Skip to main content

Γεγονότα καὶ Σχόλια:Εὔστροφοι καί ἀξιολύπητοι - Περὶ διαπλοκῆς

Εὔστροφοι καί ἀξιολύπητοι

Ζοῦμε σέ μιά ἐποχή σχιζοφρενική. Ἡ ἀλήθεια ἔχει καλυφθῆ σχεδόν πλήρως ἀπό τήν σκοπιμότητα. Ἡ λογική ἔχει ὑποταχθῆ στά ἀτομικά δικαιώματα, ἔγινε ὄργανο τῆς ἰδιοτέλειας καί σάν κύριο ἔργο τῆς ἔχει τή διερεύνηση τῆς χρησιμότητας κάθε πράγματος ἤ πράξεως, ὥστε νά χρησιμοποιηθῆ ἀναλόγως γιά τήν ἐπιτυχία τοῦ στόχου πού κάθε φορᾶ τίθεται. Στό πνεῦμα τῆς χρησιμοθηρίας ὑπότασσονται καί οἱ ἀνθρώπινες σχέσεις. Αὐτό τό γνωρίζουν πολύ καλά ὅσοι ἀσκοῦν διοίκηση ἤ ἔχουν κάποιο ὑπεύθυνο ἔργο μέσα στήν κοινωνία. Δέν γνωρίζουν ποιοί ἀπό αὐτούς πού τούς πλησιάζουν εἶναι εἰλικρινεῖς φίλοι καί ποιοί “φίλοι σκοπιμότητας”. Αὐτό, βέβαια, δέν εἶναι κάτι καινούργιο -εἶναι παλιά ἀρρώστια- στίς μέρες μας, ὅμως, ἔγινε ἐπιδημία, ἡ ὁποία μάλιστα μεταλλάχθηκε σέ πολιτική καί ἐπικοινωνιακή ἀρετή. Ὁ προφήτης Ἠσαΐας, βλέποντας αὐτή τή μεταλλαγή, θά μᾶς ἔλεγε: “οὐαί οἱ λέγοντες τό φῶς σκότος καί τό σκότος φώς”. Ὅμως ἐμεῖς πιστοί στήν εὐρωπαϊκή καί νατοϊκή πολιτική σκέψη, ἄνθρωποι ἔξυπνοι καί ὄχι ἀφελεῖς, δέν παραδινόμαστε σέ συναισθηματισμούς, ξέρουμε τό συμφέρον μας, ὁπότε πουλᾶμε ὅ,τι δέν μᾶς χρειάζεται (ἀλήθεια, δικαιοσύνη, πίστη, παραδόσεις), ἀφοῦ δέ μᾶς προσφέρουν τίποτε μέσα στήν κοινωνία τῆς ἐλεύθερης ἀγορᾶς καί δέν προάγουν τίς σχέσεις μας μέ τά κέντρα ἐκεῖνα, τῶν ὁποίων ἡ φιλία μᾶς εἶναι συμφέρουσα.

Οὔτε λόγος, βέβαια, γίνεται γιά τούς ἀνεξερεύνητους δρόμους τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου, πού ζητᾶ τόν Θεό καί τήν κοινωνία μαζί Του. Αὐτοί οἱ βαθεῖς πόθοι ἀντιμετωπίζονται σάν προσωπικές ἰδιοτροπίες. Ὁ ὑποκριτικός σεβασμός τῆς ἐλευθερίας τοῦ πολίτη τούς δίνει τόν χαρακτηρισμό τῶν εὐαίσθητων προσωπικῶν δεδομένων, πού πρέπει νά μένουν ἀπόρρητα, γιά νά μήν εἰπωθῆ, ὅτι δέν ἐνδιαφέρουν τόν ἐκσυγχρονισμένο δημόσιο βίο. Πράγματι, ἡ ζωή τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ρέει “ἀπορρητη”, κρυφή στό βάθος τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου. Ἐκεῖ, ὅμως, τρέφει, σάν ὑπόγειο ρεῦμα, τίς ρίζες τῆς κοινωνικῆς ζωῆς, ὁπότε ἡ ἔλευσή της στήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου ἐκδηλώνεται καί ἐξωτερικά, ἀλλάζει τίς σχέσεις μέ τά πρόσωπα καί τά πράγματα, παράγει πολιτισμό, διαφορετικό, βέβαια, ἀπό αὐτόν πού θέλει τήν ἀποσιώπηση τῆς πίστης στό Θεό.

Ὅταν ἀφήνουμε νά κυριαρχήση μέσα μας τό πνεῦμα τοῦ ἐκσυγχρονισμένου διαφωτισμοῦ, ἀπομακρυνόμαστε ἀπό τόν ὑπερχρόνο φωτισμό τοῦ Θεοῦ. Ή, μᾶλλον, κινούμαστε μέσα στό δημιουργικό καί προνοητικό φῶς, πού κυβερνᾶ καί συνέχει ὅλη τήν κτίση, νοερά τυφλοί, διανοητικά εὔστροφοι, ὑπαρξιακά ἀξιολύπητοι.

Περί διαπλοκῆς

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία γιά τή διαπλοκή μεγάλων οἰκονομικῶν συμφερόντων μέ στελέχη τῆς Κυβέρνησης. Ἡ διαπλοκή εἶναι ἕνα παράσιτο, πού κατατρώει τούς χυμούς τῆς κρατικῆς ἐξουσίας. Φυτρώνει πάντα δίπλα της• ἴσως νά μήν ὑπάρχει κρατική ἐξουσία χωρίς αὐτό τό παράσιτο. Ἡ ἀναπόφευκτη σχέση κάθε Κυβέρνησης, μέσα στό πλαίσιο τῶν ὑποχρεώσεών της, μέ τούς μεγάλους ντόπιους καί ξένους οἰκονομικούς παράγοντες εἶναι ὁ τόπος μέσα στόν ὁποῖο, μέ τήν ἐπιθυμία τοῦ εὔκολου πλουτισμοῦ, φυτρώνει τό παράσιτό της διαπλοκῆς. Ὅμως, ὁ νοῦς μας δέν πρέπει νά μένη μόνο στήν οἰκονομία, διότι ἡ διαπλοκή δέν παρατηρεῖται μόνο στόν τομέα αὐτόν• δυστυχῶς, ἐμφανίζεται καί στόν τομέα τῆς πολιτιστικῆς καί πνευματικῆς παραδόσεως.

Ὅταν ὑπάρχουν στελέχη τῆς Κυβέρνησης πού ἐπιδιώκουν νά ἀποχρωματίσουν πολιτιστικά καί θρησκευτικά τόν τόπο, πιεζόμενα ἀπό ξένα κέντρα, δέν δικαιούμαστε νά μιλᾶμε γιά διαπλοκή;

Κάποιοι προσπαθοῦν νά μᾶς ἀχρηστεύσουν πολιτιστικά καί θρησκευτικά, γιά νά ἐπιβάλλουν ἀνενόχλητοί το δικό τους μονοδιάστατο καί ἀδιέξοδο πολιτισμό.

π.Θ.Α.Β.

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ

  • Προβολές: 3055