξύ τους, ὅπως τούς προέτρεψε ὁ Σέβ. Μητροπολίτης μας στό τέλος τῶν ἐργασιῶν τῆς Ἡμερίδας, ἅς κάνουν τό χρέος τους. Ἡ τοπική Ἐκκλησία θά κάνη, ἀφοῦ τῆς παρασχεθοῦν τά ὑλικά μέσα, τό δικό της χρέος. Θά ἀναδείξη τούς τόπους αὐτούς τῆς λογικῆς λατρείας τοῦ Θεοῦ, σταθμούς πνευματικοῦ ἀναβαπτισμοῦ.

π.Θ.Α.Β.

ΚΥΡΙΟ ΘΕΜΑ

  • Προβολές: 3079